ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΑΣΟΚ: Φύγατε από το διάλογο; Και ο ΣΥΝ έφυγε; Τι μπελά έχετε βρει από το ΚΚΕ!..

***

Τι κρίμα, να μην είναι κι εδώ τα πράγματα όπως στην Ιταλία κι αλλού, για να βάζετε τους εργάτες να ψηφίζουν υπέρ της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης!

***

Τι κρίμα, ε;

***

Αυτό το Ασφαλιστικό δε λέει με τίποτα να αντιμετωπίσει τα χρόνια προβλήματά του!!

***

Στο μεταξύ ο Ευθυμίου (ΠΑΣΟΚ), όπως κι ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ), συνεχίζουν να βλέπουν κρυφή ατζέντα στο Ασφαλιστικό!!!

***

Βρε, όταν δε θέλεις να δεις, δε βλέπεις με τίποτα!..

***

Πάλι τα «σταλινικού τύπου» επανέλαβε ο Γιώργος (ΠΑΣΟΚ)! Βάλτε τον Γιώργο δίπλα στον Στάλιν, να δείτε τη διαφορά... Βουνό (ο Στάλιν) και δίπλα ο νάνος!..

***

Στο προσκήνιο τη γυναίκα την έφερε ο Αντρέας Παπανδρέου, είπε ο Βενιζέλος!!!! Πρόκληση!!

***

Οταν το ΕΑΜ έδωσε (1944) το δικαίωμα στη γυναίκα να ψηφίσει (και ψήφισε στις εκλογές του 1944 εν μέσω Κατοχής), τότε λοιπόν ο Αντρέας έκανε διακοπές στις ΗΠΑ!..

***

Καλά, οι θέσεις που έχουν τα κόμματα για το Ασφαλιστικό είναι άγνωστες;

***

ΣΥΝ: Γνωστά είναι! Και ο βίος και η πολιτεία του καθενός...

***

Κοροβέση (ΣΥΝ): «Συγκλονιστική» η συνέντευξή σου στον Θεοδωράκη (ΜΕΓΚΑ)! Τελικά, τι θα γίνει με τον μπάτσο που έχεις μέσα σου;

***

Ολοι έχουμε έναν μπάτσο μέσα μας, αν δεν το γνωρίζετε...

***

Εδώ δε θα γίνει της Ιταλίας!..

***

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αγρύπνιες

Οι τελευταίες πυρκαγιές, ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, προκάλεσαν διάφορα ερωτήματα, απορίες, αισθήματα, συναισθήματα και ποικίλες σκέψεις σε όλους μας καθώς παρακολουθούσαμε την εξάπλωσή τους και την εξέλιξή τους. Στα πρόσωπα των πυρόπληκτων είδαμε τον πόνο, τον καημό της χρόνιας εγκατάλειψης, τη θλίψη, την απελπισία, την απόγνωση, την ερήμωση, τη δυσπιστία, το άγνωστο μέλλον.

Μείναμε άγρυπνοι τις νύχτες αγωνιώντας για το τι θα ξημέρωνε την άλλη μέρα στη χώρα μας. Εκείνες τις νυχτερινές ώρες μέτρησα τις ερωτήσεις μου, και τις βρήκα περισσότερες από όσες μπορούσα να απαντήσω. Και όσες είχα απαντήσει, τις έκρινα η ίδια.

Αλλά ποιος έκρινε την κρίση μου; Οπότε, όχι μόνο έμπαιναν σε αμφισβήτηση, αλλά απορρίπτονταν. Αναρωτιόμουν αν ο όλος συντονισμός για την κατάσβεση των πυρκαγιών θα μπορούσε να γίνει με τη βοήθεια κάποιων ηλεκτρονικών μέσων βάσει δεδομένων. Αλλά υπήρχαν τα δεδομένα; Τα είδη βλάστησης σε βουνά και πεδιάδες, πόσο εύφλεκτα ή βραδυφλεγή ήταν; Πόσο απείχε η μια πλαγιά από την άλλη, το ύψος των κορυφών (αυτό μάλλον ναι), το βάθος των χαραδρών (πιθανόν), τα πλησιέστερα ποτάμια, ρυάκια και άλλα καθώς και η κοίτη τους ή η ροή τους;

Δεν ήξερα περισσότερα και επομένως περισσότερες ερωτήσεις, έστω και προς τον εαυτό μου. Ωστόσο, ανακάλυψα τις δικές μου ελλείψεις. Αγνοούσα ακόμα και τις ονομασίες των δέντρων, των θάμνων, των μικρών ζώων που είχαν μονιές μέσα στη γη, και την αναπαραγωγή τους, των πουλιών που έπλεκαν φωλιές στα κλαριά ή στις κουφάλες των δέντρων, την επώαση των αυγών τους, την τροφή τους. Αγνοούσα τη διάρκεια της ηλικίας τους, πανίδας και χλωρίδας, το βάθος των ριζών τους, τη χρησιμότητά τους και τη χρήση τους, αν φυτεύονταν ή αν ο αέρας σκόρπιζε τους σπόρους και πολλαπλασιάζονταν.

Το ξύλο της ελιάς καίγεται και βρεγμένο, έλεγε η μαμά μου. Γιατί; Μα, από το λάδι του. Tα πλατάνια προϋποθέτουν νερό. Δίπλα σε καφενεδάκια σε μικρά, πανέμορφα, πέτρινα χωριά, γύρω από το Διαβολίτσι, που πηγαίναμε για κρύο νερό και παστέλι, κάτω από ψηλά, μεγάλα, εκατόχρονα, πλατάνια, απολαμβάναμε τον ίσκιο τους. Οντως, κάπου εκεί γύρω από τους χοντρούς κορμούς τους, έτρεχε λιγότερο ή περισσότερο νερό.

Οι ευκάλυπτοι καίγονται; Και βέβαια. Περνούσα, όταν έμενα στο Αργος για να γράψω το Καφενείο ο Τέταρτος Κόσμος, απέναντι για να πάω στο Ναύπλιο και το λεωφορείο ταραζόταν από τις ρίζες των ευκαλύπτων, που σαν τεράστια και μακριά γκρίζα φίδια διέσχιζαν το λεωφορειόδρομο από τη μια μεριά στην άλλη. Δεν πρόλαβα να ρωτήσω τη μαμά μου αν οι μουριές καίγονται. Ο Μοριάς, όμως;

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ