Associated Press

Προς αυτήν την κατεύθυνση είναι και ο στόχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης να προωθήσει παραπέρα την κατασκευή του αμερικανόπνευστου υποθαλάσσιου αγωγού «Nabucco», ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από την περιοχή της Κασπίας στην Αυστρία μέσω της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας και της Τουρκίας, παρακάμπτοντας ουσιαστικά τη Ρωσία.

Ο ολιγοήμερος πόλεμος που ξέσπασε τον Αύγουστο ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γεωργία υπογραμμίζει την ανάγκη εντατικοποίησης των προετοιμασιών για την κατασκευή του αγωγού «Nabucco», υποστήριξε πρόσφατα ο ειδικός εκπρόσωπος της ΕΕ Πιέρ Μορέλ, μετά από συνάντηση που είχε με τον Πρόεδρο του Τουρκμενιστάν, Γκουρμπανγκούλι Μπερντιμουκχαμέντοφ. Τόνισε μάλιστα ότι τα πρώτα συγκεκριμένα βήματα σ' αυτήν την κατεύθυνση θα γίνουν τους ερχόμενους μήνες, στις αρχές του 2009.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο υποθαλάσσιος αγωγός «Nabucco», που στηρίζεται και προωθείται από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, θα παρακάμψει την εξάρτηση της Ευρώπης από τα ενεργειακά αποθέματα της Ρωσίας. Σήμερα, η Ευρώπη λαμβάνει περίπου το ένα τρίτο του πετρελαίου της και το 40% του φυσικού αερίου από τις εισαγωγές της από τη Ρωσία. Οι πρώτες συνομιλίες για την κατασκευή του ξεκίνησαν το 2002 και σύμφωνα με το σχέδιο αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2013, ενώ το κόστος κατασκευής του υπολογίζεται στα 7,9 δισεκατομμύρια ευρώ.

Η Κασπία θάλασσα είναι το «μήλον της έριδος για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα στην περιοχή

Σήμερα, το Τουρκμενιστάν - που υπολογίζεται ότι κατέχει πάνω από 20 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποθέματα φυσικού αερίου - εξάγει το μεγαλύτερο ποσοστό των ενεργειακών του πηγών μέσω της Ρωσίας. Ωστόσο, έρευνα που διεξήχθη στις αρχές του χρόνου από τη βρετανική οικονομική εταιρεία «Gaffney, Cline and Associates» αποκάλυψε ότι τα στοιχεία της έδειξαν πως το Τουρκμενιστάν μπορεί να είναι και η τέταρτη χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου. Σήμερα το Τουρκμενιστάν εξάγει 50 δισ. κυβικά μέτρα το χρόνο στη Ρωσία με ένα 25ετές συμβόλαιο και έχει συμφωνήσει να προμηθεύει την Κίνα με 40 δισ. κυβικά μέτρα το χρόνο, ξεκινώντας από τα τέλη του 2009.

Η διαμάχη για την επιρροή και την εξασφάλιση των πηγών της Κασπίας θα φέρει σημαντικές εξελίξεις, με αρνητικές συνέπειες για τους λαούς της περιοχής.

Πολλά λέγονται για το ποια πλευρά, Ισραήλ ή «Χαμάς», ξεκίνησε τα αιματηρά γεγονότα. Το σίγουρο είναι ότι ο «ηρωικός» στρατός του Ισραήλ μακέλεψε για μια ακόμη φορά τα γυναικόπαιδα των Παλαιστινίων.

Η «φιλολογία» περί του ποιος έκανε την αρχή είναι ένα ηλίθιο υποκριτικό πρόσχημα της κοινότητας των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών, για να καλύψουν την ευθύνη τους για την άμεση και έμμεση, ανοιχτή ή συγκαλυμμένη υποστήριξη των μιλιταριστών του Ισραήλ. Πίσω απ' αυτή την υποστήριξη βρίσκονται τα πετρέλαια κι η μείζονος στρατηγική σημασία του ελέγχου της Μέσης Ανατολής. Η υποκρισία βρίσκεται στο γεγονός ότι η αιματηρή διένεξη Παλαιστινίων - Ισραηλινών χρονολογείται από το 1948. Στην καρδιά του χρονίζοντος προβλήματος βρίσκεται η αδήριτη ανάγκη των Παλαιστινίων, το δικαίωμά τους να έχουν μια δική τους ανεξάρτητη πατρίδα στη γη των προγόνων τους.

Στην ευρωατλαντική αυτή πολιτική θυσιάζεται το πιο ανθρώπινο δικαίωμα ενός λαού να έχει τη δική του πατρίδα στη γη των προγόνων του. Είναι παλιά ιστορία ότι το Ισραήλ υιοθέτησε τη ναζιστικής έμπνευσης θεωρία του «ζωτικού χώρου» και του «πιθανού κινδύνου». Μ' αυτό το ναζιστικό δόγμα αμφισβητούν στην πράξη το δικαίωμα της μεγάλης πλειοψηφίας των Παλαιστινίων να εκλέγουν τη «Χαμάς» ως κύριο εκφραστή τους. Το ίδιο κι οι ευρωατλαντιστές από την πλευρά τους, διότι βλέπουν να επικρατεί το πληβιακό στοιχείο. Ως επακόλουθο στήνεται το σκηνικό του αποκλεισμού της παλαιστινιακής Λωρίδας της Γάζας από στεριά, αέρα και θάλασσα αποστερώντας στοιχειώδη είδη πρώτης ανάγκης, όπως φάρμακα, τροφές, νερό και επικοινωνία με τον έξω κόσμο.

Από τις πρώτες αντιδράσεις των ηγετών των αραβικών κρατών διαφαίνεται ότι κυρίως τους ενδιαφέρει η εξάλειψη της «Χαμάς» κι ύστερα όλα τα άλλα. Οι κάθε λογής σεΐχηδες και συμβιβασμένοι με τον ευρωατλαντισμό βάζουν πρώτα τα συμφέροντα της κάστας τους. Το πληβιακό στοιχείο των Παλαιστινίων αποτελεί κίνδυνο και γι' αυτούς.

Η επαναλαμβανόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων από τους Ισραηλίτες μιλιταριστές αποτελεί έναν επίσης επαναλαμβανόμενο κίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη σε μια άκρως ευαίσθητη περιοχή. Η μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας που επιθυμεί ανάπτυξη, πρόοδο και κοινωνική δικαιοσύνη υποχρεώνεται να σταθεί εμπόδιο και να καταδικάσει τα ναζιστικής έμπνευσης δόγματα κι ενέργειες των μιλιταριστών του Ισραήλ.