Στη σχεδόν απόλυτη σφαίρα «δικαιοδοσίας» των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων της ΕΕ παρέδωσε η κυβέρνηση της Σερβίας το Κοσσυφοπέδιο, παραιτούμενη έτσι ουσιαστικά από κάθε διαπραγμάτευση για την ανάκτηση των εδαφικών και κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Η παράδοση των σερβικών αξιώσεων στο Κοσσυφοπέδιο έγινε και ...επίσημα αργά το βράδυ της περασμένης Πέμπτης (9/9), στην αίθουσα συνεδριάσεων της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη, όπου τέθηκε προς έγκριση και ψηφίστηκε ομόφωνα το τροποποιημένο σερβικό σχέδιο απόφασης που γράφτηκε υπό τις εντολές των αξιωματούχων της ΕΕ (μεταξύ τους η επικεφαλής της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική, Κάθριν Αστον) και τις σαφείς οδηγίες των κυβερνήσεων των κραταιών χωρών της Ενωσης, όπως η Βρετανία, η Γερμανία και η Γαλλία.

Στο ομόφωνο ψήφισμα της ΓΣ αναφέρεται ρητώς ο ηγετικός ρόλος της ΕΕ στις παραπέρα εξελίξεις για το Κοσσυφοπέδιο, η οποία αναλαμβάνει τη «διευκόλυνση» της διαδικασίας «διαλόγου» με σημαδεμένα χαρτιά, δεδομένου ότι τα τέσσερα πέμπτα των χωρών της ΕΕ έχουν αναγνωρίσει το προτεκτοράτο ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια. Οπως αναφέρεται στο κείμενο, ο διάλογος αυτός «από μόνος του συνιστά παράγοντα για την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή ...και θα είναι για να προωθηθεί η συνεργασία, για να βελτιωθεί η ζωή των λαών και να επιτευχθεί πρόοδος στο μονοπάτι για ένταξη και των δύο πλευρών στην ΕΕ...». Με δύο λόγια; Η αστική τάξη της Σερβίας απεμπόλησε τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Κοσσυφοπέδιο έναντι της ένταξής της στην ...ΕΕ! Σ' αυτήν δηλαδή η οποία μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ τη βομβάρδισαν το 1999, με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα» των Κοσσοβάρων Αλβανών!

Εντούτοις είναι χαρακτηριστικές σ' αυτό το σημείο οι αντιδράσεις πολιτικών κομμάτων στη Σερβία καθώς αρκετά έσπευσαν ακόμη και να ...συγχαρούν(!) τον Σέρβο πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς για το ...θάρρος του, ενώ άλλα απαίτησαν διεξαγωγή πρόωρων εκλογών!

Ο αρχηγός του «Κινήματος Σερβικής Ανανέωσης» (SPO) Βουκ Ντράσκοβιτς εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή του στους χειρισμούς του προέδρου Τάντιτς για τη «γενναία» απόφαση και την «ετοιμότητα και ικανότητα για μία στρατηγική πολιτική επιλογή που θα οδηγήσει τη Σερβία στην ΕΕ».

Το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (LDP) έσπευσε να μιλήσει για το ...«πρώτο βήμα προκειμένου να σταματήσουν οι λανθασμένες πολιτικές για το Κοσσυφοπέδιο» και απαίτησε «άμεση παραίτηση» του υπουργού Εξωτερικών Βουκ Γέρεμιτς αμέσως μετά την επιστροφή του από την έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη καθώς (δικαίως) η ομόφωνη απόφαση της ΓΣ του ΟΗΕ για το Κοσσυφοπέδιο «συνιστά ήττα της πολιτικής που ακολούθησε»...

Διαφορετική ήταν η αντίδραση του «Δημοκρατικού Κόμματος Σερβίας» (DSS) του πρώην πρωθυπουργού Βόισλαβ Κοστούνιτσα, που χαρακτήρισε το ψήφισμα «μεγάλο κακό, ντροπή και συνθηκολόγηση ενόψει των τελεσιγράφων από την ΕΕ και τις δυτικές δυνάμεις για να πάρουν το Κοσσυφοπέδιο».

Το αντιπολιτευόμενο «Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα» (SPP) του Τόμισλαβ Νίκολιτς χαρακτήρισε την απόφαση για το Κοσσυφοπέδιο «τόσο αποστειρωμένη που θα μπορούσε να ψηφιστεί από τον καθένα» και απαίτησε πρόωρες εκλογές σαν «την καλύτερη λύση».

Από τις παραπάνω αντιδράσεις είναι μάλλον ξεκάθαρο πως θα πρέπει να αναμένουμε σειρά εξελίξεων και εντός της σερβικής κυβέρνησης (έναν - ευρύ ή μικρότερο - ανασχηματισμό για τα μάτια του κόσμου), είτε ακόμη και πρόωρες γενικές εκλογές - ανάλογα με το εύρος και την ένταση των λαϊκών αντιδράσεων...

Μετά το ομόφωνο ψήφισμα στη ΓΣ για το Κοσσυφοπέδιο είναι σαφές πως ο όποιος «διάλογος» στηθεί όχι μόνον θα είναι προσχηματικός, αλλά και θα υποσκάψει περαιτέρω τα ήδη δοκιμασμένα και ταλαιπωρημένα «θεμέλια» της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. Διότι όταν μία χώρα ενδίδει στις ιμπεριαλιστικές πιέσεις και προσυπογράφει τον ακρωτηριασμό σημαντικού τμήματος του εδάφους της, τότε δεν υπογράφει μόνον τη δική της θανατική καταδίκη, αλλά βάζει φωτιά και στα σπίτια των γειτόνων της, αφού πολύ απλά η εξέλιξη σ' αυτή την ιστορία θα ενθαρρύνει και με το σπρώξιμο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων νέες αποσχιστικές κινήσεις.

Συνεπώς όποιο «διάλογο» και να στήσουν από δω και πέρα οι Βρυξέλλες, είναι βέβαιο πως αυτός όχι μόνον δε θα οδηγήσει στην ανάκτηση των σερβικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά ούτε θα λύσει βασικά προβλήματα που αφορούν και τους Σέρβους και τους Αλβανούς του προτεκτοράτου. Οπως η τεράστια φτώχεια, η ανεργία, το καθεστώς διαφθοράς και ανομίας που μαστίζει την περιοχή με τις ευλογίες και υπό τις κάννες των όπλων των στρατιωτών του ΝΑΤΟ (δύναμη ΚFOR) και των αστυνομικών της ευρωενωσιακής αστυνομικο-δικαστικής αποστολής της «EULEX».

Ας μην παραλείψουμε πλέον ότι η απόφαση της ΓΣ για το Κοσσυφοπέδιο «σημειώνει» την προ διμήνου γνωμοδοτική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Διαιτησίας της Χάγης που έκρινε ότι δεν είναι αντίθετη με το διεθνές δίκαιο η κήρυξη μονομερούς ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου το Φλεβάρη του 2008. Ο Σέρβος υπουργός Εξωτερικών Βουκ Γέρεμιτς ισχυρίστηκε στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση ότι το Βελιγράδι δεν αναγνωρίζει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου και πως τάχα η απόφαση είναι «θεμελιωδώς ουδέτερη όσον αφορά στο καθεστώς». Ωστόσο, είναι ηλίου φαεινότερον το μήνυμα που στέλνεται προς πάσα κατεύθυνση: Αφού πλέον η Σερβία «δεν έχει πρόβλημα», τότε γιατί να έχουν οι άλλες χώρες και επομένως γιατί να μην αναγνωρίσουν το προτεκτοράτο;

Επιπροσθέτως, η Σερβία καίει διαπραγματευτικά και πολιτικά την υποστήριξη που απολάμβανε εδώ και πολλά χρόνια από μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας όπως η Ρωσία και η Κίνα, που ουσιαστικά λειτουργούσαν ως «κυματοθραύστες» απέναντι στις απόπειρες για διεθνή νομιμοποίηση της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία.