Παράσταση διαμαρτυρίας στις 3.30 μ.μ., στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής
Το ραντεβού έχει δοθεί για τις 3.30 μ.μ. στο χώρο όπου συνεδριάζει το Περιφερειακό Συμβούλιο (Αναστάσεως 2 και Τσιγάντε, Παπάγου - Χολαργός). Πούλμαν θα αναχωρήσουν στις 3 μ.μ. από την πλατεία Λαού στα Ταμπούρια.
Οπως επισημαίνει στο κάλεσμά της η Ενωση Γονέων και Κηδεμόνων Κερατσινίου - Δραπετσώνας: «Ειδικά τους τελευταίους μήνες η κατάσταση με τη δυσοσμία είναι αφόρητη. Είναι τόσο έντονη που κυριολεκτικά δεν μπορούμε να ανοίξουμε τα παράθυρα των σπιτιών μας».
Σημειώνεται ότι «κοντά στα καζάνια υπάρχουν σχολεία που καθημερινά υποδέχονται εκατοντάδες μαθητές και εκπαιδευτικούς. Στην περιοχή της ανάπλασης (Λιπάσματα), σε απόσταση αναπνοής από τα καζάνια, τα σχολεία πραγματοποιούν σχολικούς περιπάτους (υπάρχουν φορές που έχουν αναβληθεί λόγω της πολύ έντονης δυσοσμίας!). Το 2018, που οι ζέστες ξεκίνησαν νωρίτερα, έκλεισαν ακόμα και τα σχολεία που βρίσκονται στην περιοχή, με απόφαση του δήμου, καθώς είχαμε μέχρι και λιποθυμικά επεισόδια μαθητών».
Η Ενωση σημειώνει τις διαχρονικές ευθύνες «τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ όσο και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν αδειοδοτήσει βιομηχανική δραστηριότητα στην ήδη επιβαρυμένη περιοχή μας». Επίσης «τεράστιες είναι οι ευθύνες της σημερινής και της προηγούμενης περιφερειακής αρχής, αλλά και της δημοτικής αρχής του ΣΥΡΙΖΑ, που συνέβαλαν στον αποπροσανατολισμό του λαού και καθησύχαζαν ότι τάχα θα βρεθεί λύση, καλλιεργώντας αυταπάτες».
Οι φορείς που συμμετέχουν στην κινητοποίηση καλούν σε ενίσχυση της πάλης ενάντια στις πολιτικές που αφήνουν τα καζάνια του θανάτου μέσα στην καρδιά της πόλης και διεκδικούν:
Στην κινητοποίηση συμμετέχουν επίσης: Σύλλογος Γυναικών «Η στοργή του παιδιού» (μέλος της ΟΓΕ), Πολιτιστικός Σύλλογος Δραπετσώνας «Τερψη-χώρος», Εξωραϊστικός Σύλλογος Χαραυγής Κερατσινίου, Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής, Σύλλογος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Kερατσινίου - Περάματος «Nίκος Πλουμπίδης», EΛME Πειραιά.
Να σημειωθεί ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» Αττικής στο σημερινό Περιφερειακό Συμβούλιο αναμένεται να καταθέσει σχέδιο ψηφίσματος σχετικά με τις εξελίξεις στο χώρο των «Λιπασμάτων» και στην «Oil One». Με αυτό θα ζητήσει από το Συμβούλιο να αποφασίσει και να απαιτήσει από την κυβέρνηση και κάθε εμπλεκόμενο:
- Την άμεση μετεγκατάσταση των δεξαμενών πετρελαιοειδών, των καζανιών του θανάτου, εκτός οικιστικού ιστού, με όλα τα απαραίτητα μέτρα για το περιβάλλον.
- Την αξιοποίηση των συγκεκριμένων χώρων για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών με απαλλοτρίωση της έκτασης και δημιουργία υποδομών για Υγεία, αναψυχή, πράσινο, πολιτισμό, άθληση.
- Την κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και την αποκλειστική χρηματοδότηση και συντήρηση των εκτάσεων και των υποδομών από τον κρατικό προϋπολογισμό, φορολογώντας το κεφάλαιο.
To θέμα της σύσκεψης είναι η ανάγκη διεκδίκησης να αποδοθούν στο λαό δύο μεγάλες εκτάσεις. Πρόκειται για χώρους του ΟΣΕ και για το στρατόπεδο «Κοσκινά» (γνωστό ως 301).
Στο κάλεσμά τους οι εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» υπογραμμίζουν ότι οι δύο χώροι είναι εγκαταλειμμένοι με ευθύνη των κυβερνήσεων και την ανοχή των δημοτικών αρχών και τονίζουν ότι μπορεί να αξιοποιηθούν ως χώροι πρασίνου και αναψυχής για τους κατοίκους.
Σε μια χώρα όπου με το πάτημα ενός κουμπιού μπορεί να μάθει κανείς πόσοι σκύλοι και γάτες, πόσα δέντρα και πόσοι θάμνοι υπάρχουν σε μια πόλη, χρειάζεται μια «Νύχτα Αλληλεγγύης» για να «απογραφούν» οι άστεγοι του Βερολίνου. Η υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων του κρατιδίου του Βερολίνου, στέλεχος της «κυβερνώσας αριστεράς» στη Γερμανία, της «Linke», που συγκυβερνά με Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινους, περηφανεύεται για το ότι το Βερολίνο είναι η τρίτη πόλη στον κόσμο, μετά τη Νέα Υόρκη και το Παρίσι, που παίρνει μια τέτοια ρηξικέλευθη και ...αξιοζήλευτη πρωτοβουλία για να υπάρξει επιτέλους «μια ρεαλιστική στατιστική των αστέγων».
Οι 3.700 εθελοντές που δήλωσαν συμμετοχή σ' αυτήν την «πρεμιέρα», την περασμένη βδομάδα, είχαν βέβαια και οδηγίες, για «να μη θίξουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων». Για παράδειγμα, δεν επιτρεπόταν να βγάζουν φωτογραφίες τους αστέγους, να τους ξυπνάνε από τα παγκάκια και τα χαρτόκουτα ή να μπαίνουν σε γιαπιά και εισόδους πολυκατοικιών, όπου είχαν βρει καταφύγιο από το τσουχτερό κρύο της νύχτας, για να μην παραβιάσουν τον «ιδιωτικό τους χώρο».
Πέρα από τον απύθμενο κυνισμό της συγκεκριμένης «δράσης», αυτό που αποσιώπησε η υπουργός είναι ότι το Βερολίνο έχει την πρωτιά στις εξώσεις, με τους ιδιοκτήτες κατοικιών να πετάνε στο δρόμο 5.000 ανθρώπους κάθε χρόνο. Επίσης, ότι μαζί με τη Βρέμη κρατάει τα σκήπτρα της παιδικής φτώχειας: 167.000 παιδιά ζουν σε οικογένειες που συντηρούνται στοιχειωδώς με τα ψίχουλα των επιδομάτων.
Αυτά τα στοιχεία είναι ενδεικτικά μόνο της γενικότερης κατάστασης των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα - ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ευρώπη. Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Ομάδα Εργασίας για τη Βοήθεια των Αστέγων (BAGW), οι άστεγοι έφτασαν σε ολόκληρη τη Γερμανία τους 680.000. Το Γερμανικό Ινστιτούτο Νεολαίας υπολογίζει τον αριθμό των ατόμων κάτω των 25 χρόνων που ζουν στο δρόμο στις 37.000, μεταξύ αυτών και χιλιάδες ανήλικοι.
Πριν από ένα χρόνο, το ίδρυμα «Off Road Kids» προειδοποίησε για ραγδαία αύξηση των άστεγων νέων μέχρι το 2021, που θα ξεπεράσουν τους 100.000, «εφόσον η πολιτεία συνεχίζει και μένει ανενεργή». Ομάδα ιδιαίτερα ευάλωτη θεωρούνται τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ορφανοτροφεία, αφού διακόπτεται η οικονομική βοήθεια και στήριξη μόλις γίνουν 18 χρόνων. Το αστικό κράτος «νίπτει τας χείρας του» μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, με συνέπεια οι νέοι αυτοί άνθρωποι κυριολεκτικά την επομένη της ενηλικίωσής τους να βρίσκονται στο δρόμο.
Ολα τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν δυνατό χαστούκι σ' αυτούς που διαχειρίζονται, αλλά και σ' αυτούς που ευαγγελίζονται τον «εξανθρωπισμό» του βάρβαρου και σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Καμιά «Νύχτα Αλληλεγγύης» δεν πρόκειται να βελτιώσει την κατάσταση αυτών των ανθρώπων, γιατί δεν είναι η έλλειψη επακριβών στατιστικών που φταίει για τις δραματικές συνθήκες διαβίωσής τους, αλλά η πολιτική που εξασφαλίζει δισεκατομμύρια στα μονοπώλια από τη μια και από την άλλη διευρύνει τη φτώχεια, τη μισοδουλειά και τη μισοζωή για τα λαϊκά στρώματα, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη. Αυτή η πολιτική είναι ανάγκη και μπορεί να ανατραπεί με την πάλη των λαών, που θα έχει στόχο την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.