Ισως ποτέ πριν δεν είχαμε δει τόσες γυναίκες συγκεντρωμένες στην πρωτοχρονιάτικη εκδήλωση για την πίτα της ΟΓΕ, ίσως για πρώτη φορά υπήρξε τέτοιος ενθουσιασμός. Γιατί ήταν μια γιορτή γεμάτη έξαρση, αφιερωμένη στις γυναίκες της Κούβας, τις αγωνίστριες «που παλεύουν χορεύοντας και τραγουδώντας». Ισως ακόμα γιατί ήταν μια εκδήλωση μεστή σε περιεχόμενο αλλά και μια γιορτή χαράς, με φώτα, χρώματα, χορούς, απαγγελίες ποιημάτων, κιθάρα και τραγούδι που θύμισαν τα νιάτα μιας επανάστασης που βρίσκεται μέσα μας - και αντέχει! Το πρώτο κομμάτι της πίτας, στην «Ειρήνη που θα την επιβάλλουμε», όπως τόνισε η πρόεδρος της ΟΓΕ Καλλιόπη Μπουντούρογλου. «Δεν θα μας τη χαρίσουν».

Δεν ήταν τυχαία αφιερωμένη η μέρα στις Κουβανές, όπως υπογράμμισε η ίδια. Πρώτα γιατί το 2004 είναι χρονιά αφιερωμένη στα 45 χρόνια της Κουβανικής Επανάστασης. Δεύτερο, γιατί οι ιμπεριαλιστικές πιέσεις που δεν σταμάτησαν ποτέ, σήμερα γίνονται απροκάλυπτα επιθετικές και επικίνδυνες. Ομως η Κούβα δεν είναι και δεν πρέπει να μείνει μόνη της. Κάθε απειλή ενάντιά της αποτελεί απειλή για κάθε χώρα του πλανήτη»!

«Ζούμε την πιο πολύπλοκη και την πιο άγρια εποχή από την ίδρυσή μας, ως γυναικεία οργάνωση εδώ και 28 χρόνια, επισήμανε η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας. Γιατί; Οι μονόδρομοι της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, με το μοίρασμα της λείας με πολέμους και επιθέσεις και κατοχές σε χώρες και σε λαούς, φέρνουν τη φτώχεια, την πείνα και το θάνατο στα παιδιά του κόσμου. Το χάσμα του πλούτου και της φτώχειας διευρύνεται: Η περιουσία των 318 πλουσιοτέρων ατόμων στον κόσμο ισοδυναμεί με το εισόδημα που συγκεντρώνει το 45% των φτωχότερων κατοίκων του πλανήτη, δηλαδή με το εισόδημα 2,3 δισεκατομμυρίων ατόμων. Η κυρίαρχη τάξη έχει οδηγήσει στην υποανάπτυξη το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Οι μονόδρομοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ΟΝΕ, της ελεύθερης αγοράς και της ανταγωνιστικότητας έδειξαν καθαρά τους στόχους τους και στη χώρα μας. Οδοστρωτήρας έχει περάσει πάνω από τις εργατικές κατακτήσεις. Οι χώροι δουλιάς έχουν μετατραπεί σε κολαστήρια άγριας εκμετάλλευσης, ιδιαίτερα των γυναικών: Η αμφισβήτηση του δικαιώματος στη σταθερή και μόνιμη εργασία, η επίθεση στο οκτάωρο και η μαύρη εργασία έχουν γίνει καθεστώς. Η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού και της πρόνοιας θεωρείται σύγχρονη αναγκαιότητα. Βιώνουμε μια εποχή της αντιστροφής των πάντων, της απαξίας κάθε αξίας και οράματος απέναντι στο κέρδος, της χυδαίας χειραγώγησης των συνειδήσεων, εποχή της κυριαρχίας της τηλεβαρβαρότητας.

Αναφερόμενη στους στενούς και μακροχρόνιους δεσμούς της ΟΓΕ με τις γυναίκες της Κούβας η Κ. Μπουντούρογλου, έθεσε ένα επίκαιρο ερώτημα: Γιατί η κουβανική επανάσταση δεν έπαψε να είναι στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστών εδώ και 45 χρόνια; Ακριβώς γιατί επιβεβαιώνει συνεχώς ότι οι λαοί μπορούν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους, να ξέρουν ότι ο πλούτος που παράγουν δεν καταληστεύεται από τους λίγους αλλά επιστρέφει, σ' αυτούς, ότι η πατρίδα τούς ανήκει και έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το σύστημα της ανάπτυξής τους. Η Κούβα, χώρα του τρίτου κόσμου έχει να καυχιέται ότι κατέστρεψε τις θεσμικές βάσεις του ρατσισμού και όλων των διακρίσεων, έχει να καυχιέται για τα επιτεύγματα της υγείας. Στηριγμένη στο ότι «η υγεία του λαού είναι δικαίωμα του ανθρώπου από τη γέννησή του και δεν είναι διαπραγματεύσιμη», κατάφερε παρά τον εγκληματικό αποκλεισμό από φάρμακα να δημιουργήσει ένα κυριολεκτικό Εθνικό Σύστημα Υγείας, παράδειγμα και για τις αναπτυγμένες χώρες. Ενας γιατρός για κάθε 168 κατοίκους σε όλη την Κούβα.

Η Κούβα περηφανεύεται για την Παιδεία, για τα αθλητικά κατορθώματα, για την πρόοδο στον τομέα της Τέχνης, του Πολιτισμού, την ανάπτυξη στον τομέα των επιστημών. Σε αντίθεση με τα παιδιά της Λατινικής Αμερικής - και όχι μόνο - στα παιδιά της Κούβας σε κάθε 15μελή τάξη αντιστοιχεί ένας υπολογιστής, μια τηλεόραση και ένα βίντεο! Ετσι, η Κούβα αποτελεί πρόκληση όχι μόνο για τους λαούς της Λατινικής Αμερικής, αλλά και για τον αναπτυγμένο κόσμο. Ετσι εξηγείται ο λυσσαλέος τρόπος με τον οποίο προσπαθούν οι Αμερικανοί να συντρίψουν την επανάσταση και να μετατρέψουν την Κούβα σε αποικία της Ουάσιγκτον. Κι όμως η Κούβα ανιστέκεται 45 χρόνια μέσα στο στόμα του λύκου! Θα μπορούσε άραγε να συμβεί αυτό χωρίς την ενεργό συμμετοχή των Κουβανών γυναικών; Είναι οι ίδιες στυλοβάτες της επανάστασης γιατί νιώθουν ότι μόνο η σοσιαλιστική ανάπτυξη τους εγγυάται την ισοτιμία τους, το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια. Μαύρες, λευκές και μελαψές αποτελούν το 45% του εργατικού δυναμικού και το 66,1% του τεχνικού και επαγγελματικού προσωπικού της χώρας με μέσο και ανώτερο επίπεδο μόρφωσης.

Η Ομοσπονδία Γυναικών Κούβας αριθμεί τέσσερα εκατομμύρια μέλη, δηλαδή 83% των γυναικών πάνω από 14 χρόνων και οι σύλλογοι γυναικών σ' όλη την Κούβα είναι 73.000. Η πολιτική από μόνη της δεν μπορεί να εξασφαλίσει ουσιαστική ισοτιμία λένε οι γυναίκες της Κούβας, αν το Κίνημα των γυναικών δεν είναι παρόν, δεν παρεμβαίνει ενεργά. Πέντε γυναίκες υπουργοί, τριάντα τρεις υφυπουργοί, τριάντα τρεις γυναίκες στην Εθνοσυνέλευση της λαϊκής εξουσίας και δεν είναι ικανοποιημένες οι Κουβανές. Είναι συνειδητοποιημένοι πολίτες με συμμετοχή στα κοινά. Δεν παραιτούνται από το να διεκδικούν και να εξαλείφουν όλα τα φυλετικά κατάλοιπα...

Ευχαριστώντας τις γυναίκες της Ελλάδας για την αλληλεγγύη τους η εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Γυναικών Κούβας Σάντρα Σελέμα, τόνισε πως «Είμαστε έτοιμες να υπερασπιστούμε με το αίμα μας κάθε σχολείο, κάθε νοσοκομείο, κάθε χιλιοστό της χώρας μας... Από μας τις γυναίκες εξαρτάται να νικήσει η ειρήνη στον κόσμο και η ζωή τον θάνατο», είπε μέσα σε θύελλα χειροκροτημάτων. Μιλώντας με τη σειρά της για τη θέση της γυναίκας στο νησί της Επανάστασης σημείωσε ότι οι γυναίκες αποτελούν το 76,4% των επαγγελματιών, το 36% των βουλευτών, το 51,6% των ερευνητών, το 62% των αποφοίτων πανεπιστημίου και το 44,7% των δημοσίων υπαλλήλων. Το 2003 η Κούβα κατόρθωσε να κατεβάσει την παιδική θνησιμότητα στα 6,3 παιδιά στα χίλια - το πιο χαμηλό ποσοστό στη Λατινική Αμερική!

«Μάταια προσπαθεί ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός να μας απομονώσει από τον υπόλοιπο κόσμο», κατέληξε. «Ξέρουμε πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση με την απειλή μιας άμεσης στρατιωτικής επέμβασης, αλλά είμαστε αποφασισμένες να μην κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω. Δεν θα δεχτούμε ποτέ να υποταχτούμε σε μια ξένη δύναμη. Ενωμένες θα μπορέσουμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Πατρίδα ή θάνατος! Θα νικήσουμε!».

• Την ομιλία ακολούθησε ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ του «902» (που επιμελήθηκε ο Παύλος Ρούφας) για τις πολυποίκιλες προσπάθειες υπονόμευσης της επανάστασης μέχρι και πρόσφατα από τις ΗΠΑ, που ξοδεύουν για το σκοπό αυτό πακτωλούς χρημάτων...
• Η Αλέκα Παΐζη απήγγειλε το ποίημα «Σαν ένα τραγούδι αγάπης» του Κουβανού ποιητή Νέλσον Χερέρα, αφιερωμένο στην Κουβανή γυναίκα: «...Η επανάσταση φούντωσε μέσα σου σαν το άγριο χορτάρι - κι έγινες άλλος άνθρωπος... Φαινόσουν να ξεφεύγεις γοργά από την ανάμνηση σαράντα χρόνων πλύσης και σκουπίσματος, δεχόμενη μια πανάρχια οικογενειακή τάξη που μας επέβαλαν χωρίς να λογαριάσουν εσένα...».
• Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα που ακολούθησε με το συγκρότημα «Περού-Ινκα» και μουσική των Ανδεων και της επανάστασης, η Σάντρα Σελέμα και ο Πάολο Φερνάντες, επιτετραμμένος της πρεσβείας της Κούβας στην Αθήνα έδωσαν το έναυσμα χορεύοντας - για να ακολουθήσουν πλήθος γυναίκες που χόρεψαν στους ρυθμούς της σάμπας και του τάγκο. Στη συνέχεια ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα - επικεντρωμένο στη Γυναίκα - με την εξαίρετη κιθαρίστρια Εύα Φάμπα και την Βασιλεία Παπαρήγα να τραγουδά με τη γλυκιά φωνή της ποιήματα Κουβανών ποιητών και ποιητριών, του Πάμπλο Νερούντα, αλλά και του Μάνου Χατζηδάκι σε ποίηση Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ακούστηκε επίσης το ορχηστρικό «Μαρμελάδα βατόμουρο» της Εύας Φάμπα, η «Ωραία Ανδριάνα των Αθηνών» των Νότη Μαυρουδή και Α. Δασκαλοπούλου. Η εκδήλωση τέλειωσε με το «Σεβιλιάνα» του Λόρκα, τραγουδισμένο από την Βασιλεία μέσα σε μια ατμόσφαιρα έξαρσης...

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, ανάμεσα σε άλλους, η Αλεξάνδρα Δεμερούκα, πρώην πρόεδρος της ΟΓΕ, ο Παναγιώτης Μακρής, τέως Δήμαρχος Καισαριανής, ο Στ. Μπενετάτος, Δήμαρχος Νίκαιας, ο κ. Φωτιάδης, αντιπρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, η Μαριάνθη Αλειφεροπούλου, μέλος του ΔΣ Γιατρών του ΙΚΑ, η Χρυσούλα Γκόγκογλου, γραμματέας της ΠΟΑΟ, η Αιμιλία Αγκαβανάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής του για την Ισοτιμία της Γυναίκας, η δημοσιογράφος Αννα Μπαλλή, η σκηνοθέτης Τέρψη Κολοζώφ, η κ. Αντωνοπούλου, πανεπιστημιακός, ο Νίκος Μπουντούρογλου, αντιπρόεδρος του ΕΣΥΝ, η Ζωγραφιά Μπάρμπογλου, ζωγράφος, η Φαίδρα Ζαμπαθά - Παγουλάτου, ποιήτρια και συγγραφέας και η Φωτεινή Στεργιοπούλου, εκπρόσωπος του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων.