«Αντεπίθεση τώρα με το λαό της πόλης στο προσκήνιο»! Με αυτό ως κεντρικό σύνθημα πραγματοποιήθηκε προχτές το βράδυ στην πλατεία Αγίου Νικολάου της Νίκαιας η συγκέντρωση που διοργάνωσε η παράταξη της «Δημοκρατικής Ενότητας» με ομιλητή τον δήμαρχο της πόλης και επικεφαλής της παράταξης, Στέλιο Μπενετάτο. Εκατοντάδες κάτοικοι της πόλης, κάθε ηλικίας, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της παράταξης εκφράζοντας την αποφασιστικότητά τους να προχωρήσουν σε κοινό αγώνα με τη δημοτική αρχή διεκδικώντας από την κυβέρνηση χρήματα για έργα και για όλα όσα δικαιούται ο λαός της Κοκκινιάς.

«Είστε η δύναμή μας», τόνισε χαρακτηριστικά στην ομιλία του ο Στέλιος Μπενετάτος προς τους συγκεντρωμένους απευθύνοντας το κάλεσμα να συσπειρωθούν με τη δημοτική αρχή και να βρεθούν όλοι μαζί στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. «Εχουμε κοινό δρόμο να διανύσουμε».

Αφού έκανε απολογισμό της δημοτικής αρχής, αναφέρθηκε στα έργα που ακόμα δεν έχουν υλοποιηθεί και στις διάφορες καθυστερήσεις που υπάρχουν, όπως πλήρης ηλεκτροφωτισμός, απορριμματοφόρα, ασφαλτοστρώσεις. Εξήγησε τις αιτίες των καθυστερήσεων, όπως η έλλειψη χρημάτων, και υποσχέθηκε πως θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση η προσπάθεια για την αναβάθμιση της πόλης. Αναφερόμενος στα εμπόδια που μπαίνουν στο έργο της δημοτικής αρχής, κατονόμασε τη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση που με την πολιτική που ασκούν στηρίζουν την πλουτοκρατία. Και τόνισε: «Αυτοί εμποδίζουν το έργο μας, αλλά αυτές οι πολιτικές δε γίνονται χωρίς εντολοδόχους. Αυτή η δημοτική αρχή όσον αφορά τους εργαζόμενους έκανε σταθερό στόχο της τη μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων που βρήκε στο δήμο και έκανε αγώνα για τη σταθερή μισθοδοσία τους». Επισήμανε τον αγώνα που κάνει η δημοτική αρχή για τη μονιμοποίησή τους και το ρόλο που παίζει η πλειοψηφία του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων, η οποία από τη μια αρνήθηκε να εγγράψει τους εργαζόμενους αυτούς στο σωματείο και από την άλλη φροντίζει να στρέφει την οργή μερίδας των εργαζομένων προς τη δημοτική αρχή και όχι προς τις πολιτικές που ευθύνονται.

«Δεν έχει τέλος ο κατήφορός τους», ανέφερε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως δεν έχουν καμία σχέση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. «Λέμε στους εργαζόμενους πως τους βοηθάνε μερικοί να πριονίζουν το κλαδί που κάθονται. Εμείς τους θέλουμε, και δύο δρόμοι υπάρχουν: Ενωμένοι διεκδικούμε για τη μονιμότητα και τα λεφτά τους ή ο άλλος δρόμος είναι αυτός του αποχωρισμού».

Αφού κατήγγειλε και τη στάση του Στέλιου Λογοθέτη, που μεταξύ άλλων έβαλε νέα εμπόδια στην ανέγερση του 19ου Δημοτικού Σχολείου, τόνισε πως «δε θέλουν μια δημοτική αρχή που τους χαλάει τη σούπα. Που τους καταγγέλλει στην ΚΕΔΚΕ, που διεκδικεί». Και αναφερόμενος στην οικονομική κρίση επισήμανε ότι το να μην πληρώσει την κρίση ο λαός στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σημαίνει να μην περάσει ο «Καποδίστριας 2», μέσω του οποίου όλα τα βάρη του κράτους θα τα φορτώσουν στους δήμους και θα τα πληρώνουν οι δημότες από νέα φορολογία. Δε φτάνει, πρόσθεσε, σήμερα οι δήμοι να επιβάλλουν μηδενική αύξηση στα δημοτικά τέλη αλλά πρέπει να διεκδικήσουν διπλασιασμό της επιχορήγησης από το κράτος και απόδοση όλων των παρακρατηθέντων πόρων.

Στη συγκέντρωση, μεταξύ άλλων, παραβρέθηκαν η Ελπίδα Παντελάκη, Γραμματέας της ΚΟΠ του ΚΚΕ, και η Βέρα Νικολαΐδου, βουλευτής του Κόμματος.

Η ΝΕ Εύβοιας του ΚΚΕ και τα Παραρτήματα Εύβοιας της ΠΕΑΕΑ, διοργανώνουν, την Κυριακή 9.11 ώρα 11 π.μ., τιμώντας και την επέτειο των 90 χρόνων ΚΚΕ και 40 χρόνων ΚΝΕ και για το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, εκδήλωση τιμής για τον καπετάνιο του ΔΣΕ στην Εύβοια, τον καπετάν Ανάποδο (Θύμιο Καψή). Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην τοποθεσία «Αϊ - Γιώργης», στο Προκόπι όπου έχει ανεγερθεί η προτομή του κομμουνιστή αγωνιστή, στους πρόποδες του «Πυξαριά», όπου έδρασε και, τελικά, έπεσε χτυπημένος από προδοτικό αμερικανικό βόλι.

Το φθινόπωρο του 1947, ετοιμαζόταν στη Ρούμελη το τμήμα του ΔΣΕ, που θα πήγαινε στην Εύβοια, με επικεφαλής τον Θύμιο Καψή («Ανάποδο»). Από τα στελέχη του Ανεξάρτητου Τάγματος Εύβοιας, διμοιρίτης, και ύστερα για 15 χρόνια κατάδικος, ο Πάνος Φούντας, γράφει:

«Οταν φτάσαμε στην Αργοστήλια του Παρνασσού, ανάψαμε φωτιές, πέσαμε μέσα στις φτέρες, μάσαμε πατάτες για να τις ψήσουμε να χορτάσουμε την πείνα μας τη λάμια... Εδώ ο Διαμαντής μάς έκανε το αποχαιρετιστήριο γλέντι. Κλαρίνα απ' την Αράχοβα, ψητά, ψωμί σταρίσιο και φωτογράφο για την απαθανάτισή μας. Εδώ ο Ανάποδος δε θέλησε να περάσει σε τούτη την απαθανάτιση:

"Αϊ λέει, και κάντε τη δουλειά σας. Εμένα θα φωτογραφίσουν μόνο το κεφάλι μου παλουκωμένο"!...

Ο Ανάποδος σαν στρατιωτικός ήταν καλός, ας ήτανε νέος. Είχε μαθητεύσει κοντά στον Διαμαντή και είχε πάρει πολλά χαρίσματα, ανθρώπινα και στρατιωτικά. Οσες μάχες έδωσε τις είχε κερδίσει, ακόμα και με δυνάμεις μαμούθ. Οπως εκείνη στη Φτερίτσα, στις 7 Γενάρη 1948: 150 έφεδροι αξιωματικοί με 28 αντάρτες ξυπόλυτους κι άοπλους. Μα και σε κατοικημένο χώρο δεν είχε νικηθεί. Ηταν έξυπνος. Τον ζήλευαν πολλοί. Από τα μάτια σε καταλάβαινε τι θα πεις.

...Μέσα σ' αυτόν τον κόσμο που ήρθε στη Χαλκίδα να τον δει σταυρωμένο, ήταν και καλός κόσμος, που όταν τον κοίταζε στο σταυρό έκλαιγε. Οχι μόνο τον κλάψανε αλλά και τον θαυμάσανε. Ελεγαν: "Ορέ τι άντρας ήταν αυτός! Μωρέ ήταν λεβέντης, γιεμ".

Είχαν περάσει 11 μέρες από τότε που μου περνούσαν τα σίδερα στα χέρια. Από τότε που εκείνος, πώς να τον πω... στον ύπνο σου έριξε κατάστηθα τη σφαίρα... που να του 'χαν κοπεί τα χέρια. Μου τόπε ο ανθυπολοχαγός πως σε βάρεσε δικός μας».

(Από το βιβλίο του «Στην Εύβοια σταυρώσανε τη λευτεριά»).