Οπως τονίζεται σε ανακοίνωση του ΕΕΤΕ, «το άρθρο 1 του νόμου αυτού τροποποιεί το Ν. 2435/1996 για τις τιμητικές συντάξεις λογοτεχνών - καλλιτεχνών, καταργώντας επί της ουσίας (αφού τις περιορίζει εξαιρετικά), χωρίς να έχει πρώτα λυθεί το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό των δημιουργών, με αποτέλεσμα οι μεγάλοι σε ηλικία δημιουργοί να μένουν κυριολεκτικά στο δρόμο, ενώ εντάσσει τους καλλιτέχνες υποχρεωτικά στην αυτασφάλιση». Ετσι, ο κλάδος των εικαστικών τεχνών παραμένει αυτασφάλιστος. Το ΕΕΤΕ έχει κατ' επανάληψη καταθέσει πρόταση νομοθετικής ρύθμισης, που προβλέπει τη λύση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού σε τριμερή βάση.
Οι εικαστικοί ζητούν να αποσυρθεί το άρθρο 1 και λένε όχι «στο νομοσχέδιο - Δούρειο Ιππο, που εντάσσει τους δημιουργούς στο ΤΕΒΕ». Ζητούν «να μη θιγεί το ισχύον νομικό καθεστώς για τη χορήγηση των τιμητικών συντάξεων έως ότου δοθεί λύση στο ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό των καλλιτεχνών, συλλογική και αναλογική των εσόδων τους σε τριμερή βάση».
«Πρωτοφανές» και «ανησυχητικό φαινόμενο» χαρακτηρίζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων ΥΠΠΟ τις «μετακινήσεις» 12 υπαλλήλων από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων... προς άγνωστη κατεύθυνση, με τη διάτρητη δικαιολογία του «πλεονάζοντος προσωπικού».
Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι η παραπάνω «πρωτοβουλία» είναι της προϊσταμένης της Εφορείας, κ. Δελαπόρτα, με «τη συναίνεση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟ», με την οποία «εξαναγκάζονται σε δυσμενείς μετακινήσεις 12 μόνιμοι και αορίστου χρόνου υπάλληλοι όλων των ειδικοτήτων - δύτες, συντηρητές, διοικητικοί υπάλληλοι, εργατοτεχνίτες - που υπηρετούν επί σειρά ετών με την ανυπόστατη πρόφαση του "πλεονάζοντος προσωπικού"».
Η ΠΟΣΥΠΠΟ προσθέτει ότι η μετακίνηση είναι «όχι μόνο αδικαιολόγητη, αλλά και διοικητικά παράτυπη, καθώς φέρει περισσότερο τα χαρακτηριστικά ομαδικής δίωξης παρά διοικητικής αναγκαιότητας». Η δικαιολογία περί «"πλεονάζοντος προσωπικού" μόνο εκ του πονηρού είναι, αφού φαίνεται ανακόλουθο μια Υπηρεσία να ζητάει μέσω του νέου Οργανισμού του ΥΠΠΟ προσωπικό, λόγω ανεπαρκούς στελέχωσης, και την ίδια στιγμή να θεωρεί μέρος των υπαλλήλων της ανενεργό και πλεονάζον».
Η αναγκαστική μετακίνηση τέθηκε πρώτη φορά στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο στις 10/10 και, μετά από παρέμβαση της Ομοσπονδίας, αναβλήθηκε η λήψη απόφασης μέχρι να προσκομιστούν από τους ενδιαφερόμενους τα απαραίτητα στοιχεία. Χθες όμως, αιφνιδιαστικά, η Ομοσπονδία ενημερώθηκε ότι σήμερα συγκαλείται το Υπηρεσιακό Συμβούλιο για το θέμα, χωρίς όμως να έχουν συγκεντρωθεί τα στοιχεία. «Αυτή η αιφνίδια επαναφορά του θέματος μάς προκαλεί πολλά ερωτηματικά σχετικά με τους λόγους για τους οποίους δεν τηρήθηκε η παραπάνω δέσμευση», διαπιστώνει η Ομοσπονδία και προσθέτει: «Τέτοιες παντελώς αναίτιες ενέργειες παραβιάζουν κάθε αρχή διοικητικού δικαίου εύνοιας προς τους εργαζόμενους - διοικούμενους όσο και το Συνταγματικά κατοχυρωμένο κανόνα της προηγούμενης ακρόασης. Υπονομεύουν δε τα κεκτημένα των εργαζόμενων και την υπηρεσιακή και εργασιακή ομαλότητα».
Εμείς προσθέτουμε ότι «εργασιακή ομαλότητα» με τους όρους που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση, ή θα υπάρξει ως αποτέλεσμα υποχώρησης των εργαζομένων ή θα καταργηθεί στην πράξη. Η ΠΟΣΥΠΠΟ, λοιπόν, πρέπει να διαλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει, αν θα αγωνιστεί ή θα υποχωρήσει...
Η ερμηνεία του στην ταινία «This Sporting Life» (1963), του εξασφάλισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ των Καννών και την υποψηφιότητα για «Οσκαρ» πρώτου ανδρικού ρόλου. Ο Ιρλανδός καλλιτέχνης κέρδισε για δεύτερη φορά την υποψηφιότητα για το «Οσκαρ» του 1990 στην ταινία «Το Χωράφι». Τα μικρά παιδιά γνώρισαν τον Ρίτσαρντ Χάρις από τις ταινίες με ήρωα τον «Χάρι Πότερ», όπου ερμήνευσε το ρόλο του καθηγητή Αλμπους Ντάμπλντορ.
Τους υποψήφιους για τα φετινά Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας ανακοίνωσε η αρμόδια επιτροπή του ΥΠΠΟ. Οι υποψήφιοι ανά κατηγορία είναι:
Ποίηση: Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ «Η ύλη μόνη», Δημήτρης Δημητριάδης «Κατάλογοι 10-12», Σπύρος Κανιούρας «Χώρος δυνατών Θέσεων», Μάριος Μαρκίδης «Παρά ταύτα», Κώστας Μαυρουδής «Επίσκεψη σε γέροντα με άνοια».
Μυθιστόρημα: Ελένη Γιαννακάκη «Περί ορέξεως και άλλων δεινών», Ζυράννα Ζατέλη «Με το παράξενο όνομα Ραμάνθις Ερέβους», Μένης Κουμανταρέας «Δύο φορές Ελληνας», Κωστής Τζερμιάς «Ποίος ήτο ο φονεύς του Βιζυηνού», Τασία Χατζή «Στέφανος και Νανώ».
Διήγημα: Βερονίκη Δαλακούρα «Ο πίνακας του Χόντλερ», Δημήτρης Καλοκύρης «Το μουσείο των αριθμών», Δημοσθένης Καμπούρης «Στη βροχή με μηχανάκι», Ανδρέας Μήτσου «Σφήκες», Σάκης Σερέφας «Οδοντοτεχνίτης νεότατος».
Δοκίμιο - Κριτική: Διονύσης Καψάλης «Η συνάφεια με τα πράγματα - Επιχειρήματα για την Ποίηση». Παντελής Λέκκας «Το παιχνίδι με το χρόνο. Εθνικισμός και νεοτερικότητα». Βύρων Λεοντάρης «Κείμενα για την ποίηση». Μαίρη Μικέ «Μεταμφιέσεις στη Νεοελληνική Πεζογραφία (19ος - 20ός αιώνας)». Αριστείδης Μπαλτάς «Αντικείμενα και όψεις εαυτού».
Χρονικό - Μαρτυρία: Λολίτα Γεωργίου «Περσία - Πορεία σε φως και σκιά». Αγγελος Ελεφάντης «Minima memorialia: Η Ιστορία του παππού μου». Ρίτσα Κικίλια «Ιερουσαλήμ». Κλείτος Κύρου «Οπισθοδρομήσεις - Αναδρομή ζωής», Κωστής Παπαγιώργης «Κανέλλος Δεληγιάννης».