ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Απρίλη 1997
Σελ. /48
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ιδιωτικοποιούν και την εξωτερική πολιτική!

Σειρά εξελίξεων και "συμπτώσεων" των τελευταίων ημερών ήρθαν να φωτίσουν με έντονο τρόπο την ουσία και τον τρόπο άσκησης της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης, κυρίως στα Βαλκάνια. Εξελίξεις που επιβεβαιώνουν πανηγυρικά ότι η επιθετική πολιτική της κυβέρνησης στην περιοχή είναι μια υπόθεση που είναι κομμένη και ραμμένη στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων, η οποία σε καμία περίπτωση δεν παίρνει υπόψη της ούτε υπηρετεί τα συμφέροντα των λαών της περιοχής, την ασφάλεια, την καλή γειτονία και την ειρήνη.

Την περασμένη Δευτέρα, σε εκπομπή της ΕΤ-1 ορισμένοι από τους "σκαπανείς" της διείσδυσης στον οικονομικό χώρο των Βαλκανίων (Κόκκαλης - Δασκαλόπουλος - Μυτιληναίος) μιλούσαν με θερμά λόγια για τη στρατηγική της κυβέρνησης στην περιοχή, κυρίως στην κατεύθυνση της θεσμικής σταθεροποίησης στις γειτονικές χώρες, ενώ συμμερίζονταν πλήρως το όραμά της για πρωταγωνιστικό ή ηγετικό ρόλο στην περιοχή. Ταυτόχρονα, όμως, ζήτησαν να βελτιώσει τις "μεθόδους" της. "Πρέπει να συμμετέχουμε και εμείς στα ταξίδια του πρωθυπουργού και των υπουργών στο εξωτερικό! Θεωρείται σχεδόν ύποπτο να παίρνει μαζί του ο πρωθυπουργός επιχειρηματίες", παραπονιόταν ο ιδιοκτήτης της "Ιντρακόμ" και όχι μόνο. Παρένθεση: Ο Σ. Κόκκαλης, αλλά και στελέχη των επιχειρήσεων του κ. Δασκαλόπουλου ήταν παρόντα στην επίσκεψη του Κ. Σημίτη στη Ρουμανία...

Την επομένη ο Θ. Πάγκαλος σπεύδει να επανορθώσει. Στο γεύμα προς τιμήν του Βούλγαρου υπουργού Εξωτερικών Στ. Στάλεφ προσκαλεί τέσσερις επιχειρηματίες (Κόκκαλης, Βαρδινογιάννης, Εμφιετζόγλου, Κοπελούζος), που έχουν ισχυρό ενδιαφέρον για τη γειτονική χώρα, αφού είτε βρίσκονται σε εξέλιξη "επενδύσεις" τους είτε βρίσκονται στα άμεσα σχέδιά τους.

Ο ίδιος ο Θ. Πάγκαλος στις δηλώσεις τουν μετά τη συνάντηση με τον Βούλγαρο ομόλογό του, εκδηλώνει το ενδιαφέρον της κυβέρνησης, για μια σειρά "επενδύσεις", όπως οι τηλεπικοινωνίες, το φυσικό αέριο, οι οδικοί άξονες κτλ. Ο,τι ακριβώς ενδιέφερε τους συνδαιτυμόνες του...

Το βράδυ της ίδιας μέρας σε ομιλία του στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο (ΕΒΕΑ), ο Θ. Πάγκαλος έθετε την "αληθινή" διάσταση των πραγμάτων:

"Η οικονομική διπλωματία είναι η ουσία της εξωτερικής πολιτικής των ανεπτυγμένων κρατών". Υποσχέθηκε μάλιστα στους επιχειρηματίες ότι θα επανορθώσει και στο εξής θα τους παίρνει μαζί του στα ταξίδια, ενώ θα φροντίσει να επιμορφώσει τους διπλωμάτες, ώστε να είναι περισσότερο ευαίσθητοι στα αιτήματα του "επιχειρηματικού κόσμου".

Αν όλα αυτά ιδωθούν στη σκιά της στρατιωτικής επέμβασης στην Αλβανία, που ξεκινούσε μέσα σε κλίμα "εθνικής συγκίνησης και περηφάνιας" την επόμενη μέρα, τότε έχουμε μια πανοραμική εικόνα της βαλκανικής πολιτικής της κυβέρνησης.

Είναι βέβαια ανυπόστατα και αστεία τα επιχειρήματα που πρόβαλε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για να υποστηρίξει την τακτική της κυβέρνησης: "Οι Ελληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο χώρο, νομίζω ότι πρέπει να βοηθηθούν από την ελληνική πολιτεία να αναπτύξουν αυτή τη δραστηριότητά τους, προς όφελος του συνόλου του ελληνικού λαού" (!). Αλήθεια, μήπως η μεταφορά εκεί των επιχειρήσεών τους, με ό,τι αυτή συνεπάγεται για τους Ελληνες εργαζόμενους, αλλά και η υπερεκμετάλλευση των γειτονικών λαών, είναι "εθνική προσφορά";

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η κυβέρνηση όχι απλά ενεργεί ως υπάλληλος των μεγαλοεπιχειρηματιών, αλλά παραχωρεί στους τελευταίους αρμοδιότητες για απευθείας άσκηση της εξωτερικής πολιτικής!

Η άλλη όψη αυτής της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης είναι η απόλυτη σύμπλευση στη νέα τάξη και υποταγή στα κελεύσματα των ΗΠΑ. Χαρακτηριστική είναι η πορεία πλεύσης στα ελληνοτουρκικά το τελευταίο διάστημα. Πίσω από τη "διαδικαστική προσέγγιση" κρύβεται στην πραγματικότητα μια ουσιαστική διαπραγμάτευση πάνω στα γνωστά σχέδια των ΗΠΑ, τα οποία δεν οδηγούν παρά σε διχοτόμηση του Αιγαίου και του Κυπριακού.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Απορίες

Του Μ. ΜΕΡΑΚΛΗ

Τα τελευταία σημειώματά μου, με το γενικό τίτλο "Απορίες", είναι γεμάτα, όπως βλέπει ο αναγνώστης, από ερωτήματα. Ερωτήματα στα οποία πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Οσο επώδυνες και αν είναι αυτές, αφού αφορούν τη συντριβή ενός οράματος, του μόνου που θα μπορούσε να φέρει στον ταλαιπωρημένο πλανήτη μας την αληθινή ανθρώπινη δικαιοσύνη.

Αλλωστε δεν είναι αναγκαστικά όλες οι απαντήσεις επώδυνες. Στα σημειώματά μου αυτά επέμεινα στο να δειχθεί, ότι η κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων της παραγωγής, που χτυπήθηκε αδυσώπητα από τους αντιπάλους του σοσιαλισμού και ολοένα χτυπιέται, ως αντιφατική προς κάθε έννοια οικονομικής ανάπτυξης και προόδου, δεν είναι διόλου τέτοια. Η απόδειξη της πραγματικότητας αυτής έχει τεράστια σημασία και για το μέλλον,γιατί αφορά, για να το πω έτσι, τη δομή του σοσιαλισμού, τη δυνατότητα να θεμελιωθεί και να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός στέρεα. Αποδείχτηκε (με αριθμούς, επιβεβαιωμένους και από τους αντιπάλους του), ότι ο σοσιαλισμός είναι δομικά εφικτός, πραγματοποιήσιμος. Ωστόσο, η πτώση του χρησιμοποιήθηκε απ' τους εχθρούς του ως επιχείρημα στον ισχυρισμό τους, ότι αυτός απέτυχε δομικά. Κι αυτό λύνει τα χέρια σ' όλους τους "σοσιαλιστές". Ο αρχηγός π.χ. του αγγλικού Εργατικού Κόμματος Μπλερ, που δημοσιοποίησε το "μανιφέστο των Εργατικών", το οποίο ονόμασε κιόλας "Συμβόλαιο με το λαό" (κάτι μου θυμίζει...), δήλωσε ανενδοίαστα: "ο σοσιαλισμός δε σήμαινε ποτέ εθνικοποίηση της κρατικής εξουσίας, αλλά ηθικός τρόπος ζωής" (λες και ο ηθικός τρόπος ζωής δεν είναι τίποτ' άλλο παρά τρεις απλές λέξεις).

Σε τελευταία ανάλυση επιχειρείται συστηματικά η σύγχιση της έννοιας της δομής με αυτή της λειτουργίας, μολονότι είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Και αν συγχέονται, αυτό γίνεται σκόπιμα, γιατί κατά τη λειτουργία του σοσιαλισμού στη Σ. Ενωση έγιναν θανάσιμα λάθη, παρεκκλίσεις και αποκλίσεις απ' την κομμουνιστική ορθοδοξία. Και μάλιστα στο όνομά της. Κολλούσαν την ετικέτα του φίλου σε άτομα που θα μπορούσαν να είναι εχθροί (τους Γκορμπατσώφ και Γιέλτσιν ανέδειξε στα ύψιστα αξιώματα το ίδιο το Κόμμα). Και κολλούσαν αντίστροφα την ετικέτα του εχθρού σε άτομα που θα μπορούσαν να είναι και φίλοι. Δίπλα σε παραδείγματα που ανέφερα στα προηγούμενα σημειώματα θέλω ακόμα να πω, ότι ζητήματα του εσωτερικού ανθρώπου αντιμετωπίστηκαν με απελπιστική άγνοια και υπεραπλούστευση. Ενας ποιητής, ένας καλλιτέχνης δεν τολμούσε να εκδηλώσει το υπαρξιακό του άγχος, που μπορεί να υπάρχει και όταν ακόμα όλα γύρω μας είναι καλά και ωραία. Δεν έγινε δυνατό να κατανοηθεί, ότι ένα ειλικρινές μεταφυσικό ποίημα (ο Ρίτσος έγραψε τέτοια) μπορούσε να είναι ασύγκριτα πιο ωφέλιμο στην υπόθεση του σοσιαλισμού (αφού θα κλόνιζε το δεύτερο μεγάλο επιχείρημα των εχθρών του, ότι στο σοσιαλισμό δεν υπήρχε ελευθερία του πνεύματος) απ' όσο ένα κατά παραγγελία ή από καιροσκοπισμό γραμμένο ποίημα σοσιαλιστικού ρεαλισμού (αφού απέκρυπτε πολλές φορές υπαρκτά προβλήματα, που έπρεπε να γίνουν γνωστά και να λυθούν, πριν γιγαντωθούν).

Δομή και λειτουργία του σοσιαλισμού. Από την πρώτη εξαρτάται η ίδια η οντολογία του, το αν είναι μια αφηρημένη μεταφυσική σύλληψη ή ιστορικά δυνατή η πραγμάτωσή του. Αποδεικνύεται πως ισχύει το δεύτερο. Αυτό σημαίνει πως τίποτα δε χάθηκε. Τα πράγματα θα κριθούν στο μέλλον.

Για τον παράνομο Τύπο

Εκδήλωση - συζήτηση για τα τριάντα χρόνια από την επιβολή της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, στις 21 Απρίλη του 1967, διοργανώνουν οι εργαζόμενοι του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, της ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗΣ και του ραδιοφωνικού και τηλεοπτικού "902" με θέμα: "Η συμβολή του παράνομου Τύπου στην αντιδικτατορική πάλη".

Η εκδήλωση θα γίνει τη Δευτέρα, 21 Απρίλη, στις 2.00 το μεσημέρι, στο φουαγιέ της αίθουσας Συνεδρίων, στην έδρα της ΚΕ και ομιλητής θα είναι ο σ. Γιώργης Μωραϊτης.

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΥΛΑΚΙΣΘΕΝΤΩΝ - ΕΞΟΡΙΣΘΕΝΤΩΝ
Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις

Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974,τιμώντας την ιστορική μνήμη με την ευκαιρία της επετείου των 30 χρόνων από την επιβολή της ξενοκίνητης δικτατορίας των Συνταγματαρχών.

  • Στο χώρο του Ιπποδρόμου, που αποτέλεσε το πρώτο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων της χούντας και δολοφονήθηκε ο αείμνηστος αγωνιστής Παναγιώτης Ελής, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση μνήμης για τους νεκρούς του αντιδικτατορικού αγώνα, με ομιλία του προέδρου και κατάθεση στεφάνου.

Η εκδήλωση αυτή με συμμετοχή και άλλων φορέων θα πραγματοποιηθεί τη Μ. Δευτέρα 21 Απρίλη και ώρα 11.00 έως 14.00.

  • Στη διάρκεια του 3ήμερου από 19 έως 22 Απρίλη θα είναι ανοιχτό το Μουσείο Αντιδικτατορικής Αντίστασης στο Πάρκο Ελευθερίας για τους πολίτες και μαθητές.
Συνέντευξη Τύπου

Αύριο, Δευτέρα, η Αλέκα Παπαρήγα θα δώσει συνέντευξη Τύπου στις 12 το μεσημέρι με θέμα "Ο "κοινωνικός διάλογος" της κυβέρνησης και οι θέσεις του ΚΚΕ για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων". Η συνέντευξη θα δοθεί στην αίθουσα Τύπου στον Περισσό.

Δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, για τα 30 χρόνια από την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απρίλη 1967

Τριάντα χρόνια μετά τη μαύρη μέρα της 21ης Απρίλη 1967, παραμένει επίκαιρο το δίδαγμα, ότι η μνήμη για τα τότε γεγονότα σημαίνει λαϊκή ενότητα και ένταση της πάλης κατά της "νέας τάξης πραγμάτων". Σημαίνει μέτωπο κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Η 21η Απρίλη 1967 δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Προκλήθηκε από συγκεκριμένες αιτίες εξωτερικού και εσωτερικού χαραχτήρα και στηρίχτηκε από την εγχώρια οικονομική ολιγαρχία και τον αμερικανονατοϊκό παράγοντα. Θύματά της υπήρξαν το λαϊκό κίνημα, αλλά και γενικότερα οι εργαζόμενοι, καθώς και ο κυπριακός λαός.

Τριάντα χρόνια μετά την επιβολή της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, οι εργαζόμενοι δέχονται πρωτοφανή επίθεση κατά των δικαιωμάτων και του εισοδήματός τους. Η συρρίκνωση και αυτών των περιορισμένων ελευθεριών είναι γεγονός αναμφισβήτητο, ιδιαίτερα στα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις. Στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, προωθούνται ΝΑΤΟικές λύσεις - εκτροφή νέων δεινών για τους λαούς.

Το ΚΚΕ υπογραμμίζει, ότι ο αγώνας κατά του ρατσισμού και του εθνικισμού αποκτάει ουσιαστικό περιεχόμενο και πλήρη αξία, στο βαθμό που γίνεται συστατικό στοιχείο της δράσης κατά της κυβερνητικής πολιτικής και των στηριγμάτων της, στο βαθμό που θίγει τις βαθύτερες ρίζες των σημερινών προβλημάτων. Ενας τέτοιος αγώνας αποτελεί την καλύτερη τιμή στα θύματα της δικτατορίας του 1967 και κρατάει ζωντανά και επίκαιρα τα μηνύματα της πάλης χιλιάδων αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα και της κορύφωσής της, του ξεσηκωμού στο Πολυτεχνείο.

ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Υπόσχεση αγώνα και μνήμης

"Υπόσχεση αγώνα και μνήμης" δίνουν οι εργαζόμενοι, ώστε να μην επαναληφθούν στον τόπο στιγμές όπως αυτές που ακολούθησαν για 7 χρόνια μετά την 21 Απρίλη του 1967, τονίζεται σε ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης με αφορμή τη "μαύρη" επέτειο. Στην ανακοίνωση του ΕΚΘ, σημειώνεται:

"Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την επιβολή της αμερικανοκίνητης χούντας στις 21 Απρίλη 1967, που για εφτά χρόνια έγραψε τις πιο μαύρες σελίδες στη σύγχρονη νεοελληνική ιστορία.

Ημέρα μνήμης και γνώσης χαρακτηρίστηκε η ημέρα αυτή. Μνήμης των μεγαλύτερων και γνώσης των νεότερων γενιών στον καθημερινό αγώνα τους για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των θεσμών της, για την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Οι εργαζόμενοι, τιμώντας τη μνήμη και τους αγώνες όλων αυτών που ύψωσαν το ανάστημά τους ενάντια στη χούντα και τους Αμερικανούς, υπόσχονται να συνεχίσουν να στέκονται μπροστάρηδες, συνεχίζοντας τον αγώνα τους για να μην ξαναζήσει η χώρα μας τέτοιες στιγμές".



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ