Στις 24 Μάη 2007 το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσικής Ομοσπονδίας ικανοποίησε το αίτημα της αρμόδιας υπηρεσίας των ρωσικού υπουργείου Εσωτερικών για την «εξάλειψη του πολιτικού κόμματος ΚΕΚΡ - ΚΚΡ». Οπως σημειώνεται σε ανακοίνωση του Πολιτικού Συμβουλίου του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας - Κόμματος των Κομμουνιστών της Ρωσίας (ΚΕΚΡ - ΚΚΡ), «την ίδια μέρα συνέβη μια ακόμη τραγωδία στο ανθρακωρυχείο "Γιουμπιλέιναγια", όπου έχασαν τη ζωή τους 39 ανθρακωρύχοι. Αν και από μια πρώτη ματιά τα δύο γεγονότα δε συνδέονται μεταξύ τους, την ίδια ώρα είναι χαρακτηριστικά στοιχεία του ίδιου φαινομένου: Της αντεργατικής ουσίας του σύγχρονου πολιτικού καθεστώτος. Στόχος του είναι η ενίσχυση των θέσεων των κυρίαρχων κύκλων και ο πλήρης περιορισμός των δυνατοτήτων οργάνωσης της συλλογικής αντίστασης του εργαζόμενου λαού».

Οπως σημειώνει σε συνέντευξή του στην ιστοσελίδα του κόμματος ο Β. Τιούλκιν, Α` Γραμματέας της ΚΕ του ΚΕΚΡ: «Στο πρώτο κιόλας στάδιο της εμφάνισης του νέου νόμου για τα πολιτικά κόμματα. ο υφυπουργός Δικαιοσύνης Ε. Σιντορένκο είχε δηλώσει πως στόχος του νόμου είναι «...να καθαρίσει το πεδίο από τα πολιτικά σκουπίδια». Ετσι σήμερα μπορούμε να πούμε πως δεν είχαμε να κάνουμε με το σύστημα δικαιοσύνης και του αντικειμενικού ελέγχου του κόμματος, αλλά με μια πολιτική σκούπα εκκαθάρισης».

Ετσι, παρά το γεγονός ότι και το ΚΕΚΡ - ΚΚΡ ικανοποίησε τους όρους που προέβλεπε ο νόμος, δηλαδή το να παραδώσει στις αρχές τα προσωπικά δεδομένα τουλάχιστον 50 χιλιάδων μελών του, αποδεικνύοντας ότι έχει οργανώσεις περιοχής (με πάνω από 500 άτομα η κάθε μια) στις μισές τουλάχιστον περιφέρειες της χώρας, οι αρχές έκαναν τα πάντα για να μην καταγραφεί αυτό ως «πολιτικό κόμμα» και να χάσει το δικαίωμά του να κατεβαίνει στις εκλογές όλων των επιπέδων. Το ΚΕΚΡ έδωσε τα στοιχεία 56 χιλιάδων μελών του, αποδεικνύοντας την ύπαρξη οργανώσεων σε 49 περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Στο Ανώτατο Δικαστήριο ήρθαν στο φως στοιχεία για τις μεθόδους που χρησιμοποίησε η «υπηρεσία καταγραφής» του υπουργείου Δικαιοσύνης, με στόχο να «εξαλείψει» το ΚΕΚΡ. Ετσι συγκρότησε «τριάδες», στις οποίες εκτός από τον υπάλληλο της παραπάνω υπηρεσίας συμμετείχαν ένας αστυνομικός κι ένας ασφαλίτης (της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας). Τέτοιες «τριάδες» επισκέφτηκαν τα σπίτια των δηλωμένων μελών του ΚΕΚΡ, με στόχο να αποσπάσουν δηλώσεις αποκήρυξης (!) του κόμματος. Οπως, μάλιστα, σημειώνει ο Β. Τιούλκιν, ως «αποδεικτικό στοιχείο» στο Ανώτατο Δικαστήριο κατατέθηκαν και ορισμένες «δηλώσεις» συζύγων, στις οποίες διαβεβαιωνόταν πως ο «σύζυγός τους δεν ανήκει σε κανένα πολιτικό κόμμα».

Ενα άλλο παράδειγμα είναι το γεγονός ότι η «υπηρεσία καταγραφής» αρνήθηκε να αναγνωρίσει ως μέλη του κόμματος εκείνα τα μέλη που εντάχθηκαν στο κόμμα την περίοδο 1991-2002, είτε γιατί στα γραφεία δεν υπήρχαν οι αιτήσεις τους για την ένταξη στο κόμμα (αν και ο νόμος προβλέπει πως θα πρέπει να φυλάσσονται μόνο για τα 3 πρώτα χρόνια), είτε γιατί σ' αυτές τις αιτήσεις δεν αναφέρονταν οι λέξεις «παρακαλώ να με κάνετε δεκτό στο κόμμα», αλλά γραφόταν «επιβεβαιώνω την ένταξή μου στο ΚΚ, το ΚΕΚΡ - ΚΚΡ», όπως δήλωναν οι κομμουνιστές - μέλη του ΚΚΣΕ, που ήταν δηλαδή και στα χρόνια του σοσιαλισμού μέλη του ΚΚ της Σοβιετικής Ενωσης. Μόνο σε μια ρωσική περιοχή, του Τσελιάμπινσκ, «ακυρώθηκαν» 2.000 μέλη του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ γι' αυτόν το λόγο!

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι «υπηρεσίες καταγραφής» ισχυρίζονται πως τηλεφωνικά έλεγξαν τα προσωπικά στοιχεία όλων των μελών του ΚΕΚΡ της περιοχής τους και κατέγραψαν τηλεφωνικές αρνήσεις (!) σχετικά με την επιβεβαίωση ένταξης στο κόμμα. Την ίδια ώρα, οι ίδιες υπηρεσίες αρνήθηκαν (!) και στο Ανώτατο Δικαστήριο να προσκομίσουν τα ονόματα όσων δήθεν δε δέχτηκαν να επιβεβαιώσουν την ένταξή τους στο ΚΕΚΡ.

Η πολιτική σκοπιμότητα της συγκεκριμένης απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσίας φαίνεται και από δύο ακόμη γεγονότα: Πρώτον, γιατί εκδόθηκε παρά το γεγονός ότι εκκρεμούν και άλλες περιφερειακές δίκες για το θέμα της αναγνώρισης περιφερειακών οργανώσεων του ΚΕΚΡ. Εως τώρα το ΚΕΚΡ είχε καταφέρει, μέσω αυτών των δικών, να «επαναφέρει» τις 12 από τις 20 χιλιάδες μέλη που του είχε ακυρώσει η «Υπηρεσία καταγραφής» του υπουργείου Δικαιοσύνης. Το Ανώτατο Δικαστήριο αρνήθηκε να αναβάλει την εξέταση της υπόθεσης έως την ολοκλήρωση των περιφερειακών δικαστηρίων. Δεύτερον, το Ανώτατο Δικαστήριο αρνήθηκε να αναβάλει την υπόθεση μέχρι να αποφασίσει το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας (στο οποίο επίσης έχει προσφύγει το ΚΕΚΡ) για τη συνταγματικότητα ή όχι του συγκεκριμένου νόμου, που προβλέπει την παραχώρηση στις αρχές των στοιχείων 50 χιλιάδων μελών του κόμματος.

Η παραπάνω «βιασύνη» του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ρωσίας οφείλεται στο ότι σε λίγες βδομάδες ξεκινά στη χώρα η προεκλογική περίοδος για τις βουλευτικές εκλογές του Δεκέμβρη, και θα πρέπει πριν από αυτή να ξεκαθαριστεί το ποια κόμματα θα έχουν το δικαίωμα της συμμετοχής σε αυτές. Πριν από το ΚΕΚΡ άλλα 12 κόμματα είχαν «εξαλειφθεί» από τις αρχές, ενώ άλλα 4, μπροστά στον κίνδυνο να «εξαλειφθούν», είτε αυτοδιαλύθηκαν, είτε περιορίστηκαν από μόνα τους σε «κοινωνικές οργανώσεις». Το ΚΕΚΡ - ΚΚΡ αποτέλεσε τη μόνη περίπτωση κόμματος, από αυτά που μπήκαν στη «μαύρη λίστα» των αρχών, που με σθένος αγωνίστηκε για την απόκτηση της ιδιότητας του «πολιτικού κόμματος» για ενάμιση μήνα. Η απόφαση «εξάλειψης» δείχνει τις προθέσεις του καθεστώτος «να απαγορεύσει το ΚΚ που δεν περιορίζεται στην κοινοβουλευτική δράση, αλλά με αποφασιστικότητα υπερασπίζεται τις επαναστατικές του θέσεις και θέτει στο πρόγραμμά του ως στόχο του την οργάνωση της πάλης των εργαζόμενων μαζών και την αλλαγή του πολιτικού συστήματος», σημειώνεται στην ανακοίνωση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΕΚΡ - ΚΚΡ.

Την ίδια ώρα, όπως σημειώνει στη συνέντευξή του ο Β. Τιούλκιν: «Οι εκπρόσωποι της εξουσίας δε θα μπορέσουν έτσι απλά να εξαλείψουν ένα αγωνιστικό κόμμα, όπως είναι το ΚΕΚΡ - ΚΚΡ. Εκείνο που μπορούν να κάνουν άμεσα είναι να του αφαιρέσουν την άδεια του νομικού προσώπου, που του έδινε το δικαίωμα της συμμετοχής στις εκλογές, σε δημοψηφίσματα κλπ. Ομως, για εμάς, το Κόμμα δεν είναι η νομική άδεια και το δικαίωμα της καθόδου στις εκλογές. Το Κόμμα, για μας, είναι το απόσπασμα των ομοϊδεατών, που παλεύει για τα συμφέροντα των ανθρώπων της εργασίας. Γι' αυτό ο αγώνας μας θα συνεχιστεί σε κάθε περίπτωση, παρά τα οποιαδήποτε εμπόδια απαγορεύσεων. Στην Ιστορία υπήρξαν πολύ πιο σοβαρές προσπάθειες απαγόρευσης της κομμουνιστικής ιδέας. Αυτοί που προσπάθησαν να την απαγορεύσουν δεν υπάρχουν πλέον, την ώρα που η κομμουνιστική ιδέα παραμένει ζωντανή. Ο αγώνας μας συνεχίζεται!»