«Κάτι πρέπει να γίνει για να καταπολεμηθεί η παγκόσμια φτώχεια. Και, όπως έχει πει ο Λένι Κράβιτς (σ.σ. ροκ τραγουδιστής), "ούτε πρόεδροι, ούτε ηγέτες, ούτε βασιλιάδες, ούτε αυτοκράτορες... κανείς δεν θα αλλάξει την κατάσταση, μόνο οι λαοί!" Μπες κι εσύ λοιπόν στη μάχη μαζί μας, με τη μουσική σου ως μέσο για να διαδώσεις το μήνυμά σου!»...

Τα παραπάνω «επαναστατικά» δεν προέρχονται από κάποια «μη κυβερνητική», «φιλανθρωπική» οργάνωση - αν και θα μπορούσε - αλλά... κατευθείαν από την «πηγή» και τέτοιου είδους οργανώσεων: Την Ευρωπαϊκή Ενωση! Η οποία ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες διαγωνισμό μουσικής, που απευθύνεται σε νέους μουσικούς από 15 έως 25 ετών, με αντικείμενο ένα τραγούδι τους «που να εκφράζει την υποστήριξη του αγώνα κατά της φτώχειας στον κόσμο»!

Για μια ακόμη φορά, λοιπόν, η ΕΕ εμφανίζεται ως μία εκ των... «μωρών παρθένων», ένα είδος «ΜΚΟ» η ίδια, η οποία «καλεί» τους εκμεταλλευόμενους σε «αγώνα» κατά της φτώχειας... την οποία η ίδια, ως ιμπεριαλιστική ένωση των μονοπωλίων, προκαλεί, όχι μόνο στους λαούς της, αλλά και σε κάθε γωνιά της Γης όπου εμπλέκεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου που εκπροσωπεί. Και για μία ακόμη φορά χρησιμοποιεί τις τέχνες σαν «δόλωμα» για να «τσιμπήσει» νεανικές συνειδήσεις στο αντιδραστικό, αξιακό της «σύμπαν». Φυσικά, καμία τέχνη προσφορότερη της μουσικής, ειδικά όταν γίνεται λόγος για τέτοιες ηλικίες.

«Κάθε συμμετέχων», λέει η ΕΕ, «θα δημιουργήσει ένα πρωτότυπο τραγούδι για το γενικό θέμα της ανάπτυξης και ιδίως για τους οκτώ Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας». Πρόκειται για τους «στόχους» οι οποίοι περιλαμβάνονται στη «Διακήρυξη της Χιλιετίας» που υιοθετήθηκε από 189 έθνη και υπογράφτηκε από 147 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών το Σεπτέμβρη του 2000. «Στόχοι» που κάνουν λόγο, μεταξύ άλλων, και για «εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας και πείνας». Λες και η φτώχεια και η πείνα δεν έχουν αιτίες και είναι κάτι σαν «θεϊκή τιμωρία». Αλλωστε, στο ίδιο, εσκεμμένα, γενικόλογο πνεύμα κινείται και η ΕΕ με τη φράση «γενικό θέμα της ανάπτυξης», η οποία βέβαια κάθε άλλο παρά «γενική» είναι και καθορίζεται αποκλειστικά από την απάντηση στο θεμελιακό ερώτημα, το οποίο φυσικά δε θέτει η ΕΕ: Ανάπτυξη για ποιον!

Και επειδή περί «αγοράς» ο λόγος εν γένει, τα βραβεία για τους νικητές είναι μία «επαγγελματική ηχογράφηση σε στούντιο» και «μία εμφάνιση στις Βρυξέλλες κατά τις Ευρωπαϊκές Ημέρες Ανάπτυξης, τον Δεκέμβριο του 2010». Για την ιστορία, να θυμίσουμε ότι μόλις προχτές ο «Ρ» στην πρώτη σελίδα σημείωνε ότι η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της, «με την "Πράσινη Βίβλο" προωθούν συστήματα συνταξιοδότησης, στη βάση "της παράτασης του εργασιακού βίου, της εσωτερικής αγοράς για τις συντάξεις, των μεταρρυθμίσεων για τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων", στο πλαίσιο της "Στρατηγικής ΕΕ - 2020". Με το ιδεολόγημα της αύξησης του προσδόκιμου ζωής και τον εκβιασμό για δημοσιονομική σταθερότητα, προωθούν τη δουλειά ως το θάνατο, συντάξεις πείνας, ιδιωτικοποιούν πλήρως τα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης, με όχημα τα επαγγελματικά ταμεία (...)». Είναι η ίδια ΕΕ που «προσκαλεί» τους αυριανούς σκλάβους της να τραγουδήσουν... κατά της φτώχειας!

Μουσική αποτύπωση των σημαντικότερων στιγμών του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού του τελευταίου αιώνα (ρεμπέτικα, σμυρνέικα, παραδοσιακά, λαϊκά) καθώς και επιλογές από τη διασκογραφία του, αποτελεί το ρεπερτόριο των συναυλιών του Γιάννη Λεμπέση. Μαζί με τη «Λαϊκή Στράτα» και το φετινό καλοκαίρι πραγματοποιεί σειρά συναυλιών: Σήμερα, στην πλατεία Παναγούλη, στον Αγ. Δημήτριο (δίπλα στο σταθμό Μετρό Αγ. Δημητρίου). 19/7, Προφήτης Ηλίας Μενιδίου. 26/7, Πάρκο 129 Ελληνικό (Λ. Βουλιαγμένης). 30/7, Παραμία Ν. Αγχιάλου, Βόλος.

Το βιβλιοπωλείο «Σύγχρονη Εποχή» και οι εκδόσεις «Δοκιμάκης», στις 12/7 (8μμ) στη Στοά του Ορφέα, θα παρουσιάσουν το βιβλίο του Μανόλη Ζαχαριάδη «Διακοπή ρεύματος», με ομιλητή τον εκπαιδευτικό Τάσο Τόκα. Αποσπάσματα θα διαβάσουν οι Κατερίνα Βλαντώνη και Γιώργος Πνέτζας, από το καλλιτεχνικό σωματείο «Εξαύδα».