Ανετος και υπομονετικός, με λόγο γρήγορο και - κυρίως - κατανοητό, ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δε «μάσησε» τα λόγια του χτες στη συνέντευξη που οργάνωσε η Ενωση Ξένων Ανταποκριτών στην Αθήνα.

Τόσο κατανοητός ήταν, δε, που όλοι κατάλαβαν: Σε καμία περίπτωση δεν αμφισβήτησε τους γενικούς προσανατολισμούς και τις επιλογές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Ηταν τόσο κατανοητός, που ακόμα και ο πιο αδαής κεφαλαιοκράτης αντιλήφθηκε το μήνυμα: Η ΝΔ μπορεί να κάνει ακριβώς τα ίδια με το ΠΑΣΟΚ, αλλά να «τα κάνει καλύτερα», «πιο γρήγορα», «με διαφάνεια», ήταν το μήνυμα-υπόσχεση του κ. Καραμανλή, προς τον κεφαλαιοκράτη...

Ακούγοντας την ουσία του λόγου του κ. Καραμανλή, θα μπορούσε κανείς κάλλιστα να αποκομίσει την εντύπωση πως δεν πρόκειται για αρχηγό άλλου κόμματος, αλλά για εσωκομματικό «αντίπαλο» του κ. Σημίτη.

***

Ο κ. Καραμανλής έχει πλήρη επίγνωση της πολιτικής του ομοιότητας με τον δικομματικό του «εταίρο». Ετσι, αφού δεν έχει τίποτα διαφορετικό να πει, εύλογα το ενδιαφέρον του μετατοπίζεται στο «στιλ» με το οποίο θα επενδύσει την πολιτική δημαγωγία του κόμματός του.

Αυτός είναι ο λόγος που, αν και είδαμε τον κ. Καραμανλή να ενστερνίζεται την πολιτική Σημίτη, εντούτοις επέλεξε ένα ύφος που στόχο είχε τη «θωπεία» του απλού κόσμου: Μπορεί να μη διαφέρω πολιτικά από τον άλλον, αλλά «εγώ είμαι ο άνθρωπος της διπλανής σας πόρτας», ήταν το στιλ που επέλεξε ο αρχηγός της ΝΔ, κοιτώντας αυτή τη φορά προς τα λαϊκά στρώματα.

***

Τώρα, στο ερώτημα αν έχει δικαίωμα αυτή η πολιτική να καμώνεται την «ανθρωπιά της διπλανής πόρτας», η απάντηση είναι αυτονόητη. Υπάρχουν, όμως, και τα επικοινωνιακά κέντρα. Που επιμένουν ότι και η δημαγωγία θέλει το «στιλ» της...

Κι αφού - μόλις πριν μια βδομάδα - ο κ. Σημίτης κήρυξε τη «διαφάνεια», την «εξυγίανση» και την «κάθαρση» του δημόσιου βίου,

αφού προέβη στις ανακοινώσεις για το «πόθεν έσχες» και τις συνόδευσε με τις βαρύγδουπες εξαγγελίες ότι θα βρεθεί ενάντιος σε κάθε επιχείρηση «διασυρμού» της πολιτικής ζωής,

αφού τράβηξε και το γνωστό λογύδριο περί της «αξιοπιστίας» και της «αξιοπρέπειας» του πολιτικού κόσμου,

και όλα τούτα στο όνομα της «τιμής» του πολιτικού συστήματος,

κατόπιν (χτες, όπως πληροφορούμεθα) έλαβε την απόφαση για επιστροφή του (γνωστού και από την υπόθεση με τα «φρουτάκια») βουλευτή κ. Χρυσανθακόπουλου στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ...

Τόμπολα!

Ο Απρίλης και ο Μάης αφ' ενός «πέφτουν» κοντά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αφ' ετέρου δε θεωρούνται καλοί μήνες διότι αν οι εκλογές γίνουν με τη λήξη της τετραετίας, χάνεται το στοιχείο του «αιφνιδιασμού» που ενυπάρχει σε μια απόφαση για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες...

Ο Οκτώβρης και ο Νοέμβρης «πέφτουν» κοντά στο Σεπτέμβρη. Τουτέστιν το «παραμύθι» με τη «Χάρτα σύγκλισης», που ετοιμάζει ο πρωθυπουργός, δε θα έχει προλάβει να αποδώσει προπαγανδιστικά...

Ο Δεκέμβρης και ο Γενάρης είναι μήνες γιορτών... Αρα τι μένει;

***

(Σ.σ.: Τώρα αν έχουν ρωτήσει τον ...Λεφάκη ή κάποιον πιο αρμόδιο για το θέμα, τι να σας πούμε;)...

Σήμερα εισέρχεται για πρώτη φορά ως υφυπουργός Ανάπτυξης στις πύλες του Μαξίμου ο Κίμων Κουλούρης. Ο ορκισθείς να πατάξει τους κερδοσκόπους Κίμων θα συνεργαστεί με τον πρωθυπουργό και θα του εκθέσει τις απόψεις του (ο Κίμων) με θέμα την καταπολέμηση της ακρίβειας.

Ιστορικές στιγμές!

Κι όπως ανήγγειλε ο άρτι υπουργοποιηθείς στο υπουργείο Επικρατείας, κ. Α. Ακριβάκης, έχει ήδη καταρτίσει πρόγραμμα ...189 (!) «επισκέψεων στην ύπαιθρο» των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου για τον Ιούλη και τον Αύγουστο...

Δεδομένου, πάντως, ότι ο κ. Ακριβάκης έλκει την καταγωγή του από το λεγόμενο παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ - βασική δε πυξίδα του Αντρέα Παπανδρέου ήταν να αφήνονται «τα μπάνια του λαού» στην ησυχία τους - θα έπρεπε να γνωρίζει ότι αυτού του είδους η «εργασιοθεραπεία» και τα «μαυρογιαλούρικα» περί της «καθόδου στο λαό» των υπουργών (με τις «Μερσεντές» τους), θα έχουν ως μοναδικό αποτέλεσμα εκείνο ακριβώς που τους αξίζει: Μια τρύπα στο (θαλασσινό) νερό...

Και καλά να παραιτηθεί ο Κ. Στεφανόπουλος, όπως «ζήτησε» ο κ. Μητσοτάκης. Εκείνο που δεν αντέχεται είναι μη και παραιτηθεί ο Μπίστης...