Απευθύνοντας χαιρετισμό στο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού ΟΤΑ (ΠΟΠ ΟΤΑ), ο υπουργός Εσωτερικών Π. Σκουρλέτης ανακοίνωσε τις προάλλες εκ μέρους της κυβέρνησης πως σε λίγες μέρες θα «βγει» ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για την προκήρυξη μόνιμων θέσεων εργασίας στις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι θέσεις αυτές αναμένεται να ξεπερνούν τις 7.000.

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο υπουργός προσπάθησε να παρουσιάσει αυτήν την προκήρυξη ως «ορόσημο» για την αντιστροφή της «ευέλικτης» εργασίας στο χώρο των ΟΤΑ, λέγοντας ότι η πραγματική αξία του διαγωνισμού είναι πως γίνεται σε «ένα χώρο που κατά κύριο λόγο οι ελαστικές μορφές εργασίας είχαν εισχωρήσει μέσα στην καθημερινή του λειτουργία».

Κατά τον ίδιο τρόπο, προσπάθησε να καλλιεργήσει προσδοκίες και στάση αναμονής στους εργαζόμενους, συνολικά στο λαό, λέγοντας ότι μετά την τυπική λήξη των μνημονίων θα υπάρχει η δυνατότητα για προσλήψεις στο Δημόσιο και πως η κυβέρνηση ήδη κάνει βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, βελτιώνοντας την αναλογία προσλήψεων/απολύσεων, που καθορίζεται από τις συμφωνίες με το κουαρτέτο.

Τι πραγματικά συμβαίνει όμως με τις προσλήψεις στην καθαριότητα των ΟΤΑ; Πόσο αυτές υπερβαίνουν το «μνημονιακό» - αντεργατικό πλαίσιο στους δήμους και πόσο αποτελούν «σημείο καμπής» για την αντιστροφή της «ευελιξίας» στην εργασία, όπως ισχυρίζεται ο υπουργός Εσωτερικών; Καταρχάς, γελάνε και οι πέτρες με τον «ανένδοτο» που κήρυξε ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στην ευελιξία, όταν στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας, με τους νόμους που ψηφίστηκαν και παραμένουν άθιχτοι, μονιμοποιούνται τα υψηλά ποσοστά των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης και το κεφάλαιο πιέζει για παραπέρα επέκτασή τους.

Ακόμα όμως κι αυτή η προκήρυξη των 7.000 θέσεων ήταν αποτέλεσμα της πίεσης που άσκησε ο πολύμηνος αγώνας των εργαζομένων στους ΟΤΑ, με καθοριστική συμβολή των ταξικών δυνάμεων, για να μην απολυθούν οι συμβασιούχοι και στη συνέχεια οι παρατασιούχοι, για μόνιμη και σταθερή δουλειά. Οσο για τον υπουργό Εσωτερικών, διαβεβαίωνε κάθε «ενδιαφερόμενο» ότι ποτέ δεν δεσμεύθηκε να μονιμοποιήσει τους συμβασιούχους, ενώ στους ίδιους πουλούσε παραμύθια περί μονιμοποίησης!

Τώρα που ετοιμάζεται να «τρέξει» το διαγωνισμό, συνεχίζει την κοροϊδία, με ολόκληρα ψέματα και μισές αλήθειες. Αυτό που δεν λέει ο Π. Σκουρλέτης, είναι ότι ο τομέας της καθαριότητας, όπου προβλέπεται να γίνουν οι προσλήψεις, χρηματοδοτείται από τα ανταποδοτικά τέλη, δηλαδή από τις άμεσες πληρωμές των λαϊκών στρωμάτων προς τους Δήμους.

Επομένως, παρά το γεγονός ότι οι προσλήψεις είναι απαραίτητες και οι ανάγκες στους δήμους οξυμένες, η κυβέρνηση δεν προσλαμβάνει εργαζόμενους με κρατικούς πόρους (τους οποίους άλλωστε στερεί και από τους δήμους), αλλά μαζί με την Τοπική Διοίκηση μεταφέρουν ακόμα περισσότερο στις πλάτες και στην τσέπη των λαϊκών στρωμάτων το «κόστος» για τη στοιχειώδη λειτουργία του τομέα καθαριότητας.

Με άλλα λόγια, αυτό που λέει η κυβέρνηση στους εργαζόμενους και στο λαό είναι ότι θα πρέπει να αυξηθούν τα δημοτικά τέλη, ή να πετσοκοφτούν παραπέρα τα κονδύλια για άλλες, επείγουσες ανάγκες, προκειμένου να λειτουργεί στοιχειωδώς η καθαριότητα, με προσωπικό που έτσι κι αλλιώς υπολείπεται απ' αυτό που χρειάζεται πραγματικά.

Οσο για τα υπονοούμενα περί μελλοντικών προσλήψεων στο Δημόσιο, που θα συμβάλουν στην ανάσχεση της ανεργίας, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν πλέον πείρα από τη διαχείριση της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, για να καταλάβουν ότι αυτό το σάπιο σύστημα έχει στο DNA του την «ευελιξία» στην εργασία, την ανακύκλωση της ανεργίας που δημιουργεί, την εμπορευματοποίηση και σύνθλιψη των λαϊκών αναγκών, το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, σε ανάπτυξη και κρίση.

Ας αφήσουν λοιπόν τις μαλαγανιές και τα ψέματα ο υπουργός Εσωτερικών και η κυβέρνηση. Οι αποφάσεις τους ούτε υπερβαίνουν, ούτε αντιστρέφουν το αντιδραστικό πλαίσιο που ορίζουν τα συμφέροντα και η στρατηγική του κεφαλαίου, η πολιτική και οι κατευθύνσεις της ΕΕ, για ένα κράτος φτηνό, ανταποδοτικό και ευέλικτο, που θα αφήνει άπλετο χώρο για να κάνουν «δουλίτσες» οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε τομείς ζωτικής σημασίας για το λαό και τις ανάγκες του.

Δεν είναι, άλλωστε, τυχαία η πρεμούρα των ιδιωτών να μπουν στην καθαριότητα. Ούτε βέβαια η κυριαρχία τους στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπου οι δήμοι, λειτουργώντας με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, συνεργάζονται με ομίλους - μεγαθήρια και απορροφούν αστείρευτη χρηματοδότηση από την ΕΕ και το κράτος, την ώρα που επιβάλλουν τέλη - φωτιά στο λαό και το προσωπικό στους δήμους είναι λειψό και εξαντλημένο.

Μπροστά στις εξελίξεις δεν χωράει καμιά επανάπαυση. Αντίθετα, χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά, ανάκτηση των απωλειών, κατάργηση των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων. Να μη συμβιβαστεί ο λαός με τη λογική της ανταποδοτικότητας, των μειωμένων απαιτήσεων. Να παλέψει για δημόσιες, καθολικές και δωρεάν υπηρεσίες, με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες του, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, το καπιταλιστικό κέρδος, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που το υπηρετούν.