Στις 13/11/2018 η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδωσε για «διαβούλευση» τον λεγόμενο «Εθνικό Σχεδιασμό για την Ενέργεια και το Κλίμα», όπου περιγράφονται οι βασικοί στόχοι της στρατηγικής της μέχρι το 2030. Κι επειδή ...το κράτος έχει συνέχεια, ο σχεδιασμός αυτός υιοθετήθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος του από τη ΝΔ, όταν έγινε κυβέρνηση λίγους μήνες μετά, παραλλάζοντας στο ελάχιστο τις αρχικές προβλέψεις και στόχους του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα, σε συνθήκες ανυπόφορης ακρίβειας στο ηλεκτρικό ρεύμα και στα καύσιμα, που συμπαρασύρει το σύνολο των βασικών αγαθών, καταρρίπτονται όλοι οι μύθοι ότι η απελευθέρωση της αγοράς και η λεγόμενη «πράσινη μετάβαση», που αποτελεί στρατηγική όλων των αστικών κομμάτων, μπορεί να εξασφαλίσουν φτηνότερη Ενέργεια για τα λαϊκά νοικοκυριά.

Καταρρίπτεται επίσης ο μύθος ότι η υιοθέτηση του φυσικού αερίου ως μεταβατικού καυσίμου στην ηλεκτροπαραγωγή, σε συνδυασμό με την απολιγνιτοποίηση, οδηγεί σε ανταγωνιστικότερες τιμές για τον καταναλωτή, όπως και το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Οι ...λιποθυμικοί λογαριασμοί που φτάνουν στα (ηλεκτρονικά ή παραδοσιακά) γραμματοκιβώτια των λαϊκών οικογενειών έχουν πλέον αποδείξει το εντελώς αντίθετο και ξεσκεπάζουν τις τεράστιες ευθύνες της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ για το πανάκριβο ρεύμα.

Για να δούμε, όμως, τι έγραφε το περίφημο σχέδιο που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2018 και τώρα κάνει πως «ξεχνάει», ασκώντας κριτική στη ΝΔ, που το εφαρμόζει σχεδόν αυτούσιο!

Κυρίαρχο στοιχείο στην ενεργειακή στρατηγική είναι η προώθηση των ΑΠΕ, για την οποία μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ προϋπολόγιζε κονδύλια ύψους 32 δισ. ευρώ μέχρι το 2030! Οσα δηλαδή συμπεριλήφθηκαν στη συνέχεια στο Ταμείο Ανάκαμψης, που ψήφισε ως κυβέρνηση η ΝΔ και αποτελεί πλέον το κοινό κυβερνητικό τους πρόγραμμα για την «επόμενη μέρα». Η ανάγκη να κυριαρχήσουν οι ακριβότερες ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα της χώρας διαπερνά όλο τον στρατηγικό σχεδιασμό και «ντύνεται» με τον μανδύα της φιλοπεριβαλλοντικής πολιτικής, στο όνομα τάχα της μείωσης των ρύπων.

«Η προώθηση των ΑΠΕ αποτελεί κυρίαρχη προτεραιότητα πολιτικής προς μια πορεία απανθρακοποίησης της οικονομίας. Στην επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου συνεισφέρει το σύνολο των μέτρων διείσδυσης των ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στη θέρμανση και στις μεταφορές», αναφέρει το «πρωτότυπο» σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και, όπως ήταν αναμενόμενο, στο εδάφιο αυτό η ΝΔ δεν άλλαξε ούτε ένα κόμμα!

Αλλά και στην απολιγνιτοποίηση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μάσαγε τα λόγια του. Αντιγράφουμε από το κείμενο του 2018: «Η δρομολόγηση πρωτοβουλιών για τη μείωση εκπομπών από τις συμβατικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και εν γένει βελτίωσης της απόδοσής τους θα συνεισφέρει στη μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά την επόμενη περίοδο. Τα σημαντικότερα μέτρα πολιτικής στο πλαίσιο των συγκεκριμένων πρωτοβουλιών αφορούν τόσο τη σταδιακή απόσυρση ή αναβάθμιση μη αποδοτικών και ρυπογόνων θερμικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όσο και την κατασκευή και λειτουργία νέων θερμικών μονάδων υψηλότερης ενεργειακής απόδοσης».

Οπως θα φανεί πιο κάτω, η «κατασκευή και λειτουργία» νέων θερμικών μονάδων αφορά αυτές που καίνε φυσικό αέριο, το οποίο η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποδέχτηκε ως μεταβατικό καύσιμο στην ηλεκτροπαραγωγή (και όχι μόνο), αν και ομολογεί ότι δεν είναι και τόσο ...«πράσινο».

Αναφέρει το σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, που συνέταξε η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: «Το φυσικό αέριο, αν και ορυκτό καύσιμο, έχει μικρότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από τα συμβατικά καύσιμα. Στο πλαίσιο αυτό, η υποκατάσταση χρήσης πετρελαίου ή λιγνίτη από φυσικό αέριο αποτελεί ένα ενδιάμεσο βήμα πολιτικής προς μια πορεία μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Βασική προτεραιότητα αποτελεί η προώθηση του φυσικού αερίου στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και σε συγκεκριμένους τομείς τελικής κατανάλωσης (...)».

Κάπως έτσι, το ακριβότερο και εισαγόμενο φυσικό αέριο κατέκτησε δεσπόζουσα θέση στην ηλεκτροπαραγωγή και αυτό πληρώνει σήμερα ο λαός, με την εκτόξευση των τιμών του, που ήρθε για να μείνει.

Πάμε τώρα και στην «ανταγωνιστικότητα της αγοράς Ενέργειας», η οποία θα έφερνε τάχα χαμηλότερες τιμές. Ο ΣΥΡΙΖΑ προέβλεπε το 2018 ότι «η μείωση του κόστους Ενέργειας αναμένεται να προέλθει από την ενίσχυση του ανταγωνισμού τόσο στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όσο και στον τομέα της προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου».

Γι' αυτό δεσμευόταν ότι «με την έναρξη λειτουργίας των Αγορών Ηλεκτρικής Ενέργειας στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης της αγοράς υπό το ευρωπαϊκό "Μοντέλο Στόχο", ο υφιστάμενος μηχανισμός ΝΟΜΕ θα αντικατασταθεί σταδιακά από την ενεργειακή αγορά χρηματοπιστωτικών προϊόντων, ώστε να επιτευχθεί η ομαλή μετάβαση στο νέο πλαίσιο αγορών και να μην επιβραδυνθεί η ενίσχυση του ανταγωνισμού».

Με τα ΝΟΜΕ, τα μονοπώλια της Ενέργειας εξασφάλιζαν πάμφθηνο ρεύμα από την κρατική ΔΕΗ και το μοσχοπουλούσαν στη λιανική με εγγυημένη κερδοφορία. Το μοντέλο αυτό ήρθε να αντικαταστήσει το «μοντέλο στόχο» της ΕΕ και η χώρα μας εντάχθηκε σ' αυτό, με την παράλληλη ενεργοποίηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, που υπήρξε νόμος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ολα τα παραπάνω, εκτός από συστατικά της ενεργειακής στρατηγικής ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, είναι και το εκρηκτικό «κοκτέιλ» που ευθύνεται σήμερα για το πανάκριβο ρεύμα. Οσο κι αν προσπαθεί λοιπόν η κυβέρνηση να παρουσιάσει ως «εισαγόμενη» την ακρίβεια, αλλά κι ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει τις προτάσεις του ως δήθεν «εναλλακτικές», υποσχόμενος μια πιο ...«δίκαιη» ενεργειακή φτώχεια, η αλήθεια είναι ότι συνυπογράφουν με τα άλλα αστικά κόμματα και τα μονοπώλια του ηλεκτρισμού τη σημερινή εξαθλίωση του λαού.

Καμιά αυταπάτη επομένως και καμία αναμονή για λύσεις απ' αυτούς που έφεραν την κατάσταση ως εδώ, με κριτήριο τα συμφέροντα και την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που δεν συναντιούνται πουθενά με τις ανάγκες και τα δικαιώματα του λαού.