Μια συνέντευξη, που αποτελεί πολύτιμο εργαλείο για κάθε μέλος και φίλο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για κάθε αριστερό και προοδευτικό άνθρωπο που προβληματίζεται. Ενα χρήσιμο εργαλείο, για όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, που πλάι στα άλλα μπορεί να συμβάλει στο να δοθεί πιο αποτελεσματικά η εκλογική μάχη από όλους μας.
Απάντηση: Εμάς δε μας απασχολεί η διαδικασία ανάδειξης στελεχών στα άλλα κόμματα, ωστόσο η αλλαγή στο ΠΑΣΟΚ λίγο πριν τις εκλογές έχει ένα και μοναδικό στόχο: Να δημιουργήσει απατηλές εντυπώσεις, να υποκλέψει τις ψήφους των λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα αυτών που προβληματίζονταν ή είχαν αποφασίσει να καταδικάσουν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Πιστεύουμε ότι αυτή η αλλαγή έχει και γενικότερους στόχους. Νομίζω ότι θα περάσουμε σε μια πορεία ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, όπου θα συνυπάρχουν προσπάθειες διατήρησης του δικομματισμού, αλλά και μετεξέλιξής του σε ένα διπολισμό, μέσα από διάφορες συνεργασίες, να μην αποκλείσουμε μελλοντικά και σύμπραξη ανάμεσα στα δύο κόμματα. Κι όταν αλλάζει η μορφή ενός πολιτικού συστήματος αλλάζει και το πολιτικό προσωπικό, για να χρησιμοποιήσω αυτή την έκφραση που ακούγεται τελευταία και προσιδιάζει σε δραστηριότητα επιχειρηματική. Εμείς καλούμε το λαό να μην εγκλωβιστεί και υπηρετήσει αυτούς τους στόχους του ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε φυσικά για να τιμωρήσει το ΠΑΣΟΚ να ψηφίσει τη ΝΔ.
-- Αυτή είναι μια ραγιάδικη ορολογία, αν και στην πραγματικότητα δεν έχουμε να κάνουμε με ραγιάδες, όσον αφορά στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, που όπως και η αστική τάξη της χώρας μας έχουν συνδέσει τα συμφέροντά τους τόσο με το ευρωπαϊκό κεφάλαιο όσο και με το αμερικάνικο. Ομως, υπάρχει ένα λεπτό σημείο. Δεν υπάρχει μόνο η κοινή στρατηγική ΕΕ και ΗΠΑ. Υπάρχουν και αντιθέσεις. Η Ελλάδα, λοιπόν, είναι μια χώρα που βρίσκεται σε μια θέση όπου εκδηλώνονται αυτές οι αντιθέσεις. Η ελληνική κυβέρνηση και κάθε κυβέρνηση απέναντι σ' αυτές τις αντιθέσεις πώς θα συμπεριφερθεί; Είναι ένα ερώτημα. Δεν αποκλείεται εντελώς μια αστική κυβέρνηση να γείρει είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη, τις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ ή των ΗΠΑ. Γι' αυτό χρειάζεται να παρακολουθεί κανείς στενά τις εξελίξεις. Είναι θέμα που εξαρτάται κάθε φορά από τα ιδιαίτερα συμφέροντα της αστικής τάξης που δεν έχουν καμία σχέση βέβαια με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και την ακεραιότητα της χώρας. Αλλά στο κάτω κάτω αυτή η λογική που λέει κάνε τον εχθρό σου σύμμαχο είναι επικίνδυνη για το λαό. Γιατί ο εχθρός σου δεν μπορεί να γίνει σύμμαχος, κι αν γίνει, θα είναι γιατί εσύ θα έχεις υποχωρήσει. Αυτή η λογική που λέει λοιπόν ότι είναι καλύτερα με έναν πρωθυπουργό που είναι αρεστός στις ΗΠΑ δε σημαίνει τίποτα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν πάντα πρόθυμοι υπηρέτες των ΗΠΑ, σε τι ωφέλησε αυτό τον τόπο, τον ελληνικό λαό; Να δούμε τη χούντα, το Κυπριακό, την οικονομική πολιτική... Επομένως, είναι ένα ραγιάδικο επιχείρημα που στην πραγματικότητα δείχνει την εθελοντική συστράτευση με τις ΗΠΑ.
-- Η αλλαγή ηγεσίας σε κάθε κόμμα αφορά αυτό το ίδιο το κόμμα. Κάθε κόμμα αναζητά την ηγεσία εκείνη που θα δράσει καλύτερα για τους στόχους του. Το ζήτημα για μας είναι ποια πολιτική θα ακολουθήσει. Υπάρχουν ικανοί πολιτικοί να εφαρμόσουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, μια αντιδραστική πολιτική συμμετοχής σε πολέμους και μπορεί να υπάρχουν και λιγότερο ικανοί. Τι θα συζητάμε, αν είναι ικανοί οι πολιτικοί να εφαρμόσουν μια αντιδραστική πολιτική; Εμείς λέμε ότι το κύριο είναι η πολιτική. Θα ήθελα εδώ να θίξω κι αυτό που λέγεται τις τελευταίες μέρες, για το νέος ήθος που εισήγαγε ο Κ. Σημίτης στην πολιτική. Κάθε ηγέτης έχει ήθος όταν είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να δεχτεί τις αποφάσεις του κόμματος που τον έχει εκλέξει και όταν συνεχίζει να δρα από μια θέση, ας πούμε κατώτερη στην ιεραρχία, στον κομματικό του χώρο, όταν παραμένει ενεργός και δεν αποχωρεί. Το λέω αυτό γιατί πολύ φοβάμαι ότι ενέργειες που υποκρύπτουν σκοπιμότητες βαφτίζονται με την έννοια του ήθους και καθαγιάζονται ακριβώς για να μη φανούν οι σκοπιμότητες.
-- Μάλλον πρέπει να προηγείται η λήψη μιας απόφασης και ταυτόχρονα να εξασφαλίζεται η στήριξη των ΜΜΕ. Τώρα αν ένα μέρος της πλουτοκρατίας που διαθέτει ΜΜΕ συμμετείχε στη λήψη της απόφασης, αυτής της επιλογής, αυτό είναι ένα δεύτερο θέμα. Αλλά δεν μπορώ να πω ότι επιλέγεται κάποιος με πρωτογενή απόφαση των ΜΜΕ, επιλέγεται κάποιος από ένα κατεστημένο, από κάποιους παράγοντες και βεβαίως συνοδεύεται αυτή η επιλογή με την προετοιμασία του εδάφους από τα ΜΜΕ.