Θερμό προδιαγράφεται το φθινόπωρο για τα Βαλκάνια. Παρά το ναυάγιο των συνομιλιών του ΟΗΕ στη Βιέννη μεταξύ Σέρβων και Κοσσοβάρων Αλβανών, η ώρα της κρίσης για το «τελικό» στάτους κβο του Κοσσυφοπεδίου φαίνεται να πλησιάζει. Και ας μην συμφωνούν οι δύο πλευρές ούτε στα πιο απλά «τεχνικά» ζητήματα «ελάσσονος» πολιτικής σημασίας... Και ας εξακολουθεί να παραπαίει η πλειοψηφία των 2.000.000 Κοσσοβάρων στη μιζέρια της φτώχειας, της ανεργίας και του οργανωμένου εγκλήματος.

Πώς όμως είναι δυνατόν να πλησιάζει η ώρα της «λύσης», όταν οι δύο άμεσα εμπλεκόμενες πλευρές εξακολουθούν να μην συμφωνούν ούτε στα ελάχιστα;

Αυτό, για τους καλοπληρωμένους υπηρέτες των ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως ο πρώην πρόεδρος της Φιλανδίας Μάρτι Αχτισαάρι, που έχει διοριστεί απεσταλμένος του ΓΓ του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, δεν αποτελεί «σημαντικό» εμπόδιο. Αλλωστε δε διορίστηκε σ' αυτή τη θέση για να δώσει λύση στο ζήτημα. Διορίστηκε για να παράσχει όλα τα γνωστά προσχήματα «περί αποκατάστασης της δημοκρατίας, ασφάλειας, προστασίας των μειονοτικών δικαιωμάτων κλπ.» - και να προετοιμάσει τους πολιτικούς πρωταγωνιστές αυτής της κρίσης για το δήθεν «αναπόφευκτο»: Την αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια μέσω της «ανεξαρτητοποίησης» του Κοσσυφοπεδίου που θα παραμένει, εξυπακούεται, υπό τη στενή πολιτική κηδεμονία ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ και θα δέχεται αδιαμαρτύρητα τη ΝΑΤΟική και μεθαύριο ευρωενωσιακή στρατιά, επειδή τάχα θα εγγυώνται την «ασφάλεια» και τη «σταθερότητα» που υποτίθεται πως υπάρχει σήμερα στο Κοσσυφοπέδιο...

Ο Αχτισαάρι, λοιπόν, ως πρότινος μεγαλοστέλεχος ιμπεριαλιστικών κέντρων «γεωπολιτικής» ανάλυσης, όπως ο Ομιλος Διεθνών Κρίσεων (ICG), φαίνεται πως έχει ήδη «βρει» τη «λύση» για την περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη «λύση» της ημι-ανεξαρτησίας, ακριβώς όπως φημολογούνταν καιρό πριν την έναρξη των στημένων συνομιλιών του ΟΗΕ στη Βιέννη και όπως είχε συνταχθεί στις εκθέσεις ιδρυμάτων «ανάλυσης», όπως το ΙCG.

Εάν αληθεύουν οι δυτικοευρωπαϊκές διπλωματικές πηγές που επικαλείται σε πρόσφατο δημοσίευμά της η αλβανόφωνη εφημερίδα της Πρίστινας «Κόχα Ντιτόρε», δεν έχει βρεθεί μόνον η «λύση», αλλά έχει καταληχτεί και το χρονοδιάγραμμα των απαραίτητων περιφερειακών και «διεθνών» συναντήσεων που θα οδηγήσουν στην επισημοποίηση του νέου στάτους κβο του προτεκτοράτου, που θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για παρόμοιες «λύσεις» σε μία σειρά ζητήματα (π.χ. σε Οσετία, Γεωργία κ.α.). Και αυτό επειδή στην προκειμένη περίπτωση δεν έχουμε την περίπτωση ανεξαρτησίας μίας εκ των Δημοκρατιών που απαρτίζουν Ομοσπονδία σε μία χώρα, αλλά ένα κομμάτι (Κοσσυφοπέδιο) μίας Δημοκρατίας (Σερβία) που «ανεξαρτητοποιείται» ενάντια σε κάθε έννοια εναπομείναντος διεθνούς δικαίου...

Σύμφωνα λοιπόν με τις πληροφορίες αλβανόφωνων ΜΜΕ, ο Μάρτι Αχτισαάρι ένιωσε πως η αποστολή του τείνει «σχεδόν» προς ολοκλήρωση στις 24 Αυγούστου. Στη διάρκεια συναντήσεων (κεκλεισμένων των θυρών) στην Πρίστινα με την κοσσοβάρικη αλβανική ηγεσία, φέρεται πως απέσπασε «γενναιόδωρες» υποχωρήσεις στο θέμα του αριθμού των νέων δήμων που θα γίνουν κυρίως στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο, όπου και κατοικεί ο μεγαλύτερος αριθμός Σέρβων της επαρχίας. Οι Κοσσοβάροι Αλβανοί δέχτηκαν τη δημιουργία 6 δήμων για τις σερβικές κοινότητες. Οσον αφορά στη διαιρεμένη (σε αλβανικό και σερβικό τομέα) πόλη της Κοσόβσκα Μιτρόβιτσα, ο «πρόεδρος» του Κοσσυφοπεδίου Φατμίρ Σεϊντίου επέμεινε να μη διαιρεθεί η πόλη, αλλά να παραμείνει μία με δύο δήμους... Αυτή η «γενναιόδωρη» προσφορά και άλλες λεκτικές (ως συνήθως...) «υποχωρήσεις» των Κοσσοβάρων Αλβανών φαίνεται πως εκτιμήθηκαν τόσο από τον Αχτισαάρι, ώστε να φθάσει στο σημείο να θεωρήσει πως είχε πλέον στα χέρια του τη βάση για μία «καλή συμφωνία»: Μία συμφωνία που δε θα άφηνε υπερβολικά εκτεθειμένους τους Σέρβους και θα εξασφάλιζε από την άλλη τη βάση για την ανεξαρτητοποίηση του προτεκτοράτου, στο οποίο θα παραμείνουν πολυεθνικές δυνάμεις κατοχής και ξένοι αξιωματούχοι (πιθανώς της ΕΕ...) που θα το κηδεμονεύσουν «πολιτικά» μέχρι την επόμενη φάση ένταξής του σε ΝΑΤΟ και ΕΕ...

Κατά τις πληροφορίες της «Κόχα Ντιτόρε», μέχρι τις 7 Σεπτέμβρη ο Αχτισαάρι θα έχει καταλήξει στο βασικό προσχέδιο «λύσης» για το Κοσσυφοπέδιο. Δε θα σπεύσει, όμως, άμεσα να το δημοσιοποιήσει... Την ίδια ημερομηνία (7-8 Σεπτέμβρη) θα πραγματοποιηθεί ακόμη ένας γύρος συνομιλιών στη Βιέννη σχετικά με την αποκέντρωση εξουσίας, την προστασία θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Η εκπρόσωπός του, Χούα Ντιανγκ, προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που δημιουργούν οι πληροφορίες για το σχεδόν έτοιμο σχέδιο «λύσης» ισχυριζόμενη πως «δεν έχει έρθει ακόμη ο καιρός» και πως ο Αχτισαάρι θα παρουσιάσει στις 11/9 «γενική» έκθεση και όχι την «τελική λύση» στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ...

Ωστόσο, αντίθετα με τις καθησυχαστικές (για το Βελιγράδι...) αοριστολογίες της εκπροσώπου του Αχτισαάρι, οι πληροφορίες του αλβανόφωνου Τύπου στο Κοσσυφοπέδιο επιμένουν πως το προσχέδιο «λύσης» είναι σχεδόν έτοιμο, ενώ έχει ήδη καθοριστεί η ατζέντα των σχετικών επαφών...

Λίγο μετά τις 11/9 λέγεται πως θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση του Αχτισαάρι με τους πολιτικούς διευθυντές των υπουργείων Εξωτερικών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της εξαμελούς Ομάδας Επαφής στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, Σόφια, όπου θα συζητήσουν τα «ικανοποιητικά αποτελέσματα» της διαδικασίας των συνομιλιών της Βιέννης, παρουσία και του «πρωθυπουργού» του Κοσσυφοπεδίου Αγκίμ Τσέκου...

Ωστόσο, επειδή ως εκείνη τη στιγμή η σερβική κυβέρνηση θα παραμένει ανυποχώρητη στη βασική της θέση (ευρύτατη αυτονομία στο πλαίσιο της Σερβικής Δημοκρατίας) ο Αχτισαάρι και ο αναπληρωτής του, Αλμπερτ Ρόχαν, δεν αποκλείεται να τροποποιήσουν το προσχέδιο «λύσης», ώστε να δοθεί περισσότερη έμφαση στο γεγονός πως δε θα πρόκειται για ανεξαρτητοποίηση αλλά για «περιορισμένη ανεξαρτησία με περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα».

Από και πέρα, και εφόσον δε σημειωθούν δραματικές εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Σερβίας (π.χ. κατάρρευση της κυβέρνησης Κοστούνιτσα και πρόωρες γενικές εκλογές), αναμένεται να ακολουθήσει (ενδεχομένως το διάστημα 18-26 Σεπτέμβρη) η πραγματοποίηση (πιθανώς καθοριστικής...) συνάντησης του Αχτισαάρι με τους υπουργούς Εξωτερικών της Ομάδας Επαφής στην έδρα του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη. Εάν όλα πάνε «καλά», ως το τέλος του χρόνου, ο γεωπολιτικός χάρτης των Βαλκανίων δεν αποκλείεται να αλλάξει και επίσημα με την de jure «ημι-ανεξαρτησία» που προτεκτοράτου. Εάν τελικώς υπάρξουν κάποιες καθυστερήσεις, θα οφείλονται όχι σε ουσιαστικές αλλαγές των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, αλλά σε αντικειμενικές συνθήκες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν π.χ. οι πρόωρες σερβικές βουλευτικές εκλογές (με δεδομένη τη μεγάλη άνοδο του αντιπολιτευόμενου Σερβικού Ριζοσπαστικού Κινήματος)...