Ο πρόεδρος του Ανώτατου Εκλογοδικείου του Εκουαδόρ, Χόρχε Ακόστα, σε μία πρόσφατη συνέντευξη στους εκπροσώπους του ξένου Τύπου, ανέφερε ότι η κυβέρνηση έχει μεταβιβάσει τα αναγκαία κονδύλια για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος (16.130.000 δολάρια) στις 15 Απρίλη, για την πραγματοποίηση Συντακτικής Συνέλευσης και ότι στις 26 του Μάρτη θα ξεκινούσε μία επιθετική εκστρατεία διάδοσης του δημοψηφίσματος και του κανονισμού. Το επόμενο βήμα, εφόσον κερδίσει το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, θα είναι η εκλογή, προς το τέλος του Οκτώβρη ή στην αρχή του Νοέμβρη, 130 εκπροσώπων: 100 από τις επαρχίες, 24 από την επικράτεια και 6 από τους μετανάστες στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ και άλλες χώρες.

Η Συντακτική Συνέλευση, σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης, θα έχει πλήρεις εξουσίες «για τη μετατροπή του θεσμικού πλαισίου του κράτους», θα επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα και φιλοδοξεί να δρομολογήσει ριζοσπαστικές αλλαγές στο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα της χώρας. Το νέο Σύνταγμα θα αντικαταστήσει εκείνο που εγκρίθηκε το 1997-98, και το οποίο άνοιξε το δρόμο στην εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και στις ιδιωτικοποιήσεις και καθιέρωσε το νομικό πλαίσιο για τη διανομή των θεσμών του κράτους ως πολιτική λεία.

Ωστόσο, ο δρόμος προς τη Συντακτική Συνέλευση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Η αστική τάξη με τους πολιτικούς εκπροσώπους της επιδιώκει τη διατήρηση τής μέχρι τώρα κατάστασης, προβάλλει σθεναρή αντίσταση στις διαδικασίες αλλαγής που προσδοκούν τα λαϊκά στρώματα. Η αντιπαράθεση διαδραματίζεται στους δρόμους, στο Κοινοβούλιο, καθώς και στα ΜΜΕ, που στην πλειοψηφία τους ελέγχονται από την αστική τάξη.

Μερικά ΜΜΕ, τα οποία ο Προέδρος Κορέα και χαρακτήρισε ως «μαφία», έχουν τεθεί σε επιφυλακή και καθημερινά αντεπιτίθενται.

Αυτό που συμβαίνει, σήμερα στο Εκουαδόρ, είναι πολύ περισσότερο από μία προφανής κρίση μεταξύ της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. Ο λαός του Εκουαδόρ στηρίζει τον Ραφαέλ Κορέα. Από τη στιγμή που εκλέχτηκε Πρόεδρος αρνείται να υποταχθεί σε ένα κράτος που ελέγχεται από μία μειοψηφία, η οποία περιορίζεται στο να περιφρουρεί τα συμφέροντα του πολυεθνικού κεφαλαίου και την «αργομισθία» που της παρέχει. Με την άνοδο στην κυβερνητική εξουσία του Κορέα, έγινε εμφανέστερη η εκπροσώπηση της ολιγαρχίας στο Κοινοβούλιο, που κυριαρχείται από τη Δεξιά αντιπολίτευση, αφού ο Πρόεδρος Κορέα αποφάσισε να μην παρουσιάσει υποψήφιους για ένα θεσμό που έχει χάσει εντελώς το κύρος του (Στη Δεξιά αντιπολίτευση συγκαταλέγονται το Ανανεωτικό Θεσμικό Κόμμα Εθνικής Δράσης (PRIAN) του μεγαλοεπιχειρηματία Αλβάρο Νομπόα, το Κόμμα Πατριωτική Κοινωνία (PSP), του οποίου ηγείται ο πρώην Πρόεδρος του Εκουαδόρ, Λούσιο Γκουτιέρες, το Κοινωνικό Χριστιανικό Κόμμα (PSC) και η Δημοκρατική Χριστιανική Ενωση (UDC)).

Η σθεναρή απόρριψη της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος από τα κόμματα της άρχουσας τάξης, που εκπροσωπούνται στη Βουλή, και οι σπασμωδικές κινήσεις τους, οι μηχανορραφίες και, αν ήταν δυνατόν, μέχρι και η χρήση βίας για την αποτροπή του, οφείλεται στο ότι το ΝΑΙ στη σύσταση μιας Συντακτικής Συνέλευσης, θα λάβει την πλειοψηφία στις κάλπες και ότι με τον νέο εκλογικό κανονισμό και τη λαϊκή κινητοποίηση πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να κυριαρχήσουν στη νέα κατάσταση.

Για βδομάδες ένα μεγάλο μέρος των βουλευτών έδινε μάχη για να αποτρέψει το δημοψήφισμα ή να θέσει τους «μαφιόζικους» όρους του για τη διεξαγωγή του. Εφτασαν, μάλιστα, σε τέτοιο βαθμό οι επιθέσεις και η επικοινωνιακή τρομοκρατία για να αποτραπεί αυτό το κοινοβουλευτικό προνόμιο του Προέδρου και του Ανώτατου Εκλογοδικείου, ώστε το τελευταίο να αναγκαστεί να αφαιρέσει τη βουλευτική ιδιότητα, για ένα χρόνο, σε 57 βουλευτές της Δεξιάς, περισσότεροι από τους μισούς του σώματος, που αποτελείται από 100 εκπροσώπους.

Να θυμίσουμε ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της Δεξιάς, εφευρίσκοντας μία ανύπαρκτη μορφή αντικατάστασης στο Σύνταγμα, εκπαραθύρωσε τον Πρόεδρο του Ανωτάτου Εκλογοδικείου, μετά από υπόδειξη του πρώην Προέδρου Λούσιο Γκουτιέρες. Ο λόγος ήταν ότι ο εκπαραθυρωμένος Πρόεδρος είχε αρνηθεί να υπακούσει στις διαταγές του αρχηγού του Κόμματος Πατριωτικής Κοινωνίας, να μεταθέσει και να μποϊκοτάρει το λαϊκό δημοψήφισμα. Ως απάντηση στα παραπάνω, το Ανώτατο Εκλογοδικείο καθαίρεσε τους προαναφερόμενους 57 βουλευτές, εφαρμόζοντας μία δραστική κύρωση που προβλέπει ο εκλογικός νόμος για όσους εμποδίζουν την κοινοβουλευτική διαδικασία. Πριν τα παραπάνω, η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου είχε αντικαταστήσει δύο βουλευτές, με διαταγή του Γκουτιέρες, χωρίς να σεβαστεί τις νόμιμες διαδικασίες και όρισε Γενικό Εισαγγελέα έναν αμφισβητούμενο δικηγόρο, τον Φρανσίσκο Κουκαλόν, που δεν μπορούσε να επανεκλεγεί νόμιμα, αφού είχε αυτό το αξίωμα και παλαιότερα. Σε αυτήν την περίπτωση, και υπό την πίεση του λαϊκού κινήματος, αναγκάστηκε να κάνει πίσω και να ορίσει άλλον Γενικό Εισαγγελέα. Τελικά, αυτή η Βουλή επαναλαμβάνει τις ίδιες πρακτικές που εξουσίασαν την πολιτική ζωή των τελευταίων 25 χρόνων. Γι' αυτό και δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι η αξιοπιστία του Κοινοβουλίου περιορίζεται στο 5%.

Για να ξεπεραστεί αυτή η κρίση, η κυβέρνηση έστειλε αστυνομία ώστε να αποτραπεί η είσοδος των καθαιρεμένων βουλευτών στο Κοινοβούλιο, ενώ την ίδια στιγμή προώθησε την ορκωμοσία αντικαταστατών των τελευταίων. Η σύσταση ενός μπλοκ 21 βουλευτών με την ονομασία «Εθνική Αξιοπρέπεια», προερχόμενων από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κατέστησε δυνατή την επαναλειτουργία του Κοινοβουλίου.

Ενώ οι περισσότερες προσφυγές στη Δικαιοσύνη των βουλευτών που παύτηκαν, με τις οποίες απαιτούν την επιστροφή τους στο Κοινοβούλιο, απορρίφθηκαν η μία μετά την άλλη, ξαφνικά την περασμένη Τετάρτη έγινε δεκτή μία προσφυγή τους στο Συνταγματικό Δικαστήριο, όπου η Δεξιά έχει την πλειοψηφία, από τον δικαστή Χουάν Χουές Ραμίρες, γεγονός που προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις και όξυνε περαιτέρω την κατάσταση. Στη συνέχεια, λοιπόν, το Ανώτατο Εκλογοδικείο ανταπάντησε με αντικατάσταση του εν λόγω δικαστή, στην οποία αντέδρασε ο πρόεδρος της Βουλής Χόρχε Σεβάγιος, του δεξιού κόμματος PRIAN, αποφασίζοντας να αναστείλει τις εργασίες του Κοινοβουλίου μέχρι την επόμενη Τρίτη, γεγονός που με τη σειρά του προκάλεσε την αντίδραση των βουλευτών που αντικατέστησαν τους καθαιρεμένους και των προοδευτικών και αριστερών βουλευτών, οι οποίοι επέμεναν να συνεχιστούν οι εργασίες του Κοινοβουλίου.

Οπως και μέχρι τώρα, που το λαϊκό, μαζικό κίνημα έκανε αισθητή την παρουσία του με δεκάδες κινητοποιήσεις ενάντια στην πλειοψηφία του Κοινοβουλίου και υπέρ της Συνταγματικής Συνέλευσης, και την περασμένη Τετάρτη πλήθος λαού, εργαζόμενοι, αγρότες, ιθαγενείς και φοιτητές ξεχύθηκαν στους δρόμους της πρωτεύουσας Κίτο για να βροντοφωνάξουν τη στήριξή τους στο δημοψήφισμα για τη Συνταγματική Συνέλευση.

Η μέχρι τώρα στάση του Προέδρου Κορέα προκάλεσε μεγάλη επικοινωνιακή αντεπίθεση, τόσο στη χώρα όσο και στο εξωτερικό (π.χ. από τις εφημερίδες «El Pais» και «Vanguardia» της Ισπανίας, καθώς και την «El Tiempo» της Κολομβίας) όπου ο Πρόεδρος κατηγορείται ως «δικτάτορας που υπακούει στις διαταγές του Προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες και στην Κούβα».

Και όλα αυτά γιατί η ντόπια άρχουσα τάξη δεν μπορεί να συνεχίσει τις ιδιωτικοποιήσεις, να εγκρίνει το Σύμφωνο Ελευθέρου Εμπορίου (TLC) με τις ΗΠΑ ή να υποταχθεί στο γνωστό εγκληματικό «Σχέδιο Κολομβία», γιατί απλά το λαϊκό, μαζικό κίνημα της χάλασε τα σχέδια με τις διαμαρτυρίες του στους δρόμους και τελικά με την ψήφο του.

Το λαϊκό, μαζικό κίνημα έφραξε το δρόμο του πολυεκατομμυριούχου Αλβάρο Νομπόα προς την προεδρία της χώρας, και εξέλεξε το σημερινό Πρόεδρο, ώστε με τη Συντακτική Συνέλευση να τεθούν οι νόμιμες βάσεις για τα αιτήματά του: εθνική κυριαρχία, εθνικοποίηση των φυσικών πόρων, αγροτική μεταρρύθμιση, επαναδιαπραγμάτευση των πετρελαϊκών συμβολαίων, μη παράταση της βορειοαμερικανικής παρουσίας στη στρατιωτική βάση της Μάντα, λατινοαμερικάνικη συνεργασία κλπ.

Οπως αναφέρεται σε άρθρο της μεξικανικής εφημερίδας «Jornada»: «Στο Εκουαδόρ διεξάγεται ένας αγώνας που όπως στη Βενεζουέλα και στη Βολιβία, θα είναι μακρύς και σύνθετος, αλλά με εύλογες πιθανότητες νίκης. Εάν η ολιγαρχία επιμένει να παίζει με τη φωτιά, θα αντιμετωπίσει στους δρόμους έναν ενωμένο και οργανωμένο λαό».