Σημαδεμένη τράπουλα είναι για τον λαό ο καβγάς της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ για τις μεγάλες ανατιμήσεις στο ρεύμα. Την ώρα που η κυβέρνηση ανακοινώνει «ελαφρύνσεις» με ...χορηγό τα λαϊκά νοικοκυριά, που θα πληρώσουν με νέους φόρους και περικοπές τις όποιες εκπτώσεις στους - αυξημένους ούτως ή άλλως - λογαριασμούς, αποκαλυπτική για τη στάση και τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι η προχτεσινή συνέντευξη του Αλ. Τσίπρα στον τηλεοπτικό σταθμό «Alpha».

Εν αναμονή των κυβερνητικών εξαγγελιών, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έσπευδε να τονίσει: «Το κρίσιμο θέμα είναι αν αυτά τα μέτρα που θα φέρει η κυβέρνηση θα ποτίσουν νέα λεφτόδεντρα (...) ή θα κόψει και κλεφτόδεντρα, που λέω εγώ. Δηλαδή θα μειώσει την αισχροκέρδεια, τα υπερκέρδη, τα ουρανοκατέβατα κέρδη της ΔΕΗ και των άλλων ιδιωτών παρόχων».

Απ' αυτά και άλλα «μαργαριτάρια» που ακούστηκαν, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς ότι πίσω από την υποτιθέμενη «σφοδρή αντιπαράθεση» βρίσκεται ο «κοινός τόπος» του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα, που δεν είναι άλλος από το πώς θα μείνουν άθικτα τα κέρδη των ομίλων της Ενέργειας. Εξ ου και η ΣΥΡΙΖΑίικη λαθροχειρία που ακούει στο όνομα «νόμιμα και ηθικά τα κέρδη, αλλά ανήθικα και υπερβολικά τα υπερκέρδη», με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, προς... επιβεβαίωση, να επισημαίνει ότι «το λέει και η Κομισιόν ότι υπάρχουν υπερκέρδη».

Αλλά, αλήθεια, από πού προκύπτουν αυτά τα υπερκέρδη για τα οποία μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ;

-- Από την «απελευθέρωση» του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, πολιτική που όλοι μαζί υλοποίησαν και υλοποιούν. Πλευρά της «απελευθέρωσης» είναι το Χρηματιστήριο της Ενέργειας, που είναι το «βασίλειο της κερδοσκοπίας» και ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία με νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

-- Από τις «ασφαλιστικές δικλίδες» για εγγυημένα κέρδη που εξασφάλισαν με όλους τους τρόπους στους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιαίτερα των ΑΠΕ. Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι μαζί επέβαλαν τα χαράτσια, τα «πράσινα» ειδικά τέλη, τους «πράσινους» φόρους που γεμίζουν τα κρατικά ταμεία του Ειδικού Λογαριασμού για τις επιχειρήσεις ΑΠΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση έσπευσε να καλύψει ένα έλλειμμα 800 εκατ. ευρώ στον Ειδικό Λογαριασμό Ενίσχυσης των μεγάλων ομίλων, ενώ διατήρησε επί ημερών του και την περιβόητη «ρήτρα αναπροσαρμογής».

-- Από όλες τις «εμβληματικές παρεμβάσεις», στο πλαίσιο της στρατηγικής της «πράσινης μετάβασης», τις οποίες υλοποίησε και βρίσκονται ατόφιες και στις κατευθύνσεις του Ταμείου Ανάκαμψης, που ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει την επιτάχυνσή τους: Την πολιτική της απολιγνιτοποίησης με το σταδιακό κλείσιμο των λιγνιτικών σταθμών, την αποδοχή των κοινοτικών δεσμεύσεων για το εμπόριο ρύπων, την ανάδειξη του εισαγόμενου φυσικού αερίου σε βασικό καύσιμο μετάβασης, την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, την εγκατάλειψη των εγχώριων υδρογονανθράκων μέχρι να καταλήξουν τα παζάρια της συνεκμετάλλευσης, την προτεραιότητα στις «ενεργειακές διασυνδέσεις», διεκδικώντας ρόλο «κόμβου» στα ευρωατλαντικά ενεργειακά σχέδια στην περιοχή, για την αντικατάσταση του ρωσικού αερίου με το αμερικανικό LNG.

Δηλαδή όλα όσα μαζί με τον «πόλεμο κυρώσεων» στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού πολέμου - τις οποίες κυρώσεις υπερασπίστηκε ξανά στη συνέντευξή του ο Αλ. Τσίπρας - εκτοξεύουν σήμερα το κόστος για τον λαό, και την ίδια ώρα τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτή η πολιτική αποτυπώθηκε και στο «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα», που διαμόρφωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο με ελάχιστες αλλαγές υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ. Γι' αυτό άλλωστε και ακούγεται ως ανέκδοτο η κριτική Τσίπρα στην κυβέρνηση ότι «υπάρχει και ένα ζήτημα στρατηγικής, και δεν αναφέρομαι μονάχα στην εθνική ενεργειακή στρατηγική, που ήταν λάθος, η βίαιη απολιγνιτοποίηση. Αναφέρομαι και στο γεγονός ότι η ΔΕΗ από την αρχή της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας λειτουργεί ως ιδιωτική εταιρεία, με μοναδικό σκοπό τη μεγάλη κερδοφορία», ενώ υποτίθεται ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η διοίκησή της «θα έχει στόχο η ΔΕΗ να μην έχει την κερδοφορία που έχει σήμερα».

Να λοιπόν πού φυτρώνουν τα «υπερκέρδη» και τα «κλεφτόδεντρα» για τα οποία μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ: Πάνω στο ίδιο έδαφος όπου «φύονται» τα «νόμιμα και ηθικά» - κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα - κέρδη των ενεργειακών ομίλων. Και αυτό δεν είναι άλλο από την πολιτική που αντιμετωπίζει την Ενέργεια ως εμπόρευμα και βυθίζει σε απόγνωση τη λαϊκή οικογένεια.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, «κοινός τόπος» για όλους είναι και το πώς θα «στρογγυλέψουν» την ενεργειακή φτώχεια που προκαλεί η πολιτική τους, πώς θα συμμαζέψουν τη λαϊκή αγανάκτηση, πάντα με ...σεβασμό στα «δημοσιονομικά περιθώρια» και εντός των ορίων που θέτουν οι «αντοχές» της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Μέσα σ' αυτό το τερέν - όπου αποδεδειγμένα δεν χωράνε οι λαϊκές ανάγκες - η αντιπαράθεσή τους αφορά το αν ο λαός θα πληρώσει από τη μία ή από την άλλη τσέπη ακόμα και αυτά τα «εφάπαξ» και «έκτακτα» μέτρα που ανακυκλώνουν την ενεργειακή φτώχεια. Αν θα τα φορτωθεί δηλαδή μέσα από τα ελλείμματα των κρατικών προϋπολογισμών, ή από ένα μέρος των «ειδικών λογαριασμών» που φουσκώνουν από τα «πράσινα» και άλλα χαράτσια.

Στο πλαίσιο αυτό, μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ, με την τροπολογία που κατέθεσε, φτάνει να συνδέει το δικαίωμα των λαϊκών σπιτιών στην ηλεκτροδότηση με αποφάσεις των δικαστηρίων σχετικά με τη «ρήτρα αναπροσαρμογής»! Και εμφανίζεται η κυβέρνηση να τον «αδειάζει», παρουσιάζοντας χτες τα μέτρα που ανακοίνωσε ως ...ταχυδακτυλουργική κατάργηση της «ρήτρας αναπροσαρμογής»!

Αυτά λοιπόν έχει να περιμένει ο λαός από τη στρατηγική για την Ενέργεια στην οποία «ορκίζονται» σημερινοί και επίδοξοι κυβερνητικοί «σωτήρες», και η οποία έχει για μπούσουλα τη θωράκιση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Για να πάρει ανάσες ο λαός, όμως, για να μην πληρώσει και τα νέα σπασμένα, χρειάζεται να χάσει το κεφάλαιο, και αυτό προϋποθέτει οργάνωση και σύγκρουση με την πολιτική αυτή, αμφισβήτηση του δρόμου που αντιμετωπίζει την Ενέργεια ως εμπόρευμα.