«Οτιδήποτε σκεφτήκαμε για την κυβέρνηση Μπους όσον αφορά στις αποφάσεις και τα λάθη της - ειδικά στο Ιράκ - τώρα έχουμε πολύ σοβαρή υποχρέωση να ολοκληρώσουμε την αποστολή στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν», τόνισε, κατά την ομιλία του, στο Πανεπιστήμιο UCLA, o διεκδικών τον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ εκ μέρους των Δημοκρατικών, Τζον Φορμπς Κέρι.

Λίγο αργότερα, υποστήριξε την αποστολή ακόμη περισσοτέρων στρατιωτών στο Ιράκ, τουλάχιστον 40.000, άμεσα. Αλλαξε, όταν άρχισε ο ορυμαγδός των αποκαλύψεων για τα βασανιστήρια στο Ιράκ, αλλά και η μετατροπή της Συμμαχίας των Προθύμων σε Συμμαχία των Προθύμων να Φύγουν Αρον Αρον.

Ο γερουσιαστής της Μασαχουσέτης που είχε κατακρίνει δριμύτατα τον νέο Ισπανό πρωθυπουργό Χοσέ Λουίς Θαπατέρο για την απόφασή του να απομακρύνει τα ισπανικά στρατεύματα, άλλαξε για άλλη μια φορά. Ξεθάβοντας το «αντιπολεμικό» του παρελθόν, επιτέθηκε δριμύτατα στην κυβέρνηση Μπους. Αντιστοίχως και άλλοι Δημοκρατικοί βουλευτές, που ως «αντιπολεμικοί ηγέτες» πρωτοστατούν στην καμπάνια για την προεδρία, προβάλλουν την αντίθεσή τους στην κατοχή του Ιράκ...«Η κατοχή στο Ιράκ μπορεί να μεταλλαχτεί σε "κοινωνικά υπεύθυνη" κατοχή, με την υποστήριξη ή όχι των Ηνωμένων Εθνών».

Οι μεταστροφές, φυσικά, μόνο σε λεκτικό επίπεδο. Τι καταδεικνύει το εξαιρετικά πλούσιο βιογραφικό του ανθρώπου που η δημόσια εικόνα του «φιλελεύθερου» θα καταρρεύσει εντός ολίγου, κατά την Ρουθ Κόνιφ;

Υπερψήφισε την εισβολή στο Αφγανιστάν αλλά και στο Ιράκ. Στήριξε τις κυρώσεις κατά της Συρίας. Υπερψήφισε στο νόμο Patriot Act. Υποστήριξε το βομβαρδισμό του φαρμακευτικού εργοστασίου στο Σουδάν που διέταξε ο Μπιλ Κλίντον μετά τις επιθέσεις στην Κένια και την Τανζανία. Το 1998, από κοινού με άλλους τέσσερις ρεπουμπλικανούς γερουσιαστές, με επιστολή τους ζητούσε «να βομβαρδιστεί ο Σαντάμ Χουσεΐν γιατί αρνείται να τερματίσει το πρόγραμμα των όπλων μαζικής καταστροφής που διαθέτει». Ως γερουσιαστής ήταν υπέρμαχος του δικαιώματος του Ισραήλ να κατέχει «για λόγους ασφαλείας» τον νότιο Λίβανο. Το τείχος εντός των κατεχομένων παλαιστινιακών εδαφών, το ονομάζει «φράχτη απαραίτητο για την ασφάλεια των αθώων πολιτών του Ισραήλ». Απηύθυνε δριμύ «κατηγορώ» στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο σε μια του ανακοίνωση διατύπωσε ανεπαισθήτως πως ανησυχεί για την επέκταση των ισραηλινών οικισμών που χτίζουν παράνομα οι έποικοι στα Κατεχόμενα. Ζήτησε να θέσουν «βέτο» οι ΗΠΑ στο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που ζητούσε να σταματήσει η επέκταση του εποικισμού των Κατεχομένων. Ενώ είχε κατακρίνει τους Ρεπουμπλικανούς για το εμπάργκο απέναντι στην Κούβα, μετά τη μετάβασή του στη Φλόριντα, και προσπαθώντας να αποφύγει το πάθημα του Αλ Γκορ εκεί, υιοθετεί με απόλυτο σχεδόν τρόπο τις θέσεις όχι της κουβανοαμερικανικής κοινότητας, αλλά και των ακραίων εξτρεμιστικών στοιχείων της «μαφίας του Μαϊάμι». «Είμαι πολύ σκληρός έναντι του Κάστρο γιατί ηγείται ενός από τα τελευταία αστυνομοκρατούμενα καθεστώτα του κόσμου», κατηγορώντας μάλιστα την αμερικανική κυβέρνηση ότι είναι «κάπως μαλακή» απέναντι στην Αβάνα, στην ίδια γραμμή μάλιστα με τα πιο ακραία στοιχεία του Λευκού Οίκου, όπως ο Οτο Ράιχ και ο Ρότζερ Νοριέγκα. Προσφάτως και ενόσω ο Νοριέγκα, ως επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα θέματα Δυτικού Ημισφαιρίου, κατηγόρησε τη Βενεζουέλα και την Κούβα ότι προσπαθούν να «αποσταθεροποιήσουν τις δημοκρατικές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής» και ότι «ο Κάστρο παίζει με τη φωτιά», ο Κέρι θα δήλωνε ότι ψήφισε υπέρ του «Χελμς Μπάρτον», ενώ θεωρεί ότι «ο Ούγο Τσάβες διολισθαίνει προς τη δικτατορία» και ως «τον άνθρωπο που έκανε τη χώρα του άντρο των ναρκω-βαρόνων και των τρομοκρατών»!

Τι προτείνει, λοιπόν, ως αντίδοτο στην «πολιτική Μπους»;

Νέες συμμαχίες και επιστροφή στο «παραδοσιακό δόγμα» της εξωτερικής πολιτικής δηλαδή την «αρχή που λέει πως οι διεθνείς συμμαχίες είναι το παν για τη χώρα». Ο Κέρι τονίζει συγκεκριμένα και επανειλημμένως ότι η πολιτική της κυβέρνησης Μπους στο Ιράκ έχει υπονομεύσει τη διεθνή υποστήριξη στην εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας, και αντιπροτείνει τη «διεθνοποίηση» της σύγκρουσης στο Ιράκ... Εξομαλύνοντας κάπως τις σχέσεις με τους παραδοσιακούς συμμάχους και τα Ηνωμένα Εθνη. Ο άνθρωπος που έχει συντάξει από το 1997 το πόνημα «Ο νέος πόλεμος», όπου αναλύει όλα τα βήματα που πρέπει να υιοθετηθούν, για να αντιμετωπιστεί η διεθνής τρομοκρατία θα βασίσει, σύμφωνα με τις δηλώσεις του, την εξωτερική πολιτική της χώρας σε τέσσερις άξονες: Νέες συμμαχίες με άλλες χώρες. Εκσυγχρονισμός του στρατεύματος, ώστε να αντιμετωπίζει με επιτυχία τις τρομοκρατικές επιθέσεις και απειλές. Καλύτερη χρήση της αμερικανικής διπλωματικής και οικονομικής δύναμης και της ισχύος των μυστικών υπηρεσιών. Αποτίναξη της εξάρτησης των ΗΠΑ από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής.

Για την εφαρμογή της, μάλιστα, έχει επιλέξει και τα πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν. Το επιτελείο των συμβούλων του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον!

Τζον Μόρνινγκσταρ, Ουίλιαμ Πέρι και Ραντ Μπιρς τρία από τα πιο γνωστά ονόματα και άνθρωποι - κλειδιά της ομάδας του.

Ο Τζον Μόρνινγκσταρ, ο οποίος ως πρώην σύμβουλος της κυβέρνησης Κλίντον για την Κασπία, άνοιξε το δρόμο στον Ντικ Τσένι και τη «Χάλιμπαρτον», στην Κοντολίζα Ράις και τη «Σέβρον Τεξάκο» και τον Τζέιμς Μπέικερ στο πετρέλαιο της Κεντρικής Ασίας. Ηταν το σχέδιο Κλίντον και όχι η κυβέρνηση Μπους που έθεσε τους άξονες για όλη την Κεντρική Ασία και τον πετρελαϊκό άξονα Μπακού - Τιφλίδα - Τσεϊχάν, με κύριο στόχο να αποτραπεί και εξασφαλιστεί ότι «ούτε η Ρωσία ούτε το Ιράν μπορούν να αναπτύξουν μονοπώλια των αγωγών του πετρελαίου στην περιοχή της Κασπίας».

Ραντ Μπιρς. Ο άνθρωπος του «Σχεδίου Κολομβία» του Μπιλ Κλίντον, αλλά και του σχεδίου αεροψεκασμών από τη Dyncorp, κατά των φυτειών της κόκας, που έχουν καταστρέψει όλο σχεδόν το οικοσύστημα στη νότια Κολομβία. Ο άνθρωπος που προσφάτως είχε κατηγορήσει και μάλιστα ενόρκως ενώπιον της Επιτροπής του Κογκρέσου ότι «οι τρομοκράτες και ειδικά οι FARC έχουν εκπαιδευτεί στα στρατόπεδα της Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν», ανασκευάζοντας λίγο αργότερα τις δηλώσεις του ότι είχε λάθος πληροφορίες!

Τέλος, ο υπουργός Αμύνης επί Κλίντον, Ουίλιαμ Πέρι. Ο άνθρωπος που ανασύνθεσε όχι μόνο το Πεντάγωνο, αλλά και την ίδια τη στρατιωτική βιομηχανία, αφού υπό τη δική του αιγίδα έγινε το τραστ της «Λόκχιντ Μάρτιν», μετά τη συγχώνευση τριών εταιριών. Στόχος της ανασύνθεσης αυτής, να «αντεπεξέλθουμε στις ανάγκες της νέας εποχής». Επί Πέρι το Πεντάγωνο άρχισε τις δοκιμές του «υιού του πολέμου των άστρων» που την τελική έγκρισή του ο Κλίντον παραμονές της αναχώρησής του από το Λευκό Οίκο την «παραχώρησε» στο νέο Πρόεδρο Τζορτζ Ου. Μπους. Υπό τη δική του αιγίδα και ο σχεδιασμός των νέων όπλων. Για κάποιους που ενδιαφέρονται, ο Πέρι συμμετείχε και στην «Καρλάιλ», την γνωστή εταιρία με έδρα τη Σαουδική Αραβία, όπου μέχρι αυτή τη στιγμή μόνο η οικογένεια Μπους και ο Τσένι «έχουν στιγματιστεί» για τη συμμετοχή τους...

Ετσι, όσοι ποντάρουν «σε οποιονδήποτε εκτός του Μπους» θρέφουν αυταπάτες. Εξάλλου, η πολιτική Κλίντον και των Δημοκρατικών για τις ΗΠΑ, έχει χαρακτηριστεί από τον Χάουαρντ Ζιν ως η πλέον «αντιδραστική» από συστάσεως των ΗΠΑ.