«Η εξαγγελία του πρωθυπουργού για δημιουργία Πανεπιστημίου Παραστατικών Τεχνών είναι αποτέλεσμα των πρωτόγνωρων μαζικών κινητοποιήσεων των καλλιτεχνών τους δύο τελευταίους μήνες και αποτελεί μια πρώτη κατάκτηση. Πρόκειται για υπερώριμη απαίτηση, επιβαλλόμενη από την εξέλιξη των Τεχνών εδώ και πολλά χρόνια, για κάποια είδη τους μάλιστα, όπως η μουσική, από τον 19ο κιόλας αιώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ιδρύθηκε το 1834 ως πενταετής ανώτερη σχολή, που έγινε Ανώτατη το 1930! Ελπίζουμε αυτές οι εξαγγελίες και οι εργασίες της διυπουργικής επιτροπής να μην αποσκοπούν στη δημιουργία εντυπώσεων σε μια προεκλογική περίοδο», σημειώνει ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, κοινοποιώντας τις βασικές του προτάσεις προς τη Διυπουργική Επιτροπή σχετικά με τις εξαγγελίες για την ίδρυση «Πανεπιστημίου Παραστατικών Τεχνών».

Σχετικά με τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο της Ανώτατης Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, ο ΠΜΣ προτείνει «τη δημιουργία ενός συστήματος Ανώτατης Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, πανεπιστημιακού επιπέδου, δημόσιας και δωρεάν που θα υπάγεται στο ΥΠΑΙΘ. Τα Ιδρύματα που θα τη συγκροτούν θα διακλαδώνονται σε Σχολές ανά κατηγορία Τεχνών, θα καλύπτουν όλη τη χώρα και θα συγκεντρώνουν το σύνολο των παραστατικών και οπτικοακουστικών Τεχνών. Η συγκέντρωση όλων των Τεχνών στο κάθε Πανεπιστήμιο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να αποκτά ο Καλλιτέχνης - μέσα από μια σφαιρική αντίληψη της Τέχνης - υψηλό επίπεδο στο ειδικό καλλιτεχνικό αντικείμενό του (...).

Η φοίτηση σε αυτές τις Σχολές θα είναι πενταετής, με ενιαίες και χωρίς κύκλους σπουδές - κατά τα πρότυπα των αξιόλογων Καλλιτεχνικών Σχολών του εξωτερικού - ώστε όλη η απαραίτητη γνώση για την άσκηση του επαγγέλματος να περιλαμβάνεται στο πτυχίο τους, ενώ ο μεταπτυχιακός κύκλος θα οδηγεί αποκλειστικά σε διδακτορικό τίτλο».

Για τους αναγκαίους για τη λειτουργία του όρους και σύστημα εισαγωγής, σημειώνει ότι «πρέπει να έχει Πανελλαδική δικτύωση και να εξασφαλίζει όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις λειτουργίας του με σύγχρονους όρους. Κατά συνέπεια η ίδρυση και λειτουργία του θα πρέπει να συνοδευτεί με την πρόβλεψη γενναίας χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ακόμη θα πρέπει να υποστηρίζεται από ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα Εκπαίδευσης, παράλληλο με το 12χρονο σχολείο, που θα ξεκινά από τα πρώτα παιδικά χρόνια. Αυτή η παράλληλη με το σχολείο καλλιτεχνική εκπαίδευση θα προετοιμάζει και για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο (...). Η εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο θα γίνεται με πανελλήνιες εξετάσεις στις οποίες οι υποψήφιοι θα εξετάζονται σε μαθήματα γενικής παιδείας και στις ειδικές ανά καλλιτεχνικό κλάδο γνώσεις ή μαθήματα (...)».

Τέλος, για τη δυνατότητα εξομοίωσης για μια μεταβατική περίοδο αναφέρει ότι «θα πρέπει να προβλεφθεί ένα ατομικό πρόγραμμα εξομοίωσης των σημερινών και παλιότερων αποφοίτων των Ωδείων με εκείνους των πανεπιστημιακών Μουσικών Σχολών μέσα από διαδικασίες που θα καθορίσει το υπουργείο Παιδείας και το Πανεπιστήμιο. Το σύστημα κατατακτήριων εξετάσεων εφαρμόζεται ούτως ή άλλως σήμερα και δεν μπορεί να καλύψει ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες (...)».

Μετά τη θερμή ανταπόκριση κοινού και κριτικών, η παράσταση «Αγαμέμνων»του Γιάννη Ρίτσου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά, παρατείνεται έως τις 12 Μάρτη στο Θέατρο Αλμα - Β' Σκηνή (Αγίου Κωνταντίνου και Ακομινάτου 15 - 17, Αθήνα, στάση μετρό «Μεταξουργείο»).

Ο «Αγαμέμνων» του Γ. Ρίτσου κατεβαίνει από το βάθρο του ήρωα και γίνεται ο άνθρωπος που αγωνιά για το εφήμερο της ύπαρξης. Κατανοεί τη ματαιότητα της φιλοδοξίας και ξεκαθαρίζει τους προσωπικούς του λογαριασμούς την ύστατη στιγμή πριν το φοβερό βήμα.

Ο ποιητής επιλέγει μια μεγάλη μορφή της δραματουργίας, την απογυμνώνει από τα ηρωικά της στοιχεία και τη μετατρέπει σε ένα γνώριμο, «καθ' ημάς» πρόσωπο. Ο «Αγαμέμνων» αφήνει κατά μέρος τον ρόλο του ηγέτη και συνομιλεί με τον άνθρωπο μέσα του και απέναντί του.

Παίζουν οι: Γεράσιμος Σοφιανός, Μαρίνα Παντελάκη.

Παραστάσεις: Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00.

Τηλ. κρατήσεων - πληροφορίες: 210.52.20.100

Προπώληση στο ticketservices και στο ταμείο του θεάτρου.

Με μεγάλη επιτυχία και με την παρουσία πλήθους επισκεπτών πραγματοποιήθηκαν, το Σάββατο 25 Φλεβάρη στη Φλώρινα, τα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης με τίτλο «Κάτω από τον ίδιο ουρανό, γύρω από την ίδια θάλασσα» που διοργανώνει ο Σύλλογος Γυναικών Φλώρινας, μέλος της ΟΓΕ, με τη συμμετοχή και του δήμου Φλώρινας. Η έκθεση θα φιλοξενηθεί μέχρι τις 6 Μάρτη στην αίθουσα της Ευξείνου Λέσχης Φλώρινας και θα είναι επισκέψιμη τις ώρες 6 μ.μ. με 9 μ.μ.

Η έκθεση είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας της καλλιτεχνικής ομάδας FireArt και του Κέντρου Πολιτισμού «Ναζίμ Χικμέτ» της Κωνσταντινούπολης.

Χαιρετισμό στα εγκαίνια απηύθυνε η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Φλώρινας Ευγενία Νόση, η οποία τόνισε πόσο σημαντική είναι μια τέτοια καλλιτεχνική πρωτοβουλία, γιατί την εποχή αυτή που οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί και οι ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις γεννούν διαρκώς πόνο, προσφυγιά και πόλεμο, οι λαοί του κόσμου όχι μόνο δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν αλλά καλούνται να εκπληρώσουν το καθήκον να χτυπήσουν το κακό στη ρίζα του, να παλέψουν για την ανατροπή όλων των πραγματικών αιτίων της αδυσώπητης σύγκρουσης των αστικών τάξεων, το κυνήγι του κέρδους.

Για τη σημασία της έκθεσης μίλησε εκ μέρους της FireArt η Χριστίνα Κοφίνα, η οποία ανέλυσε στοιχεία της οπτικής των έργων που παρουσιάζονται και αναφέρθηκε στο πόσο σημαντικό είναι καλλιτέχνες από τις δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, αλλά και από άλλες γειτονικές χώρες στο μέλλον, να αντλούν δύναμη και έμπνευση από τον κοινό αγώνα των δύο λαών και όσα τους ενώνουν για την προοπτική της σφυρηλάτησης δεσμών αλληλεγγύης. Η θάλασσα ανάμεσα στις δύο χώρες γίνεται ο χώρος που ενώνει και δεν διχάζει, και οι λαοί παλεύουν τον κοινό εχθρό όχι μόνο την ώρα της σύγκρουσης αλλά και κατά τη διάρκεια της «ειρήνης» στην εποχή του ιμπεριαλισμού, μιας ειρήνης που προετοιμάζει τον πόλεμο: Αυτό είναι το μήνυμα της έκθεσης.

Κατά τη διάρκεια των εγκαινίων παρουσιάστηκε ζωντανά από τους καλλιτέχνες της FireArt η διαδραστική performance «Το κουτί», με performer τον Γιάννη Πρώιο και θέμα τον σύγχρονο άνθρωπο, καθώς και τη δύσκολη πραγματικότητα την οποία ζει.

«Το παρελθόν μας είναι η βάση για το μέλλον μας», και αυτό ο Σταύρος Ξαρχάκος το γνωρίζει πολύ καλά, ως ένας συνθέτης που ακουμπάει στην παράδοση και εμπνέεται από αυτήν, τη σπουδάζει σε ολόκληρη τη ζωή του, ενσωματώνει από νωρίς στοιχεία της στο έργο του και επιτυγχάνει να τη διαδώσει στις νεότερες γενιές.

Ετσι, τη Δευτέρα 27 Μάρτη στο θέατρο «Παλλάς» θα παρουσιάσει ένα μουσικό οδοιπορικό, βασισμένο στον ανεκτίμητο πλούτο της δημοτικής μουσικής, με τίτλο «Από τον Πόντο έως την Κρήτη - Ερόδισ' η ανατολή και ξέφεξεν η δύση». Μελωδίες που πέρασαν από γενιά σε γενιά, αφηγήσεις που παρέμειναν ζωντανές από στόμα σε στόμα και διαχρονικά, ιστορικά δημοτικά τραγούδια θα έχουν την τιμητική τους, μιας και εκείνη τη βραδιά θα παρουσιαστούν μέσα από την ευρηματική ενορχηστρωτική ματιά του μεγάλου συνθέτη, ο οποίος γνωρίζει ιδανικά να «γεφυρώνει» το παρελθόν με το σήμερα.

Συνοδοιπόροι του Σταύρου Ξαρχάκου στη σκηνή, πέρα από την Ηρώ Σαΐα, γνωστή για την αγάπη της και τη δεξιοτεχνία της στο δημοτικό τραγούδι, είναι ερμηνευτές - εκπρόσωποι: Της αυθεντικής κρητικής παράδοσης ο Χαΐνης Δημήτρης Αποστολάκης και του ποντιακού τραγουδιού ο Αλέξης Παρχαρίδης.

Παίζουν οι μουσικοί: Νεοκλής Νεοφυτίδης - πιάνο, Βασίλης Δρογκάρης - ακορντεόν, Ηρακλής Ζάκκας - μπουζούκι, Γιώργος Παππάς - λαούτο, νυκτά έγχορδα, Γιάννης Ταυλάς - κιθάρες, λαούτο, Μιχάλης Νικόπουλος - λαούτο, Βαγγέλης Πασχαλίδης - σαντούρι, Γιώργος Ατματσίδης - ποντιακή λύρα, Γιάννης Δίσκος - πνευστά, Στέφανος Χατζηαναγνώστου - φλάουτο, Δημήτρης Καζάνης - βιολί, Ειρήνη Σαχταρίδου - αγγείο, Χάρης Κελλάρης - ηλεκτρικό μπάσο, Τάκης Βασιλείου - ντραμς, κρουστά.

Εισιτήρια από 15 ευρώ.

Προπώληση: 11876 και viva.gr.