Πριν μερικές μέρες, στη Γαλλία, ο σοσιαλιστής, υπουργός των κυβερνήσεων Μιτεράν και Ζοσπέν, πολυδιαφημισμένος και υψηλός καλεσμένος σε διάφορα συνέδρια του ΠΑΣΟΚ, Ζακ Λανγκ, παραιτήθηκε από το αξίωμα του εθνικού γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος, για να συμμετάσχει σε μια επιτροπή που συγκροτεί ο «δεξιός» Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, για τη μεταρρύθμιση των θεσμών στη χώρα. Ενα 24ωρο νωρίτερα, ο Σαρκοζί είχε ενσωματώσει και τον Ντομινίκ Στρος - Καν, επίσης παλιό υπουργό των σοσιαλιστών, διεκδικητή του χρίσματος για τις προεδρικές εκλογές και επίδοξο αρχηγό του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Αυτόν τον πρότεινε για γενικό διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Λίγες μόνο μέρες μετά τις γαλλικές προεδρικές εκλογές είχε αποσπάσει από τους σοσιαλιστές και έκανε υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησής του τον Μπερνάρ Κουσνέρ, τον γνωστότερο ίσως εκπρόσωπο του αχταρμά των λεγόμενων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Προσήλκυσε και τον Ιμπέρ Βεντρίν, πρώην υπουργό Εξωτερικών στην κυβέρνηση Ζοσπέν, αναθέτοντάς του τη σύνταξη μιας έκθεσης για τη θέση της Γαλλίας στην «παγκοσμιοποίηση».

Το Μάη είχε ακουστεί στην Ιταλία το εξής αποκαλυπτικό: «H Γαλλία μετά το "όχι" στο δημοψήφισμα (σ.σ: για το ευρωσύνταγμα), "πάγωσε" τον ενθουσιασμό της για την Ευρώπη και περιήλθε σε κρίση. Τώρα επιστρέφει και πάλι δραστήρια με την εκλογή του Σαρκοζί (...) Με το Νικολά Σαρκοζί η Γαλλία επιστρέφει πρωταγωνίστρια για την ευρωπαϊκή οικοδόμηση». Αυτός που πανηγύριζε για την εκλογή Σαρκοζί ήταν ο γνωστός Μάσιμο Ντ' Αλέμα, υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Πρόντι, για τη νίκη της οποίας επί του «δεξιού» Μπερλουσκόνι, πανηγύριζαν οι εν Ελλάδι «κεντροαριστεροί», ΠΑΣΟΚοι και ΣΥΝάσπες.

Αραγε, λέγονται τέτοια και στην Ελλάδα; Επίσης, το Μάη, ο εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, πρώην μεγαλοστέλεχος του ΣΥΝ Μ. Ανδρουλάκης, δήλωνε σε τηλεοπτικό σταθμό: «Με πολλά απ' αυτά που είπε ο Σαρκοζί εγώ συμφωνώ», «η Δεξιά στη Γαλλία είχε αυτό το χαρισματικό καθίκι» (σ.σ: τον Σαρκοζί με τον οποίο συμφωνεί ο Ανδρουλάκης), «ένα καθίκι της Δεξιάς, αλλά ο μόνος που μπορούσε να ανακατέψει τα πράγματα στη Γαλλία», «ο Σαρκοζί ήταν θεία δίκη για την Αριστερά», κι άλλα τέτοια. Και στις 13 Ιούλη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, μιλώντας στο Εθνικό Συμβούλιο του κόμματός του, αναφέρθηκε σε κινήσεις του Σαρκοζί ως «παράδειγμα πατριωτισμού». Αρκετά πρωτύτερα είχε φροντίσει για την εκλογή στη Βουλή με το ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, των Μάνου - Ανδριανόπουλου, των πιο σκληρών στην εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής Μητσοτάκη.

Να μιλήσει κανείς, απλά, για την κατάντια της ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας, όπου έγιναν όλοι τους «κεντροαριστερά» λιβανιστήρια της «δεξιάς», όπως αρέσκονται να την αποκαλούν; Ή πολύ περισσότερο να προβληματιστεί από το γεγονός ότι τόσο πολύ πια ταυτίζονται στα βασικά πολιτικά ζητήματα, που δημόσια αλληλοσυγχαίρονται, αλληλοδιορίζονται και αλληλοϋποστηρίζονται; Να προβληματιστεί και όταν έρθει η ώρα να πράξει. Με «μαύρο» στο δικομματισμό ή τις παραφυάδες του. Και ψήφο κόκκινη.