ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 7 Νοέμβρη 2018
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΤΙΣ ΗΠΑ Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΥΠΕΞ
Στο προσκήνιο το αμερικανικό ενδιαφέρον για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο

Ενώ συνεχίζονται οι τουρκικές προκλήσεις

Από τη χτεσινή συνάντηση Χριστοδουλίδη - Φάνον
Από τη χτεσινή συνάντηση Χριστοδουλίδη - Φάνον
Επίσημες επαφές στις ΗΠΑ ξεκίνησε χτες ο ΥΠΕΞ της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης, σε μια περίοδο που εντείνεται η προσπάθεια ισχυρών αμερικανικών μονοπωλίων και συνολικά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού να «εδραιώσουν» ακόμα πιο στέρεα τη θέση τους στο κρίσιμο σταυροδρόμι της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Αυτό δείχνουν οι γεωτρήσεις που αναμένεται να ξεκινήσουν στην κυπριακή ΑΟΖ ο αμερικανικός κολοσσός της «ExxonMobil», αυτό δείχνει και το ενδιαφέρον των ΗΠΑ να ενισχύσουν τις «στρατηγικές» τους συνεργασίες με χώρες της περιοχής, όπως έχουν ήδη εκφράσει πρόθεση να συμμετάσχουν στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ.

Χτες το πρωί (ώρα ΗΠΑ) ο Χριστοδουλίδης συνάντησε τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδιο για ενεργειακά ζητήματα, Φράνσις Φάνον. Διπλωματική πηγή της κυπριακής κυβέρνησης δήλωνε ανώνυμα σε κυπριακά ΜΜΕ ότι η συνάντηση ήταν «πολύ εποικοδομητική» και «επικεντρώθηκε στις ενεργειακές προοπτικές της Ανατολικής Μεσογείου» και τη σημασία τους τόσο για τις χώρες της περιοχής - συμβάλλοντας στην οικονομική τους ανάπτυξη και ευημερία - όσο και την Ευρώπη.

Θα ακολουθούσε συνάντηση του Χριστοδουλίδη με τον αρμόδιο για την Ευρασία υφυπουργό Γουές Μίτσελ και φυσικά με τον επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μάικ Πομπέο. Οι ίδιες πηγές σημείωναν ότι ο Κύπριος ΥΠΕΞ Χριστοδουλίδης δεν ήθελε να κάνει δηλώσεις πριν από τη συνάντηση με τον ίδιο τον Πομπέο, αλλά και ότι μετά τις συναντήσεις αναμένονται σημαντικές ανακοινώσεις. Σήμερα, ο Κύπριος ΥΠΕΞ αναμένεται να συναντήσει τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Αμερικανού Προέδρου, Τζον Μπόλτον.

Νέες τουρκικές προκλήσεις

Στο μεταξύ, η Αγκυρα εξακολουθεί να κλιμακώνει την επιθετικότητά της. Ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Φουάτ Οκτάι χαρακτήρισε «μονομερείς ενέργειες» τα σχέδια της «ελληνοκυπριακής πλευράς για την εκμετάλλευση των πηγών των υδρογονανθράκων» και είπε ότι η Τουρκία «δεν θα επιτρέψει τη δημιουργία ερωτημάτων» για τις περιοχές που ανήκουν στην ίδια και το ψευδοκράτος. Πρόσθεσε ότι η Τουρκία «δεν έχει την πολυτέλεια να αφήσει μόνη της την Κύπρο στην περιοχή».

Τη σκυτάλη των προκλήσεων πήρε και ο ηγέτης του Εθνικιστικού Κινήματος (ΜΗΡ), Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που δήλωσε ότι «στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχουν εξελίξεις που δοκιμάζουν τα όρια και την υπομονή μας. Οι στυγερές συμμαχίες που αγνοούν τα δικαιώματα της "Τουρκικής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου" και της Τουρκίας επί των φυσικών πηγών Ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου, παίζοντας με τα κυριαρχικά μας δικαιώματα της Τουρκίας, να γνωρίζουν καλά ότι θα πληρώσουν βαρύ τίμημα». Είπε ακόμα ότι «αποκλείοντας την Τουρκία από το Αιγαίο και τη Μεσόγειο, καμία κυριαρχία (στην περιοχή) δεν μπορεί να εδραιωθεί. Αυτό ούτε η ιστορία ούτε το τουρκικό έθνος το επέτρεψε ποτέ, ούτε θα το επιτρέψει», αλλά και ότι «η Μεσόγειος κάποτε ήταν τουρκική λίμνη. Εμείς δεν το ξεχάσαμε αυτό. Ας μη δοκιμάζουν άδικα την υπομονή μας. Ας μην βλέπουν την ωριμότητά μας ως δειλία. Ας μην νομίζουν ότι είναι δειλία το ότι παρακολουθούμε τα γεγονότα με ψυχραιμία». Τέλος, είπε ότι με τα πλοία «Πορθητής» και «Μπαρμπαρός» «το τουρκικό έθνος έχει ακόμη την ευλογημένη και σταθερή θέληση να λιώσει τα κεφάλια των πειρατών» και κατέληξε: «Εδώ και καιρό γίνεται προσπάθεια με περιφερειακά και διεθνή τεχνάσματα να ανακοπεί ο δρόμος της Τουρκίας και να εμποδιστεί η ανάπτυξή της. Στην Κύπρο, τη θετή πατρίδα των Τούρκων, κυκλοφορούν επικίνδυνες διαπραγματευτικές τακτικές. Υπάρχουν διεθνείς πιέσεις που προωθούν το επιχείρημα των Ελληνοκυπρίων για μια Κύπρο χωρίς Τούρκους».

Συνέντευξη Αναστασιάδη

Χτες το απόγευμα, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, προσπαθώντας να δώσει διευκρινίσεις σχετικά με προτάσεις για αποκεντρωμένη ομοσπονδία, που πέφτουν επίσημα πια στο τραπέζι για τη «λύση» του Κυπριακού.

Αναγνώρισε ότι η αποδοχή (από το 1977) της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ως «μελλοντικού καθεστώτος του κυπριακού κράτους» ήταν «ένας επώδυνος και ιστορικός συμβιβασμός», προσθέτοντας ότι παρ' όλα αυτά όλες οι διαπραγματεύσεις δεκαετιών που ακολούθησαν, «απέτυχαν ως αποτέλεσμα της τουρκικής αδιαλλαξίας».

Εμφάνισε ως θετικά αποτελέσματα των δικών του κυβερνήσεων το ότι «για πρώτη φορά επίσημα η Τουρκία ενεπλάκη απευθείας σε διάλογο και διαπραγματεύσεις στο κεφάλαιο της Ασφάλειας», αλλά και την εμπλοκή της ΕΕ στον διάλογο, την για πρώτη φορά κατάθεση χαρτών για εδαφικές αναπροσαρμογές κ.τ.λ. Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι δεν μπορεί να παραγνωριστούν οι προτάσεις Γκουτέρες που κατατέθηκαν στο Κραν Μοντανά, μεταξύ άλλων για «κάθετη μείωση από την πρώτη μέρα (σ.σ. της λύσης) των κατοχικών στρατευμάτων και πρόνοιες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οριστικό τερματισμό της παρουσίας τους».

Μεταξύ άλλων εξήγησε ότι «προς εξάλειψη των ανησυχιών και των δύο κοινοτήτων», αλλά και με στόχο «την επίτευξη μιας λειτουργικής και βιώσιμης λύσης», υπέβαλε πρόσφατα ως πρόταση για σκέψη την αποκέντρωση εξουσιών (σε μια επανενωμένη Κύπρο), που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών και δεν θα επέτρεπαν την αμφισβήτηση της μίας και μόνης διεθνούς προσωπικότητας, κυριαρχίας και ιθαγένειας του κράτους, της ενότητας εδάφους, λαού, οικονομίας και φυσικού πλούτου, της άμυνας και ασφάλειας, αλλά και φύλαξης των συνόρων του Ομοσπονδιακού Κράτους, την αποκλειστική και αποτελεσματική εκπροσώπηση και συμμετοχή του Ομοσπονδιακού Κράτους στην ΕΕ, τον ΟΗΕ και τους λοιπούς διεθνείς οργανισμούς και τις όποιες άλλες εξουσίες κριθούν ως απολύτως αναγκαίες.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Για να μην επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο...

Οι θάνατοι 32 ανθρώπων στην Ιταλία από τις πρόσφατες πλημμύρες ανέσυραν και πάλι - όπως άλλωστε και στη χώρα μας, μετά τις πλημμύρες στη Μάνδρα και την πυρκαγιά στο Μάτι - το «βολικό» επιχείρημα της «κλιματικής αλλαγής, που ξεπερνάει τον κρατικό μηχανισμό σε πολλές χώρες». Ετσι, λίγο - πολύ, το καπιταλιστικό κράτος «βγαίνει λάδι» και προσπαθεί να συνηθίσει το λαό στην ιδέα ότι θα πνίγεται στις ισχυρές βροχές, θα καίγεται στις φωτιές και θα σκοτώνεται όταν καταρρέουν γέφυρες, όπως έγινε φέτος το καλοκαίρι, με την περιβόητη γέφυρα «Μοράντι» στη Γένοβα της Ιταλίας. Κατά τον ίδιο τρόπο, γίνεται προσπάθεια να μετατοπιστεί όλο το βάρος για τις καταστροφές στην ατομική ευθύνη, άλλοτε για την αυθαίρετη δόμηση, άλλοτε για τη μη προσοχή όταν συμβαίνουν έντονα καιρικά φαινόμενα. Αυτό που επιχειρείται να κρυφτεί πάση θυσία είναι ότι σε κάθε καπιταλιστική χώρα, το κυνήγι του κέρδους συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες για ασφαλείς πόλεις και υποδομές, με ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική, αντιπυρική και αντισεισμική προστασία και σχεδιασμό.

* * *

Αυτό επιβεβαιώνεται καθημερινά, ακόμα και στις ισχυρότερες οικονομίες, όπως η ιταλική, η τρίτη στην Ευρωζώνη. Οι τελευταίες καταστροφές, από τα υπερχειλισμένα ποτάμια και τους δρόμους στην κοσμοπολίτικη Βενετία, έως το νότο του Παλέρμο, όπου μια 9μελής οικογένεια ξεκληρίστηκε μέσα στο σπίτι της, φανερώνουν την ανυπαρξία υποδομών για την ουσιαστική προστασία του λαού. Και μπορεί η συγκεκριμένη κατοικία να ήταν πράγματι αυθαίρετη και να είχε χτιστεί πάνω σε ρέμα, αυτό όμως δεν μπορεί να γίνεται άλλοθι για το κράτος και τις ευθύνες του, που είναι μεγάλες. Πρώτα απ' όλα επειδή στην Ιταλία και παντού, το κράτος υπηρετεί την πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, που είναι το υπόστρωμα κάθε αυθαιρεσίας, είτε μιλάμε για οικιστική ανάπτυξη, είτε για επιχειρηματική δραστηριότητα. Αλλωστε, με νόμους του κράτους δίνονται προς επιχειρηματική αξιοποίηση παραλίες και δάση, ενώ η όποια αυθαιρεσία τσουβαλιάζει τις βίλες και τις μεγαλοεπιχειρήσεις με τη λαϊκή κατοικία και γίνεται αντικείμενο φοροληστείας από το κράτος, στο όνομα της «τακτοποίησης», όπως είδαμε στην Ελλάδα.

* * *

Αντίστοιχο παράδειγμα, επίσης από την Ιταλία, είναι η γέφυρα στη Γένοβα, κατασκευής του 1967, που κατέρρευσε φέτος τον Αύγουστο, σκοτώνοντας 42 ανθρώπους. Η γέφυρα αυτή θα έπρεπε να είχε κατεδαφιστεί εδώ και χρόνια, γιατί σύμφωνα με τους επιστήμονες είχε περάσει το όριο ζωής της. Αυτό όμως δεν έγινε, επειδή ήταν από τους πιο κερδοφόρους σε διόδια δρόμους τον οποίο εκμεταλλευόταν μια μεγάλη ιδιωτική εταιρεία, η οποία ελέγχει περίπου το 1/3 των οδικών αξόνων της Ιταλίας. Ούτε βέβαια η συντήρηση της γέφυρας ήταν η απαιτούμενη, εξαιτίας του κόστους που συνεπαγόταν αυτό για τη διαχειρίστρια εταιρεία. Αντίστοιχα παραδείγματα από άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες είναι ο κυκλώνας «Κατρίνα» στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ το καλοκαίρι του 2005, με τουλάχιστον 1.836 νεκρούς και άγνωστο αριθμό αγνοουμένων μετά την κατάρρευση των ασυντήρητων και ανεπαρκών φραγμάτων. Το ίδιο και στη Βρετανία το 2017, όπου σε πυρκαγιά στον πύργο εργατικών κατοικιών Γκρένφελ στο Λονδίνο, που ήταν στην ευθύνη του δήμου, κάηκαν ζωντανοί 80 άνθρωποι, γιατί σε πρόσφατη ανακαίνισή του είχαν χρησιμοποιηθεί φτηνά αλλά ακατάλληλα, εύφλεκτα υλικά. Αλλά και στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, το 2011, η διαρροή ραδιενέργειας προήλθε από την εισροή υδάτων στο πυρηνικό εργοστάσιο, επειδή τα φράγματα ήταν ανεπαρκή, πράγμα απαράδεκτο και εγκληματικό σε μια χώρα όπου συμβαίνουν διαρκώς ισχυροί σεισμοί και τσουνάμι.

* * *

Αυτό που συνδέει όλες αυτές τις καταστροφές είναι ότι θα μπορούσαν να περιοριστούν οι ζημιές και οι απώλειες, ή και να αποφευχθούν, αν προτεραιότητα στο σχεδιασμό, επομένως και κριτήριο της ανάπτυξης, δεν ήταν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων αλλά οι ανάγκες των εργαζομένων. Σήμερα, με βάση την εξέλιξη της επιστήμης, της τεχνολογίας και της τεχνικής, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, τον περιορισμό των συνεπειών από τα φυσικά φαινόμενα. Αυτό πρέπει να καθορίζει τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, στον αγώνα για ουσιαστική πρόληψη και προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού από τις φυσικές και άλλες καταστροφές, κόντρα στην πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, που βάζουν στο ζύγι την καπιταλιστική κερδοφορία σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Ουσιαστικές και μόνιμες λύσεις για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής του λαού μπορούν να υπάρξουν στο δρόμο για την ανατροπή του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος. Μόνο εκεί, στην εργατική - λαϊκή εξουσία, μπορεί να υπάρξει σχεδιασμός για την εξυπηρέτηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.


Δ. Κ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ