"Η υγεία του λαού, αυτή καθ' εαυτή, αποτελεί κοινωνικό αγαθό, ενώ η προστασία και η προαγωγή της πρέπει να ανήκει στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Πρόκειται για έναν τομέα στρατηγικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας".

Τα παραπάνω τονίζουν εννέα βουλευτές του ΚΚΕ σε Επερώτησή τους προς τον υπουργό Υγείας Κ. Γείτονα,που κατέθεσαν χτες στη Βουλή. Την Επερώτηση υπογράφουν οι βουλευτές Απ. Τασούλας, Λεων. Αυδής, Ν. Γκατζής, Αχ. Κανταρτζής, Στρ. Κόρακας, Μ. Κωστόπουλος, Μ. Μπόσκου, Β. Μπούτας και Στ. Παναγιώτου, οι οποίοι τονίζουν: "Για τη διαμόρφωση και την αποτελεσματική λειτουργία ενός δημόσιου υγειονομικού συστήματος χρειάζεται πριν απ' όλα και κυρίως γενναία αύξηση των κρατικών δαπανών για την υγεία και την πρόνοια. Επιπλέον, πρέπει να υλοποιηθούν συγκεκριμένες κατευθύνσεις, όπως εθνικός σχεδιασμός και διαμόρφωση της πολιτικής υγείας με τη συμμετοχή μαζικών, κοινωνικών και επιστημονικών φορέων, ενίσχυση, επέκταση και αναβάθμιση του δημόσιου τομέα υγείας, ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αναβάθμιση της νοσοκομειακής περίθαλψης και του ρόλου του νοσοκομείου, έλεγχος του ιδιωτικού τομέα, λήψη μέτρων για το φάρμακο και τη βιοϊατρική τεχνολογία, ασφάλιση υγείας, σεβασμός του ανθρώπινου δυναμικού στο χώρο της υγείας".

"Ωστόσο, υπογραμμίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ, αντί γι' αυτά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει μια πολιτική που οδηγεί στη διαμόρφωση μιας κατάστασης κρίσιμης στον τομέα υγείας της χώρας μας. Βασικό στοιχείο αυτής της πολιτικής είναι η υποχρηματοδότηση του δημόσιου τομέα της υγείας, η επιβάρυνση των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, το άνοιγμα του δρόμου για την επέλαση της διαβόητης "ιδιωτικής πρωτοβουλίας": Η υγειονομική φροντίδα γίνεται αντικείμενο επιχειρηματικής - κερδοσκοπικής δραστηριότητας, η υγεία του λαού μετατρέπεται σε εμπόρευμα".

Η συνέχεια της Επερώτησης αποτελεί μια "ακτινογραφία" των προβλημάτων της υγείας.

• Οι κενές θέσεις του ιατρικού προσωπικού είναι περισσότερες από 2.500, ενώ υπολογίζεται ότι ακόμα και στο σημερινό δημόσιο σύστημα χρειάζεται η πρόσληψη τουλάχιστον 25.000 ατόμων. Οι ελλείψεις έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη φροντίδα των ασθενών.
• Υπάρχουν ολόκληρες περιοχές της χώρας στο κέντρο και στην περιφέρεια που δεν καλύπτονται νοσοκομειακά. Πελώρια είναι τα προβλήματα που ταλανίζουν τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Ιωαννίνων, Πάτρας και Ηρακλείου.
• Ελλείψεις υπάρχουν και στα ειδικά κέντρα φυσικής αποκατάστασης στα δημόσια νοσοκομεία, όπως και στα ήδη λειτουργούντα, όπως του Εθνικού Ιδρύματος Αποκατάστασης Αναπήρων (Ε.Ι.Α.Α.), του ΚΑΤ κλπ.
• Εγκληματικές είναι οι ευθύνες για τις τεράστιες ελλείψεις του Εθνικού Κέντρου Αμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ).
• Οι ξένοι εργάτες και οι οικογένειές τους που βρίσκονται στη χώρα μας δεν καλύπτονται και δεν τους εξασφαλίζεται επαρκής υγειονομική φροντίδα.
• Τα δημόσια νοσοκομεία "γονατίζουν" από τα πολλά τους χρέη και ελλείμματα. Και αντί η κυβέρνηση να χορηγήσει τα απαραίτητα κονδύλια ώστε τα νοσοκομεία να χρηματοδοτούνται επαρκώς, οι κρατικές δαπάνες για την υγεία περικόπτονται (λ.χ. το 1997 μειώνεται κατά -27% η επιχορήγηση για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων των νοσοκομείων) και από την άλλη αυξάνεται το (κλειστό) νοσήλιο (πράγμα που επιβαρύνει κατά κύριο λόγο το ΙΚΑ και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία) ή αναμένει έσοδα από την είσπραξη νοσηλίων και εξέταστρων κατά τη λειτουργία των απογευματινών εξωτερικών ιατρείων στα δημόσια νοσοκομεία.
• Οξύτατο είναι και το μισθολογικό πρόβλημα όλων των κατηγοριών και κλάδων του προσωπικού και πέραν των ουσιαστικών αυξήσεων και της κάλυψης των απωλειών των τελευταίων χρόνων, θα πρέπει να δοθεί ανθυγιεινό επίδομα και να ληφθούν μέτρα προστασίας της υγείας του. Επείγουσα και η ανάγκη αντιμετώπισης του σοβαρότατου προβλήματος της επιστημονικής και μισθολογικής εξέλιξης, καθώς και μετεκπαίδευσης του ιατρικού και λοιπού επιστημονικού προσωπικού.
• Καθοριστικό στοιχείο του συστήματος υγείας πρώτ' απ' όλα πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του στην κάλυψη των αναγκών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με κύρια κατεύθυνση την πρόληψη. Αντί όμως γι' αυτό, τα Κέντρα Υγείας Υπαίθρου υπολειτουργούν, ενώ τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου έμειναν στα "χαρτιά". Τα ιατρεία του ΙΚΑ είναι λίγα και όσα υπάρχουν παρουσιάζουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, υπολειτουργούν και δεν καλύπτουν τις ανάγκες.
• Η Ιατρική της Εργασίας και η πρόληψη και αντιμετώπιση των επαγγελματικών ασθενειών ουσιαστικά είναι ανύπαρκτη.
• To AIDS και τα ναρκωτικά αποτελούν μεγάλες απειλές για τη σύγχρονη κοινωνία, ειδικά για τη νέα γενιά.
• Οι Μονάδες Ψυχικής Υγείας, ακόμα και εκεί όπου υπάρχουν, υπολειτουργούν λόγω ελλείψεων προσωπικού, προγραμμάτων και χρηματοδότησης.
• Η λειτουργία της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της υγείας δεν εντάσσεται σ' ένα κοινωνικό πλαίσιο και σ' έναν εθνικό σχεδιασμό.
• Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ παρέδωσαν το φάρμακο, ένα σημαντικό τομέα της υγείας και εθνικής οικονομίας, που ήταν μάλιστα κερδοφόρος, στο ντόπιο και ξένο επιχειρηματικό κεφάλαιο. Για λόγους περιορισμού των δαπανών η κυβέρνηση προχωρά σε περιοριστικές λίστες φαρμάκων, σε αντίθεση με την οφειλόμενη χορήγησή τους αυστηρά και μόνο με επιστημονικά κριτήρια.

Και η Επερώτηση καταλήγει: Επερωτάται ο υπουργός για την πολιτική υγείας της κυβέρνησης και ειδικότερα ποια είναι τα μέτρα που πρόκειται να πάρει ώστε:

- Να διατεθούν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό τα απαραίτητα κονδύλια για την αντιμετώπιση των αναγκών των δημοσίων νοσοκομειακών και των άλλων ιδρυμάτων υγείας, για την πλήρη ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου και αποτελεσματικού δημόσιου υγειονομικού συστήματος;

- Να καταγραφούν και να καλυφθούν οι ανάγκες σε υλικοτεχνική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό, να παραχθεί, να εκπαιδευτεί και να κατανεμηθεί το ιατρικό και το υπόλοιπο υγειονομικό προσωπικό το οποίο πρέπει να αμείβεται ικανοποιητικά και σύμφωνα με το κοινωνικό έργο που επιτελεί, να κατανεμηθούν χωροταξικά οι βασικές μονάδες ανάλογα με τις ανάγκες του πληθυσμού και να καλυφθούν οι υγειονομικές ανάγκες της επαρχίας, της νησιωτικής Ελλάδας και των λαϊκών συνοικιών των αστικών κέντρων;

- Να αναπτυχθεί πλήρως η δημόσια πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας σε ολόκληρη τη χώρα και όλους τους τομείς;

- Να περιοριστεί δραστικά έως την οριστική εξάλειψη η κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση πλευρών της λειτουργίας του δημόσιου συστήματος υγείας και να οριοθετηθεί η σχέση δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας;

- Να εξασφαλίζεται η ευρύτερη δυνατή χορήγηση φτηνών και ποιοτικά ελεγμένων φαρμάκων μέσω των ασφαλιστικών ταμείων δίχως περιοριστικές "λίστες"".