Ξεκινά στις 2 Απρίλη από την Πάτρα και θα καταλήξει μετά από 10 μέρες στο Σύνταγμα
Το πλήρες κείμενο της επιστολής του Κώστα Πελετίδη έχει ως εξής:
«Σήμερα δεν υπάρχει λαϊκή οικογένεια που να μην έχει τουλάχιστον έναν άνεργο. Στο Δήμο μας είναι καταγεγραμμένοι συνολικά 29.230 άνεργοι, εκ των οποίων οι 15.638 μακροχρόνια άνεργοι!
1.600 οικογένειες μόνο στο Δήμο μας λαμβάνουν τρόφιμα από την Τράπεζα Τροφίμων, ενώ 6.000 είναι οι αιτήσεις για τους Απόρους (ΤΕΒΑ)! Στα σχολεία παρέχουμε δεκατιανό σε 1.600 παιδιά, στα κοινωνικά φροντιστήρια συμμετέχουν 313 παιδιά. Πήραμε την απόφαση οι άνεργοι να πληρώνουν το 50% των ανταποδοτικών τελών και του τιμολογίου του νερού και να αυξηθεί στις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι άνεργοι να μην πληρώνουν τροφεία στους παιδικούς σταθμούς και στο Δημοτικό Βρεφοκομείο. Να έχουν 50% μείωση στην τιμή του εισιτηρίου στο θέατρο και σε άλλες εκδηλώσεις. Διευρύναμε το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΥΑΠ. Γνωρίζουμε ότι τα μέτρα που έχουμε πάρει είναι αναντίστοιχα των αναγκών. Ο Δήμος εξαντλεί τις δυνατότητες που έχει. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και οξύτατο. Ξέρουμε τη συνθετότητα του προβλήματος ως προς τη λύση του. Είναι όμως δυνατό να παρθούν ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης των ανέργων και μείωσης της ανεργίας.
Γι' αυτό:
1. Απαιτούμε από την κυβέρνηση τώρα άμεσα μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους. Κανένας άνεργος χωρίς επίδομα ανεργίας. Κανένας πλειστηριασμός σε σπίτι ανέργου. Κανένα σπίτι χωρίς φως, νερό, σταθερό τηλέφωνο.
2. Διεκδικούμε άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα και αμοιβές για την κάλυψη των τεράστιων κενών στις υπηρεσίες του Δήμου μας, στα σχολεία, στα νοσοκομεία της πόλης μας. Για να μπορέσει ο Δήμος μας με τα νομικά του πρόσωπα να λύσει τις τεράστιες ανάγκες του χρειάζεται τουλάχιστον 700 θέσεις μόνιμων εργαζομένων τις οποίες διεκδικούμε. Οι μνημονιακοί νόμοι της ΕΕ, που εφαρμόζει πιστά και η σημερινή κυβέρνηση, απαγορεύουν τις προσλήψεις, με αποτέλεσμα την υπολειτουργία δομών και υπηρεσιών, με διακηρυγμένο στόχο την ιδιωτικοποίηση. Αντίστοιχα, το νοσοκομείο του "Αγίου Αντρέα" έχει ανάγκη 470 εργαζόμενους, το νοσοκομείο του Ρίο 800! Η κατάσταση είναι εκρηκτική. Μόνο τα κενά σε δασκάλους στα σχολεία του Δήμου μας είναι 96!
3. Διεκδικούμε έργα που τα έχει ανάγκη ο λαός μας αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, έργα υποδομών για να μην είναι η πόλη μας μια ανοχύρωτη πόλη, ύδρευσης, αποχέτευσης, μαζικών μεταφορών (προαστιακός σιδηρόδρομος, τραμ), έργα αναβάθμισης της ποιότητας ζωής με αθλητικές εγκαταστάσεις, ανάπλαση του παραλιακού μετώπου. Η κρίση με την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση έχει οξύνει όλα τα προβλήματα στις ήδη ελάχιστες υποδομές που υπήρχαν.
4. Διεκδικούμε να χτιστούν κρατικοί παιδικοί σταθμοί που δεν έχουμε, σχολεία και νηπιαγωγεία για να μη στοιβάζονται τα παιδιά της πόλης μας.
Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πατρέων πήρε την απόφαση και καλεί τη νεολαία, τον πατραϊκό λαό και τους φορείς του σε συστράτευση και κινητοποίηση.
Ως εδώ και μη παρέκει!
Ξεκινούμε στις 2 Απρίλη με πορεία ως το Σύνταγμα. Πορεία ανέργων και των οικογενειών τους, νεολαίας όλου του λαού.
Καλούμε σε στήριξη, αλληλεγγύη και συμμετοχή τα συνδικάτα των εργαζομένων, τους μαζικούς φορείς της νεολαίας, των γυναικών, τους συλλόγους και τις ενώσεις των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, τους αγροτικούς συλλόγους, πολιτιστικά και αθλητικά σωματεία. Απευθύνουμε κάλεσμα αγώνα σε όλους!
Διανύουμε την απόσταση Πάτρα - Αθήνα με τα πόδια, οργανώνοντας μια πορεία 10 ημερών γεμάτη με συζητήσεις, συναντήσεις, συγκεντρώσεις, συναυλίες, διαδηλώσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, σε μια διαδρομή 220 χιλιομέτρων, διεκδικώντας, μ' αυτήν τη μορφή αγώνα μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους, κάλυψη του συνόλου των αναγκών των Δήμων και του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα, με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, έργα υποδομής για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Είναι η ώρα να ακουστεί η φωνή των ανέργων, είναι ώρα αγώνα.
Κανένας δεν μπορεί να μείνει παρατηρητής. Το μέλλον της νεολαίας μας δεν είναι η ανεργία.
Κανείς δεν πρέπει να μείνει παρατηρητής, να περιγράφει το δράμα που ζουν οι άνεργοι και να μην κάνει τίποτα για να αποτρέψει αυτήν την κατάσταση.
Καλούμε τους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, του Αθλητισμού και του Πολιτισμού να πορευτούν μαζί μας, να δώσουν δύναμη στο λαό μας να διεκδικήσει τα δίκια του, να έχει δικαίωμα στη ζωή.
Καλούμε τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους να αγωνιστούν για την επιβίωσή τους, να αντιπαλέψουν την πολιτική που θέλει να πετάξει στον Καιάδα της φτώχειας και της εξαθλίωσης το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας μας.
Να διατρανώσουμε ότι Ναι στον 21ο αιώνα ζούμε, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζούμε χωρίς φτώχεια, ανεργία, όλος ο λαός να εργάζεται και να απολαμβάνει τα αγαθά της συλλογικής εργασίας.
"...Οταν για να βρεις δεν υπάρχει καμιά δουλειά/ Πρέπει να αντισταθείς!/ Πρέπει ολάκερο το κράτος/ Τα πάνω κάτω ανάποδα να φέρεις/ Μέχρι να γίνεις ο ίδιος του εαυτού σου εργοδότης./ Και τότε πάντα διαθέσιμη δουλειά για σένα θα 'χει./ Οταν για την αδυναμία σας σας περιγελούν/ Δεν επιτρέπεται καιρό να χάνετε άλλο!/ Πρέπει έτσι να φροντίσετε/ Που όλοι, όσοι αδύνατοι είναι, να βαδίσουνε μαζί./ Τότε μεγάλη δύναμη πια θα 'στε/ Να σας περιγελάει τότε δε θα τολμά κανείς"... Μπ. Μπρεχτ.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ».
Συνεχίστηκαν και χτες οι συναντήσεις της δημοτικής αρχής με δημάρχους δήμων που βρίσκονται κατά μήκος της διαδρομής, της πορείας αγώνα για την ανεργία. Συγκεκριμένα, ο δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης, και η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, συναντήθηκαν με τον δήμαρχο Μεγάρων, Γρηγόρη Σταμούλη, καθώς και με τον δήμαρχο Ελευσίνας, Γιώργο Τσουκαλά. Οι δήμαρχοι ενημερώθηκαν για την κινητοποίηση που διοργανώνει ο Δήμος με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και συμφώνησαν να λάβουν ενεργά μέρος, στηρίζοντας με κάθε τρόπο την πρωτοβουλία της δημοτικής αρχής της Πάτρας.
Η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας ανέδειξε, για άλλη μια φορά, αυτό που πραγματικά είναι η ΕΕ, όσο και αν προσπαθούν ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, και η συγκυβέρνηση να κρύψουν με τα λεγόμενά τους περί «ανάγκης επιστροφής στις αξίες και αρχές της». Πρόκειται για διακρατική καπιταλιστική ένωση, δηλαδή ιμπεριαλιστικό οργανισμό για τις υποθέσεις του κεφαλαίου και αυτό είναι από τα γεννοφάσκια της, από την ιδρυτική της πράξη με την Ενωση Χάλυβα και Ανθρακα. Οι αξίες της ήταν πάντα αυτές της εξασφάλισης της κερδοφορίας των καπιταλιστών στον ανταγωνισμό τους με αυτούς άλλων περιοχών του πλανήτη, μέσα από την κοινή στρατηγική της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα σε κάθε χώρα. Βεβαίως, ο ανταγωνισμός είναι στοιχείο που χαρακτηρίζει και τις σχέσεις των αστικών τάξεων και των πολιτικών τους εκπροσώπων μέσα στην Ενωση και εκδηλώνεται με διάφορους κάθε φορά «άξονες» και «αντιάξονες» και συγκυριακές συνεργασίες, όπως αυτή που παρουσιάζεται ως σύμπλευση της Γερμανίας και της Ελλάδας με αφορμή το Προσφυγικό. Το ανατολίτικο παζάρι που κάνει η τουρκική αστική τάξη, αξιοποιώντας το Προσφυγικό, είναι μέρος αυτού του ευρύτερου ανταγωνισμού.
Στην έκτακτη Σύνοδο μπήκαν οι πρώτες βάσεις και σε αυτή της επόμενης βδομάδας υποτίθεται θα καταληχθεί η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία για τη λεγόμενη ελεγχόμενη ροή των ξεριζωμένων από τις επεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική και την Ασία, δηλαδή το πώς θα ανοιγοκλείνει η στρόφιγγα σύμφωνα με τα συμφέροντα των καπιταλιστικών κρατών. Η διαδικασία αυτή με τα πολλά «κόσκινα» και την παραβίαση ακόμα και αυτών των διεθνών συμφωνιών, όπως της Γενεύης, για τον ορισμό του πρόσφυγα, όπως και όλη η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ με την εφαρμογή των Συνθηκών της Σένγκεν και του Δουβλίνου, την ένταση της καταστολής, δημιουργεί συνθήκες εγκλωβισμού χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων και στη χώρα μας.
Ταυτόχρονα, όμως, με τον υποτιθέμενο ανθρωπισμό της ΕΕ, που πολλές φορές οι αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να μπλέξουν με την ειλικρινή και ανιδιοτελή λαϊκή αλληλεγγύη προς τους ξεριζωμένους, υπάρχουν προβληματισμοί στους αστούς για τους χειρισμούς που γίνονται. Είναι χαρακτηριστική η συζήτηση που κλιμακώνεται για τη Συνθήκη Σένγκεν (για ελεύθερη κίνηση πολιτών χωρίς συνοριακούς ελέγχους εντός των συνόρων των 26 χωρών - από τις 28 - που την συνυπογράφουν) με αφορμή την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με την απόφαση πολλών χωρών να ανοιγοκλείνουν τα σύνορα. Ετσι, η κεντρική οργάνωση των 80 γερμανικών βιομηχανικών και εμπορικών επιμελητηρίων - ως πιο ...ρεαλιστές καπιταλιστές - ζητάει να εφαρμοστεί η Σένγκεν και εκτιμά ότι λόγω της αναμονής στα σύνορα, των ουρών αυτοκινήτων, της γραφειοκρατίας, των αυξημένων δαπανών αποθήκευσης, το κόστος φτάνει τα 10 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Το Ινστιτούτο Bertelsmann ανεβάζει το κόστος στα 23,5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο ενώ για το σύνολο της ΕΕ, χωρίς το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα, την Κύπρο και την Κροατία, το ποσό αυτό φθάνει τα 143 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Κάποιες άλλες αναλύσεις αποδίδουν σε αυτή την κατάσταση και αύξηση των τιμών κατά 3%. Και από τα πιο επίσημα χείλη, αυτά του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ, από καιρό έχει σημειωθεί - προφανώς για το κοινό καλό του ευρωενωσιακού κεφαλαίου - ότι «όποιος σκοτώσει τη Σένγκεν, θα θάψει και την εσωτερική αγορά», ενώ η ίδια η Κομισιόν εκτιμά το κόστος ετησίως στα 18 δισεκατομμύρια ευρώ. Φυσικά, όλες αυτές οι αναλύσεις και οι αποκλίσεις έχουν τις σκοπιμότητές τους, χωρίς να υπάρχουν ασφαλή κριτήρια για το ακριβές κόστος. Ωστόσο, η ανησυχία μερίδων του κεφαλαίου εκφράζει τη γενικότερη αντιπαράθεση που εκδηλώνεται και έχει πολλές πτυχές, ανάλογα με τα ιδιαίτερα συμφέροντα που υπάρχουν τόσο μέσα στην Ενωση, αλλά και στο πλαίσιο κάθε αστικού κράτους.
Τμήμα αυτής της κόντρας είναι και το πώς αντιμετωπίζεται η προώθηση της σχέσης με την Τουρκία, δηλαδή των επιδιώξεων της τουρκικής αστικής τάξης, που διαφάνηκαν και στη σύνοδο της Δευτέρας για ευνοϊκότερες σχέσεις με την ΕΕ. Αυτό εκφράστηκε και από αναλύσεις διαφόρων επιτελείων, που φαίνονται και στα δημοσιεύματα του διεθνούς αστικού Τύπου, τα οποία εστιάζουν στα παζάρια και τα πάρε-δώσε έως την κριτική γιατί ...δίνονται πολλά στην Τουρκία χωρίς εγγυήσεις ότι μπορεί να εφαρμόσει τα συμφωνημένα. Κάποιες αναλύσεις προβάλλουν το αντιδημοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας, με αφορμή την κατάργηση της ελευθερίας του Τύπου και το πρόσφατο κλείσιμο ΜΜΕ και μιλάνε για «συμφωνία ντροπής». Ολες αυτές, όμως, οι αναλύσεις είναι εν πολλοίς υποκριτικές, γιατί όλοι γνωρίζουν το ρόλο τόσο της Τουρκίας, όσο και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, πετρελαιομοναρχιών του Κόλπου, που συνέβαλαν στη δημιουργία των εγκληματιών του «Ισλαμικού Κράτους», τους οποίους τώρα υποτίθεται πολεμάνε και με τις επεμβάσεις ξεσπίτωσαν εκατομμύρια ανθρώπους. Επίσης, όλοι υπηρετούν την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Το να σχολιάζεις το υπαρκτό παζάρι ανάμεσα στους αστούς και να κρύβεις τη βασική αιτία για το δράμα των ξεριζωμένων αποτελεί συνενοχή σε ένα έγκλημα διαρκείας. Να γιατί είναι αναγκαίο να συνδυαστεί η μέγιστη δυνατή αλληλεγγύη στους ξεριζωμένους με την πάλη ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την εξουσία του κεφαλαίου σε κάθε χώρα.