Τη στιγμή που στην Κούβα βρίσκεται σε εξέλιξη η νέα εκστρατεία καταδίκης του αποκλεισμού των ΗΠΑ ενάντια στη χώρα, που ξεκίνησε στις 3 Οκτώβρη και θα διαρκέσει μέχρι τις 27 του ίδιου μήνα, και ο λαός, οι κοινωνικές οργανώσεις, τα σωματεία, οι φοιτητικές και μαζικές οργανώσεις βρίσκονται σε κινητοποίηση, πραγματοποιώντας μια σειρά συζητήσεις, φόρουμ και εκδηλώσεις αποκαλύπτοντας τις συνέπειες που έχει ο αποκλεισμός, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε νέα μέτρα εντατικοποίησής του.

Την περασμένη Τετάρτη, ο ομοσπονδιακός δημόσιος κατήγορος της Νότιας Φλόριδα, Αλεξάντρ Ακόστα, σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Μαϊάμι, ανακοίνωσε τη σύσταση ομάδας, που, ουσιαστικά, θα παρακολουθεί την επιβολή του αποκλεισμού και θα διώκει όσους τον παραβιάζουν. Τελικός σκοπός αυτής της ομάδας θα είναι «η οικονομική απομόνωση» της κουβανικής κυβέρνησης και η «επιτάχυνση» της ανατροπής της Επανάστασης. Στα «καθήκοντα» της συγκεκριμένης ομάδας θα είναι και ο εντοπισμός όσων παραβιάζουν τον αποκλεισμό, στους οποίους, μάλιστα, θα επιβληθούν ποινές φυλάκισης μέχρι και 10 χρόνια και καταβολή χρηματικού ποσού που θα κυμαίνεται από 250.000 δολάρια μέχρι και 1.000.000 δολάρια σε περίπτωση επιχειρήσεων. Ενδεικτικό, επίσης, είναι πως η ονομαζόμενη «Ομάδα για την Επιβολή των Κυρώσεων στην Κούβα» θα συνδέεται στενά με το FBI, την Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείου, το υπουργείο Εμπορίου, το Λιμενικό, το Γραφείο για τον Ελεγχο Προϊόντων Εξωτερικού και το Τελωνειακό Γραφείο της Προστασίας των Συνόρων.

Αμεση ήταν και η αντίδραση της Κούβας. Την Πέμπτη η Εθνοσυνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας, με διακήρυξή της, τονίζει πως ο αποκλεισμός αυτός των ΗΠΑ αποτελεί έναν οικονομικό πόλεμο, που στόχο έχει να πνίξει το λαό στην πείνα και την εξαθλίωση και να ανατρέψει την Επανάσταση. Για 47 χρόνια, αναφέρεται, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ επιβάλλουν συστηματικά έναν άγριο οικονομικό, εμπορικό και χρηματοπιστωτικό αποκλεισμό, ακολουθούν μια τέτοια ανελέητη και εχθρική πολιτική που η ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχει ξαναδεί.

Οπως επισημαίνουν οι Κουβανοί βουλευτές, μέχρι σήμερα, αυτή η πολιτική εντείνεται και επεκτείνεται σε τρίτες χώρες, παρόλη τη μαζική αντίθεση χωρών του πλανήτη. Η Κούβα διακηρύττει πως ο οικονομικός αποκλεισμός που επιβάλλεται από τις ΗΠΑ αποτελεί διεθνές έγκλημα γενοκτονίας, σύμφωνα με τους ορισμούς των διεθνών συνθηκών, οι οποίοι, μάλιστα, έχουν εγκριθεί και από τον ΟΗΕ. Η συγκεκριμένη πολιτική των ΗΠΑ, εκτός των άλλων, βάζει φραγμό στην πρόσβαση σε τρόφιμα και φάρμακα, ιατρικό εξοπλισμό και υγειονομικά μέσα, ώστε να αντιμετωπιστούν ασθένειες και λοιμοί. Επίσης τονίζουν ότι παρεμποδίζεται η οικονομική ανάπτυξη του νησιού σε όλους τους τομείς και δημιουργούνται σημαντικές οικονομικές απώλειες.

Καταλήγοντας, η Κουβανική Εθνοσυνέλευση ζητά από τους βουλευτές και τα Κοινοβούλια του κόσμου, καθώς και από τη διεθνή κοινότητα να προχωρήσουν σε αποτελεσματική δράση, ώστε να στηρίξουν την υπεράσπιση των αρχών της δικαιοσύνης, το δικαίωμα στη ζωή, την ειρήνη και την ελευθερία.

Το σχέδιο απόφασης με τον τίτλο «Ανάγκη τερματισμού του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού των ΗΠΑ απέναντι στην Κούβα», που θα καταθέσει η Κούβα για 15η συνεχόμενη χρονιά στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 8 Νοέμβρη, θα αποτελέσει ένα ακόμα βήμα καταδίκης των ΗΠΑ και της πολιτικής που ακολουθούν απέναντι στο Νησί της Επανάστασης. Κάθε χρόνο, ολοένα και αυξάνονται τα κράτη - μέλη που στηρίζουν τη θέση της Κούβας. Χαρακτηριστικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι το 1992, που πρωτοκατατέθηκε το σχέδιο πρότασης υπέρ του τερματισμού του αποκλεισμού, είχαν ψηφίσει υπέρ 59 χώρες, την επόμενη χρονιά 88 χώρες και ο αριθμός αυτός αυξάνεται σταδιακά, φτάνοντας πέρσι τις 182 χώρες. Ηδη, τον αποκλεισμό έχουν καταδικάσει και οι 118 χώρες που ανήκουν στο Κίνημα των Αδεσμεύτων, με πρόσφατη απόφαση της Συνόδου τους, τον περασμένο Σεπτέμβρη.

Ο αποκλεισμός των ΗΠΑ απέναντι στην Κούβα διαρκεί πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Οι διάφοροι νόμοι, όπως ο «Χελμς Μπάρτον» (1996) και ο «Τοριτσέλι» (1992), αλλά και το πρόσφατο λεγόμενο «Σχέδιο Μπους» που ανακοινώθηκε στις 10 Ιούλη του 2006 στοχεύουν στην ακόμα παραπέρα ενίσχυση του αποκλεισμού και στο στραγγαλισμό της Κούβας, αλλά και σε προσπάθειες επέμβασης και επιχείρησης αποικιοποίησής της.

Εξαιτίας αυτού του αποκλεισμού, οι απώλειες της Κούβας φτάνουν τα 86 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ μόνο πέρσι υπέστη ζημιά αξίας 4,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ωστόσο, παρ' όλη την επίθεση των ΗΠΑ, η Κούβα παρουσίασε οικονομική ανάπτυξη το 2005 της τάξης του 12%. Το 2005 η επιθετικότητα των ΗΠΑ ήταν τέτοια, που η Κούβα δεν μπόρεσε να εξάγει ούτε να εισάγει κανένα προϊόν προς και από τις ΗΠΑ. Ο αποκλεισμός έχει πάρει και εξωεδαφικό χαρακτήρα, κάτι που σημαίνει ότι οι ΗΠΑ επιβάλλουν κυρώσεις σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα κάνει συναλλαγές με την Κούβα με προϊόντα, αν αυτά περιέχουν σε ποσοστό άνω του 10 εξαρτήματα ή συστατικά που προέρχονται από τις ΗΠΑ, αλλά και σε τρίτη χώρα που επιθυμεί να εξάγει προϊόντα που περιλαμβάνουν πρώτες ύλες από την Κούβα.

Σε ό,τι αφορά τις διεθνείς συναλλαγές, η Κούβα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το δολάριο, ενώ έχει συσταθεί ειδική ομάδα που παρακολουθεί τις συναλλαγές τόσο της Κούβας όσο και τρίτων χωρών προς αυτή. Σημειώνεται, επίσης, ότι η Κούβα δεν έχει πρόσβαση σε χρηματοπιστωτικές συναλλαγές με διεθνείς οργανισμούς.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που παρουσιάζονται ως «χώρα ελευθερίας και δημοκρατίας», απαγορεύει στους πολίτες της να ταξιδεύουν στην Κούβα και τους επιβάλλει πρόστιμα, με αποτέλεσμα μόνο πέρσι να επιβληθούν πρόστιμα συνολικής αξίας 530.000 δολαρίων σε 487 πολίτες των ΗΠΑ, ενώ πρόστιμα επιβλήθηκαν και σε 85 επιχειρήσεις, ανάμεσά τους και η ισπανική αεροπορική εταιρεία «Iberia». Κάθε προσπάθεια να φτάσει κανείς στην Κούβα έστω και μέσω τρίτης χώρας, επίσης, δέχεται πρόστιμο. Ερευνες που προκύπτουν από τις ΗΠΑ αναφέρουν πως την Κούβα θα μπορούσαν να την επισκεφθούν 5 εκατομμύρια τουρίστες, κάτι που θα απέφερε στο νησί 7 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.

Ωστόσο, με το λεγόμενο «Σχέδιο Μπους», εντατικοποιείται ο αποκλεισμός και προβλέπεται η περικοπή επισκέψεων συγγενών στην Κούβα (το 2005 μειώθηκαν κατά 54%), ενώ παράλληλα δημιουργούνται οι συνθήκες ώστε να μην μπορούν να αποσταλούν εμβάσματα προς συγγενείς που βρίσκονται στο νησί, κάτι που δε γίνεται σε καμία άλλη χώρα. Απαγορεύουν την αγορά ιατρικών συσκευών και υλικών, τα οποία η Κούβα χρησιμοποιεί στις αποστολές που πραγματοποιεί στη Βενεζουέλα και τη Βραζιλία, στο οφθαλμολογικό πρόγραμμα «Επιχείρηση Θαύμα», στα προγράμματα διεθνών μπριγάδων, π.χ. Χέρνι Ριβ, κ.ά. Παράλληλα, δημιουργούν δυσκολίες στην εξαγωγή νικελίου της Κούβας, που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ορυκτά της χώρας, ενώ σκληραίνει τους μηχανισμούς για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας και υλικών.

Στα σχέδια αυτά συμπεριλαμβάνεται και ένα μυστικό επισυναπτόμενο ντοκουμέντο, στο οποίο υπάρχει σχέδιο για υποκίνηση της αντεπανάστασης στην Κούβα και πρόκληση ένοπλης επίθεσης ενάντια στο νησί. Η κυβέρνηση της Κούβας απαιτεί να αποχαρακτηριστεί το συγκεκριμένο ντοκουμέντο, το οποίο, όπως αναφέρει, είναι μια απειλή για την ειρήνη και την κυριαρχία της Κούβας, η οποία πολλές φορές υπήρξε θύμα τρομοκρατικών επιθέσεων και άμεσης επέμβασης.

Σημαντική διαστρέβλωση της αλήθειας κάνουν και τα αμερικανικά ΜΜΕ, υπό τις οδηγίες του Λευκού Οίκου, τα οποία δε χάνουν την ευκαιρία να διατυμπανίζουν ότι για την οικονομική κατάσταση της χώρας φταίει το σοσιαλιστικό σύστημα που ακολουθεί. Αντικρούοντας, όμως, αυτά τα ψέματα, αξίζει απλά να πούμε ότι σε όλες τις γωνιές του πλανήτη η κυβέρνηση των ΗΠΑ και οι αξιωματούχοι της καταδιώκουν οποιονδήποτε προχωρά σε συναλλαγές με το νησί, ακόμα και κυβερνήσεις και επιχειρηματίες, τους οποίους απειλούν με την επιβολή προστίμων.

Θα πίστευε κανείς ότι μετά από 47 χρόνια επιβολής του αποκλεισμού, μετά τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο κουβανικός λαός εξαιτίας αυτού του αποκλεισμού, θα ήταν εύκολο μια τόσο μικρή χώρα να υποκύψει στις πιέσεις. Ωστόσο, η αντίσταση της Κούβας αντέχει απέναντι στο βάρβαρο και απάνθρωπο αποκλεισμό επειδή εθελοντικά αποφασίζει να υπερασπίζεται την επανάσταση. Πρόσφατα, ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών, Φελίπε Πέρες Ρόκε, τόνισε: «Θα νικήσουμε τον αποκλεισμό και θα επιτύχουμε ένα μέλλον ειρήνης και ελπίδας για την Κούβα».