Ακέφαλη είναι στην ουσία από χτες η κορυφαία συνδικαλιστική οργάνωση των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων, μετά την απόφαση των αρμόδιων δικαστικών αρχών, οι οποίες ακύρωσαν τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη νέας διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), καταδικάζοντας τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις της πλειοψηφίας του απερχόμενου ΔΣ (ΠΑΣΚΕΒΕ και ΔΑΚΜΜΕ). Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας, εκδόθηκε μετά από σχετική προσφυγή πέντε Ομοσπονδιών, που ζητούσαν την ακύρωση των αποτελεσμάτων του εκλογοαπολογιστικού συνεδρίου, με το σκεπτικό ότι στις εκλογές μετείχαν, παράτυπα, και δύο Ομοσπονδίες.

Το όλο θέμα ξεκίνησε το Φλεβάρη του 2000, όταν η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ η προερχόμενη από την ΠΑΣΚΕΒΕ και τη ΔΑΚΜΜΕ φρόντισε να εντάξει στη Συνομοσπονδία άρον - άρον και παρά τα χρονικά πλαίσια που προβλέπονται από το καταστατικό την Ομοσπονδία Επαγγελματιών Πρακτόρων ΠΡΟ - ΠΟ και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατόρων και Συναφών Επαγγελμάτων. Κι αυτό, προκειμένου, όπως από την αρχή κατήγγειλαν πολλές Ομοσπονδίες και η Δημοκρατική Κίνηση Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων (ΔΗΚΕΒΕ), να δημιουργήσουν ενόψει των αρχαιρεσιών του συνεδρίου του Μάρτη του 2000 συσχετισμούς υπέρ της πλειοψηφίας. Μετά το συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ που έγινε στις 17, 18 και 19 Μάρτη του 2000, πέντε Ομοσπονδίες προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, ζητώντας την ακύρωση των αποτελεσμάτων των εκλογών για την ανάδειξη νέου ΔΣ, απ' όπου και δικαιώθηκαν.

Συγκεκριμένα, εναντίον της ΓΣΕΒΕΕ προσέφυγε η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ), η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Πειραιά, η Ομοσπονδία Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Κοζάνης και Περιχώρων, η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Καρδίτσας και η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Λέσβου. Το μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, για να καταλήξει στην απόφασή του (αρ. απόφ. 111/2001) εξέτασε στις 19 Οκτώβρη 2000 τα όσα κατήγγειλαν οι πέντε παραπάνω Ομοσπονδίες και συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην απόφαση, το ότι «οι δύο ανωτέρω Ομοσπονδίες δεν είχαν καταστεί κατά το χρόνο της προαναφερόμενης γενικής συνέλευσης (συνεδρίου) μέλη της εναγομένης και ως εκ τούτου δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής με τους αντιπροσώπους σ' αυτή, αφού από της εγγραφής τους που έλαβε χώρα κατά την προαναφερόμενη συνεδρίαση του ΔΣ της εναγομένης της 20-2-2000 μέχρι την πραγματοποίηση της προκειμένης συνέλευσης δεν είχε παρέλθει το απαιτούμενο χρονικό διάστημα του ενός μηνός».

Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι «ο ισχυρισμός αυτός που αυτοαποδεικνύεται από τις ως άνω ημερομηνίες συνεδριάσεως του ΔΣ και της πραγματοποιήσεως της γενικής συνελεύσεων είναι βάσιμος από ουσιαστική άποψη και οδηγεί σε ακυρώσιμη απόφαση τής ως άνω συνέλευσης». Κι αυτό, όπως διευκρινίζει, «αφού σ' αυτή συμμετείχαν στην ψηφοφορία πρόσωπα που δε δικαιούνται εν προκειμένω ότι οι δύο ανωτέρω ομοσπονδίες που δεν είχαν αποκτήσει εισέτι την ιδιότητα του μέλους της εναγομένης. Η συμμετοχή δε των 14 αντιπροσώπων των ως άνω μελών στην προσβαλλόμενη συνέλευση και στην ψηφοφορία αυτής για την ανάδειξη των καταστατικών οργάνων της εναγομένης άσκησε επιρροή στο παρελθόν αποτέλεσμα, αναφορικά με τα εκλεχθέντα μέλη της διοίκησης των υποψηφίων συνδυασμών, λαμβανομένου υπόψη του συστήματος της απλής αναλογικής που εφαρμόζεται εν προκειμένω για την εκλογή μελών της διοίκησης όπως αυτό περιγράφεται στο άρθρο 7 του ν/ 1712/87, αφού ο αποκλεισμός αυτών (των 14 αντιπροσώπων) θα είχε σαν συνέπεια την αλλαγή κατ' αρχήν του εκλογικού μέτρου και συνακόλουθα την αλλαγή στον αριθμό των μελών της διοίκησης που έκαστος συνδυασμός θα εξέλεγε».

Η ΓΣΕΒΕΕ, για να στηρίξει την παρατυπία της, επικαλέστηκε ότι η αίτηση των Ομοσπονδιών των επαγγελματιών ΠΡΟ - ΠΟ και των Εστιατόρων είχε υποβληθεί από το Γενάρη του 2000. Το δικαστήριο, όμως, αποφάνθηκε ότι «ο ισχυρισμός αυτός δεν κρίνεται βάσιμος, αφού από το προσκομιζόμενο από τους διαδίκους πρακτικό συνεδριάσεως του ΔΣ της εναγομένης της 20-2-2000 προκύπτει ότι για την εγγραφή των ως άνω μελών προβλήθηκε αντίρρηση από 12 μέλη, τα οποία και μειοψήφησαν κατά τη λήψη της σχετικής αποφάσεως, υπήρχε δε χρονικά η δυνατότητα να οριστεί η προκείμενη συνέλευση (συνέδριο) σε χρόνο μεταγενέστερο των ημερομηνιών 17,18 και 19-3-00, ούτως ώστε να καλυφθεί χρονικά το απαιτούμενο από το νόμο παραπάνω χρονικό διάστημα του ενός μηνός από της εγγραφής των ως άνω μελών». Στο διά ταύτα το Πρωτοδικείο αποφάσισε ότι δέχεται την αγωγή και ότι «κηρύσσει άκυρη την απόφαση της γενικής συνέλευσης της εναγομένης τριτοβάθμιας ένωσης με την επωνυμία "Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ)", που έγινε στην Αθήνα στις 17,18 και 19-3-2000 για την ανάδειξη των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου και της Ελεγκτικής Επιτροπής».

Σχολιάζοντας την απόφαση του δικαστηρίου ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ) Χ. Χαλβατζόγλου δήλωσε στο «Ρ»: «Αυτή η απόφαση του Πρωτοδικείου δικαιώνει πανηγυρικά όχι μόνο την ΟΒΣΑ, αλλά και ακόμα τέσσερις Ομοσπονδίες που υπέβαλαν ένσταση κατά της εγκυρότητας των εκλογών της ΓΣΕΒΕΕ στο τελευταίο εκλογοαπολογιστικό της συνέδριο. Η ένσταση έγινε για λόγους ηθικής τάξεως και συνδικαλιστικής δεοντολογίας, ώστε να προστατευτεί η δημοκρατία και η ισονομία μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ. Νομίζουμε ότι όλα αυτά κατά το τελευταίο συνέδριο παραβιάστηκαν βάναυσα με ένα και μόνο στόχο να αποκλειστούν όσο γίνεται περισσότερο οι δυνάμεις που αντιστέκονται σ' αυτή την πολιτική. Καλούμε την πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ να αναλογιστεί τις ευθύνες της, να μην ασκήσει έφεση κατά της απόφασης, αλλά να προκηρύξει άμεσα και μέσα στα νόμιμα πλαίσια νέο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο. Δε νομίζω ότι ωφελεί το συνδικαλιστικό κίνημα η παράταση της ανωμαλίας που δημιουργήθηκε από τις παρατυπίες των τελευταίων εκλογών».

Υψηλότερη συγκέντρωση κεφαλαίου παρατηρείται στις επιχειρήσεις εκείνες που επεκτείνονται με τη μέθοδο της ενοικίασης του τίτλου, τεχνογνωσίας κλπ., από άλλες, κυρίως ξένες μεγάλες επιχειρήσεις. Η μέθοδος αυτή είναι γνωστή με την αγγλική λέξη Franchise (Φρανζάις). Στη χώρα μας όμως η αποδοχή του Franchise από τις επιχειρήσεις, σε σχέση με άλλες χώρες, κινείται σε χαμηλά επίπεδα, ενώ αυξητική τάση παρατηρείται από το 1995 και μετά. Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει από δειγματοληπτική έρευνα της εταιρίας δημοσκοπήσεων ICAP, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο Γενάρη σε τυχαίο δείγμα 82 επιχειρήσεων στη βιομηχανία, το εμπόριο και τις λοιπές υπηρεσίες

Ετσι στην έρευνα παρουσιάζονται πίνακες σύμφωνα με τους οποίους το 31,2% των βιομηχανιών, το 9,1% των εμπορικών επιχειρήσεων και το 14,3% των επιχειρήσεων λοιπών υπηρεσιών που λειτουργούν με τη μέθοδο Franchise, διατηρούσαν περισσότερα από 30 καταστήματα η κάθε μία από αυτές. Αντίθετα, τα ποσοστά στο σύνολο της βιομηχανίας, τους εμπορίου και των λοιπών επιχειρήσεων, είναι σαφώς μειωμένα. Ετσι, πάνω από 30 καταστήματα διατηρεί σήμερα το 8,7% των βιομηχανιών, το 2,8% των εμπορικών και το 9% των επιχειρήσεων λοιπών υπηρεσιών.

Από την εξέταση των μέσων όρων επίσης προκύπτουν τα ίδια συμπεράσματα, της επιταχυνόμενης δηλαδή συσσώρευσης κεφαλαίου στο χώρο του Franchise, σε σχέση με την υπόλοιπη οικονομία. Ετσι, στη βιομηχανία ο μέσος όρος των καταστημάτων είναι 7,4 και στο Franchise 22,6. Στο εμπόριο έχουμε 6,5 και 12,4 και στις λοιπές υπηρεσίες 10,4 και 15,9.