Από παλιότερη αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στη Βουδαπέστη

Την ίδια στιγμή που στην Ουγγαρία, στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση πανηγυρίζουν για την ανατροπή των υποτιθέμενων «ανελεύθερων» και «αντιδημοκρατικών» καθεστώτων, το Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα, με αφορμή τα 20χρονα των ανατροπών αλλά και τις προσεχείς ευρωεκλογές, εξέδωσε ειδικό φυλλάδιο που απευθύνεται στον ουγγρικό λαό με το ερώτημα: «Σκέψου, τι έχασες και τι κέρδισες! Σκέψου καλά αν άξιζε! Αυτό ήθελες;».

Ξεκινώντας με τις αυταπάτες που είχαν δημιουργηθεί πως τάχα ο «νέος κόσμος» θα είναι καλύτερος, πως θα κρατηθούν τα καλύτερα που υπήρχαν στο σοσιαλισμό και θα προστεθούν τα ...καλά του καπιταλισμού, το Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα σημειώνει πως «πριν 20 χρόνια κανένας δεν μπορούσε να είναι δισεκατομμυριούχος, αλλά η πλειοψηφία είχε μια αξιοπρεπή ζωή, σίγουρο παρόν και μέλλον, που μπορούσε να προβλέψει». Τότε «τα χρήματα κατανέμονταν στη Βουλή με τρόπο ώστε να υπάρχουν αρκετά για την παιδεία, την υγεία και την ευημερία. Σήμερα τον πλούτο τον καρπώνονται οι δισεκατομμυριούχοι και οι πλούσιοι».

Η Ουγγαρία εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση το 2004. Τα αποτελέσματα 20 χρόνια μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση είναι αποκαλυπτικά. Οι κομμουνιστές της Ουγγαρίας σταχυολογούν: «Πριν από 20 χρόνια όσοι ήθελαν, μπορούσαν να δουλέψουν. Σήμερα επίσημα υπάρχουν 400.000 άνθρωποι χωρίς δουλειά, ανεπίσημα ένα εκατομμύριο, ενώ όλη αυτή την περίοδο καταργήθηκαν 1,5 εκατ. θέσεις εργασίας χωρίς καμία να έχει αναπληρωθεί. Στην αγροτική οικονομία εργάζονταν 1 εκατομμύριο άνθρωποι αλλά σήμερα μόνο 100.000, και σε ό,τι αφορά τους νέους, σήμερα 80.000 αρχίζουν την καριέρα τους ως άνεργοι. Πριν 20 χρόνια με 8 ώρες εργασίας ζούσε κανείς ικανοποιητικά. Σήμερα πολλές φορές δεν φτάνουν ούτε 13-15 ώρες».

Σήμερα, τα ουγγρικά εργοστάσια είτε έχουν κλείσει είτε έχουν ιδιωτικοποιηθεί και το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας, του εμπορίου, των υπηρεσιών βρίσκεται στα χέρια ξένων μονοπωλιακών ομίλων. Τότε «υπήρχε εθνική βιομηχανία, σήμερα έχουμε πολυεθνικές. Τότε υπήρχε ανεξάρτητη εθνική παραγωγή, με ανεξάρτητο επιστημονικό υπόβαθρο. Σήμερα η βιομηχανική δραστηριότητα σημαίνει να συναρμολογούμε για ξένες εταιρείες». Επί σοσιαλισμού, στην Ουγγαρία υπήρχε βιομηχανία ηλεκτρονικών όπως η ΜΟΜ, ανεξάρτητη αμυντική βιομηχανία με εταιρείες όπως οι «Diosgyori Gepgyar & Raba». Υπήρχε βιομηχανία ενδυμάτων, υποδημάτων, οι οποίες ουσιαστικά δεν υφίστανται σήμερα, ενώ η ουγγρική «Ikarus» παρέδιδε ετήσια 13.000 λεωφορεία και συγκαταλεγόταν στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως, και στη θέση της ήρθαν τα γερμανικά, σουηδικά και άλλα λεωφορεία. Την ίδια μοίρα είχε και η «Ganz - Mavag» που κατασκεύαζε τρένα.

Οι πολυεθνικές και το ξένο κεφάλαιο ενισχύονται και παίρνουν φοροαπαλλαγές, ενώ οι ουγγρικές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις οδηγούνται στο κλείσιμο, αφού επιβαρύνονται με αβάσταχτη φορολογία. Χαρακτηριστικό είναι πως το 2007, 100.000 ουγγρικές επιχειρήσεις καταστράφηκαν.

Τότε «η ενέργεια ήταν στα χέρια του κράτους, δεν έπρεπε να φοβάται κανείς ότι θα του κόψουν το ρεύμα ή τη θέρμανση επειδή δεν μπορεί να τα πληρώσει. Σήμερα οι τιμές της ιδιωτικοποιημένης ενέργειας δεν μπορούν να πληρωθούν από τους περισσότερους: μόνο φέτος από 700.000 ανθρώπους παρακρατήθηκε το 30% του μισθού τους για χρέη στους λογαριασμούς».

Σημαντική είναι και η μείωση της παραγωγής στην αγροτική οικονομία, που φτάνει σήμερα το ένα τρίτο, με τεράστιες εκτάσεις ακαλλιέργητης γης, ενώ πριν 20 χρόνια η Ουγγαρία προμήθευε τις σοσιαλιστικές χώρες με σιτηρά, μήλα, κρασί, πουλερικά - σήμερα αυτά τα προϊόντα δεν τα εξάγει πια.

Πριν από 20 χρόνια «χτίζονταν νοσοκομεία, σχολεία, ώστε η υγεία και η παιδεία να ανήκουν σε όλους. Σήμερα κλείσανε περισσότερα από 4.300 σχολεία, εκατοντάδες νοσοκομεία και ιατρεία. Πολλοί πρέπει να κάνουν 40 χιλιόμετρα για να φτάσουν στο "κεντρικό νοσοκομείο". Δεν είναι να απορεί κανείς πώς η Ουγγαρία βρίσκεται στις πρώτες θέσεις στη θνησιμότητα».

Μπορεί επί σοσιαλισμού «να μην ήμασταν πλούσιοι, αλλά απολαμβάναμε πολλά: διακοπές, εστιατόρια, διασκέδαση. Σήμερα ή το ένα, ή το άλλο, και συχνά κανένα»... Δεν υπήρχε το φαινόμενο της πείνας. Σήμερα ωστόσο, ακόμα και με στοιχεία του ΟΗΕ, τουλάχιστον 200.000 άνθρωποι, απ' αυτούς 20.000 παιδιά, πεινάνε, ενώ 100.000 παιδιά προσπαθούν να επιζήσουν με πατάτες και ψωμί με λίπος. Και όσον αφορά τις διασφαλισμένες διακοπές για όλους, σήμερα μόνο το 59% των οικογενειών έχουν αυτή τη δυνατότητα.

Στο σοσιαλισμό η σύνταξη σήμαινε την αναγνώριση και το σεβασμό για την δουλειά που έχει προσφέρει ο εργαζόμενος στην κοινωνία. Σήμερα ισοδυναμεί με πείνα, καθώς μια πενιχρή σύνταξη των 28.500 φιορινιών (120 ευρώ) δεν φτάνει ούτε για φαγητό, ρεύμα και θέρμανση, ενώ τα φάρμακα είναι προνόμιο των πλουσίων. Και όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση, που απολάμβαναν όλοι, σήμερα χιλιάδες δεν τη δικαιούνται και έτσι στερούνται ιατρικής περίθαλψης.

Στο σοσιαλισμό δεν υπήρχαν άστεγοι, ενώ σήμερα στην Ουγγαρία προσπαθούν να επιβιώσουν 85.000 - 90.000 άστεγοι, ενώ κάθε χρόνο βγαίνουν στον πλειστηριασμό 2.000 σπίτια.

Σήμερα, τα παιδιά δεν απολαμβάνουν πια το δικαίωμα να πηγαίνουν στο νηπιαγωγείο, καθώς έχουν μειωθεί κατά πολύ τα νηπιαγωγεία, με αποτέλεσμα να χρειάζεται κανείς να κάνει αίτηση πριν ακόμα γεννηθεί το παιδί, αλλιώς η άλλη «επιλογή» είναι το ιδιωτικό, το κόστος του οποίου κυμαίνεται στα 140 ευρώ το μήνα. Την εποχή που επικρατούσε ο σοσιαλισμός, όσοι ήθελαν, μπορούσαν να σπουδάσουν, δεν υπήρχαν δίδακτρα, ούτε πανάκριβα συγγράμματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές σήμερα. Σε ό,τι αφορά την άθληση, υπήρχε σχολικός αθλητισμός, φτηνός αθλητισμός γι' αυτό και υπήρχαν και λαμπρά αποτελέσματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Σήμερα 6 στα 10 παιδιά δεν έχουν τη δυνατότητα άθλησης.

Η Ουγγαρία είναι σήμερα μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες, με πολιτικούς που καταχρώνται τη θέση τους, ενώ οι νόμοι προστατεύουν τον κεφαλαιοκράτη και όχι όπως παλιότερα, τον εργάτη και τον εργαζόμενο. Παράλληλα ο καπιταλισμός έχει οξύνει τις κοινωνικές διαφορές, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται ως μαζικό φαινόμενο ο αντισημιτισμός και η αύξηση των ακροδεξιών τάσεων.

«Μας είχανε υποσχεθεί δημοκρατία. Εχουμε Βουλή, αλλά ο λαός δεν την ελέγχει και δεν μπορεί να ανακαλέσει τους βουλευτές. Κατάργησαν το θεσμό της κοινωνικής συζήτησης, εμποδίζουν με κάθε μέσο και ξεφτιλίζουν τα δημοψηφίσματα. Εχουμε ελευθερία του λόγου, αλλά πρόσβαση στην Τηλεόραση και στον Τύπο έχουν μόνο όσοι κατέχουν το χρήμα και την εξουσία», τονίζουν οι Ούγγροι κομμουνιστές.

Σημειώνεται επίσης ο ενεργός ρόλος της Ουγγαρίας στους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς και στους πολέμους στη Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, όπου κανένας Ούγγρος στρατιώτης δεν θα έπρεπε να πάει στο εξωτερικό «όπου το ΝΑΤΟ έχει ανάγκη φτηνή σάρκα».

Τέλος, η προκήρυξη του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος σημειώνει: «Πριν από 20 χρόνια είχες αυταπάτες, σήμερα δεν πιστεύεις σε τίποτα. Τότε ήξερες ότι θα έχεις δουλειά και φαΐ και την επόμενη μέρα. Ηξερες ότι μπορείς να δώσεις τουλάχιστον τόσα ή και περισσότερα στα παιδιά σου όσα πήρες από τους γονείς σου. Σήμερα θα δώσεις λιγότερα. Πίστεψες τα παραμύθια των μεγάλων κομμάτων. Σήμερα ξέρεις πια πως σε κοροϊδεύουν. Τότε δεν πίστευες όσα έλεγε το Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα για τον καπιταλισμό. Σήμερα ξέρεις ότι λέγαμε την αλήθεια, θέλαμε να σε προφυλάξουμε. Μετά από 20 χρόνια εμπιστεύσου το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα».