Παπαγεωργίου Βασίλης

Η «Παγκόσμια Πορεία κατά της φτώχειας και της βίας», εμφανίζεται το 2000 με σκοπό τη διοργάνωση διεθνών πορειών των γυναικών και με αιτήματα «την εξάλειψη της φτώχειας και της βίας κατά των γυναικών, τη δίκαιη διανομή του πλούτου». Συγκροτείται σε διεθνές δίκτυο, αποτελούμενη από 100 εθνικά συντονιστικά όργανα. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ και συμμετέχει στο Συμβούλιό του.

Ολα τα προβλήματα που καταπιέζουν τη γυναίκα περισσότερο από τον άντρα, έχουν τη ρίζα τους στην ταξική εκμετάλλευση και την ανισοτιμία. Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις οξύνουν την ανισότητα και τη διπλή καταπίεση της γυναίκας, της αφαιρούν όποιες κατακτήσεις είχε αποσπάσει το εργατικό, λαϊκό και γυναικείο κίνημα.

Αντικειμενικά ο δρόμος για την ισοτιμία περνά μέσα από την πάλη ενάντια στους βασικούς άξονες της πολιτικής του κεφαλαίου, ενάντια στα ιμπεριαλιστικά του στηρίγματα, οδηγεί στην αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων σε κάθε χώρα, ώστε με την εφαρμογή μια πολιτικής υπέρ του λαού, να τεθούν τα θεμέλια άρσης της διπλής καταπίεσης των γυναικών.

Η «Παγκόσμια Πορεία Γυναικών», ως αιτία των προβλημάτων των γυναικών θεωρεί τον καπιταλισμό και την πατριαρχία. Οι ηγεσίες της ΠΠΓ και της ελληνικής συνιστώσας της, όχι μόνο δεν έχουν καμιά διάθεση σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό, αλλά αντίθετα, λειτουργούν ως σωσίβιο σωτηρίας του - και κυρίως του ευρωπαϊκού! Οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν σ' αυτή, όπως π.χ. ο ΣΥΝ, έχουν ταχθεί υπέρ της πολιτικής ενοποίησης, της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της Κοινής Εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, κάτω από τη θέση της ενδυνάμωσής της στις «μεγάλες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης».

Ο αντικαπιταλιστικός τους λόγος αρχίζει και τελειώνει ανάμεσα στον «καλό» και κακό ιμπεριαλισμό!

Ποια πάλη για την ειρήνη, ενάντια στο μιλιταρισμό, και τους προληπτικούς πολέμους, όταν στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ, συμπαρατάχτηκαν με τα καπιταλιστικά συμφέροντα του άλλου ιμπεριαλιστικού πόλου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης - και, κυρίως, του γαλλογερμανικού άξονα - προβάλλοντάς την ως το φιλειρηνικό αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ! Συμμετείχαν στις αντιπολεμικές διαδηλώσεις που διοργάνωνε το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, μαζί με αυτούς που στήριξαν υλικά τη διεξαγωγή του πολέμου, (ΠΑΣΟΚ), συμβάλλοντας στη χειραγώγηση των αντιιμπεριαλιστικών αισθημάτων του λαού κάτω από τη θέση «να φύγουμε από το ΝΑΤΟ ενισχύοντας την πολιτική άμυνα της ΕΕ»!

Αγωνίστηκαν για την ιμπεριαλιστική «ειρήνη». Απέκρυψαν τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που γεννάνε τους πολέμους. Συγκάλυψαν ότι και η ΕΕ, πέρα του ότι ήδη έχει πάρει μέρος στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν, συμφωνεί και για τους επόμενους, μέσα από συμφωνίες που έχουν υπογράψει και οι χώρες - μέλη της, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

Ποια αντίθεση στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα των γυναικών και μάλιστα των μεταναστριών, κάνει η ελληνική ΠΠΓ, όταν τα πολιτικά της στηρίγματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ):

• ψήφισαν - αποδέχτηκαν τη Συνθήκη Σένγκεν, η οποία είχε προσαρτηθεί στη Συνθήκη του Μάαστριχτ,
• στηρίζουν τη συγκρότηση του ευρωστρατού,
• αποδέχτηκαν και υλοποιούν στην ΤΑ, τη συγκρότηση του συλλογικού χαφιέ της γειτονιάς, δηλαδή της Δημοτικής Αστυνομίας;

Ποια πάλη ενάντια στη φτώχεια των γυναικών, κάνει η ΠΠΓ, όταν στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, που αποδέχονται την ΕΕ ως μονόδρομο ανάπτυξης, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ελευθερίας κίνησης κεφαλαίων - εμπορευμάτων - υπηρεσιών - εργαζομένων, εντείνει το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων που απασχολούνται μαζικά γυναίκες), την ΟΝΕ (που προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις, εμπορευματοποιεί την υγεία, την πρόνοια, την παιδεία, επιφορτίζοντας τη γυναίκα και τη λαϊκή οικογένεια με επιπλέον ευθύνες για την αναπαραγωγή των μελών της);

Αγώνα κατά της φτώχειας κάνουν και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και οι πολιτικοί εκπρόσωποι του ιμπεριαλισμού, που συμμετέχουν στις κινήσεις του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ; Πάλη για τη διαιώνιση των καπιταλιστικών συμφερόντων τους κάνουν - την οποία και ομολογούν μέσα στα διαδίκτυα του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ!

Ποια πάλη ενάντια στην κοινωνία του κέρδους κάνουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ, στην ελληνική Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, που ταυτίζουν το δικαίωμα της εργασίας με το καπιταλιστικό κέρδος, όταν:

• έχουν αποδεχτεί τη Λευκή Βίβλο, η οποία ανατρέπει την πλήρη και σταθερή απασχόληση, προωθεί τις αντιασφαλιστικές αλλαγές στην Κοινωνική Ασφάλιση, κάτω από το ψευδεπίγραφο «κόστος» εργασίας,
• παζαρεύουν (μέσω της ΓΣΕΕ) με την εργοδοσία της «Σίσσερ Πάλκο» για την παραγωγή μεγαλύτερου κέρδους μέσω της εντατικοποίησης της εργασίας κατά 20% και τη μείωση των αποδοχών των εργατριών,
• προωθούν τη μαύρη αγορά εργασίας μέσα από τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η ενότητα δράσης στην οποία η «Παγκόσμια Πορεία Γυναικών» καλεί τις γυναίκες, είναι ενότητα στήριξης της πολιτικής του κεφαλαίου, διάσπασης της συσπείρωσης δυνάμεων ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

• Τα γυναικεία στελέχη της ελληνικής ΠΠΓ πρωτοστατούν στον εργοδοτικό συνδικαλισμό μέσα από τη ΓΣΕΕ, τη ΣΕΣ, υπονομεύουν συστηματικά την ταξική πάλη ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
• Είναι οι μεγάλες απούσες στην ενότητα δράσης που απευθύνει το ταξικό και το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
• Υπονομεύουν τη συσπείρωση δυνάμεων ενάντια στα εθνικά κέντρα που υλοποιούν αυτή την πολιτική. Βλέπουν την εθνική πάλη σαν βάση ενίσχυσης της διεθνούς πάλης, την οποία η ΠΠΓ θεωρεί ως καθοριστική για την αλλαγή της πολιτικής μέσα από τα διεθνή κέντρα. Η πολιτική πρόταση της ΠΠΓ είναι η «δημιουργία ενός παγκόσμιου οργανισμού, με οικονομική εξουσία και με την ισότιμη και δημοκρατική αντιπροσώπευση όλων των κρατών της Γης», για κατάργηση της φτώχειας - μέσα από διεθνείς συμφωνίες - σε 10 χρόνια!

Ο ιμπεριαλισμός, δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία.

Τα μονοπώλια, έχουν εθνική βάση, έχουν τις κυβερνήσεις τους. Τα φαινόμενα εξαθλίωσης σε ορισμένες χώρες της Αφρικής ή Λατινικής Αμερικής οφείλονται στην πιο καθυστερημένη ανάπτυξη του καπιταλισμού σ' αυτές, δηλαδή στον ίδιο τον καπιταλισμό!

Οι διεθνείς οργανισμοί, απαρτίζονται από αυτούς που έχουν τα κέρδη και τις κυβερνήσεις τους, και ο συσχετισμός δυνάμεων σ' αυτούς καθορίζεται από το διεθνή συσχετισμό ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές χώρες {ηγετικές}, και γενικά ανάμεσα στο κεφάλαιο {καπιταλιστικές χώρες} και την εργασία {σοσιαλιστικές χώρες}.

Η ανισότητα διαφορετικών οικονομικών συμφερόντων και η κοινωνική ανισότητα ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, είναι όρος ύπαρξης της εκμεταλλευτικής κοινωνίας.

Η πατριαρχική εξουσία φταίει για την πολιτική ή η ίδια η εξουσία που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου; Και αυτό το αποδεικνύουν τα ίδια τα γυναικεία στελέχη των κομμάτων που στηρίζουν την ελληνική ΠΠΓ, όπως π.χ. ο ΣΥΝ, του οποίου η κ. Δαμανάκη ως εισηγήτρια, στήριξε ενθέρμως την ενίσχυση των επιχειρήσεων στη μεταφορά επενδύσεων στις βαλκανικές χώρες, σαν τη «Πάλκο» για παράδειγμα, που πέταξε 500 εργάτριες στο δρόμο.

Η αντίληψη της ελληνικής ΠΠΓ, για την ισότητα, είναι το όχημα χειροτέρευσης της θέσης των γυναικών, έντασης της ταξικής εκμετάλλευσής της.

Η ισότητα ευκαιριών και η εξίσωση δικαιωμάτων των δυο φύλων, δεν αμφισβητεί την ταξική εκμετάλλευση, αντίθετα τη δέχεται ως αδιαμφισβήτητο γεγονός, ως βάση πάνω στην οποία οικοδομούνται μέτρα εξίσωσης δικαιωμάτων ανδρών - γυναικών, τα οποία επιδεινώνουν τη θέση της γυναίκας. Σύμφωνα με την αντίληψή τους - η οποία κινείται στην πολιτική της ΕΕ - η ισότητα μπορεί να «επιτευχθεί» με τη ρύθμιση θεσμικών κινήτρων, δημιουργίας δομών που να οδηγούν στην εξίσωση ίδιων «ευκαιριών» στην ανεργία, την υποαπασχόληση, την επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας με τη φροντίδα των μελών κλπ. Η επιδότηση των εργοδοτών όμως σημαίνει ανεργία, υποαπασχόληση, φτώχεια. Η ανακατανομή ρόλων των δυο φύλων στην οικογένεια που επιφορτίζεται από τις ελλείψεις των δημόσιων και δωρεάν παροχών στην υγεία, την πρόνοια, σημαίνει χειροτέρευση της ζωής της και της οικογένειάς της.

Οι «λογικές» της άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων και της απονομής δικαιοσύνης, διανομής πλούτου, λειτουργούν αντιπαραθετικά στο ταξικό συνδικαλιστικό και ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα.

Ο αγώνας για τη χειραφέτηση και την ισοτιμία μπορεί να δώσει καρπούς μόνο όταν δένεται αναπόσπαστα με τον αγώνα για την κοινωνική ισότητα. Η λύση συνεπώς είναι στην ανάπτυξη και την όξυνση της ταξικής πάλης, μέτωπο λαϊκό για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία.