Στάση εργασίας πραγματοποίησαν χτες οι εργαζόμενοι σε υπηρεσίες του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, από τις 12 μ. έως τη λήξη του ωραρίου. Στη 1 μ.μ. έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο, για την Αττική, και στα κατά τόπους γραφεία της Υπηρεσίας Ασύλου στις άλλες πόλεις. Στη συγκέντρωση στο υπουργείο παραβρέθηκαν η βουλευτής του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, ο Γαβριήλ Ιωαννίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων Ελλάδας κ.ά.

Η Αλεξάνδρα Λάμπρου, πρόεδρος του Συλλόγου Υπηρεσίας Ασύλου και Αρχής Προσφυγών, στην ομιλία της στη συγκέντρωση ζήτησε να μην απολυθεί κανένας εργαζόμενος συμβασιούχος, απαίτησε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, να καταργηθούν τα κοντέινερ σε όλες τις εγκαταστάσεις της Υπηρεσίας Ασύλου.

Οι εργαζόμενοι κινητοποιήθηκαν διότι μετά από 11 χρόνια λειτουργίας της Υπηρεσίας Ασύλου και της Αρχής Προσφυγών, η κατάσταση των υπηρεσιών αυτών έχει φτάσει στο απροχώρητο. Χαρακτηριστικά, οι τελευταίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις υπηρεσίες έγιναν με προκήρυξη του 2017 και έκτοτε, σε διάστημα 7 χρόνων, έχει προκηρυχθεί μόνο μία θέση στην Αρχή Προσφυγών.

Σε ένα υπουργείο όπου περίπου το 70% των υπαλλήλων εργάζονται με «ελαστικές» σχέσεις, παραμένουν και επιδεινώνονται οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους της Υπηρεσίας Ασύλου και οι ακατάλληλοι χώροι αναμονής για τους εξυπηρετούμενους αιτούντες άσυλο. Οι πρόχειρες κατασκευές και τα κοντέινερ αποτελούν κανονικότητα για μια σειρά από γραφεία της Υπηρεσίας Ασύλου. Μεταξύ άλλων η διερμηνεία, απαραίτητο στοιχείο για την εξυπηρέτηση των αιτούντων άσυλο, έχει διακοπεί ακόμα μια φορά τα τελευταία δύο χρόνια εδώ και 7 μήνες. Η δε οποιαδήποτε παροχή διερμηνείας από το τέλος του Απρίλη 2024 ήταν ελλιπής και πίσω από τις ανάγκες. Χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες, επίσης, δεν μπορούν να κάνουν καν αίτηση ή να προχωρήσουν οι διαδικασίες του αιτήματός τους για διεθνή προστασία.

Στον χαιρετισμό της η Διαμάντω Μανωλάκου, ανάμεσα σε άλλα, σημείωσε ότι «όσο οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι αυξάνονται και δημιουργούνται νέες εστίες, τόσο θα αυξάνονται οι κατατρεγμένοι που θα έρχονται στη χώρα μας. Αυτό σημαίνει πως οι υπηρεσίες του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου πρέπει να έχουν πληρότητα σε προσωπικό και υποδομές για να εξυπηρετούν τους ξεριζωμένους. Ομως, από ό,τι φαίνεται η κυβέρνηση δεν βάζει σε προτεραιότητα ούτε τις ανάγκες των εργαζομένων ούτε τις ανάγκες των κατατρεγμένων. Είναι απαράδεκτο, είναι προκλητικό, να δίνονται 500.000 ευρώ τη μέρα για τη φρεγάτα στην Ερυθρά, και να μην υπάρχει προσωπικό γι' αυτούς τους ανθρώπους που αιτούνται άσυλο. Γίνονται δυο φορές θύματα».

Και κατέληξε: «Στηρίζουμε τα αιτήματά σας γιατί είναι δίκαια, έχουμε καταθέσει Ερωτήσεις στη Βουλή και ταυτόχρονα εναντιωνόμαστε στους πολέμους για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Χρησιμοποιούνται σαν φτηνό κρέας τα παιδιά του λαού και τα αποτελέσματα του πολέμου είναι φτώχεια, πείνα, καταστροφή, θάνατος. Γι' αυτό δίκαια φωνάζουμε: "Εξω η Ελλάδα από τα σφαγεία του πολέμου"».

Αλλη μια γυναίκα δολοφονήθηκε χθες το απόγευμα από τον σύζυγό της, στους Αμπελόκηπους.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο 39χρονος, υπήκοος Αλβανίας, σκότωσε τη γυναίκα του με σφυρί, για άγνωστο μέχρι στιγμής λόγο, και ομολόγησε την πράξη του με τηλεφώνημα στην αστυνομία.

Οπως έγινε γνωστό, η νέα αυτή δολοφονία γυναίκας έλαβε χώρα στο ισόγειο διαμέρισμά τους, επί της οδού Λακωνίας 19, και αμέσως μετά την πράξη του ο δράστης έβαλε τη σορό της στο πατάρι.

Νέα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την αποκρουστική υπόθεση του 45χρονου αστυνομικού που υπηρετούσε στη Βουλή και κατηγορείται για την κακοποίηση και τους βιασμούς της συζύγου, επίσης αστυνομικού, και των ανήλικων παιδιών του. Γίνεται λόγος για διαστροφική συμπεριφορά, ενώ τα παιδιά καταθέτουν συγκλονιστικές λεπτομέρειες για την κακοποίηση που υφίσταντο από την παιδική ηλικία. Ο αστυνομικός κρατείται φρουρούμενος σε ψυχιατρική κλινική, ενώ η σύζυγός του φέρεται να μήνυσε τον 14χρονο γιο της επειδή «κάλυπτε τον πατέρα του». Πρόκειται για το ίδιο παιδί που είχε πηδήξει από το μπαλκόνι του σπιτιού του.

Επίσης, αυτή η ζοφερή ιστορία έγινε αφορμή για έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα στην πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζ. Κωνσταντοπούλου, και τον πρόεδρο της Βουλής, Κ. Τασούλα, τον οποίο κατηγόρησε για συγκάλυψη της υπόθεσης, κάτι που αρνήθηκε ο ίδιος. Υπήρξε ανταλλαγή χαρακτηρισμών περί «βρώμικων τρόπων» αξιοποίησης του γεγονότος, ωστόσο αυτό δεν μειώνει τη σημασία του ότι ένας άνθρωπος με αποδεδειγμένη προβληματική συμπεριφορά (του είχε αφαιρεθεί το όπλο) υπηρετούσε σε αυτόν τον χώρο, από το 2019, όταν μετατέθηκε, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Στο μεταξύ, νέο περιστατικό με αστυνομικό σημειώθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σε διαθεσιμότητα τέθηκε ο διοικητής Αστυνομικού Τμήματος της Θεσσαλονίκης, ο οποίος συνελήφθη χτες από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων έπειτα από καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση σε βάρος συναδέλφισσάς του. Του ασκήθηκε ποινική δίωξη για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας εργασιακά εξαρτώμενου προσώπου και παράνομη οπλοφορία μαχαιριού («πεταλούδα»).

Επιστολή διά των συνηγόρων του δημοσιοποίησε χτες ο Νίκος Ρωμανός που πρόσφατα προφυλακίστηκε, ύστερα από την τετράωρη απολογία του ενώπιον της 22ης τακτικής ανακρίτριας για ένα αποτύπωμα σε σακούλα με όπλο, η οποία εντοπίστηκε στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων όπου σημειώθηκε η ισχυρή έκρηξη. Στην επιστολή του κάνει λόγο, μεταξύ άλλων, για ένα «έωλο, αβάσιμο, διογκωμένο, αστήριχτο» κατηγορητήριο, το οποίο «προκύπτει καταχρηστικά» και ο ίδιος δεν αποδέχεται. «Εγινα ένα περιφερόμενο λάφυρο προς πάσης φύσεως εκμετάλλευση. Ενα έκθεμα στις προθήκες των μουσείων του ψεύδους και της λήθης», προσθέτει ο Ρωμανός.

Αναφερόμενος στην υπόθεση των Αμπελοκήπων, ο ίδιος επισημαίνει πως «είναι πραγματικά θλιβερό για εμένα (και όχι μόνο) ότι θα κληθώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας, έχοντας πάνω από το κεφάλι μου μία επαπειλούμενη καταδίκη που θα με καταδικάσει να ζω ξανά, για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα, ως φυλακισμένος. Εχω ζήσει το μισό της ενήλικης ζωής μου στη φυλακή. Δεν θα αποδεχτώ αμαχητί αυτή την τόσο άδικη στατιστική αποτελούμενη από πολύ πόνο και αμέτρητη μοναξιά, να με σκεπάσει μέσα σε τσιμέντο και κάγκελα. Δεν θα αποδεχτώ έσχατα μέτρα όπως αυτό της προφυλάκισης χωρίς νομική και πολιτική μάχη για να κερδίσω πίσω τη ζωή μου».