Μελέτες και ειδικοί προειδοποιούσαν για την επικινδυνότητα της γέφυρας

Ενα ακόμη προαναγγελθέν έγκλημα είναι η τραγωδία στη Γένοβα την περασμένη Τρίτη, με την κατάρρευση της γέφυρας Μοράντι, που οδήγησε στο θάνατο δεκάδες ανθρώπους. Αυτό προκύπτει από τις απανωτές αποκαλύψεις για την επικινδυνότητά της που ήταν γνωστή εδώ και χρόνια. Οι νεκροί ανέρχονται σε τουλάχιστον 38 - ανάμεσά τους και τρία παιδιά - οι εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια υπολογίζονται σε 10 - 20, ενώ από τους 16 τραυματίες, οι 9 είναι σε κρίσιμη κατάσταση ενώ από συντρίμμια έχουν ανασυρθεί ζωντανοί 4 άνθρωποι.

Και η περίπτωση της γέφυρας Μοράντι, που αποτελούσε τμήμα του πολυσύχναστου εθνικού αυτοκινητοδρόμου Α10, φέρει τη σφραγίδα της καπιταλιστικής ανάπτυξης - και μάλιστα σε μια από τις ισχυρότερες οικονομίες της ΕΕ - που είναι ασύμβατη με τις λαϊκές ανάγκες: Η εκμετάλλευση του οδικού δικτύου από επιχειρηματικούς ομίλους, το κέρδος, η επιδίωξη του κράτους και των επιχειρηματιών για μείωση του κόστους συντήρησης, η περικοπή κονδυλίων για σύγχρονες, ασφαλείς υποδομές, όλα αυτά οδήγησαν στην «αναμενόμενη τραγωδία», όπως διαπιστώνει και ο ιταλικός επιστημονικός ιστότοπος μηχανολόγων «Ingegneri.info».

Η γέφυρα ανήκει στην εταιρεία «Autostrade per l' Italia», η οποία εκμεταλλεύεται περίπου 3.000 χλμ. ιταλικών αυτοκινητοδρόμων (από τα συνολικά 7.000 χλμ.) τσεπώνοντας τεράστια ποσά από τα διόδια, και ελέγχεται από τον όμιλο «Benetton» μέσω της εταιρείας «Atlantia». Σε μια προσπάθεια να εκτονώσει τη λαϊκή αγανάκτηση η ιταλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ανακληθεί η σύμβαση με την εταιρεία «Atlantia» και θα επιβληθεί πρόστιμο 150 εκατ. ευρώ.

Ας δούμε όμως ορισμένα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας με αφορμή την κατάρρευση της γέφυρας Μοράντι:

• Μηχανολογική μελέτη του 2009 εξέταζε το ενδεχόμενο η γέφυρα να κατεδαφιστεί εξαιτίας ανησυχιών για τη δομική της ακεραιότητα καθώς καθημερινά επί πολλές δεκαετίες επιβαρυνόταν με περίπου 25 εκατ. διελεύσεις οχημάτων.
• Ο πολιτικός μηχανικός Σαβέριο Φεράρι, που συμμετείχε στο σχεδιασμό και στην οικοδόμηση της γέφυρας, πριν από πενήντα χρόνια (1967), δήλωσε στην εφημερίδα «La Repubblica»: «Το 1979 άρχισαν να περνούν τα μεγάλα φορτηγά, με σαράντα τόνους βάρος και οι συνθήκες άλλαξαν. Κατά την διάρκεια των ετών πέρασα πολλές φορές από τη γέφυρα Μοράντι και αισθάνθηκα περίεργους κραδασμούς (...) Το κατήγγειλα στην αρμόδια υπηρεσία της εταιρείας, αλλά μου απάντησαν ότι δεν υπήρχαν τα αναγκαία χρήματα. Δεν έγινε ποτέ η συνολική, έκτακτη συντήρηση που χρειαζόταν. Και θεωρώ ότι έπρεπε να προστεθεί κι ένας επιπλέον πυλώνας, στο κεντρικό σημείο της γέφυρας».
• Η γέφυρα Μοράντι «έχει επηρεαστεί από εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα διάβρωσης που συνδέονται με την τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε (στην κατασκευή)», αναφέρει το σάιτ «Ingegneri.info» υπογραμμίζοντας ότι εξαρχής υπήρχαν και ήταν γνωστές κατασκευαστικές αστοχίες.
• Τουλάχιστον 300 γέφυρες, οδογέφυρες και τούνελ στην Ιταλία αποτελούν «παγίδες θανάτου» σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής «Telegraph», που βασίζεται σε εκτιμήσεις ειδικών και σχετικές μελέτες.
• Σύμφωνα με έρευνα της ιταλικής εφημερίδας «Corriere Della Sera», τα τελευταία 5 χρόνια έχουν καταρρεύσει 10 γέφυρες στη χώρα, προκαλώντας θανάτους στις περισσότερες περιπτώσεις. Τα αίτια είναι οι παλιές κατασκευές, οι διαβρώσεις από το χρόνο και τη χρήση, και τα χαμηλά κονδύλια που διατίθενται για συντήρηση, επισκευές και αντικατάσταση των παλιών υποδομών.

Επομένως, ούτε για τυχαίο περιστατικό πρόκειται ούτε για το τελευταίο.

Το ΚΚ Ιταλίας μέσω του Γραμματέα της ΚΕ, Μάρκο Ρίτσο, σημείωσε εξαρχής για την κατάρρευση της γέφυρας: «Οι γενικές αιτίες πρέπει να αναζητηθούν στις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης στρατηγικών υποδομών. Συγκεκριμένα, οι αυτοκινητόδρομοι περιλαμβάνονται σε αυτό, και με τα διόδια εξασφαλίζουν κέρδη στους ιδιώτες - αυτούς που είχαν και έχουν την υποχρέωση να εκτελούν έκτακτη συντήρηση και μάλιστα αντικαταστάσεις (σε γέφυρες όταν είναι παλιές). Το πρόβλημα, όμως, όπως πάντα, είναι το κέρδος. Τώρα, εκτός από την ποινική ευθύνη, η κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει αποζημίωση από αυτούς τους "κυρίους" και να ανακαλέσει τη συμφωνία ιδιωτικοποίησης».

Οπως σημείωσε το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ σε μήνυμά του προς το ΚΚ Ιταλίας, η τραγωδία με την κατάρρευση της γέφυρας στη Γένοβα «δεν είναι τυχαία εξέλιξη. Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι αποτελεί άμεση συνέπεια του ότι τόσο η κατασκευή όσο και η συντήρηση των αυτοκινητόδρομων ακολουθούν το κριτήριο του κέρδους των ομίλων. Είναι ενδεικτικό ότι το συγκεκριμένο κομμάτι του αυτοκινητόδρομου, με την εν λόγω γέφυρα, είναι από αυτά με τα πιο ακριβά διόδια, με τα μεγαλύτερα κέρδη. Είναι μεγάλες και διαχρονικές οι ευθύνες των αστικών κυβερνήσεων, που παραδίδουν αυτοκινητόδρομους και κάθε είδους υποδομές στο μεγάλο κεφάλαιο, με αποτέλεσμα ο λαός να πληρώνει ξανά και ξανά και πάνω από όλα με ανθρώπινες ζωές».