Copyright 2018 The Associated

Αυτήν τη στιγμή, στο ΚΥΤ της Μόριας της Λέσβου «ζουν» 7.352 άνθρωποι αντί 3.100 που είναι η χωρητικότητα, στη ΒΙΑΛ της Χίου 2.361 αντί για 1.014, στην Κω 1.114 αντί για 816 και στη Σάμο 4.185 αντί για 648. Συνολικά 18.889 ξεριζωμένοι βρίσκονται εγκλωβισμένοι για μήνες στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Υπερπλήρη κοντέινερ, σκηνές, βία, απόπειρες αυτοκτονίας ανηλίκων αποτελούν το καθημερινό σκηνικό της ζωής των εγκλωβισμένων. Η περιορισμένη πρόσβαση στην ιατρική βοήθεια και στη διερμηνεία είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα. Σύμφωνα με μαρτυρίες σημειώνονται πολύωρες καθυστερήσεις για το συσσίτιο, οικογένειες με ευάλωτα άτομα περιμένουν έναν ή δυο μήνες για την καταγραφή της ευαλωτότητας και οκτώ έως δέκα μήνες για τις συνεντεύξεις ασύλου, ενώ για να επισκεφτεί ένας άρρωστος γιατρό πρέπει να περιμένει από τα ξημερώματα για ώρες μέχρι να... αυτοϊαθεί. Οι κακοκαιρίες, δε, προκαλούν επιπρόσθετα προβλήματα, όπως πρόσφατα στη ΒΙΑΛ, όπου σε πρόσφατη κακοκαιρία το ΚΥΤ βρισκόταν μέσα στις λάσπες, αφού μετά τις μπόρες το μεγαλύτερο κομμάτι των εγκαταστάσεων «πνίγηκε» στη βροχή. Η δυσοσμία από τα υπαίθρια αποχωρητήρια είχε απλωθεί σε όλο το ΚΥΤ, αφού για κάθε 800 άτομα περίπου αντιστοιχούν 15 τουαλέτες.

Αλλά και σε πολλά κέντρα φιλοξενίας η κατάσταση είναι απαράδεκτη. Οπως έχει καταγγείλει ο δήμαρχος Χαϊδαρίου, Μ. Σελέκος, σε αυτό του Σκαραμαγκά, για παράδειγμα, 2,5 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του, φιλοξενούνται 2.500 πρόσφυγες από τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Η μεταφορά στο Σκαραμαγκά προσφύγων από τη Μόρια δεν είναι λύση στο πρόβλημά τους, αλλά μεταφορά από τη μια κόλαση στην άλλη. Οι συνθήκες διαβίωσης στο κέντρο είναι απαράδεκτες. Υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό, ενώ η σίτιση των προσφύγων αποτελεί μέριμνα των ίδιων. Οι χρηματοδοτήσεις προς τις ΜΚΟ στέρεψαν και τώρα που τελείωσε το φαγοπότι εκατομμυρίων, αναλαμβάνουν οι κρατικές δομές, χωρίς την απαιτούμενη χρηματοδότηση και με τρομερές ελλείψεις στο προσωπικό.

Η έλλειψη υποδομών φιλοξενίας έχει οδηγήσει πρόσφυγες και μετανάστες στη βόρεια Ελλάδα να αναζητούν χώρους και εγκαταλελειμμένα κτίρια για να στεγαστούν. Μια τέτοια περίπτωση αποτελούσε το ημιτελές κτιριακό συγκρότημα στην περιοχή της οδού Γιαννιτσών, στη δυτική είσοδο της Θεσσαλονίκης, όπου, υπό συνθήκες εξαθλίωσης, διαβιούσαν τον τελευταίο καιρό δεκάδες ξεριζωμένοι και εκκενώθηκε μετά από επιχείρηση της Αστυνομίας.

Αλλοι κατασκήνωσαν στην πλατεία Αριστοτέλους και τελικά μεταφέρθηκαν στα Διαβατά, παρά το ότι είχαν εκφράσει αντιρρήσεις για τη μεταφορά τους εκεί, καθώς τους είχαν ενημερώσει ότι συχνά σημειώνονται συγκρούσεις μεταξύ των ατόμων που μένουν στο χώρο. Στο μεταξύ, στο συγκεκριμένο στρατόπεδο, το τελευταίο διάστημα επικρατούσε ιδιαίτερη ένταση, λόγω της συγκέντρωσης μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών που διαβιούν σε άθλιες συνθήκες, αφού δεν επαρκούν οι υποδομές του, αλλά και λόγω των διαφορετικών εθνοτήτων.

Πριν λίγες μέρες υπήρξε συμπλοκή, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενός πρόσφυγα με μαχαίρι, στην πλάτη. Αξίζει να σημειώσουμε ότι στη βόρεια Ελλάδα παρατηρείται τους τελευταίους μήνες αύξηση των ροών ανθρώπων στον Εβρο. Η αυξημένη δράση των διακινητών φαίνεται από τα στοιχεία των συλλήψεων της Ελληνικής Αστυνομίας τους τελευταίους μήνες: Από το Γενάρη έως τον Αύγουστο του 2018 έχουν συλληφθεί 1.010 διακινητές. Το 2016 από τον Εβρο πέρασαν 3.300 άνθρωποι, το 2017 5.500 και το 2018, έως τώρα, περίπου 12.000.

Την ίδια ώρα, στη Χίο «ανώνυμοι» ακροδεξιοί με εξώδικο, που συντάχθηκε από ορισμένους γονείς και κηδεμόνες μαθητών από διάφορα σχολεία της Χίου, τάχθηκαν κατά της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων και της λειτουργίας των Δομών Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων (ΔΥΕΠ), που έχουν δημιουργηθεί σε πέντε σχολεία της Χίου. Κείμενο που εστάλη με δικαστικό επιμελητή στους διευθυντές των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καθώς και στους προϊσταμένους των αντίστοιχων διευθύνσεων, δίνει εντολή στους παραλήπτες του να εφαρμόσουν όσα οι συντάκτες του εξώδικου επικαλούνται, μεταξύ δε αυτών και να παρίστανται εκπρόσωποι αυτής της μερίδας των γονέων σε κάθε συνεδρίαση των εκπαιδευτικών που αναφέρεται στο θέμα της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων, δηλαδή, στην ουσία, να συνδιοικούν.

Κόντρα σε αυτήν τη ρατσιστική στάση υπήρξαν πολλές αντιδράσεις. Οπως αυτή του διευθυντή του 11ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου, Μάρκου Σκούφαλου, ο οποίος με ανοικτή επιστολή του προς το υπουργείο Παιδείας, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα ότι «από την πρώτη στιγμή που ετέθη το ζήτημα φιλοξενίας στο σχολείο μας προσφυγόπουλων, τόσο εγώ όσο και ο σύλλογος διδασκόντων συναποφασίσαμε να στηρίξουμε αυτά τα παιδιά, θύματα ιμπεριαλιστικών πολέμων, είτε με τη στρατιωτική έννοια είτε με την οικονομική. (...) Ο όγκος των υπογραφών, που απεστάλησαν σε όλα τα σχολεία, δεν αποτελεί τεκμήριο δικαιοπραξίας. Με υπογραφές και τεχνητές πλειοψηφίες - έστω και αν γνωρίζω τους τρόπους της παραπληροφόρησης και της καλλιέργειας φόβου που τις συλλέξατε - δεν καταλύονται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικά των παιδιών». Τις ευθύνες της δημοτικής αρχής για το ρατσισμό και την ξενοφοβία που καλλιεργείται από την αυτοαποκαλούμενη Παγχιακή Επιτροπή Αγώνα, με αφορμή τα προσφυγόπουλα, κατήγγειλε και η «Λαϊκή Συσπείρωση» Χίου.