Ο Χώρος Πολιτισμού - Εργαστήρι «Γιώργη Βαρλάμου» εγκαινιάζει τη Δευτέρα 7 Απρίλη, στις 3 μ.μ. στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256), στο φουαγιέ της Αίθουσας «Ντε Κίρικο», έκθεση με ψηφιακές ανατυπώσεις έργων, οι περισσότερες στο φυσικό τους μέγεθος και με θέμα την ηρωική δράση του ελληνικού λαού και της νεολαίας τη δεκαετία 1940 - 1949 μέσα από το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Κατοχή, την οργάνωσή του στην Αντίσταση και το έπος του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Την ίδια μέρα και ώρα θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση - συζήτηση με θέμα «Βαδίζουμε στα χνάρια της ΕΠΟΝ "για μια πλάση ονειρευτή, μια πλάση νέα"». Θα μιλήσουν οι Παντελής Αρζόγλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Χριστίνα Δημακοπούλου, δρ Ιστορίας της Τέχνης, και Σπύρος Μοσχονάς, δρ Ιστορίας της Τέχνης.

Αφορμή της έκθεσης στάθηκε η συμπλήρωση 82 ετών από την ίδρυση της ΕΠΟΝ, τον Φλεβάρη του 1943, στην οποία οργανώθηκαν φοιτητές και φοιτήτριες της Σχολής Καλών Τεχνών και συνέβαλαν με την ιδιότητά τους ως εικαστικοί καλλιτέχνες στην ανάπτυξη του αντιστασιακού κινήματος.

Στην έκθεση θα παρουσιαστούν αντιπροσωπευτικά έργα, χαρακτικής τα περισσότερα. Αφίσες, πορτρέτα, τρικάκια, έργα - μαρτυρίες των ιστορικών συνθηκών και της πάλης του λαού. Τα έργα που θα παρουσιαστούν δημιούργησαν οι καλλιτέχνες: Σ. Βασιλείου, Γ. Βακιρτζής, Γ. Βελισσαρίδης, Κ. Γραμματόπουλος, Χρ. Δαγκλής, Γ. Δήμου, Ε. Ζέπος, Α. Κανά, Ο. Κανέλλη, Λ. Καρπαθάκη, Β. Κατράκη, Α. Κινδύνη, Α. Κορογιαννάκη, Λ. Μαγγιώρου, Τ. Μάρθας, Δ. Κατσικογιάννης, Δ. Μεγαλίδης, Θ. Μώλος, Μ. Νικολινάκος, Σ. Πολυχρονιάδη, Β. Σεμερτζίδης, Γ. Σικελιώτης, Γ. Στεφανίδης, Α. Τάσσος, Λ. Μαγγιώρου κ.ά.

Μεταξύ των έργων που θα εκτεθούν βρίσκονται το σήμα της ΕΠΟΝ, φιλοτεχνημένο από τον Γιάννη Στεφανίδη, οι γνωστές αφίσες που δημιουργήθηκαν για να ανεβάσουν το φρόνημα του λαού στο Εργαστήρι Χαρακτικής του δασκάλου Γιάννη Κεφαλληνού, έργα που παρουσιάζουν τα μπλόκα και τις μαζικές εκτελέσεις, όπως η σφαγή στα Καλάβρυτα τον Δεκέμβρη του 1943 και των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944, αλλά και γεγονότα που ακολούθησαν, όπως η Απελευθέρωση της Αθήνας και τα «Δεκεμβριανά» το 1944.

Στόχος της έκθεσης είναι μέσα από την εικαστική γλώσσα να φέρει το κοινό πιο κοντά στην ιστορική αλήθεια και στα συμπεράσματα που προκύπτουν από αυτήν για τη δεκαετία 1940 - 1949. Ιδιαίτερα οι νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες, φοιτητές και φοιτήτριες της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, να γνωρίσουν τον σημαντικό ρόλο που επιτέλεσαν οι εικαστικές τέχνες την περίοδο της Αντίστασης, του απελευθερωτικού και επαναστατικού κινήματος.

Διάρκεια έκθεσης: 7 έως 11 Απρίλη. Ωράριο λειτουργίας: Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, 10 π.μ. - 5 μ.μ.

«Η μικρή λέξη αγάπη» του Αύγουστου Κορτώ, σε διασκευή - σκηνοθεσία Νάντιας Δαλκυριάδου, με τις Αγγελική Ξένου και Βασιλική Κούλη, θα παρουσιαστεί για δύο μέρες στη Λάρισα, στο Θεσσαλικό Θέατρο - Θέατρο «Κώστας Τσιάνος», στο πλαίσιο της δράσης «Θεατρική Ανοιξη 2025», αύριο Σάββατο στις 21.00 και την Κυριακή 6/4 στις 20.00.

Η Μάντα, το κορίτσι από το Τυφλό Νερό, έμαθε τι θα πει βία από πρώτο χέρι, μέσα στην οικογένεια, από το χέρι του πατέρα. Εφτασε η ώρα που το έσκασε από τον βασανιστή της για μια καλύτερη ζωή, αλλά την περίμενε νέος κύκλος βίας. Πίσω από έναν έρωτα, καλά κρυμμένος ένας νέος βασανιστής, ένας νέος κύκλος βίας, πιο επώδυνος. Πόσο κοστίζει να είσαι γυναίκα; Πόσο κοστίζει η ζωή; Μεταξύ ζωής και θανάτου, ένα κορίτσι ακροβατεί και μας λέει την ιστορία του γι' αυτήν τη μικρή λέξη: Αγάπη...

Την τελευταία συναυλία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, την προηγούμενη Δευτέρα, 31 Μαρτίου, παρακολούθησαν μέλη της νεοσύστατης Χορωδίας της ΚΝΕ, συνοδευόμενα από τον μαέστρο τους Χρήστο Κολοβό, το μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Μυρτώ Πετάση, και το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτή του Κόμματος, Νίκο Αμπατιέλο.

Η Ορχήστρα ερμήνευσε έργα του Εσθονού, Αρβο Περτ (γενν. 1935), του Ελληνα, Μπάμπη Κανά (γενν. 1952) και του Γερμανού κλασικού, Φέλιξ Μέντελσον (1809-1847). Σολίστ ήταν ο τρομπετίστας Δημήτρης Γκόγκας. Την ενταγμένη στη σειρά «το Κλασικό Συναντά το Μοντέρνο Ι», συναυλία διηύθυνε ο μαέστρος, Κωνσταντίνος Τερζάκης. Το δυστύχημα της βραδιάς ήταν ότι το κοινό του Πειραιά δεν γέμισε το θέατρο, αν και με δωρεάν είσοδο.

Ο Κερκυραίος κορυφαίος τρομπετίστας της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Γκόγκας, εμφανίσθηκε στο «Ντιβερτιμέντο» για ορχήστρα εγχόρδων και τρομπέττα, έργο 59 (2017) του παληού Δασκάλου μας στα θεωρητικά, Μπάμπη Κανά. Ωραίος μεστός ήχος, με πρώτη «αττάκκα» παραδειγματική από τον Γκόγκα, δωρικός, μουσικότατος. Το έργο δόθηκε σε Α' Εκτέλεση, με τον σολίστα να εμφανίζεται στα δύο τελευταία μέρη του έργου ενταγμένος μέσα στην ορχήστρα, αν και παραδοσιακά όρθιος. Εν είδει τετραμερούς συμφωνίας, ο Κανάς προσπαθεί να μας δώσει τρόπον τινά τη χαρά της ζωής, εξ ου και ο χαρακτηρισμός «ντιβερτιμέντο» (εκ του ιταλικού ρήματος «divertire» που σημαίνει «διασκεδάζω»), μια πάγια τάση για αναζήτηση, όπως σημειώνει ο συνθέτης. Θα λέγαμε ότι ακολουθήθηκε μια «κυκλική» φόρμα, αφού η τρομπέτα στο τέλος μάς δίνει το αρχικό θέμα ως μια «θέση» του έργου. Οσο για τη γραφή του Δασκάλου μας, συνοψίζεται άψογα στην κρίση του συμμαθητή του στο «Παληό Ωδείο» (Αθηνών), λεξικογράφου Τάκη Καλογερόπουλου: «(...) είναι κυρίως αντιστικτική. Παρ' όλο που βασική του επιδίωξη είναι η ανάδειξη του μελωδικού στοιχείου, επιζητεί τη δομική ενότητα με την χρήση βασικών μοτίβων που λειτουργούν σε όλη τη διάρκεια του έργου. Το ύφος του χαρακτηρίζεται από μια ταλάντευση στα όρια διευρυμένης τονικότητας-πολυτονικότητας, που συχνά επιτυγχάνεται με την χρήση πολύφθογγων συγχορδιών ή και τρόπων της Εθνικής μουσικής».

Απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών στα θεωρητικά και το φλάουτο, ο Κανάς, καθηγητής Ανωτ. Θεωρ. επί δεκαετίες, μέλος στην νιότη του της αντιδικτατορικής Ορχήστρας Νέων «Παναρμόνια», έχει συνθέσει πολλά έργα για διάφορους συνδυασμούς και στις περισσότερες φόρμες, ηχογραφημένα από κορυφαίους μουσικούς Ελληνες και ξένους, τιμημένος με διάφορα βραβεία (π.χ. σύνθεσης «εις μνήμην Μιχ. Σβορώνου», 1988). Είναι γιος του κορυφαίου θαλασσογράφου ζωγράφου της Κατοχής και της ΕΑΜικής Αντίστασης, γεννημένου στη Σμύρνη, Αντώνη Κανά, ο οποίος αποτύπωσε την πείνα, τους σκελετωμένους, τον «πεινασμένο που ψέλνει» και τις κακουχίες της γερμανοφασιστικής Κατοχής, στις γνωστές 12 λιθογραφίες του, ανατριχιαστικά, θα λέγαμε.

Η συναυλία ξεκίνησε με το «Cantus in Memoriam Benjamin Britten» του Arvo Part. Την επόμενη της ανακοίνωσης του θανάτου του Αγγλου συναδέρφου του Μπρίττεν, ξεκίνησε να γράφει το συγκεκριμένο έργο για έγχορδα και καμπάνα, από τα δημοφιλέστερα του Περτ. Επιβλητικό, στο γνώριμο στυλ του συνθέτη, διαφαίνεται μια εσωτερικότητα, μια ιεροτελεστία με την πολυπλοκότητά του.

Οσον αφορά στην 3ηΣυμφωνία του κλασικού Μέντελσον, την επονομαζόμενη «Σκωτική», ο συνθέτης δεν χρησιμοποιεί παραδοσιακό μουσικό σκωτσέζικο υλικό, μα αποκαλύπτει χρόνια μετά την σύνθεσή της, ότι εμπνεύστηκε από τα βουνά της Σκωτίας, τον καιρό της, τους ανθρώπους της.