Πρόταση: Να μειωθούν οι ομάδες της Α Εθνικής σε 12-14 και να καθιερωθεί αλά μπάσκετ το σύστημα των πλέι οφ! Σκεπτικό: Ετσι το πρωτάθλημα θα ισχυροποιηθεί, ο συναγωνισμός για την ανάδειξη του πρωταθλητή θα γίνει μεγάλος, οι αναμετρήσεις θα αποκτήσουν τεράστιο ενδιαφέρον και το κίνητρο για να μαγνητίσουν τους φιλάθλους θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο.

Η σοβαρή αυτή πρόταση και το λογικότατο σκεπτικό της διατυπώνονται στο "Ρ" από τον Νίκο Νιόπλια.Ο διεθνής μέσος του Παναθηναϊκού καταγράφει με αυτόν τον τρόπο την ανησυχία του για τη συνεχιζόμενη και μέσα στο απερχόμενο 94 αποχή των φιλάθλων από τα γήπεδα και προχωρεί ανεπιφύλακτα σε ανάλογους προβληματισμούς διεξόδου, που υπάρχουν στον παραγοντικό κόσμο, στα Μέσα Ενημέρωσης αλλά και σε δεκάδες συναθλητές του.

Παράλληλα ο 29χρονος άσος εκφράζει την επιφύλαξή του για τον υπό μεθόδευση θεσμό του 4ου ξένου. "Πρέπει να εφαρμόζουμε τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Οχι όμως αποσπασματικά και πρόχειρα" παρατηρεί και απαιτεί από τους αρμόδιους "να προσέξουν την ποιότητα των παικτών που έρχονται εδώ".Συμπληρώνει τη σκέψη του με την εξής προέκταση: "Μπορούμε στ' αλήθεια να προσελκύσουμε πολύ καλούς ξένους ποδοσφαιριστές. Υπάρχουν 5-6 ΠΑΕ που είναι σε θέση να πληρώσουν τα ανάλογα ποσά. Δεν έρχονται όμως οι καταξιωμένοι παίκτες. Διστάζουν. Κι ένας σοβαρός λόγος γι' αυτό είναι που στο εξωτερικό το ποδόσφαιρό μας σε συλλογικό επίπεδο έχει δυσφημιστεί εξαιτίας των κακών αγωνιστικών χώρων, της βίας στις εξέδρες αλλά και της ανοχής στο σκληρό παιχνίδι. Γιατί να ρθει λοιπόν ο άλλος, αν για παράδειγμα οι διαιτητές δεν τον προστατεύουν;".

Μια και ο λόγος για την προστασία των ποδοσφαιριστών από τους διαιτητές, ποιος θα μας προστατέψει από τις κακές διαιτησίες;

Ο Ν. Νιόπλιας δε συμμερίζεται την εικόνα που περνάει ο Τύπος στο σύνολό του για τους διαιτητές. Εχει αντίλογο: "Οτι κάνουν λάθη οι διαιτητές, κάνουν. Αλλά το λάθος να τους αντιμετωπίζουν όλοι σαν τα μαύρα πρόβατα είναι χειρότερο για το ποδόσφαιρο. Η καχυποψία που υπάρχει στο πρόσωπό τους, έχει γίνει φέτος το υπ' αριθμόν ένα ζήτημα κάθε Κυριακή. Δεν είναι σωστό αυτό. Το αποτέλεσμα το νιώθουμε εμείς οι παίκτες μέσα στο γήπεδο. Από την καθημερινή κριτική, συχνά άδικη, οι διαιτητές πιέζονται, αγχώνονται και δεν είναι λίγοι εκείνοι που δε βελτιώνονται. Πρέπει και στον τομέα αυτό να συμμορφωθούμε με αυτά που γίνονται στον υπόλοιπο κόσμο. Για παράδειγμα, όταν ο διαιτητής δείχνει κίτρινη κάρτα στο από πίσω μαρκάρισμα, πάει και τελείωσε, δεν πρέπει να τον αμφισβητεί κανείς. Αυτή δεν ήταν και η επίσημη πρακτική που υπέδειξε η ΦΙΦΑ στο Μουντιάλ; Γιατί εδώ να ναι αλλιώς;".

Να που έφτασε η κουβέντα και στο Μουντιάλ. Ας πάμε, λοιπόν, πίσω στην Αμερική, στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός της χρονιάς, στο εθνικό... μαράζι! Τώρα που πέρασε ο καιρός και κάποια αποφόρτιση υπάρχει, ποιο μπορεί να είναι το απόσταγμα ενός ψύχραιμου πρωταγωνιστή;

"Η παρουσία μας στο Μουντιάλ ήταν αποτυχία. Ολο και πιο καθαρά φαίνεται πια πως πήγαμε στην Αμερική εντελώς απροετοίμαστοι. Υπάρχουν ασφαλώς ευθύνες και τις έχουν όλοι. Φυσικά και η Ομοσπονδία. Είναι η μισή αλήθεια, αν πούμε, ότι δεν πήγαμε καλά μέσα στο γήπεδο. Δεν πήγαμε καθόλου καλά και στον τομέα της οργάνωσης, κάτι που ασφαλώς επέδρασε αρνητικά στον αγωνιστικό τομέα. Θα τολμούσα μάλιστα να πω, ότι εμείς οι παίκτες, σαν πρωτάρηδες, ίσως να έχουμε κάποιο ελαφρυντικό. Εκείνο, πάντως, που προσωπικά με στεναχώρησε είναι, ότι στα παιχνίδια δεν πήγαμε καλά ούτε ατομικά. Ξέρετε, μια ομάδα μπορεί για διάφορους λόγους να μη σταθεί σαν σύνολο μέσα στο γήπεδο. Σχεδόν πάντα όμως κάποιοι μεμονωμένοι παίκτες της ξεχωρίζουν για την προσπάθεια να βοηθήσουν με την ατομική τους κατάρτιση και τελικά εκείνοι τουλάχιστον φαίνονται. Με μας ούτε αυτό έγινε. Δεν πήγε η ομάδα, δεν πήγε και κανένας μας. Τώρα βλέπω καθαρά, ότι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη μας ήταν η υπερβολική αισιοδοξία, ότι θα πάμε καλά".

Τόσο ο Νιόπλιας,όσο και το σύνολο των διεθνών, που έπαιξαν στην Αμερική, δηλώνουν θιασώτες του "ουδέν κακόν αμιγές καλού" και ως καλό στην περίπτωση θεωρούν την εμπειρία. "Αν πάμε στην Αγγλία, στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, πιστεύω, ότι η εμπειρία της Αμερικής θα μετρήσει και θα κάνουμε καλές εμφανίσεις",υποστηρίζει ο συνομιλητής μας. Το βλέπει από τώρα στην τωρινή ανανεωμένη Εθνική ομάδα: "Προχωράμε στα προκριματικά με πιο μετρημένη αισιοδοξία. Τέσσερις νίκες σε τέσσερα παιχνίδια σημαίνουν απόλυτη επιτυχία. Κανείς όμως δεν πετάει στα σύννεφα. Η νίκη με τη Σκοτία ήταν σημαντική, αλλά το φαβορί είναι η Ρωσία. Εχει πολύ καλή ομάδα. Στο παιχνίδι μαζί της τον Απρίλη, εκείνο που θα μετρήσει είναι να μη χάσουμε. Αν, πάντως, κερδίσουμε, τότε πιστεύω ακράδαντα, ότι θα μας αρκεί η ισοπαλία μέσα στη Φιλανδία για να προκριθούμε. Αυτή η ομάδα που έχουμε τώρα στηρίζεται στη γραμμή του κυρίου Πολυχρονίου να παίζουν οι πιο φορμαρισμένοι. Εγώ αυτό το βρίσκω σωστό. Ακόμα πιο σωστό ήταν, που η αναγκαία ανανέωση γίνεται σταδιακά με κορμό παίκτες από την ομάδα της Αμερικής. Μίκρυνε και η ηλικία, κάτι επίσης απαραίτητο. Σε σύγκριση με την ομάδα που έκανε τα προκριματικά παιχνίδια του Μουντιάλ υπάρχει μόνο αυτή η διαφορά. Εκείνη η ομάδα είχε... χαρακτήρα. Είχε τον αέρα της νικήτριας. Την τωρινή ομάδα θα την έλεγα πιο συντηρητική, αλλά ίσως χρειάζεται αυτόν τον καιρό να είμαστε λίγο πιο μετρημένοι".

Για την Ελλάδα το Μουντιάλ ήταν ένα όνειρο που έγινε εφιάλτης. Προσφορά εμπειρίας βέβαια και ο εφιάλτης. Αλλά στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο η κορυφαία αυτή διοργάνωση άφησε κάτι καλύτερο...

"Πρόσφερε ό,τι καλύτερο. Τη γεύση του καλύτερου ίσως Μουντιάλ. Παρά τις αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες έγιναν πολύ ωραία παιχνίδια και το θέαμα ήταν πλούσιο. Ο κόσμος πολύς και το κέρδος εκατομμυρίων νέων φίλων του ποδοσφαίρου πολύ σημαντικό. Στην καλυτέρευση του θεάματος συντέλεσαν και οι αλλαγές στους κανονισμούς. Επιμένω, ότι μέτρησε και η αυστηρότητα των διαιτητών. Δεν είναι τυχαίο, ότι μετά από πολλά χρόνια σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση υπερίσχυσε το τεχνικό ποδόσφαιρο. Ξαναγύρισαν επιτέλους οι τεχνίτες παίκτες, οι μπαλαδόροι. Ο Μπεμπέτο, ο Ρομάριο, ο Μπάτζιο, ο Στόιτσκοφ, ο Μπρολίν. Στο Μουντιάλ της Ιταλίας είχαν ξεχωρίσει οι ρολίστες και η τακτική της σκοπιμότητας. Εκεί όμως, στην Αμερική, είδαμε σημαντικές καινοτομίες. Οι πιο πολλές ομάδες έπαιζαν και πάλι το σύστημα 4-4-2 και παραλλαγές στο 4-5-1 και στο 3-5-2. Επαιζαν χωρίς λίμπερο, όπως η Βραζιλία, η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Νορβηγία, έπαιζαν γρήγορα και - το σημαντικότερο - χωρίς μαν του μαν, με μοναδικές ίσως εξαιρέσεις τη Γερμανία και την Ελλάδα... Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ η ομάδα της Ισπανίας. Αδικα αποκλείστηκε από την Ιταλία. Αδικα κατέρρευσε και η ομάδα της Αργεντινής. Εγώ πιστεύω, ότι με Μαραντόνα θα πήγαινε πολύ ψηλά. Θεωρώ ευχάριστες εκπλήξεις τη Σουηδία, τη Βουλγαρία, ενώ εντύπωση μου έκανε και η αμερικανική ομάδα. Η μεγαλύτερη απογοήτευση ήταν η Γερμανία. Εκτέθηκε και απέτυχε μόνο και μόνο, επειδή βρέθηκε έξω από το κλίμα του τεχνικού ποδοσφαίρου. Δε χρειάζεται να τονίζουμε συνέχεια ότι η ψαλίδα μικρών - μεγάλων έχει μικρύνει. Αυτό πια είναι καθεστώς τα τελευταία χρόνια. Θέλω να πω όμως, ότι τώρα στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ορισμένες ομάδες δείχνουν να προχωρούν καλά με τον αέρα του Μουντιάλ. Η Βουλγαρία, για παράδειγμα, συνεχίζει στο ρυθμό του Μουντιάλ για λόγους... ψυχολογικούς. Θέλει να "φύγει" από τα περιθώρια των Βαλκανίων και να καθιερωθεί σαν ευρωπαϊκή πια δύναμη. Της Ισπανίας, όμως, η προέλαση, εγώ πιστεύω, ότι έχει πιο στέρεη βάση. Εκεί έχουν συνταιριάξει όλα τα στοιχεία του μοντέρνου, γρήγορου, τεχνικού, επιθετικού ποδοσφαίρου. Είναι κατά τη γνώμη μου η ομάδα της μόδας. Η συντριπτική της νίκη μέσα στο Βέλγιο με 4-1 δίνει, πιστεύω, το μήνυμα της υποχώρησης του δυναμικού στιλ ποδοσφαίρου".

Αυτή η εξέλιξη ευνοεί την ελληνική εκπροσώπηση μέσω της Εθνικής ομάδας, πιστεύει ο Νίκος Νιόπλιας,επειδή ακριβώς πρόκειται για ομάδα περισσότερο τεχνική παρά δυναμική. Ωστόσο, σε συλλογικό επίπεδο έχει τη γνώμη, ότι η διεθνής συμμετοχή φέτος κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα.

"Ηταν επιτυχία για την ΑΕΚ να περάσει στους 16 της πολύ πετυχημένης διοργάνωσης του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν τα κατάφερε, βέβαια, στη συνέχεια αλλά η εμπειρία της ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Πολύτιμη και πολύπλευρη ήταν η εμπειρία και για όλους μας. Μας έφερε πολύ κοντά όχι μόνο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αλλά και σε νέες μορφές οργάνωσης των σωματείων και των διεθνών συναντήσεων, σε πιο ανθρώπινες συνθήκες παρακολούθησης και δημοσιογραφικής κάλυψης αγώνων. Αγωνιστικά, μέτρια τα πήγε και η δική μου ομάδα, ο Παναθηναϊκός. Το ίδιο και ο Αρης με τον Ολυμπιακό. Αν περνάγαμε εμείς και ο Αρης στον επόμενο γύρο θα χαρακτήριζα τη χρονιά καλή".

Στα αυστηρώς "εν οίκω" τώρα. Τι μπορεί να πει... "εν δήμω" ο διεθνής μέσος; "Η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός ήταν οι αναμφισβήτητοι πρωταγωνιστές της χρονιάς. Η ΑΕΚ πήρε δίκαια το πρωτάθλημα, ενώ η ομάδα μου κατέκτησε το Κύπελλο μετά από εκείνο το συναρπαστικό 3-2 στον τελικό με την ΑΕΚ. Στο φετινό πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός τα πάει πολύ καλά και πιστεύω, ότι θα είναι ο πρωταθλητής του 95. Η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να συνδυάσει πρωτάθλημα και Ευρώπη. Ετσι έμεινε πίσω. Τηρουμένων των αναλογιών ούτε η ίδια η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν κατάφερε φέτος το συνδυασμό. Οι ευχάριστες για μένα φετινές εκπλήξεις είναι ο ΟΦΗ και ο Απόλλωνας. Δυσάρεστη έκπληξη είναι ασφαλώς ο Ολυμπιακός. Θέλω να αναφέρω ως χειρότερο φαινόμενο την απουσία του κόσμου από τα γήπεδα. Τη δικαιολογώ όμως με τον εξής τρόπο. Κακά τα ψέματα. Για να πηγαίνει ο κόσμος στα γήπεδα, πρέπει να πηγαίνουν καλά και ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Πρέπει να πηγαίνουν καλά οι μεγάλοι. Ολοι, όμως, όχι ένας".

Ηλίας ΜΑΤΘΑΙΟΣ

Ο Νίκος Νιόπλιας στο βασικό κορμό και της νέας μεταμουντιαλικής Εθνικής ομάδας, που με "μετρημένη πια αισιοδοξία", όπως λέει, βαδίζει από νίκη σε νίκη προς τα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της Αγγλίας. Εδώ ο διεθνής μέσος του Παναθηναϊκού ξεπερνά τον Κόλινς στο πρόσφατο 1-0 επί της Σκοτίας