Πολύ συχνές είναι οι παρεμβάσεις τού εδώ και 2 μήνες νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Τζέφρι Πάιατ, έμπειρου διπλωμάτη με θητεία στην Ουκρανία την περίοδο ανατροπής της προηγούμενης αστικής κυβέρνησης και της σύγκρουσης που συνεχίζεται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού με τη Ρωσία, για αγορές, σφαίρες επιρροής και Ενέργεια. Ηταν αυτός που στις αρχές του 2014 μαζί με την υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Β. Νούλαντ, έδιναν ...τσάι και κουλουράκια στην πλατεία της Ανεξαρτησίας στις εθνικιστικές και φασιστικές δυνάμεις. Ο διπλωμάτης λοιπόν αυτός σε συνάντηση με έναν μικρό κύκλο δημοσιογράφων στην πρεσβευτική κατοικία στην Αθήνα έκανε μια εφ' όλης της ύλης παρουσίαση των συμφερόντων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Και υπάρχει μια ξεκάθαρη ιεράρχηση που έχει τη σημασία της.

Μιλάει για στρατηγικής σημασίας συμμαχία με την Ελλάδα ...ως πόλο σταθερότητας σε μια ασταθή περιοχή από την Β. Αφρική, Αν. Μεσόγειο, Ρωσία και Μαύρη Θάλασσα λόγω και της γεωγραφικής της θέσης. Λέει χαρακτηριστικά: «Οι ΗΠΑ έχουν στρατηγικό συμφέρον στο πλαίσιο των διατλαντικών σχέσεων, να ενισχύσουν την ικανότητα της Ελλάδας να ασκήσει αυτόν το ρόλο ως περιφερειακός πόλος». Το ίδιο επιδιώκει το ελληνικό κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του όπως και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για «αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας» και «αναβάθμιση του ρόλου του». Το ίδιο βεβαίως επιδιώκουν και άλλες αστικές τάξεις στην περιοχή και πρωτίστως αυτή της Τουρκίας και εδώ βγαίνουν τα ...μαχαίρια και μεταξύ συμμάχων. Τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας εξυπηρετούνται από τη συμμαχία με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, κάτι που αναγνωρίζεται και από τον Αμερικανό διπλωμάτη και εκφράζεται συνεχώς με τις επικλήσεις στο σημαντικό ρόλο που παίζουν η βάση της Σούδας και όλες οι διευκολύνσεις που δίνονται από τις αστικές ελληνικές κυβερνήσεις διαχρονικά για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Ομως, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Το αντίθετο, όλες αυτές οι λυκοσυμμαχίες φέρνουν νέα δεινά στο λαό μας και τους λαούς της περιοχής που πληρώνουν ακόμα και με τη ζωή τους τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων.

Ο κ. πρέσβης δεν αργεί να μπει στο «ψητό» σε ό,τι αφορά την εξασφάλιση των συμφερόντων των αμερικανικών μονοπωλιακών ομίλων στην εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της περιοχής. Το ζήτημα δεν είναι βεβαίως καινούργιο. Το θέτουν όλες οι αμερικανικές κυβερνήσεις, ωστόσο ο Πάιατ το θέτει ακόμα πιο ωμά. Λέει με νόημα: «Εχουμε πολύ καλό και εντατικό διάλογο για το Κυπριακό σε όλες τις πτυχές. Υπάρχει μια καλή ευκαιρία τώρα, γιατί έχουμε δύο ηγέτες του νησιού που κινητοποιούνται για την επίλυσή του. Αν κλείσει αυτή η υπόθεση θα είναι καλό για την Κύπρο, για την Ελλάδα και για την Τουρκία. Είναι μία από τις σπάνιες στιγμές της ζωής που έχεις μια κατάσταση αμοιβαίου οφέλους (win - win). Η πρόκληση είναι να αναλάβεις το πολιτικό ρίσκο και να ανοιχτείς στις ευκαιρίες που γεννά μια συμφωνία στο οικονομικό και στο ενεργειακό πεδίο». Με αυτά επιβεβαιώνεται ότι η εντατική προώθηση της νέας διχοτομικής λύσης του Κυπριακού σχετίζεται άμεσα με το ζήτημα του ανταγωνισμού για την Ενέργεια, όπου εμπλέκονται οι αμερικανικοί όμιλοι, που θέλουν να προχωρήσουν το σχέδιο της ενεργειακής απεξάρτησης της ΕΕ από τη Ρωσία. Το βέβαιο είναι ότι από αυτόν το σφοδρό ανταγωνισμό χαμένοι θα βγουν και πάλι οι λαοί. Επίσης, ο πρέσβης εκθειάζει τη στρατηγική σχέση Ελλάδας - Ισραήλ - με το οποίο και οι ΗΠΑ έχει πολύ στενή σχέση - και καλεί στη διεύρυνση της συνεργασίας σε διάφορους τομείς και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας. Ο ρόλος βεβαίως που έχει παίξει το κράτος του Ισραήλ στην ευρύτερη περιοχή είναι γνωστός, αφού έχει ουσιαστικά στηρίξει μαχητικά όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Δεν είναι τυχαίο ότι χτες ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, εξήγγειλε «κοινό κέντρο συνεργασίας των δύο χωρών (σ.σ. Ελλάδας και Ισραήλ) για την πολιτική προστασία». Προφανώς ως ομπρέλα «προστασίας» των ενεργειακών σχεδίων και των μονοπωλιακών συμφερόντων που σχετίζονται με αυτά.

Ενδιαφέρον έχουν και τα εύσημα του Πάιατ στην κυβέρνηση να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις - δηλαδή όλα τα αντιλαϊκά μέτρα υπέρ του κεφαλαίου που ζούμε - ώστε να διευκολυνθούν και οι αμερικανικές επενδύσεις, ενώ γίνεται εμφανέστατο ότι, εκτός από την Ενέργεια, τις ΗΠΑ τις ενδιαφέρουν και τομείς έντονου ανταγωνισμού με την Κίνα, όπως η ναυτιλία, και η εφοδιαστική αλυσίδα (logistics). Γίνεται λόγος, δηλαδή, για το ρόλο της Ελλάδας ως ενεργειακού και διαμετακομιστικού κόμβου. Το ίδιο «μοντέλο ανάπτυξης» προβάλλει και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για να εγκλωβίσει και λαϊκά στρώματα στους στόχους του κεφαλαίου, ανάπτυξη όμως που θα πατήσει στους μισθούς πείνας, στις ξεχαρβαλωμένες εργασιακές σχέσεις, στο τσάκισμα των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Τελικά, οι παρεμβάσεις του Αμερικανού πρέσβη είναι χρήσιμες, γιατί αποκαλύπτουν τι σημαίνουν οι λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου, ενώ ξεσκεπάζουν και το ρόλο της σημερινής κυβέρνησης που παραμυθιάζει τους εργαζόμενους ότι δήθεν είναι μαζί τους, αλλά δεν την αφήνουν οι ...απ' έξω σύμμαχοι, δανειστές κ.λπ. Το αντίθετο συμβαίνει, η κυβέρνηση έχει τη στήριξη των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στο ακόμα μεγαλύτερο ξεζούμισμα του λαού.