Τον εμπαιγμό των μικρομεσαίων επιχειρηματιών από τα δύο κόμματα εξουσίας, που συνεπικουρούνται από τα μικρότερα ΠΟΛ.ΑΝ., ΔΗΚΚΙ, ΣΥΝ, καταγγέλλει μιλώντας στο "Ρ" ο Μιχάλης Διαμαντής, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ) και υποψήφιος του ΚΚΕ στη Β Αθήνας. Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι όποιο από τα δύο κόμματα έρθει στην εξουσία, μετά της εκλογές, μόνο χειρότερες μέρες και ακόμα πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική μπορεί να περιμένει ο ελληνικός λαός και οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι έμποροι, και τονίζει ότι η ενίσχυση και το δυνάμωμα της φωνής του ΚΚΕ είναι η μόνη ελπίδα που μπορεί να δώσει την προοπτική της ανάπτυξης.

- Τι περιμένει τον ελληνικό λαό και τους επαγγελματοβιοτέχνες και τους εμπόρους ειδικότερα μετά τις εκλογές;

- Οποιο κόμμα κι αν έρθει στην εξουσία από τα κόμματα του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είτε αυτοδύναμο είτε με τις τσόντες τους ΠΟΛ.ΑΝ., ΔΗΚΚΙ, ΣΥΝ, μας περιμένει δυστυχώς μια πιο σκληρή αντιλαϊκή πολιτική, που σημαίνει χειρότερες μέρες για τον επαγγελματία, βιοτέχνη και έμπορο, περισσότερα "φέσια" στην αγορά, περισσότερα λουκέτα στα μαγαζιά. Και εξηγούμε: Οι υποσχέσεις από τον κύριο Σημίτη και τον κύριο Εβερτ είναι καθαρά προεκλογικές σαπουνόφουσκες γιατί και η προηγούμενη εμπειρία μας έχει διδάξει τι σημαίνει να κυβερνάνε τον τόπο κόμματα που είναι απόλυτα προσηλωμένα εκεί από όπου πηγάζουν και οι πολιτικές τους, στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις Συμφωνίες του Μάαστριχτ, στα προγράμματα "σύγκλισης" κλπ. Ετσι, λοιπόν, ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα μάς υπόσχονται καλύτερες μέρες με κάποια μέτρα, δε λένε στον ελληνικό λαό την πραγματική αλήθεια, αφού με πραγματική υποτέλεια υπηρετούν τα παραπάνω όργανα καιοποιοδήποτε μέτρο αντιλαϊκό καταργήσουν θα το αντικαταστήσουν με ένα σίγουρα πιο σκληρό, πιο αντιλαϊκό. Το ίδιο σημαίνει και για τα μικρότερα κόμματα, εκτός του ΚΚΕ, αφού και εκείνα κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό για να κλέψουν την ψήφο του, έτσι ώστε μετεκλογικά αυτοί οι ψήφοι να είναι δύναμη της τσόντας για να στηρίξουν τις συνεχιζόμενες και εντεινόμενες αντιλαϊκές πολιτικές που θα εφαρμοστούν μετά τις 22 Σεπτέμβρη. Είναι γνωστό ότι τα άλλα κόμματα μαζί ψήφισαν τις καταστροφικές για τον ελληνικό λαό Συμφωνίες του Μάαστριχτ, μαζί υποστηρίζουν τα προγράμματα "σύγκλισης" της Ευρωπαϊκής Ενωσης με κάποιες επουσιώδεις μικροδιαφορές.

- ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επικαλούνται συχνά τα "εκσυγχρονιστικά" προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να αποδείξουν το ενδιαφέρον τους για τις ΜΜΕ. Ποια είναι η γνώμη σας;

- Οπως είναι γνωστό στις αρχές του καλοκαιριού κατατέθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για συζήτηση και θεσμοθέτηση προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενός πολυετούς προγράμματος ανάπτυξης, 1997 - 2000, για τη ΜΜΕ. Και βέβαια, εδώ μπαίνει το ερώτημα: Υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον ενός οργάνου των μονοπωλίων για τη σωστή ανάπτυξη της μικρομεσαίας επιχείρησης, από τη στιγμή που και οι δύο δρουν στον ίδιο χώρο, επομένως είναι και ανταγωνιστές; Μελετώντας κανένας προσεκτικά τις παραπάνω προτάσεις, διαπιστώνει ότι είναι ένα ακόμα έντεχνο κατασκεύασμα για να εκμεταλλευτούν και να καρπωθούν αυτά τα προγράμματα οι μεγάλες επιχειρήσεις. Και πρώτα πρώτα, όπως είναι γνωστό, με τη νέα τεχνολογία τα μονοπώλια της Ευρώπης πετάνε στο δρόμο τους εργαζόμενους. Ετσι, η ανεργία στις χώρες της ΕΕ έχει ξεπεράσει το 10% και κάτω από την αγανάκτηση των λαών τα όργανα της ΕΕ βρήκαν διέξοδο στις ΜΜΕ, εξαγγέλλοντας προγράμματα που στην ουσία μόνο στις ΜΜΕ δεν απευθύνονται, τουλάχιστον στη χώρα μας. Και εξηγούμε: Πρώτον, το μέτρο της ΕΕ για τη ΜΜΕ όπως είναι γνωστό είναι επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 250 εργαζόμενους. Στη χώρα μας το 92% της ΜΜΕ απασχολεί από έναν μέχρι τέσσερις εργαζόμενους που αποκλείονται σίγουρα από τα προγράμματα αυτά. Ετσι λοιπόν αν ωφεληθούν κάποιες επιχειρήσεις θα είναι λίγες και κύρια μεγάλες. Δεύτερον, το προσχέδιο έχει ασάφειες. Τρίτον, σκόπιμα δεν αναφέρεται από ποιους φορείς θα υλοποιηθούν αυτά τα προγράμματα. Τέταρτον, τα ποσά από τα κονδύλια αυτά ανέρχονται στα 120 - 130 δισ. δρχ., από τα οποία τα 20 δισ. δίνονται για τον ΕΟΜΜΕΧ, ενώ τα 101 δισ. για τα άσχετα προγράμματα που είπαμε πιο πάνω. Πέμπτον, υπάρχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις για ποιες δραστηριότητες ανάπτυξης προορίζονται αυτά τα κονδύλια στη χώρα μας, που σίγουρα δεν έχουν καμία σχέση με τη ΜΜΕ. Ακόμα, υπάρχει πρόγραμμα ενίσχυσης και επενδύσεις σε υποβαθμισμένες περιοχές έτσι αόριστα και τέλος εδώ το λέει καθαρά, "πρόγραμμα ενίσχυσης φθινουσών βιομηχανικά περιοχών μέσω των επιχειρησιακών προγραμμάτων της βιομηχανίας". Να πούμε ακόμα ότι ενώ αυτά τα προγράμματα υποτίθεται ότι είναι για τη ΜΜΕ, αποκλείεται από τα όργανα συμμετοχή εκπροσώπων τους, ενώ συμμετέχει εκπρόσωπος του ΣΕΒ. Τα προγράμματα αυτά εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα κόμματα εξουσίας για να ξεγελάσουν με ψεύτικες ελπίδες τους ΕΒΕ με σκοπό την κλοπή της ψήφου. Ετσι, λοιπόν, οι μικρομεσαίοι είναι καταδικασμένοι στο μαρασμό, στην εξαφάνιση, όσα τέτοια προγράμματα κι αν εξαγγελθούν.

- Ποια είναι η εναλλακτική λύση μπροστά σ' αυτή την κατάσταση;

- Για την επιβίωση της μικρομεσαίας επιχείρησης υπάρχει μόνο μια λύση, που βρίσκεται σε ένα πρόγραμμα πραγματικής φιλολαϊκής, πατριωτικής ανάπτυξης με κριτήριο τι πραγματικά ωφελεί τη χώρα και την εθνική οικονομία και που δε θα το καθορίζουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, ξένων και ντόπιων, δε θα το κατευθύνουν οι Συμφωνίες του Μάαστριχτ, τα προγράμματα "σύγκλισης". Ενα πρόγραμμα που θα βοηθάει την ανάπτυξη της ΜΜΕ για να παίξει τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί στην εθνική οικονομία, που να βάζει περιορισμό στις ανεξέλεγκτες εισαγωγές, να χτυπάει τη μεγάλη φοροδιαφυγή μέσα από ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, να καταργεί τις μεγάλες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, να δίνει προοπτικές για την ανάπτυξη συνεταιρισμών και συνενώσεων, και που ο δημόσιος τομέας να παίζει ουσιαστικό ρόλο στην εθνική ανάπτυξη και παραγωγή. Ενα τέτοιο πρόγραμμα δεν πρόκειται να υλοποιηθεί με τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και με τις "πατερίτσες" τους. Μονόδρομος, λοιπόν, είναι η ενίσχυση και το δυνάμωμα του ΚΚΕ που σίγουρα προτείνει και υποστηρίζει αυτές τις λύσεις. Σε ένα δυνατό ΚΚΕ θα στηριχτεί η δημιουργία, η ανάπτυξη ενός αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου για να ανατρέψει τις πολιτικές δυστυχίας, εξαθλίωσης και πείνας για τον ελληνικό λαό.

Μ. Ζ.