Απέναντί τους η πολιτική που υπηρετεί πιστά τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό, τον αθλητισμό της ντόπας και των χορηγών. Την ίδια στιγμή που την κυβέρνηση, τους παράγοντες και τους επιχειρηματίες του αθλητισμού τους απασχολούν το πώς θα αυξήσουν τα κέρδη τους φτιάχνοντας, για παράδειγμα, τη Σούπερ Λίγκα, διάφοροι σύλλογοι κατεβάζουν ρολά, αφού έχουν εξοντωθεί οικονομικά.
Σήμερα, ο «Ρ» συνεχίζει την έρευνά του για την κατάσταση που επικρατεί στους αθλητικούς συλλόγους της Αθήνας.
Ο Αθλητικός Ομιλος του Αγίου Σώστη στο Νέο Κόσμο ιδρύθηκε το 1980 από κάποιους κατοίκους με αγάπη για τον αθλητισμό και για τη γειτονιά τους. Ο σύλλογος ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με τη δημιουργία και την ανάπτυξη του ομώνυμου συνοικισμού. Σε αυτόν αθλούνταν μεγάλο τμήμα της νεολαίας της περιοχής. Περίπου 150 με 200 άτομα. Ηταν μια «κυψέλη» αθλητισμού και δημιουργικής ενασχόλησης. Περιελάμβανε παιδικά, εφηβικά, ανδρικά και γυναικεία τμήματα μπάσκετ και βόλεϊ, καθώς επίσης και αντίστοιχες ακαδημίες.
«Το ανοιχτό γήπεδο που χρησιμοποιούσαμε δημιουργήθηκε μετά από δική μας παρέμβαση στο υπουργείο. Κάποτε έσφυζε από ζωή, τώρα έχει ρημάξει», μας είπε ο Γ. Παπαβασιλείου, που όταν διαλύθηκε ο σύλλογος ήταν μέλος της διοίκησης. «Ο Ομιλος προέκυψε από το μεράκι κάποιων ανθρώπων, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να αντεπεξέλθουμε στα έξοδα. Ανθρωποι που λατρεύαμε τον αθλητισμό και μας έκαναν να τα παρατήσουμε, αφού βοήθεια δεν είχαμε από πουθενά. Τα τμήματα μαράζωσαν σιγά - σιγά».
Οταν ένα περιφερειακό σωματείο προσελκύει τέτοιο αριθμό νέων από μια περιοχή, αλλά και από άλλες γειτονικές, όπως συνέβαινε στην περίπτωση των παιδικών τμημάτων του ΑΟ «Αγιος Σώστης», συντελεί στη γενικότερη αναβάθμιση μιας γειτονιάς. Παίζει διαπαιδαγωγητικό ρόλο για τη νεολαία. Από τη στιγμή που διαλύθηκε ο σύλλογος, το γήπεδο έχει ερημώσει, δε συντηρείται πια, ενώ έχει γίνει πλέον στέκι τοξικομανών. «Τα ναρκωτικά και η ανάπτυξη του αθλητισμού, λειτουργούν το ένα σε βάρος του άλλου», μας είπε ο Γ. Παπαβασιλείου. «Αφού δεν υπάρχει πια αθλητικός φορέας στην περιοχή, πού να πάνε οι νέοι; Με τι να απασχοληθούν;»
Στο άρθρο 31, παράγραφος 6 του νόμου αναφέρεται: «Κάθε προπονητής συμβάλλεται υποχρεωτικά εγγράφως με τον αθλητικό φορέα στον οποίο παρέχει τις υπηρεσίες του με πλήρη, μερική ή περιοδική απασχόληση εξαρτημένης εργασίας. Η σχετική σύμβαση, για να είναι έγκυρη, απαιτείται να κατατεθεί και να θεωρηθεί από την αρμόδια ΔΟΥ». Οι σύλλογοι, με αυτές τις πενιχρές κρατικές επιχορηγήσεις, καλούνται να παρέχουν δελτία παροχής υπηρεσιών, να πληρώνουν για τα ένσημα των προπονητών, και για όλα τα διαδικαστικά έξοδα.
Τα έξοδα ενός αθλητικού σωματείου με τόσα πολλά μέλη και ομάδες υποδομής (ακαδημίες) είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Χρειάζονται χρήματα για τις μεταφορές των ομάδων, τις ιατρικές εξετάσεις, για αγορά νερών ή γάλατος πριν και μετά τους αγώνες. Για φόρμες, μπάλες, προπονητές και πολλά άλλα ακόμα.
Το ποσό που δαπανά η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε 10 αθλητικά σωματεία για το έτος 2005 - 2006 ανέρχεται στα 22.281 ευρώ. «Τα ποσά είναι αστεία, δεν καλύπτουν κανένα από τα βασικά έξοδα», συμπληρώνει ο Γ. Παπαβασιλείου.
(Συνεχίζεται)
Στο Δήμο Αθηναίων, αυτή τη στιγμή, υπάρχουν 18 αίθουσες γυμναστικής, 60 αθλητικά κέντρα, 7 κλειστά γήπεδα αθλοπαιδιών, 2 γήπεδα ποδοσφαίρου και 4 γήπεδα 5Χ5.
Στα περισσότερα από αυτά, όσοι επιθυμούν να αθληθούν καταβάλλουν (συμβολικό) αντίτιμο, ενώ είναι προφανές πως αυτά δεν επαρκούν για την επαφή με την άθληση των σχεδόν 2.000.000 Αθηναίων. Πράγματι, είναι ενδεικτικό ότι για 32 ποδοσφαιρικά σωματεία υπάρχουν μόνο δύο (!) γήπεδα ποδοσφαίρου...
Στο Δήμο της Αθήνας υπάρχουν συνολικά 300 αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, όπου συνολικά απασχολούνται 800 γυμναστές, καλλιτέχνες και τεχνίτες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού, πάνω από 300.000 άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τον ΟΝΑ.