Motion Team

Από παλιότερη κινητοποίηση των εργαζομένων στα Λιπάσματα Καβάλας

Στην Ερώτηση αναφέρουν: «Με την απελευθέρωση της αγοράς λιπασμάτων, στο πλαίσιο των αποφάσεων του Μάαστριχτ, που είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Συνασπισμός, έκλεισαν τρία από τα τέσσερα εργοστάσια παραγωγής λιπασμάτων στην χώρα μας. Το τέταρτο, η πρώην «ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΦΩΣΦΟΡΙΚΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΕ» Καβάλας (νυν «ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ & ΧΗΜΙΚΑ ELFEΑΒΕΕ», ξεπουλήθηκε στον όμιλο Λαυρεντιάδη το 2011.

Από το 2012 και παρά το γεγονός ότι το εργοστάσιο σημείωσε υψηλή παραγωγή και πωλήσεις, άρχισαν να υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του, τέτοια που να απειλούν την ύπαρξή του καθώς από τα κέρδη του ωφελούνταν ο υπόλοιπος όμιλος και όχι το εργοστάσιο, για να μπορεί απρόσκοπτα να συνεχίζει τη δραστηριότητά του.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από τις αρχές του 2012 η ELFEΑΒΕΕ υπολειτουργούσε. Είχε τεθεί εκτός λειτουργίας το 70% των μονάδων παραγωγής λιπασμάτων, εξαιτίας του αποθέματος αμμωνίας, που δεν επαρκούσε για την παραγωγή, αλλά και του κινδύνου διακοπής της παροχής φυσικού αερίου από τη ΔΕΠΑ. Ενώ στις αρχές του 2013 λειτουργούσε μόλις με το 5% της παροχής φυσικού αερίου με αποτέλεσμα να έχει κλείσει η μονάδα παραγωγής αμμωνίας και να λειτουργεί μόνο η μονάδα αποξήρανσης.

Εδώ να σημειώσουμε ότι το εργοστάσιο Φωσφορικών Λιπασμάτων χρησιμοποιεί το φυσικό αέριο ως πρώτη ύλη και όχι ως καύσιμο, όμως ο όμιλος Λαυρεντάδη δεν πλήρωνε τις οφειλές του προς τη ΔΕΠΑ. Αποτέλεσμα είναι η παραγωγική διαδικασία να επιβραδύνεται σημαντικά με ό,τι αυτό σημαίνει για την οικονομική βιωσιμότητα της βιομηχανίας.

Μάλιστα, σήμερα ο όμιλος, μέσω της ELFEΑΒΕΕ, φαίνεται να οφείλει τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ στη ΔΕΠΑ, στο εργαζόμενο και συνταξιοδοτούμενο προσωπικό, προμηθευτές και τράπεζες.

Ενώ παρά την όποια ρύθμιση χρεών που έχει πετύχει η ELFEΑΒΕΕ με τη ΔΕΠΑ, ο κίνδυνος κλεισίματος του εργοστασίου δεν έχει αποτραπεί.

Να σημειωθεί τέλος ότι έχει ανατεθεί ο έλεγχος της βιωσιμότητας της εταιρείας ELFEΑΕΒΕΕ, μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, στην "Price Waterhouse Coopers".

Στο εργοστάσιο εργάζονται περίπου 1.000 εργαζόμενοι (τακτικό και έκτακτο προσωπικό) και ένα ενδεχόμενο κλείσιμο του εργοστασίου, πέρα από τις εκατοντάδες απολύσεις, που θα ενισχύσουν το ποσοστό της ανεργίας, θα επιφέρει γενικότερες αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις στην Π.Ε. Καβάλας και αύξηση των εισαγόμενων προϊόντων.

Η πολιτική, όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, διάλυσης και ιδιωτικοποίησης της λιπασματοβιομηχανίας της χώρας που ακολουθεί και η σημερινή συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, για την αύξηση του επιχειρηματικού κέρδους, έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη φτωχομεσαία αγροτιά και στην αγροτική οικονομία, στους εργαζόμενους στον κλάδο, αλλά και σε όλους τους εργαζόμενους ως καταναλωτές αγροτικών προϊόντων.

Ηδη από το κλείσιμο των τριών πρώτων λιπασματοβιομηχανιών της χώρας, απολύθηκαν χιλιάδες εργάτες, αυξήθηκαν απότομα οι εισαγωγές και πραγματοποιούνταν συνεχείς ανατιμήσεις που εξανάγκαζαν τους φτωχούς αγρότες να αγοράζουν ακριβά τα λιπάσματα, ανεβάζοντας το κόστος παραγωγής.

Η παραπάνω αρνητική εξέλιξη επιβεβαιώνει πλήρως τις προτάσεις και τις θέσεις του ΚΚΕ για την κοινωνικοποίηση και δημιουργία ενιαίου φορέα λιπασματοβιομηχανίας, για παραγωγή φτηνών και καλής ποιότητας λιπασμάτων, που θα καλύπτουν τις ανάγκες και θα στηρίζουν την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα σε όφελος του λαού, για την παραγωγή φτηνών και ποιοτικών προϊόντων, τόσο για τη διατροφή όσο και την προμήθεια της μεταποίησης με πρώτη ύλη».

Και ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς «τι άμεσα μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε να αποτραπεί το τυχόν κλείσιμο της λιπασματοβιομηχανίας στην Καβάλα και να αναλάβει τις ευθύνες για τη λειτουργία της, την παραγωγή, διακίνηση και διάθεση φτηνών και καλής ποιότητας λιπασμάτων προς όφελος των αγροτών, των εργαζομένων, όλης της περιοχής».

Η μάχη της λίστας, της συνιστώσας και της σταυροδοσίας δίνεται στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο συνέδριο του κόμματος που γίνεται σε λίγο καιρό. Ετσι, χτες μόλις διαβάσαμε στις εφημερίδες για στελέχη πρώτης γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία δεν εκλέχτηκαν αντιπρόσωποι στο συνέδριο, για αντεγκλήσεις γύρω από την πρόταση για αυτοδιάλυση των συνιστωσών. Για παράδειγμα, διαβάσαμε χτες στα ΝΕΑ ότι η Σόφη Παπαδόγιαννη του «Αριστερού Ρεύματος» και ο Γιάννης Θεωνάς της ΚΕΔΑ, δεν εκλέχτηκαν από τις οργανώσεις τους ως αντιπρόσωποι για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ΝΕΑ επικαλούνται στελέχη της μειοψηφίας, που δε θεωρούν τυχαία αυτά τα «επιλεκτικά κοψίματα»...

Πολλά από αυτά και ακόμα περισσότερα δίνουν και παίρνουν εδώ και καιρό στο διαδίκτυο, όμως φαίνεται ότι δεν τσίγκλησαν την ευαίσθητη μύτη των λαγωνικών του αστικού Τύπου, παρόλο που δεν κρύβονται όλα πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου, αλλά υπογράφονται με το ονοματεπώνυμο του μέλους ή του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, από τη μέρα της δημοσιοποίησης των Θέσεων της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ για το συνέδριο, έχουν καταγραφεί επώνυμες (και ανώνυμες) καταγγελίες μελών του ότι δεν γνώριζαν τίποτα για τις προθεσμίες συμμετοχής στον προσυνεδριακό διάλογο, ούτε για το προαπαιτούμενο των 100 υπογραφών μελών προκειμένου να μπει στο διάλογο μια εισήγηση. Επίσης, υπάρχει τουλάχιστον μια Τοπική Οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ (Ζωγράφου) η οποία έχει ψηφίσει στη γενική της συνέλευση πρόταση προς την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ για αναβολή του Συνεδρίου. Η πρόταση δημοσιεύεται σε ένα μπλογκ με τον τίτλο «Κρίκος. Μπλογκ μελών του ΣΥΡΙΖΑ», όπου επίσης γίνεται από τις 18 Ιούνη συλλογή υπογραφών μελών του ΣΥΡΙΖΑ με αίτημα την αναβολή του συνεδρίου, με το σκεπτικό ότι δεν επαρκεί ο χρόνος για ουσιαστική συζήτηση στις οργανώσεις...

Πέρα, όμως, από τα παραπάνω υπάρχει και η συζήτηση για την αυτοδιάλυση των συνιστωσών. Θυμίζουμε ότι ο Αλ. Τσίπρας έχει αναγγείλει την πρόταση προς το συνέδριο για αυτοδιάλυση των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, πρόταση που έχει συναντήσει αντιδράσεις από ορισμένες πλευρές. Για παράδειγμα, στην τελευταία συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, κατατέθηκε κοινή δήλωση των Μ. Γλέζου, Γ. Θεωνά και Α. Νταβανέλου, οι οποίοι ως επικεφαλής τριών συνιστωσών ζητούν να αποσυρθεί η πρόταση για αυτοδιάλυση των συνιστωσών. Το ίδιο ζητάει και το ΔΗΚΚΙ.

Μάλιστα, δυο μέλη της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γρηγόρης Δεμέστιχας και ο Μιχάλης Βεργίτσης, σε άρθρο τους στο σάιτ «Rproject.gr» επισημαίνουν: «Μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γενικότερα, κανείς δε δικαιούται να ξεχνά μια σημαντική εμπειρία: Υπό το πρόσχημα της μετάβασης σε ένα «ανοιχτό κόμμα» που θα στηρίζεται, τάχα, στη «συμμετοχή των μελών και των ψηφοφόρων του», η όψιμη σοσιαλδημοκρατία της εποχής του νεοφιλελευθερισμού κατάργησε και τα τελευταία απομεινάρια συντεταγμένης λειτουργίας και εσωκομματικής δημοκρατίας στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, εγκαθιστώντας στην πραγματικότητα ένα πολύ «κλειστό κόμμα παραγόντων και μηχανισμών», όχι βέβαια των «συνιστωσών» τους, αλλά του αρχηγικού περιβάλλοντος».

Είναι, όμως η εκλογή ή η μη εκλογή ενός μέλους ή στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπρόσωπος στο συνέδριο υπόθεση ελεύθερης επιλογής των μελών; Αποφασίζουν τα μέλη μόνα τους ή μήπως έχουν και κανέναν... «μπούσουλα»;

Μια απάντηση σε αυτό δίνει ένα μπλογκ που υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και τιτλοφορείται (Ενωση Οπαδών για τη ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς), οι συντελεστές του οποίου προτείνουν την κατάργηση των λιστών. Την πρόταση αιτιολογούν με την παρακάτω εξιστόρηση: «Το πραγματικό πρόβλημα που προέκυψε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο στην 1η Πανελλαδική δεν ήταν το θέμα των λιστών για τις τάσεις και τα ρεύματα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κάποιες άλλες παράλληλες λίστες, οι λίστες σταυροδοσίας, όπου παρουσιάστηκε και το φαινόμενο να πέσουν μέσα στην κάλπη φωτοτυπίες σταυρωμένων ψηφοδελτίων!... Στην 1η Πανελλαδική λοιπόν υπήρξαν διαφορετικές λίστες και η εκλογή των μελών της ΚΕ έγινε με απλή αναλογική ανάμεσα στις λίστες σύμφωνα με το εκλογικό σύστημα του Συνασπισμού. Το επίδικο όμως των μηχανισμών δεν ήταν το πώς να εκφραστεί η αναλογικότητα των απόψεων στη συγκρότηση των οργάνων, αλλά το πώς να εκλεγούν τα συγκεκριμένα πρόσωπα (τα "πρωτοπαλίκαρα" δηλαδή) που είχαν επιλέξει οι μηχανισμοί στις μεταξύ τους συμφωνίες (...) Πώς αλλιώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί η συμφωνία για το ότι θα πρέπει να εκλεγούν οι τάδε από το Αριστερό Ρεύμα (το οποίο έχει και εσωτερική επετηρίδα κληρονομημένη από τον Συνασπισμό) και οι δείνα από την ΔΕΑ, το ΚΟΚΚΙΝΟ, την ΑΠΟ και μερικοί "ανένταχτοι" παράγοντες; Τελικά δεν εκλέχτηκε ούτε ένα μέλος στην ΚΕ χωρίς να έχει καταγραφεί το ονοματάκι του σε κάποια από τις λίστες σταυροδοσίας που είχαν καταρτίσει οι μηχανισμοί. Αυτή είναι η πραγματική εικόνα του "ΣΥΡΙΖΑ των μελών";».

Φυσικά, ακόμα και αν διαλυθούν οι συνιστώσες και διαχυθούν στον ΣΥΡΙΖΑ για να ολοκληρωθεί η διαδικασία μετάλλαξής του σε ενιαίο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αυτό δε σημαίνει ότι θα διαλυθούν οι τάσεις, οι φράξιες, οι ομάδες. Αυτές θα συνεχίσουν να υπάρχουν, να μάχονται μεταξύ τους στο πεδίο του συσχετισμού και να παίζουν το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού του λαού και με την πολυγλωσσία, όπως και ο ΣΥΝ πριν, όπως και το ΠΑΣΟΚ πολλές φορές στο παρελθόν και ακόμα και σήμερα. Οταν βασικός στόχος ενός κόμματος είναι να ψαρέψει σε θολά νερά, η πολυγλωσσία αποτελεί όχι μόνο χρήσιμο εργαλείο, αλλά και προαπαιτούμενο.

Οι διαδικασίες στο εσωτερικό κάθε κόμματος είναι δική του υπόθεση. Ομως, ο τρόπος λειτουργίας των κομμάτων αποκαλύπτει πολλά και για το χαρακτήρα τους. Η οργανωτική δομή του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει και τη γραμμή του ως κόμματος σοσιαλδημοκρατικού, που δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντα του λαού, τα ιδανικά και τις αξίες της πάλης ενάντια στην εκμετάλλευση και το σοσιαλισμό.

Ομως δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ότι ενώ για το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ τα αστικά ΜΜΕ, με πρωτεργάτη την «Αυγή», αφιέρωναν σελίδες επί σελίδων και έδιναν βήμα σε διάφορους επίδοξους Σέρλοκ Χολμς να πουν τη γνώμη τους για τον ανύπαρκτο «χαμό στο Συνέδριο του ΚΚΕ», τα ίδια ΜΜΕ αντιμετωπίζουν το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ με ένα είδος «όρκου σιωπής» προκειμένου να μην τσαλακωθεί η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Τυχαίο;