ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 10 Σεπτέμβρη 1996
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αμερικανικές "λύσεις" στο Κυπριακό

Το τελευταίο χρονικό διάστημα πυκνώνουν οι ενδείξεις ότι επίκειται η εκδήλωση αμερικανικής πρωτοβουλίας για την "επίλυση" του Κυπριακού. Το περιεχόμενο αυτού του σχεδίου είναι σε γενικές γραμμές γνωστό. Αντικατάσταση των δυνάμεων του ΟΗΕ από στρατεύματα του ΝΑΤΟ, αποδιεθνοποίηση του Κυπριακού και μετατροπή του σε πρόβλημα των δυο κοινοτήτων και τέλος, η διχοτόμηση και η δημιουργία ενός ελληνοκυπριακού και ενός τουρκοκυπριακού κράτους, υπό την κηδεμονία φυσικά των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Από τους εμπνευστές και τους υποστηρικτές αυτού του σχεδίου θεωρείται αναγκαίο να καταδειχτεί ότι είκοσι δύο χρόνια μετά την τουρκική εισβολή είναι πλέον αδύνατο να ζήσουν μαζί σε ένα ενιαίο κράτος οι Ελληνοκύπριοι με τους Τουρκοκύπριους. Σ' αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιούνται γεγονότα όπως το προχτεσινό, με το θάνατο ενός Τουρκοκύπριου στρατιώτη και τον τραυματισμό ενός άλλου. Πρόκειται για μια κλασική εφαρμογή του δόγματος "διαίρει και βασίλευε".

Σε παράλληλη τροχιά, με τους ίδιους στόχους, αναπτύσσεται η πολιτική των κυρίαρχων δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο οποίες επιδιώκουν να έχουν μέρος των "κερδών" μέσω της διαδικασίας ένταξης της Κύπρου. Εξάλλου οι Ευρωπαίοι "εταίροι" έχουν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε παράλληλες διαπραγματεύσεις με την ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας και την ηγεσία του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους.

Στον κοινό παρονομαστή της πολιτικής των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκεται η αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας, εξαιτίας της θέσης που κατέχει στους "δρόμους των πετρελαίων", κάτι που φαίνεται και στα τελευταία γεγονότα στο Ιράκ.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση της Τουρκίας αξιοποιεί αυτή τη θέση στα πλαίσια των στρατηγικών σχεδιασμών της "νέας τάξης πραγμάτων" και διεκδικεί με αξιώσεις το ρόλο του χωροφύλακα των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή, το Αιγαίο, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και στο "μαλακό υπογάστριο" της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Στα πλαίσια αυτά υπολογίζει σε ένα σχετικό προβάδισμα στο Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η ελληνική κυβέρνηση εγκλωβισμένη στην πολιτική της υποτέλειας συνεχίζει να διακηρύσσει ότι όσο περισσότερο υποχωρεί στις απαιτήσεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα έχει ελπίδες να πάρει ένας μέρος της πρακτόρευσης των συμφερόντων αυτών των δυνάμεων στη Βαλκανική. Η πραγματικότητα δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Με μαθηματική ακρίβεια η πολιτική αυτή θα καταλήξει στη διχοτόμηση της Κύπρου και σε καθεστώς περιορισμένης κυριαρχίας στο Αιγαίο, ενώ η χώρα θα περιθωριοποιείται σταθερά στο διεθνές περιβάλλον.

Για την υλοποίηση αυτών των σχεδίων το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η Νέα Δημοκρατία, ζητούν την εν λευκώ εξουσιοδότηση του ελληνικού λαού στις εκλογές στις 22 του Σεπτέμβρη.

Οι Ελληνες εργαζόμενοι, οι Ελληνες πολίτες, μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα που τους δίνεται και μ' αυτές τις εκλογές να βάλουν φραγμό σε μια τέτοια πολιτική.

Η ψήφος στο ΚΚΕ δεν ενισχύει μόνο αυτήν την προοπτική, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος με στόχο την ανατροπή των κυρίαρχων επιλογών, για μια εξωτερική πολιτική που θα στηρίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στο σεβασμό των συνόρων, θα προωθεί τις ισότιμες σχέσεις με τις γειτονικές χώρες, θα ενισχύει την πολύπλευρη οικονομική, πολιτική, πολιτιστική συνεργασία, θα δημιουργεί συμμαχίες με γνώμονα την εδραίωση της ειρήνης και την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ