Πάει πολύς καιρός από τότε που εκείνη η παροιμιώδης φράση του Γαλιλαίου «Κι όμως κινείται» έγινε σύμβολο ασυμβίβαστης πάλης. Ο Γαλιλαίος Γαλιλέι, ο Ιταλός αστρονόμος και φυσικός - όπως είναι γνωστό - πριν από 390 χρόνια ακριβώς, υποστήριζε την ηλιοκεντρική θεωρία.

Αν και εξαναγκάστηκε από τους ιεροεξεταστές να την απαρνηθεί, βγαίνοντας από την Ιερά Εξέταση, ψιθύρισε για τη Γη αυτό που πραγματικά πίστευε: «Κι όμως κινείται!».

Ούτε η σκοτεινή και άγρια εποχή που ζούμε, ανέχεται τις ελεύθερες φωνές και όσους δεν υποτάσσονται στους ιερούς κανόνες του κέρδους.

Και αυτή η εποχή εξυπηρετείται μόνο από τους... ενσωματωμένους, τους υπάκουους και τους εξοικειωμένους με την αδικία, τον πόλεμο, τη βία, την τυραννία, τη λατρεία του χρήματος, τη φτωχοποίηση, την εκμετάλλευση.

Πάλι ένας άλλος σύγχρονος σκοταδισμός καταδικάζει οτιδήποτε μπορεί να κάνει τα θεμέλια του απάνθρωπου συστήματος να τρίξουν. Στην απόλυτη δικτατορία του καπιταλισμού σε όλες τις φάσεις της ζωής μας, το σύστημα δεν σηκώνει «αντιρρήσεις» και καινοτομίες, εκτός αν αυτές φέρνουν χρήμα και οδηγούν στον έναν και μοναδικό στόχο, στο κέρδος.

Ετσι κι ενώ όλοι καθημερινά γινόμαστε όλο και πιο φτωχοί, η κυβέρνηση της ΝΔ, κάνοντας πάρτι για τους ρυθμούς μιας «μαϊμού ανάπτυξης», προσπαθεί να μας πείσει ότι η Γη είναι επίπεδη και ότι ζούμε σε ένα ρόδινο κι ανέφελο σύμπαν. Μόνο που στο σύμπαν αυτό, η «ανάπτυξη» που κυριαρχεί, είναι καταστροφική και για τον άνθρωπο και για τη φύση. Είναι η επικίνδυνη «ανάπτυξη» της βαρβαρότητας, της υποτέλειας και της ελεημοσύνης!

Προσπαθούν να μας πείσουν πως ζούμε σ' έναν άλλον κόσμο, πως τίποτα απ' όλα αυτά που βιώνουμε, δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα, μιλούν για ευημερία, ανάπτυξη, πρόοδο και δικαιοσύνη, όταν τα εργατικά - λαϊκά προβλήματα οξύνονται όλο και πιο πολύ, όταν οι χιλιάδες πλειστηριασμοί σπιτιών λαϊκών οικογενειών είναι πλέον καθημερινότητα, όταν οι έμμεσοι φόροι βρίσκονται στα ύψη, όταν οι αγρότες, μέρες τώρα στα μπλόκα του αγώνα και στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις τους, παλεύουν για τα αυτονόητα, όταν οι πόλεμοι εκτοξεύουν τις τιμές της Ενέργειας, των λιπασμάτων και των μεταφορών, όταν οι φοιτητές, στους δρόμους και στα αμφιθέατρα, αγωνίζονται ενάντια στο νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, όταν οι συνταξιούχοι βλέπουν στους λογαριασμούς τους τους κόπους μιας ζωής να εξανεμίζονται, όταν συμβαίνουν γύρω μας εγκλήματα, όπως αυτό στα Τέμπη, με τις 57 αδικοχαμένες ψυχές κι ακόμη δεν βρίσκουν δικαίωση τα θύματα και οι οικογένειές τους, όταν οι εργαζόμενοι στα συνδικάτα διεκδικούν αξιοπρεπείς μισθούς, ανθρώπινα ωράρια, σύγχρονα δικαιώματα και μέτρα ασφαλείας - χωρίς νεκρούς εργάτες κάθε λίγο και λιγάκι - όταν αποδεικνύεται στην πράξη πως η ακρίβεια είναι μια ακόμα πλευρά της ληστρικής φύσης του καπιταλισμού, που βασίζεται στην εκμετάλλευση στον χώρο δουλειάς και την απλήρωτη εργασία, όταν όλοι βλέπουμε, σε κάθε διεκδίκηση, γύρω μας τα ΜΑΤ να προσπαθούν με τη βία να καταστείλουν τους αγώνες.

Οσο κι αν προσπαθούν να μας διαβεβαιώσουν ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, οι βάρβαροι νόμοι που ψήφισαν έχουν και σήμερα χειροπιαστά και ολέθρια αποτελέσματα. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Το εισόδημα των εργαζομένων έχει μειωθεί σχεδόν κατά 40% και πρέπει να αντέξει και απέναντι στη λαίλαπα των ανατιμήσεων.

Δεν είναι λοιπόν ...ακίνητη η Γη!

Ο Μπρεχτ, που γεννήθηκε σαν σήμερα 10 Φεβρουαρίου το 1898, έλεγε: «Τι ωφελεί να γράψει κανείς κάτι θαρραλέο, απ' όπου να βγαίνει πως η κατάσταση που βρισκόμαστε είναι βάρβαρη, αν δεν φαίνεται ξεκάθαρα για ποιον λόγο φτάσαμε σ' αυτήν την κατάσταση;».

Πλέον έχουν φανερωθεί όλοι οι δρόμοι που μας οδήγησαν εδώ. Εχουν αποκαλυφθεί όλα τα ψέματα και τα παραμύθια της ΕΕ περί «σύγκλισης», «ευημερίας», «εξασφάλισης δικαιωμάτων» που θα προσέφερε τάχα η συμμετοχή σε αυτήν. Πίσω από κάθε απόφαση και μέτρο της βρισκόταν, βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα μόνο η εκμετάλλευση και η απανθρωπιά.

Ο Μπρεχτ στο «Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου» τα έλεγε:

«Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί

Οι έμποροι φωνάζουν γι' αγορές

Οι άνεργοι πεινούσαν

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ' το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα ζητάνε θυσίες

Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους, για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν.

Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο. Τι περιμένετε; (...)

Οταν αυτοί που είναι ψηλά μιλάνε για ειρήνη, ο απλός λαός ξέρει πως έρχεται ο πόλεμος.

Οταν αυτοί που είναι ψηλά καταριούνται τον πόλεμο, οι διαταγές για επιστράτευση έχουν υπογραφεί».

Στον «Κύκλο με την κιμωλία» έγραφε:

«Κάποτε, αλλάζουν οι καιροί. Και οι ελπίδες των λαών ξεσπάνε».

Σ' αυτούς τους καιρούς ζούμε. Σε καιρούς μάχης, αποφάσεων και ευθύνης!

Γιατί όχι, η Γη δεν είναι επίπεδη και κινείται!