Παπαγεωργίου Βασίλης

***

Πολύ σοβαρό; Τίποτα το σοβαρό! Οι μεν πλακώνονται με τους δε, όχι για το αν πρέπει να υπάρχουν κάμερες (σ' αυτό συμφωνούν απαξάπαντες), αλλά για το αν θα είναι ελεγχόμενη η παρακολούθηση ή όχι!!!

***

Τα δελτία ειδήσεων της Τετάρτης τα γνωρίζαμε ως προς το περιεχόμενο, από τη μέρα που οι φορείς καθόρισαν τη συγκέντρωση για την Παιδεία! Μολότοφ, κουκούλες, ΜΑΤ!...

***

Θα πείτε, τι να περίμενε κανείς; Οτι θα παίζουν την πανελλαδική καμπάνια του ΚΚΕ για την Παιδεία;

***

Γνωστά θέματα και για τα δελτία ειδήσεων της επόμενης πενταετίας! Αν οι τηλέπαθοι (οι μη ξυπνητοί) μείνουν μη ξυπνητοί...

***

Αν ξυπνήσουν μέχρι τότε, θα είναι και τα δελτία ειδήσεων διαφορετικά...

***

Τρεις φορές τη μέρα η Ντόρα συναντάει τον Ρις (πρέσβη των ΗΠΑ)! Για την ...τρομοκρατία!...

***

Οχι του καπιταλισμού, αλλά διαφόρων τύπων που υπηρετούν τον καπιταλισμό, ρουκετοβολώντας!...

***

Θορυβήθηκε η Μέρκελ, επειδή αυξάνονται οι ακροδεξιοί και θα ...μολύνουν το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο!!! Αγνωστο το γιατί θορυβήθηκε...

***

Και, βεβαίως, ακατανόητο...

***

Αλλά θορυβήθηκε και η ΝΕΤ!...

***

Η ζωή της Μιμής Ντενίση! Στης Στεφανίδου! Ποιους ενδιαφέρει η ζωή της; Και για ποιο λόγο να ενδιαφέρει η ζωή της κάθε αστής;

***

Η Δρούζα, τι θέμα είχε χτες;

***

Οι μεσημεριανούδες του ΑΛΦΑ;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προχωράς, με το κεφάλι σκυμμένο, στην πιο κοντινή στάση του λεωφορείου, για να πας στη δουλειά σου και κοντοστέκεσαι στις εφημερίδες: «ρουκέτες», «επεισόδια», «εξεύρεση πόρων για τους φτωχούς», οι «προκλήσεις της γερμανικής προεδρίας» κλπ. Τις ξεπερνάς και γυρνάς το βλέμμα στις αθλητικές, όπου και «πωρώνεσαι» με την ιδέα ότι η ομάδα σου, σε δύο χρόνια θα έχει πάρει το Τσάμπιονς Λιγκ, το ΟΥΕΦΑ, το πρωτάθλημα, το κύπελλο. Γρήγορα, όμως, τις ξεχνάς και αυτές - η ώρα περνά.

Το μεσημεράκι, παίρνεις το σάντουιτς απ' το κυλικείο, και σκέφτεσαι πού θα βρεις τα λεφτά να πληρώσεις κάμποσους λογαριασμούς. Τελικά, αντί να σκοτίζεσαι με αυτά, αρχίζεις να αναρωτιέσαι πού θα πας το βράδυ, μα σύντομα εγκαταλείπεις και αυτή την ιδέα. Σηκώνεσαι, πληρώνεις το σάντουιτς, παίρνεις έναν καφέ και οραματίζεσαι τη μέρα που θα γευματίζεις στο «Μεγάλη Βρετάνια». Αρχίζεις και πάλι τη δουλειά μέχρι στις πέντε, έξι ή δεν ξέρω και γω τι ώρα, θα αποφασίσεις ότι δε θα πάρεις άλλο μπόνους ή να αποφασίσει το αφεντικό να σε διώξει για σήμερα.

Ξαπλώνεις στο κρεβάτι και νιώθεις ένα βαρίδι να σε πλακώνει στο στέρνο, καθώς σκέφτεσαι τη μέρα σου. Τελικά, για να σε πάρει ο ύπνος, φαντάζεσαι ότι έχεις λύσει όλα τα προβλήματα, ότι η ζωή σου βρίσκεται στο σωστό δρόμο και σύντομα θα μεγαλοπιαστείς. Το πρωί της άλλης μέρας, όμως, τα σκουπίδια παραμένουν στο πεζοδρόμιο, όπως κι όλα τ' άλλα και βάζουν μπροστά σου το πραγματικό ερώτημα: Με ποιους είσαι;..