Ο Γεραπετρίτης δήλωσε κατόπιν ότι συζήτησαν «για τους νέους θεσμούς της Συρίας μετά την πτώση του ολοκληρωτικού καθεστώτος Assad. Θεσμοί, οι οποίοι θα πρέπει να εδράζονται στο κράτος δικαίου. Να είναι θεσμοί, οι οποίοι θα είναι συμπεριληπτικοί και ανεκτικοί. Να είναι θεσμοί, οι οποίοι θα είναι απολύτως συμβατοί με το Διεθνές Δίκαιο και, ιδιαιτέρως, με το Δίκαιο της Θάλασσας».

Ευρωενωσιακοί συζητούν με τζιχαντιστές για «κράτος δικαίου» και «συμπερίληψη», κόντρα στον «ολοκληρωτισμό», όταν οι τζιχαντιστές έχουν πάρει απόφαση διάλυσης του Συριακού ΚΚ και άλλων κομμάτων, συνεχίζουν τις κτηνωδίες και έχουν εξαγγείλει εκλογές σε 4 - 5 χρόνια... Στο «ψητό» για το οποίο καίγονται, στην Αθήνα δεν θέλουν να προχωρήσουν τα τουρκικά σχέδια για τουρκο-συριακό μνημόνιο για ΑΟΖ, κάτι ανάλογο με το τουρκο-λιβυκό, σχέδια τα οποία βέβαια είναι η «φυσική συνέπεια» των ευρωατλαντικών σχεδίων (και) στη Συρία, που στηρίζει η κυβέρνηση για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και φυσικά ούτε κουβέντα από την κυβέρνηση για την επέκταση της κατοχής του «σύμμαχου» κράτους - δολοφόνου Ισραήλ, λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Δαμασκό.

Ο υπουργός εξάλλου διαβεβαίωσε ξένα και ντόπια κέντρα ότι «η Ελλάδα είναι ενεργώς παρούσα στην περιοχή», «με ιδιαίτερο ενδιαφέρον λόγω των χριστιανικών πληθυσμών στην περιοχή», μια τοποθέτηση που σε συνδυασμό με τη συμμετοχή ελληνικής φρεγάτας στην επιχείρηση UNIFIL (περιπολεί στα ανοιχτά του Λιβάνου ελέγχοντας το εμπάργκο όπλων στη Χεζμπολάζ), αλλά και σχέδια παλαιότερα - ήδη από την εποχή Μπάιντεν - για «απομάκρυνση αμάχων» από τη Γάζα, αφήνει όλα τα περιθώρια ανοιχτά για συμμετοχή και στα σχέδια Τραμπ για διωγμό των Παλαιστινίων από τη γη τους.

Θυμίζουμε εξάλλου ότι πριν από την επίσκεψη στη Συρία είχε προηγηθεί η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών σε Ισραήλ, Παλαιστίνη και Ιορδανία, την περασμένη βδομάδα, με την κυβέρνηση να αναλαμβάνει ρόλο Ευρωατλαντικού «μαντατοφόρου» διεκδικώντας κομμάτι από τη λεία για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Εξάλλου, διπλωματικές πηγές στην Αθήνα τόνιζαν σχετικά ότι ο Γεραπετρίτης «είναι εκ των πρώτων υπουργών Εξωτερικών κράτους - μέλους της ΕΕ που επισκέπτεται τη Συρία». Οτι «επανέλαβε τη στήριξη της Ελλάδας στην ενότητα, κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα της Συρίας» αποκρούοντας «εξωτερικές παρεμβάσεις», ενώ ταυτόχρονα «τόνισε την επιθυμία της Ελλάδας να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στη Συρία, τόσο διμερώς, όσο και μέσω της ΕΕ και του ΟΗΕ, και έθεσε ως προτεραιότητα την ανάγκη οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών».

Μια «νέα κατάσταση» στη Συρία, την οποία, σημειωτέον, ο ίδιος ο Γεραπετρίτης χαρακτήρισε λίγες μόνο ώρες πριν, σε ομιλία του στην Ινδία, «μάλλον ξαφνική ή έστω απροσδόκητη εξέλιξη», ενώ επιπρόσθετα οι ίδιες πηγές στην Αθήνα αναγνώρισαν ότι «επικρατεί αβεβαιότητα σχετικά με τις προθέσεις του μεταβατικού καθεστώτος».

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο Γεραπετρίτης εξέφρασε στους Σύρους συνομιλητές του «την ετοιμότητα της Ελλάδας να παράσχει ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια στη Συρία, καθώς και να προσφέρει την τεχνογνωσία της στην οικοδόμηση θεσμών στη χώρα», επιμένοντας ότι ως κυβέρνηση «καλύπτουμε με την ενεργό μας παρουσία άλλους εξωτερικώς δρώντες στην περιοχή, δηλώνοντας το ουσιαστικό και πολύπλευρο ενδιαφέρον μας» και «περνάμε τα αναγκαία μηνύματα σε χώρες ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ελλάδα λόγω ελληνορθόδοξης παρουσίας», χρησιμοποιώντας δηλαδή την ορθόδοξη μειονότητα για ανταλλάγματα στο παζάρι.

Σήμερα, ο Γεραπετρίτης συγκαλεί το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής με θέμα τις «τρέχουσες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή».