Το ντοκιμαντέρ του Σαράντου Σακελλάκου αποτελείται από μια σπάνια συνέντευξη που έδωσε ο σπουδαίος φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης, Σπύρος Μελετζής, το 1990, μαζί με μεγάλο αριθμό φωτογραφιών του. Αισθητικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, κυρίως γιατί έχει χωρίσει τα κομμάτια της συνέντευξης από τα κομμάτια του φωτογραφικού υλικού κι έτσι δεν δένονται αρμονικά με την αφήγηση.

Η συνέντευξη όμως αποτελεί πραγματικό ιστορικό ντοκουμέντο, αφού ο Μελετζής μάς περιγράφει όλη την πορεία της ζωής του και της καριέρας του, επικεντρώνοντας στην περίοδο της Εθνικής Αντίστασης. Αναφέρεται εκτεταμένα στο πώς βρέθηκε στο βουνό, μετά από αποστολή που του ανέθεσε το ΚΚΕ στις αρχές του 1942. Αρχικά βρέθηκε στον Ολυμπο, στο χωριό Καρυές, όπου φωτογράφισε αντάρτικες ομάδες και λοχαγούς του ΕΛΑΣ. Τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη του 1942 ταξίδεψε στην Πελοπόννησο, με αποστολή που του είχε αναθέσει η Οργάνωση Αθήνας του ΕΑΜ, και το Φλεβάρη του 1944 το ΠΓ του ΚΚΕ τού ανέθεσε να πάει στο βουνό, εκεί που χτιζόταν η Ελεύθερη Ελλάδα. Ετσι, ο Μελετζής πήρε 332 φιλμ και ανέβηκε στη Βίνιανη, όπου και έστησε το εργαστήριό του. Εκεί απαθανάτισε το έπος της Εθνικής Αντίστασης, με συνοδοιπόρο τον σπουδαίο εικαστικό Βάλια Σεμερτζίδη. Εκεί τράβηξε και το σπουδαίο πορτραίτο του Αρη Βελουχιώτη.

Ο Μελετζής μάς περιγράφει το πώς άλλαξε η συνείδησή του στην Αντίσταση, παρότι δεν ήταν κομμουνιστής, και πώς αντιλήφθηκε το μεγάλο χρέος του, να απαθανατίσει τον αγώνα του ελληνικού λαού. «Συνάντησα μια Ρουμελιώτισσα γερόντισσα, που κουβαλούσε εφόδια για τους αντάρτες. Οταν τη ρώτησα πώς μπορεί να είναι ζαλωμένη με ένα τόσο βαρύ φορτίο, πήρα την απάντηση: "Αγώνας είναι αυτός, συναγωνιστή, άμα κερδίσουμε τα κερδίζουμε όλα. Αμα τα χάσουμε, τα χάνουμε όλα". Τότε είδα αυτήν τη γερόντισσα σαν γίγαντα μπροστά μου και άρχισα να σκέφτομαι ότι οι φωτογραφίες που έπρεπε να τραβήξω έπρεπε να έχουν την αγωνία, την πίστη, την ελπίδα και τη λεβεντιά αυτού του λαού», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ιδιαίτερη στιγμή της συνέντευξης αποτελεί η ανάμνησή του από τη σπουδαία έκθεση που διοργανώθηκε το Δεκέμβρη του 1944 στα γραφεία του ΕΑΜ, με 150 φωτογραφίες, η οποία κράτησε μόνο 9 μέρες, διότι διακόπηκε από τη Μάχη του Δεκέμβρη. Η έκθεση στην οδό Κοραή (στο μέγαρο της Ηλεκτρικής, που ήταν επιταγμένο από τους Γερμανούς μέχρι τον Οκτώβρη του 1944) σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Πλήθος κόσμου περίμεναν στην ουρά, για να μπορέσουν να δουν τις φωτογραφίες της Αντίστασης: Τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, την Κυβέρνηση του Βουνού, ΕΠΟΝίτες. Ο Μελετζής φωτογράφισε αρχικά και στις μάχες του Δεκέμβρη, αλλά κατά τη διάρκειά τους τον συνέλαβαν Ριμινίτες, οδηγήθηκε στου Γουδή και μετά στην Ελ Ντάμπα της Αιγύπτου. Τον Ιούλη του 1945 έθαψε στο σπίτι του για να φυλάξει 2.200 περίπου φιλμ από την Αντίσταση και τον Δεκέμβρη. Τριάντα χρόνια αργότερα, με μεγάλη αγωνία για το τι είχε απομείνει, ξανάβγαλε στο φως όλον αυτόν το θησαυρό. Ο Σπύρος Μελετζής άφησε μεγάλη παρακαταθήκη με το έργο του και τιμήθηκε ως φωτογράφος στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς.

Το ντοκιμαντέρ προβάλλεται στον κινηματογράφο «Studio New Star Art Cinema» (Σπάρτης και Σταυροπούλου 33, πλατεία Αμερικής) καθημερινά στις 19.00.

Ο «αρνητής» Ιονέσκο («η παρουσία πάνω στη σκηνή ανθρώπων με σάρκα και οστά με έφερνε σε δύσκολη θέση, μου προξενούσε αμηχανία»), παρά την αντιπάθειά του για το θέατρο, έφτασε να γίνει από τους επιφανέστερους εκπροσώπους του Θεάτρου του Παραλόγου. Η κωμικοτραγική απαισιοδοξία του διατρέχει όλα του τα έργα, εμμένοντας στα πιστεύω του για τη ματαιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, για τη φλύαρη κενότητα των καθωσπρέπει συζητήσεων της μπουρζουαζίας, για τις αφόρητες κοινοτοπίες, για τα κουραστικά και επαναλαμβανόμενα κλισέ, καταλήγοντας εντέλει στην αδυναμία των ανθρώπων για πραγματική επικοινωνία, φιμωμένοι καθώς είναι από το φόβο της εξουσίας και από την περιθωριοποίηση και έκπτωση του Λόγου.

Στις «Καρέκλες», οι δύο ηλικιωμένοι περιπλανώνται στο μη πραγματικό, σε μια ασυναρτησία λόγου και σκέψεων, μαζί με τις τύψεις τους και τις αποτυχίες τους, μαζί με τον πόνο τους, που φτάνει στα όρια του γελοίου, περιμένοντας με αγωνία τον ερχομό των καλεσμένων, που δεν έρχονται, και ενός ομιλητή που θα μεταφέρει το μεσσιανικό τους μήνυμα, αλλά που φτάνοντας διαπιστώνουμε ότι δεν μπορεί να αρθρώσει λόγο...

Μέσα στην αφόρητη μοναξιά τους, θυμούνται, πονάνε, αναρωτιούνται, θλίβονται, τρομάζουν, γελάνε και ονειρεύονται, επιμένοντας σε μια κατασκευασμένη ζωή, χωρίς προοπτική, χωρίς αύριο.

Συντελεστές της παράστασης: Κοραής Δαμάτης (σκηνοθεσία), Κώστας Βελινόπουλος (σκηνικά - κοστούμια).

Παίζουν: Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνης Ξένος.

Τιμές εισιτηρίων: 13 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητές, άνεργοι, ΑμεΑ, 65+, γκρουπ άνω των 30 ατόμων).

Τηλέφωνο: 211 4057249.

Αυτοπροσωπογραφία του Πικάσο, 1901

Πρόκειται για ένα οπτικοακουστικό ταξίδι στα πρώτα χρόνια (1900 - 1907) του Πάμπλο Πικάσο μέσα από εφαρμογές που φέρνουν τους επισκέπτες σε άμεση επαφή με τη δημιουργική διαδικασία του μεγάλου καλλιτέχνη, αλλά και με το ιστορικό πανόραμα της εποχής. Δύο διαδραστικά βιβλία συνδυάζουν την απτική εμπειρία των τυπωμένων, εικονογραφημένων βιβλίων. Κάποια κομμάτια των βιβλίων είναι τυπωμένα, ενώ άλλα έχουν κινούμενες εικόνες που προβάλλονται όταν ο επισκέπτης ακουμπήσει ένα συγκεκριμένο σημείο του βιβλίου. Για παράδειγμα, φωτογραφίες από γκαλερί, στούντιο ή εστιατόρια εμφανίζονται διαδραστικά όταν ακουμπήσει κανείς σημεία του χάρτη του Παρισιού. Με την αφή αλλάζουν, επίσης, τα χρώματα ενός πίνακα ή εμφανίζονται τα προσχέδια του καλλιτέχνη για ένα έργο του. Σύντομα ηχητικά στοιχεία συμπληρώνουν τις κινούμενες εικόνες. Το περιεχόμενο των βιβλίων επικεντρώνεται στη στιλιστική ανάπτυξη του Πικάσο την επταετία 1900 - 1907, κατά την οποία άνοιξε το δρόμο για την εμφάνιση του κυβισμού.

Επιπλέον, μέσα από μία ταινία με δέκα κεφάλαια παρουσιάζεται το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο εργάστηκε ο Πικάσο. Ακόμα, κάθε μήνα ένας ομιλητής θα παρουσιάζει πλευρές του έργου του μεγάλου ζωγράφου.

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Παρασκευή 13.00 - 22.00, Σάββατο - Κυριακή 09.00 - 22.00 (έως τις 12 Απρίλη), Δευτέρα - Κυριακή 09.00 - 22.00 (έως 26 Απρίλη), Δευτέρα - Παρασκευή 13.00 - 22.00, Σάββατο - Κυριακή 09.00 - 22.00 (έως 31 Μάη).

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.