Σε όλο και χειρότερη κατάσταση περιέρχονται οι εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματοβιοτέχνες και μικροί έμποροι της χώρας, καθώς κλιμακώνεται η επίθεση της πολιτικής των κυβέρνησης - ΕΕ, προκειμένου να ενισχυθούν ακόμα περισσότερο οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου.

Η πολιτική αφανισμού των ΕΒΕ, όπως εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια, χαρακτηρίστηκε κυρίως από αποφάσεις και ρυθμίσεις, με τις οποίες οι κυβερνώντες:

• Ληστρικά και εκβιαστικά φορολόγησαν εκ νέου παλαιά χρόνια και επέβαλαν τις ανάλγητες συνάφειες 6ετίας και 3τίας.
• Πριμοδότησαν προκλητικά τα μεγαλοκαταστήματα και τις πολυεθνικές.
• Διευκολύνουν την κατάρρευση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης - Υγείας - Πρόνοιας.
• Μεθοδεύουν την ολοκληρωτική απελευθέρωση του ωραρίου και την άρση της κατοχύρωσης της Κυριακάτικης αργίας.
• Απελευθερώνουν πλήρως τις προσφορές προς όφελος των πολυκαταστημάτων που συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό του τζίρου της αγοράς.
• Επισημοποιούν το παρεμπόριο και την παραοικονομία, προστατεύοντας τις μαύρες συναλλαγές στις λαϊκές και τα παζάρια, αφήνοντας ασύδοτη την πλανόδια διακίνηση.

Τα προβλήματα είναι τόσο έντονα, που οι ΕΒΕ δεν μπορούν σε αρνούνται να δεχτούν την εφαρμοζόμενη υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου πολιτική και διεκδικούν:

• Καθιέρωση αφορολόγητου ορίου στα 15.000 ευρώ για κάθε φορολογούμενο, προσαυξημένο ανάλογα με την οικογενειακή του κατάσταση και αναπροσαρμοζόμενο ετησίως, με βάση τον τιμάριθμο.
• Αναπροσαρμογή και τιμαριθμοποίηση των σημερινών κλιμακίων φορολογίας εισοδήματος.
• Αύξηση του αριθμού των κλιμακίων με ταυτόχρονη μείωση των συντελεστών στα χαμηλά εισοδήματα και αύξηση των μεγαλύτερων με ετήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή.
• Αλλαγή της σχέσης έμμεσων και άμεσων φόρων, με μείωση των πρώτων. Μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης.
• Εφαρμογή του «πόθεν έσχες» σε όλους τους φορολογούμενους στο σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας (αγορές εταιριών, μετοχών, ομολόγων κτλ.).
• Αρση του τραπεζικού και φορολογικού απόρρητου.
• Κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου.
• Κατάργηση του 35% στους συνεταιρισμούς, του 25% στις ΕΕ, ΟΕ και του Δημοτικού φόρου 2%.
• Κατάργηση της «συνάφειας» και κάθε μορφής «αντικειμενικοποίησης» στη φορολογία των μικρών επιχειρήσεων.
• Αμεσο σταμάτημα των εκβιαστικών πρακτικών ελέγχου και της απειλητικής αποστολής σημειωμάτων.
• Τα βιβλία εσόδων - εξόδων, να αποτελούν τη μοναδική βάση για υπολογισμό του ΦΠΑ και της φορολογίας εισοδήματος.
• Αυτόματο κλείσιμο των βιβλίων κάθε χρόνο, με την υποβολή της φορολογικής δήλωσης.

Σε σχέση με το Ασφαλιστικό, οι ΕΒΕ αρνούνται την ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης- Υγείας και Πρόνοιας, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη μείωση και κατάργηση του κοινωνικού πόρου, τις αυταρχικές και υπέρογκες αυξήσεις εισφορών, τη μείωση της κύριας σύνταξης και τα τοκογλυφικά πρόστιμα καθυστέρησης.

Παράλληλα, διεκδικούν:

• Δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση με παροχές και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου για όλους.
• Ενίσχυση και αναβάθμιση του δημόσιου τομέα της Υγείας και Πρόνοιας, που θα εξασφαλίζει σύγχρονους όρους, υποδομή, θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες και θα παρέχει σε όλους υπηρεσίες δωρεάν και ισότιμες.
• Θεσμοθέτηση της διμερούς χρηματοδότησης για όλους τους αυτοαπασχολούμενους, 2/3 το κράτος και 1/3 ο ασφαλισμένος.
• Να επιστραφούν στον ΟΑΕΕ από το κράτος οι παρακρατηθέντες φόροι, που ξεπερνούν τα 145 δισ. δρχ.
• Ρύθμιση των χρεών σε 60 άτοκες μηνιαίες δόσεις και δραστική μείωση των τελών καθυστέρησης στο ύψος του πληθωρισμού.
• Η συνταξιοδότηση λόγω 30ετίας, να γίνεται ανεξάρτητα από όριο ηλικίας.
• Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και του διαχωρισμού παλιών και νέων ασφαλισμένων.
• Αιρετή διοίκηση στον ΟΑΕΕ και σώμα ελέγχου από εκλέκτορες με το σύστημα της απλής αναλογικής. Στο ΔΣ να συμμετέχει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Ταμείο και το κράτος να περιοριστεί στον έναν εκπρόσωπο που θα ελέγχει τη νομιμότητα των πράξεων του ΔΣ και των άλλων οργάνων του Ταμείου.
• Διαχείριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας αποκλειστικά από την αιρετή διοίκηση και να αποσυρθούν άμεσα τα αποθεματικά του Ταμείου από το χρηματιστήριο και να καλυφθούν οι απώλειες από το κράτος.
• Κατώτερη σύνταξη στο 80% της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Α) Γι' αυτά που ήδη λειτουργούν, να μπουν ουσιαστικοί περιορισμοί στις πρακτικές ανταγωνισμού που εφαρμόζουν:

• Εκπτώσεις - προσφορές: Νομοθετική ρύθμιση για την πραγματοποίησή τους μόνο τους μήνες Φεβρουάριο και Αύγουστο (20 μέρες εκπτώσεις, 10 μέρες προσφορές αντίστοιχα).
• Απαγόρευση των πωλήσεων κάτω του κόστους, με εξαίρεση αναλώσιμων προϊόντων σε περίοδο κοντά στην ημερομηνία λήξης τους, καθώς και στην περίπτωση διάλυσης της επιχείρησης ή ορισμένου κλάδου της.
• Ουσιαστική φορολόγησή τους.
• Εφαρμογή ανθρώπινου ωραρίου διακεκομμένου με 3 απογεύματα κλειστά που δε θα ξεπερνά τις 48 ώρες.
• Κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
• Εφαρμογή του 8ωρου, του 5ημέρου και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Β) Να μη δοθεί καμιά νέα άδεια λειτουργίας τέτοιου πολυκαταστήματος. Αντίθετα, να δοθούν ισχυρά κίνητρα στις μικρές επιχειρήσεις όπως:

• Ευνοϊκή χρηματοδότηση, μέσω του αναπτυξιακού νόμου και άλλων προγραμμάτων κάτω από τον κοινωνικό έλεγχο για τη χρήση τους.
• Φορολογικά κίνητρα: κατάργηση της αντικειμενικότητας του ΦΠΑ του 35% και 25% στις ΟΕ και ΕΕ.
• Τεχνικοοργανωτική στήριξη στη μαζική δημιουργία συνεταιριστικών αλυσίδων λιανικής πώλησης.

Για το παρεμπόριο, οι ΕΒΕ προτείνουν:

• Αυστηρή τήρηση της κείμενης νομοθεσίας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τις αρμόδιες αρχές, που αφορά στις εμποροπανηγύρεις (5ήμερο κτλ.).
• Νέο νομοθετικό πλαίσιο για την ύπαρξη και λειτουργία του πλανόδιου εμπορίου.
• Απαγόρευσή του εντός των ορίων των αστικών κέντρων.
• Δημιουργία επιτροπών σε επίπεδο Α΄ και Β΄ βαθμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οποίες θα χορηγούν τις άδειες για το πλανόδιο εμπόριο και στις οποίες θα περιγράφονται αποκλειστικά τα επιτρεπόμενα προς διάθεση είδη, όπως και τα χωρικά όρια εντός των οποίων η άδεια έχει ισχύ.
• Για τη λήψη άδειας να ισχύει το κριτήριο εντοπιότητας και άλλα κοινωνικά κριτήρια.

Τα παραπάνω αιτήματα, δεν είναι στενά συντεχνιακά. Αφορούν στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Αφορούν πέρα από τους μικρούς, αυτοαπασχολούμενους επαγγελματοβιοτέχνες εμπόρους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους εργατοϋπαλλήλους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους καταναλωτές, την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η υλοποίηση είναι άμεση και ρεαλιστική, γιατί είναι αναγκαία και εκφράζει τα συμφέροντα των πολλών. Αυτή, όμως, δεν μπορεί να γίνει από αυτούς που έχουν σαν προμετωπίδα την «ελεύθερη αγορά» και υπηρετούν τους έχοντες και κατέχοντες. Από τα ίδια τα πράγματα, όμως, η λύση τους έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Συνδέεται με την ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής.