Από τη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν την Τρίτη οι πρωθυπουργοί Κίνας Λι Κεκιάνγκ και Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς

Η συμφωνία για τη δημιουργία μιας σύγχρονης σιδηροδρομικής υπερταχείας Βελιγραδίου - Βουδαπέστης (γνωστή και σαν «Διάδρομος Χ» εκτιμούμενου κόστους περίπου τριών δισ. ευρώ), που θα συνδέει τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης με κομβικούς άξονες των Βαλκανίων, της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης και στόχο την καλύτερη προώθηση των κινεζικών προϊόντων στις ευρωπαϊκές αγορές ήταν ένα από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα αυτής της Συνόδου. Μεταξύ άλλων γιατί προβλέπεται να μειώσει σημαντικά το κόστος και το χρόνο μεταφοράς των εμπορευμάτων (σε περίπου 2,5 ώρες από τις 8 που χρειάζονται σήμερα για να φθάσουν καταναλωτικά αγαθά από το Βελιγράδι στη Βουδαπέστη), μετά το τέλος του 2017, οπότε αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί το έργο.

Ηταν, παράλληλα, φανερή η προσπάθεια του Κινέζου πρωθυπουργού, πριν καν ξεκινήσει η ετήσια Σύνοδος της Κίνας με τις χώρες της CEE, να καθησυχάσει τα ανταγωνιστικά στην Κίνα μονοπώλια της ΕΕ ότι προτίθεται να επιχειρήσει τη μεγαλύτερη διείσδυση στις ευρωπαϊκές αγορές «χωρίς σύγκρουση» με τα συμφέροντα του ευρω-ενωσιακού κεφαλαίου, δίχως να ανακόψει την ενταξιακή διαδικασία χωρών της περιοχής σε ευρω-ατλαντικές δομές...«Η Κίνα δεν έρχεται στην περιοχή για να ανταγωνιστεί την ΕΕ. Στηρίζει την ΕΕ, την ευρωπαϊκή διαδικασία ολοκλήρωσης και ένα ισχυρό ευρώ» είχε δηλώσει χαρακτηριστικά αργά το βράδυ της Τρίτης φθάνοντας στο Βελιγράδι ο Λι Κεκιάνγκ, εκμεταλλευόμενος, όπως τόνιζαν αναλύσεις μερίδας του διεθνούς Τύπου, τις μεγάλες ανάγκες για σύγχρονες συγκοινωνιακές, ενεργειακές υποδομές των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και το τωρινό, χαμηλό επενδυτικό ενδιαφέρον ευρω-ενωσιακών (ακόμη και ρωσικών...) μονοπωλίων στην περιοχή.

Την Τετάρτη, πρώτη μέρα έναρξης της Συνόδου, ο Κεκιάνγκ έσπευσε να υπογραμμίσει τα «κοινά θεμελιώδη συμφέροντα και τις παραδοσιακές σχέσεις φιλίας» του Πεκίνου με τις χώρες της περιοχής, επισημαίνοντας ότι εάν «ενωθούν» και οι 17 «αντιπροσωπεύουν μία τεράστια και δυναμική αγορά 1,5 δισ. ανθρώπων και μία οικονομία μεγέθους 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων». Και σε αυτήν τη Σύνοδο ο Κεκιάνγκ μίλησε για συμφωνίες «win-win» κατά τις οποίες κερδίζουν και οι δύο πλευρές, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν μπίζνες και κέρδη για όλους.

Από την άλλη, δε θα πρέπει να παραβλέψουμε και τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των χωρών (δηλαδή αστικών τάξεων) της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης σχετικά με το ποια θα εμφανιστεί ως ο «καλύτερος εταίρος» των Κινέζων. Η Σέρβα υπουργός Υποδομών και Μεταφορών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ζοράνα Μιχαΐλοβιτς, προσπάθησε για παράδειγμα την περασμένη Παρασκευή να «ξεπεράσει» το σκόπελο δημοσιογραφικής ερώτησης περί ενδεχόμενης υποβάθμισης του ρόλου της Σερβίας στα υπό κατασκευή κομβικά έργα υποδομών στον άξονα Βελιγραδίου - Βουδαπέστης, λόγω του ρόλου της Ελλάδας, και συγκεκριμένα του λιμανιού του Πειραιά που θεωρείται η βασικότερη θαλάσσια πύλη προώθησης των κινεζικών προϊόντων στις αγορές της Ευρώπης, τονίζοντας το «διεθνή χαρακτήρα» των υπό κατασκευή έργων. Η ίδια, μάλιστα, απέρριψε ενδεχόμενη αποτυχία του νέου κινεζικού σιδηροδρομικού άξονα υπερταχείας Βελιγραδίου - Βουδαπέστης ανάλογης με εκείνη του ρωσικού αγωγού φυσικού αερίου «Σάουθ Στριμ», ισχυριζόμενη ότι στη σημερινή περίπτωση τάχα «δεν υπάρχουν οι σύνθετες σχέσεις που υπάρχουν ανάμεσα σε ΕΕ, Ρωσία και Ουκρανία».

Σε ζήτημα μακράς διπλωματικής διαβούλευσης φαίνεται πως εξελίσσεται το τροποποιημένο ιορδανικό σχέδιο απόφασης που υποβλήθηκε στα μέσα της βδομάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και το οποίο επιχειρεί, μεταξύ άλλων και με αυτόν τον τρόπο, να δρομολογήσει την επίτευξη δίκαιης, συνολικής ειρηνευτικής λύσης στο Παλαιστινιακό, 12 μήνες από την υιοθέτηση του ψηφίσματος, και σταδιακή αποχώρηση των ισραηλινών κατοχικών δυνάμεων από τα παλαιστινιακά εδάφη έως το τέλος του 2017.

Το προσχέδιο απόφασης σημειώνει ακόμη ότι βάση μίας λύσης, ύστερα από διαπραγμάτευση, θα πρέπει να είναι, μεταξύ άλλων, η χάραξη των συνόρων που υπήρχαν πριν από τον πόλεμο των Εξι Ημερών το 1967, συμφωνίες σε θέματα ασφαλείας και η «Ιερουσαλήμ, ως κοινή πρωτεύουσα των δύο κρατών». Καλεί, επίσης, τις αντιτιθέμενες πλευρές «να απόσχουν από κάθε μονομερή και παράνομη ενέργεια -όπως η εποικιστική δραστηριότητα- η οποία θα μπορούσε να υπονομεύσει τη βιωσιμότητα μιας λύσης δύο κρατών».

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να επισημανθεί το γεγονός πως το σχέδιο ψηφίσματος υποβλήθηκε έπειτα από τις εντατικές διαβουλεύσεις της Παλαιστινιακής πλευράς με τους υπουργούς Εξωτερικών των ΗΠΑ και των ισχυρότερων χωρών της ΕΕ, επιχειρώντας να προκαλέσει νέες ζυμώσεις και διαδικασίες με στόχο μία διαπραγμάτευση, υπό καλύτερους όρους, έπειτα από τη νέα σφαγή σε βάρος του παλαιστινιακού λαού που διέπραξε η ισραηλινή πολεμική μηχανή με την τρομοκρατική επιχείρηση «Προστατευτική Αιχμή». Υποβλήθηκε ακόμη και έπειτα από μία ακόμη άκαρπη προσπάθεια του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Τζον Κέρι, σε Ρώμη, Παρίσι και Λονδίνο να «αναβιώσει» μία «ειρηνευτική» διαπραγματευτική διαδικασία με σημαδεμένα χαρτιά και προβολή των ανένδοτων θέσεων του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, για αναστολή κάθε διαπραγμάτευσης αλλά και οιασδήποτε κίνησης σε σχέση με το παλαιστινιακό πριν τις πρόωρες ισραηλινές γενικές εκλογές του ερχόμενου Μάρτη...

Η ανυποχώρητη ισραηλινή στάση δεν κάμφθηκε ούτε από ψηφίσματα Ευρωβουλής και άλλων κοινοβουλίων χωρών περί αναγνώρισης της Παλαιστίνης, ούτε από την, επίσης συμβολική, μη δεσμευτική απόφαση Δικαστηρίου της ΕΕ να αφαιρέσει το όνομα της παλαιστινιακής ισλαμικής οργάνωσης της «Χαμάς» από τη μαύρη λίστα των οργανώσεων που στηρίζουν την τρομοκρατία. Μολονότι κατέστη σαφής η έντονη ενόχληση της κυβέρνησης Νετανιάχου ακόμη και από τις πιο απλές, συμβολικές κινήσεις και ψηφίσματα χωρών της ΕΕ υπέρ της παλαιστινιακής πλευράς...

Σε κάθε περίπτωση και παρά τις διαφαινόμενες δυσκολίες, η παλαιστινιακή πλευρά συνεχίζει να έχει ανοιχτή την πόρτα της διαπραγμάτευσης και να πιέζει προς αυτήν την κατεύθυνση, με τον Παλαιστίνιο πρέσβη στον ΟΗΕ, Ριγιάντ Μανσούρ, να επισημαίνει προ ημερών πως το τροποποιημένο σχέδιο απόφασης που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ παραμένει και αυτό ανοιχτό σε αλλαγές μέχρις ότου τεθεί σε ψηφοφορία, τονίζοντας ότι «δεν υπάρχει καμία βιασύνη» γι' αυτήν τη διαδικασία. «Οι διαβουλεύσεις», τόνισε, «θα συνεχιστούν με όλες τις πλευρές και τους Αμερικανούς, αν είναι έτοιμοι και πρόθυμοι, ώστε να καταφέρουμε να υιοθετήσουμε κάτι στο Συμβούλιο Ασφαλείας που θα ανοίξει μία σοβαρή πόρτα στην ειρήνη».

Εν μέσω αυτών των εξελίξεων, απέκτησε ιδιαίτερη σημασία η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε προχτές στα κεντρικά γραφεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) ανάμεσα στον Πρέσβη του παλαιστινιακού κράτους στην Αθήνα, Μαρουάν Εμίλι Τουμπάσι, και το Γενικό Γραμματέα της ΠΣΟ, Γιώργο Μαυρίκο.

Ο ΓΓ της ΠΣΟ εξέφρασε, εκ μέρους ενός οργανισμού που εκπροσωπεί περίπου 90.000.000 μέλη, την αλληλεγγύη και το διεθνισμό του παγκόσμιου συνδικαλιστικού κινήματος σε σχέση με το δίκαιο αγώνα του παλαιστινιακού λαού για αναγνώριση του Παλαιστινιακού Κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Στη διάρκεια της συνάντησης, συζητήθηκαν και οι νέες, διεθνείς πρωτοβουλίες για το 2015 με στόχο την υπεράσπιση της εργατικής τάξης στην Παλαιστίνη και ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού. Μάλιστα στη διάρκεια της συνάντησης ο ΓΓ της ΠΣΟ, επέδωσε στον Παλαιστίνιο πρέσβη επίσημο έγγραφο της ΠΣΟ που στάλθηκε στο γγ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, και παρουσιάστηκε ήδη στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Ν. Υόρκη.