***
Τζορτζ (Τάμπλογιου): Ούτε στην Αφρική βρίσκεται ο Μπιν; Τι διάολο γίνεται;
***
Νέφος στην Αθήνα; Καλά, δεν το είχε καθαρίσει ο μακαρίτης Ανδρέας; Με τον Λαλιώτη μαζί;.. `Η έστω ο Σημίτης (πρωθυπουργός);
***
Ωστόσο, βρέθηκε η αιτία: Δεν αλλάζονται οι καταλύτες των αυτοκινήτων! Αρα, φταίμε εμείς για το νέφος! `Η, μήπως, τα αυτοκίνητα..;
***
Ντόρα: Τι σκέφτεσθε να κάνετε για το νέφος; (ως δήμαρχος νεοδημοκράτισσα εννοούμε)...
***
Συνήγορος του καταναλωτή! Επιτέλους! Σωθήκαμε! Ελπίζουμε, ωστόσο, να αναλάβει ο Κουλούρης τον τομέα! Γιατί αλλιώς τα πράγματα δεν τα βλέπουμε καλά...
***
Ροβέρτο (ΠΑΣΟΚ): Ακόμη και την ανάληψη από το ΙΚΑ μιας εγχείρησης βγήκατε να την κάνετε προεκλογικό κόλπο! Δεν πιανόσαστε σε ήθος...
***
Και ο Πάγκαλος στην παρουσίαση του προγράμματος Αισχυλείων (ΝΕΤ)! Και σε περίοπτη θέση, στην οποία, προφανώς, δεν έκατσε μόνος του!.. Στην Ελευσίνα τα γεγονότα...
***
Ο Τσούλιας, λένε, δε λειτούργησε ως πρόεδρος όλων! Τραγικό! Και πρωτοφανές! Και παράδοξο! Ολων; Με ποια έννοια; Οπως λένε, δήμαρχος όλων (Ντόρα)! Που θα πει, να κάνεις το κορόιδο για την αντιλαϊκή πολιτική! Ενώ, αν την αντιπαλεύεις, κομματικοποιείς τον φορέα! Ο Τσούλιας, βεβαίως, τη στήριξε! Πιο ειλικρινής από τους άλλους, που τη στηρίζουν διά της πλαγίας...
Οποιος (-α) θέλει να πορευτεί καλά, χρειάζεται δύο πράγματα μαζί του: Τον Θεό και μια TV (υπό μάλης)! Αν λείψει το ένα (ιδίως η ΤV), την έχει βαμμένη!..
***
Πάει και ο σεΐχης! Εφυγε! Ηταν μέτοχος στον Αρη Θεσσαλονίκης! Κι έφυγε! Και ο Αρης πηγαίνει για διάλυση! Ο σεΐχης! Για την πρόοδο του αθλητισμού θα ήρθε! Οπως και οι άλλοι ιδιοκτήτες...
***
Σας ενημερώσαμε για την Αλεξία, που ήρθε μαζί με τον Μοράλες;
***
Οι εκπομπές της Αννίτας (Πάνια) συνεχίζονται ακάθεκτες! Ούτε ο καύσωνας δεν τις επηρεάζει! Για την αγανάκτηση, δε συζητάμε... Εχει το κοινό της η κοπέλα...
***
Κατά δήλωσή της (ΝΕΤ) η κυρία Καλαντζάκου (ΝΔ) «έχει πάρα πολλή άποψη για την περιφέρεια»!!! Τέτοια άποψη...
***
Καημένη περιφέρεια...
«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ /
μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη /
κάθομαι κι απελπίζομαι τώρα εδώ / (...) / Α
όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω /
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
(Κ. Καβάφης: Τείχη)
Θα το διάβασες, δε γίνεται. Κι αν δεν το διάβασες ή δεν το πρόσεξες, τόσο το χειρότερο. Ο μέχρι πριν δυο βδομάδες προεδρεύων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με άλλους αξιωματούχους, πήγε στην Ουάσιγκτον, όπως παλιότερα πήγαιναν στην Πύλη και δήλωναν υποταγή στο Σουλτάνο κι ακόμα παλιότερα στο Ρωμαίο αυτοκράτορα.
Η μητρόπολη γνωρίζει πολύ καλά ότι τα πάντα ρει. Πασχίζει, έτσι, να βρεθεί πιο μπροστά από την κίνηση, για να τη στομώσει ή να την ποδηγετήσει. Μάταιη πράξη. Τους αντικειμενικούς νόμους κανείς δεν μπορεί να τους νικήσει. Και η κοινωνική κίνηση διέπεται από αντικειμενικούς νόμους. Οι νόμοι αυτοί, σχηματικά, ορίζονται ως θέση-αντίθεση-σύνθεση. Είναι ο διαλεκτικός νόμος της εξέλιξης.
Γνωρίζουν εκεί στη μητρόπολη ότι οι κοινωνικοί νόμοι δεν είναι τυφλοί, όπως της φύσης. Προϋποθέτουν το υποκείμενο, τη συνειδητή, δηλαδή, δράση των ανθρώπων. Τα υποκείμενα αυτά ήταν πάντα και είναι ο φόβος και ο τρόμος των δυναστών. Γι' αυτό και συλλαμβάνουν, φυλακίζουν, σκοτώνουν.
Κάθε λόγος, κάθε πράξη, ακόμα και σκέψη άρνησης της «νέας τάξης» είναι έγκλημα. Αξιώνει, λοιπόν, ο Καίσαρας να οδηγηθούν στη Ρώμη όλοι αυτοί, που δηλώνουν ότι δεν είναι μαζί του. Εκεί να δικαστούν, να καταδικαστούν και να χαθούν. Οι κυβερνήτες των επαρχιών ποτέ δεν εμπνέουν σταθερή εμπιστοσύνη.
Μεγάλα κι αψηλά ολόγυρα μας κτίζουν τείχη. Με τέχνη, που διακρίνεται για τον ανεπαίσθητο ήχο των κτιστών. Σκέψου ότι μπορεί να ισχύσει και για σένα ο στίχος του ποιητή «Και κάθομαι κι απελπίζομαι τώρα εδώ». Πόσο κρίμα θα 'ναι και για σένα και για τα παιδιά σου... Ναι, για τα παιδιά σου, που μπορεί να εκδοθούν στις ΗΠΑ ή να σκοτωθούν ως μισθοφόροι σε πολέμους κατά λαών.
Οι κοινωνικές νύχτες μας μεγαλώνουν με όσα γίνονται. Ο ποιητής μας το ξέρει και γι' αυτό είπε πως πρέπει πολύ να κλάψουμε ακόμη, ώσπου να μάθουμε τον κόσμο να γελάει...
Θα γελάσουμε, πού θα πάει. Οσα τείχη κι αν υψώσουν ολόγυρά μας. Σίγουρα θα συνεχίσουν να υπάρχουν κάποιοι που θ' ακούνε τον κρότο των κτιστών και θα χαλάνε τα τείχη... Ετσι γινόταν κι έτσι θα συνεχίσει να γίνεται. Είναι νομοτέλεια. Απλά δυσκολεύεται ο τοκετός κι αυξάνουν οι ωδίνες του με όσα γίνονται.