ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 9 Γενάρη 2011
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΑΪΤΗ
Στη δίνη του χάους και του θανάτου

Η χολέρα θερίζει τον πολύπαθο λαό της Αϊτής
Η χολέρα θερίζει τον πολύπαθο λαό της Αϊτής
«Είναι πρακτικά αδύνατον να διεξαχθεί δεύτερος γύρος των προεδρικών εκλογών έως τις 16 του Γενάρη όπως ήταν προγραμματισμένες», δήλωσε ο επικεφαλής της διορισμένης αντισυνταγματικά από τον Πρόεδρο Ρενέ Πρεβάλ εκλογικής επιτροπής της Αϊτής - CEP, Πιερ -Λουίς Οπόν, ανοίγοντας ακόμη περισσότερο το δρόμο για την επέλαση του χάους, ίσως ακόμη και του εμφυλίου πολέμου.

Προοπτική που προβάλλει πλέον ως «ατραπός» για την Αϊτή, που ισοπεδώθηκε ακριβώς ένα χρόνο πριν από το καταστροφικό σεισμό των 7,0 - 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Στην Αϊτή των εκατομμυρίων αστέγων και πεινασμένων, όπου η επιδημία χολέρας που εισήχθη από την κατοχική δύναμη του ΟΗΕ - ο οποίος σχεδόν τρεις μήνες μετά και την κατακραυγή ανακοίνωσε τον διορισμό τετραμελούς ομάδας εμπειρογνωμόνων για να ερευνήσει τα αίτια της επιδημίας χολέρας! - απειλεί την ίδια την ύπαρξη του λαού της. Την επιβίωση ενός λαού που την 1η Γενάρη γιόρτασε τα 207 χρόνια της «ανεξαρτησίας» του, τα 207 χρόνια του πρώτου κράτους «εγχρώμων» πρώην σκλάβων στον κόσμο, και του πρώτου ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους στη Λατινική Αμερική.

Η εκλογική φάρσα που ενορχήστρωσαν οι ιμπεριαλιστικές κατοχικές δυνάμεις και η εγχώρια ολιγαρχία και σε πλήρη διάσταση με την εκδηλωμένη αντίθεση του λαού, ήταν η χαριστική βολή. «Ολες» οι πλευρές συναίνεσαν στις εκλογές - παρωδία με τον αποκλεισμό όλων των ανεπιθύμητων υποψηφίων.

Περισσότεροι από 100.000 από τους πληγέντες δεν έλαβαν ποτέ τα νέα έγγραφά τους, ώστε να μπορούν να λάβουν μέρος στην εκλογική διαδικασία, αντιθέτως σύμφωνα με καταγγελίες περίπου 200.000 από τους σχεδόν 340.000 νεκρούς του σεισμού, ψήφισαν. Τα εκλογικά τμήματα μειώθηκαν από 12.000 σε περίπου 2.000. Σε μερικά από αυτά οι κάλπες ήταν «γεμάτες εκ των προτέρων». Επισήμως, έλαβε μέρος το 23% των ψηφοφόρων, σε σύγκριση με περίπου το 80%, το οποίο συμμετείχε στην τελευταία εκλογική προεδρική αναμέτρηση πριν το 2004, η οποία ανέδειξε πρόεδρο τον Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ, που ανατράπηκε από τη Γαλλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ και εκδιώχθηκε με την απειλή των όπλων στις 28 Φλεβάρη του 2004.

Πριν καν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα οι ταραχές ξεκίνησαν, κυρίως εκ μέρους οπαδών υποψηφίων που συμφώνησαν στην εκλογική παρωδία, αλλά διαφώνησαν με τα αποτελέσματα και απαίτησαν τη διεξαγωγή νέας εκλογικής διαδικασίας με τη συμμετοχή και των 18 υποψηφίων, στον οποίο θα κερδίσει εκείνος ή εκείνη που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους.

Φυσικά, τελικά αποτελέσματα δεν έχουν ανακοινωθεί. Κατά την CEP «από την ημερομηνία της δημοσιοποίησης των τελικών αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου, θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας μήνα για να διεξαχθεί ο δεύτερος. Ο Οπόν δεν διευκρίνισε πότε θα βγούν τα τελικά αποτελέσματα, αρκούμενος να δηλώσει ότι αναμένεται το πόρισμα ειδικών του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών (OAS) και οι διαδικασίες που σχετίζονται με την αμφισβήτηση του αποτελέσματος. Ισως στα τέλη Φλεβάρη. Ισως και αργότερα.

Χώρα κατεστραμμένη από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις

Ουσιαστικά, πρόκειται για παραδοχή ότι οι ΗΠΑ μέσω του OAS ανέλαβαν να λύσουν το «γόρδιο δεσμό». Προηγήθηκε, ωστόσο, ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του ειδικού απεσταλμένου του OAS, του Βραζιλιάνου ακαδημαϊκού Ρικάρντο Σεϊτένφους μόλις 24 ώρες μετά τη συνέντευξη που παραχώρησε στην ελβετική εφημερίδα «Le Temps» και στην οποία είχε σημειώσει τα αυτονόητα: αιτία για την «τραγωδία της Αϊτής» είναι ο ιμπεριαλισμός, ενώ ο ρόλος του ΟΗΕ, είναι αυτός του επιτηρητή και της κατοχικής δύναμης. Οτι η μεγαλύτερη ατυχία της Αϊτής «είναι γεωγραφική, καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στις ΗΠΑ», που απάνθρωπα πάντα προωθούσαν πραξικοπήματα και πολιτικές καταπίεσης και καταστολής, με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Αλλά και ότι ο ρόλος της ΕΕ είναι εξίσου βάναυσος, δεσποτικός και διεφθαρμένος, αναφέροντας χαρακτηριστικά το ρόλο που διαδραμάτισε στα γεγονότα που προηγήθηκαν και οδήγησαν στην ανατροπή του Προέδρου Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ. Οσο για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, πολλές λειτουργούν ως «οι πιο σκληροί επιχειρηματίες που χρησιμοποιούν την Αϊτή ως εργαστήριο».

Ο Σεϊτένφους επανήλθε με δηλώσεις του στο BBC, κάνοντας λόγο για «αρπαγή» και των τελευταίων ψηγμάτων ανεξαρτησίας με την «πειρατεία» των εκλογών.

Μια αρπαγή, η πολλοστή, που κρίθηκε αναγκαία καθώς επιχειρεί να επιλύσει το αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί για τη νομή της εξουσίας και της ανοικοδόμησης και όχι φυσικά για να υπάρξει κάποια επίλυση και κυβέρνηση που θα περιθάλψει και θα στηρίξει τους Αϊτινούς, που αργοπεθαίνουν, καθώς σε αυτήν τη δίνη, το σκυλοκαυγά για το κόκαλο της εξουσίας 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι παραμένουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς με την επιδημία χολέρας να συνεχίζει να θερίζει. Μέχρι την 1η μέρα του χρόνου είχε στοιχίσει τη ζωή 3.651 ανθρώπων, ενώ τα κρούσματα έφτασαν τις 171.304 . Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις αξιωματούχων του Παναμερικανικού Οργανισμού Υγείας, το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους τα κρούσματα θα έχουν ξεπεράσει τις 400.000.


Χρ. Μ.


Οι εργάτες στην πρώτη γραμμή

Μπροστά στα άκρως επικίνδυνα κυβερνητικά αντιλαϊκά μέτρα το χρέος του εργατικού κυρίως, αλλά και ευρύτερου λαϊκού κινήματος έγινε τεράστιας σημασίας. Ο αγώνας της επιβίωσης όσο αναγκαίος κι αν είναι, όσο κι αν αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση στοιχειώδους ύπαρξης κι αντοχής δεν μπορεί να σταματά εδώ. Ο αγώνας έχει ιστορική διάσταση που υπερβαίνει τις καθημερινές λαϊκές ανάγκες. Αποτελεί ταυτόχρονα τη βάση συσπείρωσης, οργάνωσης και πολιτικής κατανόησης, του συνόλου των εργαζομένων. Σ' αυτό το ζήτημα ο ρόλος της οργανωμένης εργατικής πολιτικής πρωτοπορίας είναι ιστορικά, κοινωνικά και πρακτικά αναντικατάστατος. Εκείνοι που δεν το βλέπoυν αυτό και σταματούν σε στενά συντεχνιακά αιτήματα καθιστούν στην ουσία ανέφικτη την ικανοποίησή τους.

Το εργατικό κίνημα ως ο επίκαιρος και ιστορικά αναγκαίος φορέας της ιστορικής εξέλιξης είναι ενιαίο. Η εργατική τάξη είναι ο ιστορικός φορέας κατάλυσης των κοινωνικών αντιφάσεων του καπιταλισμού. Ως η υποψήφια νέα ανερχόμενη εθνικά ιθύνουσα τάξη της κοινωνίας εγκολπώνεται το σύνολο των εθνικών και κοινωνικών προβλημάτων στο όνομα και το συμφέρον του λαού. Η ενότητα του κινήματός της στις διάφορες μορφές της κοινωνικής οργάνωσης, η επαναστατική βάση του χαρακτήρα της ως πολιτικής οργάνωσης, η ενιαία της έκφραση αποτελούν προϋποθέσεις και εχέγγυα έμπρακτης απόδειξης κι εφαρμογής. Είναι η εκ των πραγμάτων επιβεβαίωση της επαναστατικής της ιδεολογίας και αποστολής. Ο συνδικαλισμός της για να είναι προοδευτικός πρέπει να είναι επαναστατικός. Οταν μένει ερμητικά κλεισμένος στα συντεχνιακά του αιτήματα και δεν τα συνδέει με το ζήτημα της κοινωνικής της απελευθέρωσης γίνεται αντιδραστικός και ενίοτε αντικοινωνικός. Μοιάζει με το συντεχνιασμό αστικών ομάδων και στρωμάτων που ενίοτε η ικανοποίησή τους λειτουργεί εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.

Η εργατική τάξη επιβεβαιώνοντας το ιστορικό της χρέος, της ανάληψης του συνόλου των κοινωνικών προβλημάτων, ασχολείται για παράδειγμα με τους Δήμους ως κύτταρα δημιουργίας και οργάνωσης της λαϊκής πάλης και λαϊκής πρωτοβουλίας. Εκεί μεταφέρει την ταξική της συνείδηση ως πολιτική θέληση οργάνωσης της κοινωνίας. Είναι μια σημαντική πλευρά του ταξικού της κινήματος. Είναι το ίδιο το κίνημά της. Οι σέχτες αυτής ή εκείνης της μορφής βρίσκονται έξω από το ιστορικό χρέος και την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης ως επαναστατικού φορέα του συνόλου της κοινωνίας. Οι Λακεδαιμόνιοι δεν συγχωρούν.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ