Σήμερα γίνονται εκλογές στη Γερμανία. Σε όλο το διάστημα της προεκλογικής περιόδου, λέγονται και γράφονται πολλά για το πώς θα μοιραστεί ο αριθμός των εδρών στο Μπούντεσταγκ μεταξύ των κομμάτων. Παρατηρήθηκε το φαινόμενο διάφοροι αναλυτές, προκειμένου να τους βγαίνουν τα σενάρια που σκαρφίζονται ή επιθυμούν, να βλέπουν την πραγματικότητα κατά πώς θα ήθελαν να είναι και όχι όπως είναι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μοιράζουν τις πιθανότητες των εδρών εντελώς αυθαίρετα.

Με αφορμή τέτοια δημοσιεύματα, υπενθυμίζουμε πως ο αριθμός των εδρών δεν εξαρτάται μόνον από το ποσοστό των ψήφων, αλλά και από το μέγεθος του πληθυσμού του κάθε κρατιδίου. Για παράδειγμα, στη βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία, που είναι το μεγαλύτερο κρατίδιο, ένα κόμμα με ποσοστό 6% θα κέρδιζε έξι έδρες, ενώ στο Σάαρ ένα ποσοστό ακόμα και 13% των ψήφων θα έδινε και πάλι μόνον 6 έδρες. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα στην περίπτωση του ανατολικού κρατιδίου του Μέκλεμβουργκ - Πομερανίας, όπου ακόμα και ένα ποσοστό ψήφων 25% θα στείλει στο Μπούντεσταγκ μόνο 4 βουλευτές, ενώ στο δυτικό κρατίδιο της Βάδης - Βιρτεμβέργης σε πιθανό 4% του παγγερμανικού αριθμού των ψήφων αντιστοιχούν 3 βουλευτές.

Η ίδια αναλογία - σε βάρος των ανατολικών κρατιδίων - ισχύει και σχετικά με τον καταμερισμό του συνολικού αριθμού των βουλευτών. Ετσι, τα πέντε ανατολικογερμανικά κρατίδια υπολογίζεται συνολικά να πάρουν γύρω στις 110 έδρες, ενώ τα τέσσερα μεγαλύτερα κρατίδια της Δύσης - η Βαυαρία, η Βάδη - Βιρτεμβέργη, η Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία και η Κάτω Σαξονία - θα αντιπροσωπευτούν με 368 βουλευτές, που σημαίνει πάνω από το 50% των συνολικών 603 εδρών.

Από τις 603 έδρες, οι μισές προέρχονται από τη λεγόμενη άμεση εκλογή. Αυτό γίνεται επειδή κάθε εκλογέας έχει δυο ψήφους. Με την πρώτη ψηφίζει τον υποψήφιο της επιθυμίας του, με τη δεύτερη - στο δεξιό πλευρό του ψηφοδελτίου - ψηφίζει το κόμμα της αρεσκείας του. Μπορεί, δηλαδή, με τη λεγόμενη πρώτη ψήφο (στο αριστερό μέρος του ψηφοδελτίου) να βάλει σταυρό σε αριστερό υποψήφιο, αλλά με τη δεύτερη ψήφο να «σταυρώσει» υποψήφιο άλλου κόμματος. Αυτή η δεύτερη ψήφος είναι καθοριστική, γιατί απ' αυτήν εξαρτάται ποιο κόμμα και με ποια ποσοστά και βουλευτές θα αντιπροσωπευτεί στο Μπούντεσταγκ. Πάντως, η πρώτη ψήφος για τους λεγόμενους απευθείας εντολοδόχους βουλευτές έχει ιδιαίτερη σημασία, επειδή η βάση που πρέπει να συγκεντρώσει ένα κόμμα για να μπει στη Βουλή είναι το 5%. Ομως, αν δε συγκεντρώσει αυτό το πλαφόν, αλλά επιτύχει σε τρεις εκλογικές περιφέρειες απευθείας βουλευτές (1η ψήφος) τότε είναι παρόν στη Βουλή. Και όπως είπαμε, οι μισοί βουλευτές είναι «απευθείας εντολοδόχοι» του εκλογικού σώματος. Πάντως, δεν έχουν καμιά διαφορά οι μεν από τους δε.

Εκτός από την παρουσία του ψηφοφόρου πίσω από το παραβάν, ισχύει και η ψήφος του με επιστολή. Το 2002 ψήφισε το 18% των εκλογέων με αλληλογραφία.

Σύμφωνα με εκτίμηση της Ομοσπονδιακής Στατιστικής Υπηρεσίας, ο αριθμός των ψηφοφόρων ανέρχεται σε 61,9 εκατομμύρια, ενώ το 2002 ήταν 61,4 εκατομμύρια. Από τα 61,9 εκατομμύρια, 32,2 εκατομμύρια είναι γυναίκες. Στις 18 Σεπτέμβρη κατέρχονται 25 κόμματα με 3.648 υποψηφίους. Το SPD, οι Πράσινοι, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDP) το Αριστερό Κόμμα, το νεοφασιστικό ΝΡD και το ΜΛΚΓ κατέρχονται με λίστες και στα 16 κρατίδια, ενώ η Χριστιανοκοινωνική Ενωση (CSU), το αδελφό κόμμα της (CDU) της κυρίας Μέρκελ, σε όλα τα κρατίδια εκτός από τη Βαυαρία. Οι Γκρίζοι σε 11 κρατίδια και 8 κόμματα σε 1 κρατίδιο το καθένα.