Το ότι η επιλογή της κατασκευής του Ολυμπιακού Ιππικού Κέντρου στον αρχαιολογικό χώρο της Μερέντας Μαρκοπούλου Αττικής, ακριβώς πάνω στον Αρχαίο Δήμο Μυρρινούντος, καταπατά κάθε έννοια προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, είναι μια διαπίστωση και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, όταν συζητούσε τη συγκεκριμένη χωροθέτηση το καλοκαίρι του 2000.

Με χτεσινή του ανακοίνωση το ΥΠΠΟ επιχειρεί να καθησυχάσει την επιστημονική κοινότητα και την κοινή γνώμη για τις αρχαιότητες που αποκαλύπτονται συνεχώς στις ανασκαφές που διενεργούνται στην περιοχή από το 1998, με αφορμή το έργο. Αναφέρεται ότι «συνεχίστηκε η αποκάλυψη αρχαίων μνημείων, που ήταν ήδη γνωστά από παλαιότερες ανασκαφές και εντοπίστηκαν άλλα άγνωστα μέχρι σήμερα μνημεία, τα οποία βρίσκονται στον Αρχαίο Δήμο Μυρρινούντος και των οποίων η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη». Προστίθεται, ότι «με βάση τα ευρήματα αυτά... έγινε ο σχεδιασμός των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, ώστε να μη θίγονται σημαντικές αρχαιότητες. Αυτές θα διατηρηθούν και όπου κριθεί απαραίτητο, θα αναδειχτούν...».

Πώς όμως «έγινε» ο σχεδιασμός των εγκαταστάσεων, αφού η ανασκαφή βρίσκεται σε εξέλιξη; Και πώς, αφού συνεχίζονται οι ανασκαφές, εξηγείται αυτό, όπως είχε λεχθεί τότε στο ΚΑΣ, ότι εκεί που «θα κατασκευαστούν» το ιπποδρόμιο, το ιππικό κέντρο και το διοικητήριο βρέθηκαν αρχαιότητες, αλλά όχι τέτοιας σημασίας που να αποτρέπουν το έργο; Και γιατί η χωροθέτηση των εγκαταστάσεων αυτών «δεν είναι διαπραγματεύσιμη», όπως επίσης είχε τονιστεί στο ΚΑΣ; Πώς ήξεραν τι θα βρεθεί δύο χρόνια μετά; Κι αν υποπτεύονταν, γιατί ενέκριναν τη μελέτη;

Μέσα στο χώρο του έργου αποκαλύφθηκαν αρχαίοι δρόμοι, λατρευτικοί χώροι, ένας από τους οποίους πιθανώς της Αφροδίτης (όχι ναός) κ.ά., ενώ οι αρχαιολογικές εργασίες συνεχίζονται, παράλληλα με την κατασκευή έργου, το οποίο «προχωρεί απρόσκοπτα»! Επισημαίνει, επίσης, ότι «όλα τα σημεία στα οποία έχουν εντοπιστεί οι παραπάνω αρχαιότητες, έχουν εξαιρεθεί από τους χώρους όπου εκτελούνται τα κατασκευαστικά έργα». Δηλαδή, ενώ θα έχουμε το ιππικό κέντρο και «νησίδες» αρχαιοτήτων εντός του αρχαιολογικού χώρου, αυτό είναι «διαδικασία προστασίας και ανάδειξή του»! Το μόνο που επιβεβαιώνουν όλα αυτά είναι η φράση μέλους του ΚΑΣ στη συζήτηση για την έγκριση της μελέτης το 2000: Πως πρόκειται για «σφαίρα στο τελευταίο ελεύθερο αττικό κομμάτι γης»...

«Καλή αρχή με τον Μαγιακόφσκι στον 21ο αιώνα», ευχήθηκε ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, ο σπουδαίος συγγραφέας και μελετητής της Ρώσικης Λογοτεχνίας και του Μαγιακόφσκι, με κείμενο που έστειλε στην προχτεσινή εκδήλωση που οργάνωσε η μουσική σκηνή «Εναλλάξ», με ομιλητές τον Μ. Αλεξανδρόπουλο, τον σκηνοθέτη Σπύρο Βραχωρίτη (έχει ανεβάσει τέσσερις παραστάσεις με ποίηση του Μαγιακόφσκι) και τον κριτικό Ηρακλή Λογοθέτη. Αφορμή της εκδήλωσης, στην οποία συμμετείχε και το νεανικό μουσικό συγκρότημα «Σύννεφο με παντελόνια», ήταν η αξιόλογη καλλιτεχνικά, αλλά και συγκινητική παράσταση του «Εναλλάξ», με τίτλο «Μαγιακόφσκι φλεγόμενος». Η σύνθεση των ποιημάτων-κειμένων (μεταφράσεις Γ. Ρίτσου, Μ. Αλεξανδρόπουλου, Α. Αλεξάνδρου) και η σκηνοθεσία είναι του Κώστα Μεσάρη. Η μουσική του Γιώργου Κομπογιάννη, η χορογραφία της Νατάσας Ζούκα, η επιμέλεια των μελοποιημένων στίχων του Αλέκου Στεφόπουλου. Ερμηνευτές της, τέσσερις άξιοι ηθοποιοί. Η εξαιρετική Μαριέτα Σγουρδαίου, ο Κώστας Μεσάρης και οι ελπιδοφόροι Βέρα Λάρδη και Γιάννης Παπαγιάννης. Την παράσταση αξίζει να δουν όλοι οι φιλότεχνοι. Κυρίως, όσους αποζητούν ό,τι θα πολεμούσε το «ναρκωμένο» καιρό μας.

Και το αστραποβόλο έργο του Μαγιακόφσκι είναι «μια από τις πρόνοιες που φροντίζει να κρατά η Ιστορία για τις μεγάλες στιγμές της, ώστε με τα σπουδαία τους ανθρώπινα γνωρίσματα να μπαίνουν στην ποίηση, στην τέχνη και να διασφαλίζεται έτσι η διαχρονικότητά τους, μ' άλλα λόγια η αθανασία τους. Αυτός είναι ο ποιητής που άνοιξε ρήγματα και έδωσε στη ρώσικη ποίηση - και όχι μόνο - μιαν άλλη υπόσταση. Ενας Μαγιακόφσκι ήταν απαραίτητος εκείνη την εποχή. Σμίξανε δυο έκτακτα μεγέθη και η σύνθεση πήρε τον αυθεντικό χαρακτήρα της επαλήθευσης μιας μεγάλης δυνατότητας». Αυτή ήταν η πρώτη παρατήρηση του Μ. Αλεξανδρόπουλου.

Στη συνέχεια, σημειώνοντας ότι σήμερα δε μιλάνε για τον Μαγιακόφσκι, ούτε στην πατρίδα του, ούτε στον υπόλοιπο κόσμο, τόνισε: «Ολοι, όμως, ξέρουν ότι ένας ποιητής σαν αυτόν, ό,τι και να συμβαίνει στον κόσμο, θα μείνει ζωντανός». «Θα μιλάμε για τον Μαγιακόφσκι του 21ου αιώνα», γιατί «πάντα ο Μαγιακόφσκι θα χαλάει σε κάποιους τις συνήθειες της τέχνης και της ζωής. Ο ένας και μοναδικός Μαγιακόφσκι, ενώ ξέρει τις δυσκολίες, μένει φανατικός πάνω στο πιστεύω του, που τον βάζει να στρέφεται στο πλατύ κοινό, και με την κατηγορηματικότητα του χαρακτήρα του, να επιμένει να δώσει μιλιά στον "άλαλο δρόμο" όπως έλεγε». Δηλαδή στις λαϊκές μάζες.

Η προτομή του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου θα αποκαλυφθεί στις 20/3 (7μμ) στη συμβολή των οδών Καραΐσκου και Διός Σωτήρος, στον Πειραιά. Την προτομή (έργο του μεγάλου γλύπτη Νίκου Περαντινού) πρόσφεραν στο Δήμο Πειραιά τα παιδιά του ποιητή, Κώστας Βρεττάκος και Τζένη Παπαδημητρίου - Βρεττάκου. Θα ακολουθήσουν τα εγκαίνια - στον Πειραϊκό Σύνδεσμο - έκθεσης χειρογράφων, βιβλίων και φωτογραφιών του ποιητή. Για το έργο του θα μιλήσουν οι: Π. Βρετάκος, Κ. Θεοφάνους, Γ. Χατζημανωλάκης, Α. Φρυγανάκη, Χρ. Αδαμόπουλος, Περσεφόνη Α. Κωστέα. Θα ακουστεί η φωνή του ποιητή σε στίχους του από τη «Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη». Ποιήματά του θα διαβάσει η Ασπασία Παπαθανασίου, ενώ ο συνθέτης Π. Κωνσταντόπουλος θα ερμηνεύσει στο πιάνο συνθέσεις του, σε ποίηση Ν. Βρεττάκου.