ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 20 Ιούνη 2010
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Να ξεμπλέξουμε με τις αυταπάτες στις γραμμές της εργατικής τάξης

Χρόνια τώρα, και ιδιαίτερα με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ, είχε καλλιεργηθεί η αυταπάτη ότι η εργατική τάξη μπορούσε να εξασφαλίσει μια λίγο - πολύ σταθερή θέση στη δουλειά και με ένα, επίσης ικανοποιητικό ή συνεχώς βελτιούμενο, επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων. Φορείς αυτών των απόψεων μέσα στο εργατικό κίνημα ήταν η εργατική αριστοκρατία. Η πλειοψηφία των εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ως κάτω και σε πολλά πρωτοβάθμια σωματεία. Συμπλήρωμα και σύμμαχος σε αυτές τις δυνάμεις ήταν και είναι τα διάφορα οπορτουνιστικά ρεύματα.

Με κυρίαρχη γραμμή την ισχυρή ανταγωνιστική οικονομία, συνέβαλαν με όλες τους τις δυνάμεις στην υιοθέτηση της αυταπάτης ότι το συμφέρον της εργατικής τάξης ταυτίζεται ή εξαρτάται από την κερδοφορία και την ισχυροποίηση της θέσης των καπιταλιστών σε κάθε κλάδο και επιχείρηση, τη στρατηγική της ΕΕ και των κυβερνητικών πολιτικών που έχουν ως άξονα την ανταγωνιστική οικονομία στην Ευρώπη, στην Ελλάδα και σε κάθε ξεχωριστό κράτος - μέλος.

Από τη σκοπιά αυτή στήριξαν όλη τη γραμμή αυτών των δυνάμεων απέναντι στην εργατική τάξη. Από τις ιδιωτικοποιήσεις και τη σταδιακή ανατροπή των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης ως τις συνθήκες εργασίας και αμοιβής της εργατικής δύναμης. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας έβαλαν γερά πλάτη στον αφοπλισμό και στον κατακερματισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, στη σήψη και τη διαφθορά.

Τα αποτελέσματα τα ζούμε σήμερα.

Η ανταγωνιστικότητα μεταφράστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια σε μεγάλη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, σε τεράστια συσσώρευση πλούτου, στην ισχυροποίηση του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Ανάπτυξη που στηρίχθηκε στην ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, στην ασφυκτική συμπίεση των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών ΕΒΕ, της μικρομεσαίας αγροτιάς, στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου και των κρατικών και ασφαλιστικών ταμείων.

Ανάπτυξη που οδήγησε στην άναρχη και ανισόμετρη ανάπτυξη και στην κρίση που ζούμε σήμερα.

Ζήσαμε όλα αυτά τα χρόνια μια κλιμακούμενη επιθετικότητα του μονοπωλιακού κεφαλαίου και μια συνεχή υποχώρηση του συνδικαλιστικού κινήματος με ευθύνη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, μέσα από σειρά παραχωρήσεων.

Ο,τι κατακτήσεις διατηρήθηκαν οφείλεται κατά κύριο λόγο στην επαγρύπνηση, ετοιμότητα και στην πάλη του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, γενικότερα στην ύπαρξη, στην πολιτική και τακτική του ΚΚΕ.

Σήμερα, μπροστά στην κρίση, η επιθετικότητα του κεφαλαίου παίρνει τεράστιες διαστάσεις και ισοπεδώνουν, με την απειλή της πείνας και του βούρδουλα, ό,τι έχει απομείνει σε δικαιώματα και κατακτήσεις.

Μπροστά σε αυτή την επίθεση το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα βρέθηκε ανέτοιμο και αφοπλισμένο. Αυτή είναι η μεγάλη ιστορική, εγκληματική ευθύνη της ηγεσίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που δεν μπορεί να ξεπλυθεί με τίποτα.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η ύπαρξη του ΠΑΜΕ είναι ό,τι πιο πολύτιμο και ελπιδοφόρο για το παρόν και μέλλον του συνδικαλιστικού κινήματος. Είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση των τελευταίων χρόνων. Με τις αποφασιστικές του παρεμβάσεις, τις θέσεις και την προοπτική που έχει χαράξει αποτελεί τη μόνη δύναμη που μπορεί να βγάλει το κίνημα από το βάλτο της ταξικής συνεργασίας, τον κατακερματισμό, την ηττοπάθεια και την αδράνεια.

Είναι η μεγάλη συμβολή του ΚΚΕ, που πολύ έγκαιρα και αποφασιστικά εκτίμησε σωστά την πορεία των εξελίξεων. Συμβολή, που έχει να κάνει με την επεξεργασμένη στρατηγική του στις σύγχρονες συνθήκες και τη γενίκευση της μεγάλης πείρας που έχει συσσωρεύσει.

Αν το ΠΑΜΕ δεν έμπαινε μπροστά, σήμερα η κατάσταση θα ήταν τραγική για το συνδικαλιστικό κίνημα.

Θυμίζουμε για την ιστορία, ότι η ηγεσία της ΓΣΕΕ όχι μόνο στήριξε την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αλλά και δήλωνε ξεδιάντροπα ότι σε συνθήκες κρίσης είναι αδιανόητη κάθε σκέψη για απεργία των συνδικάτων. Το ότι υποχρεώθηκε να στηρίξει κάποιες απεργιακές κινητοποιήσεις, το έκανε εκ των υστέρων και κάτω από την πίεση του ΠΑΜΕ και σε κάθε περίπτωση με στόχο όχι την άνοδο της αγωνιστικής στάσης της εργατικής τάξης, αλλά για να συγκρατήσει τη φθορά του ΠΑΣΟΚ και της ΠΑΣΚΕ. Παραμένει σταθερή και αμετακίνητη στη γενική γραμμή. Ολη η αγωνία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ είναι η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Η ρεφορμιστική αντίληψη ότι οι καπιταλιστές υπάρχουν για να δίνουν δουλειά στην εργατική τάξη και ότι είναι κοινό το συμφέρον, η κερδοφορία των καπιταλιστών, η έξοδος από την κρίση ως κύριο χρέος.

Οι σημερινές αγωνιστικές κορόνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και των κολαούζων της δεν μπορούν να ξεπλύνουν με τίποτα τις ευθύνες τους.

Επομένως, εκείνο που θα κρίνει τη ζωή και το μέλλον της εργατικής τάξης και του κινήματός της, είναι σε ποιο βαθμό και πόσο γρήγορα θα απαλλαγούν οι εργατικές μάζες από τις αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να συνυπάρξουν τα συμφέροντά τους με τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των πολιτικών τους εκπροσώπων.

Στο σύνθημα «ή ο λαός θα πτωχεύσει, ή η πλουτοκρατία» περιέχεται με ακρίβεια όλο το περιεχόμενο του αγώνα, αυτή την περίοδο, και οι διαχωριστικές γραμμές.

Μπαίνουμε σε μια περίοδο, όπου η τάση μαζικής εξαθλίωσης πλατιών εργατικών και λαϊκών μαζών θα ισχυροποιείται από τη μια μεριά και η συσσώρευση πλούτου από την άλλη.

Οι αγώνες αυτής της περιόδου πρέπει να έχουν ως κύριο περιεχόμενο και σκοπό την άνοδο της οργάνωσης της εργατικής τάξης και την προετοιμασία της για αποφασιστικούς αγώνες, σε δύο κύριες κατευθύνσεις στενά δεμένες μεταξύ τους:

α) Την απόκρουση της αγριότητας του κεφαλαίου που θωρακίζεται με νέες εξουσίες, μνημόνια και Προεδρικά Διατάγματα. Πράγμα που σημαίνει ενότητα δυνάμεων, μέτωπο ισχυρό κατά επιχείρηση και κατά κλάδο, γεγονός που μπορεί να επιτευχθεί με πολύ σκληρό αγώνα και με ήττα των συντεχνιακών, διασπαστικών αντιλήψεων και πρακτικών, με υπερνίκηση του κατακερματισμού των συνδικαλιστικών οργανώσεων, με ήττα των ρεφορμιστικών λογικών, θεωριών και πρακτικών.

Είναι πολύ σκληρή αυτή η πάλη, αλλά είναι μονόδρομος.

Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες ότι με ορισμένες απεργίες με τα σημερινά δεδομένα είναι δυνατή η ανατροπή της επίθεσης που έχει εξαπολυθεί. Απαιτείται σκληρός, συνεχής, επίμονος, ασταμάτητος αγώνας. Αγώνας πολύμορφος και διαρκείας. Μέσα από τη σκληρή πείρα της η εργατική τάξη θα διδαχθεί και θα απαλλαγεί από αυταπάτες, θα αναδεικνύει τους δικούς της δοκιμασμένους ηγέτες και θα απαλλάσσεται από τους τρόφιμους της εργοδοσίας και των κρατικών μηχανισμών. Θα προωθείται, όμως, αυτή η διαδικασία με την πρωτοπόρα και γεμάτη αυτοθυσία δουλειά των κομμουνιστών και των αγνών αγωνιστών που προσεγγίζουν τη γραμμή της ταξικής πάλης, το ΠΑΜΕ.

β) Τη σύνδεση των αναφαίρετων δικαιωμάτων της για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για αξιοπρεπή ζωή με κοινωνικές παροχές υψηλού επιπέδου, για ελεύθερο χρόνο, κ.ά., με ενότητα και αγώνα για άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ανάπτυξη για το λαό και όχι για τα μονοπώλια. Ενότητα και αγώνας που θα σφυρηλατηθεί μέσα στους καθημερινούς αγώνες, αλλά με σαφή στόχο και κατεύθυνση. Τη χρεοκοπία του ρεφορμισμού και την προετοιμασία της εργατικής τάξης για σύγκρουση και ρήξη με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Δηλαδή, την κοινωνικοποίησή τους και την αποδέσμευση από την ΕΕ.

Αγώνα, με στόχο η εργατική τάξη να διεκδικήσει την εξουσία.


Του
Δημήτρη ΓΟΝΤΙΚΑ, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Πολιτική συγκέντρωση στο Περιστέρι

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, θα μιλήσει, την Τετάρτη 30 Ιούνη και ώρα 7.30 μ.μ., σε πολιτική συγκέντρωση στο Περιστέρι με θέμα: «Η οικονομική κρίση του καπιταλισμού και η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ».

Η συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Πολιτών (Παπαρηγοπούλου 94, Περιστέρι).

Σε Λάρισα και Βόλο

Στη Λάρισα και το Βόλο θα περιοδεύσει η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, την Τετάρτη 23 Ιούνη και την Πέμπτη 24 Ιούνη, αντίστοιχα. Το πρόγραμμα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έχει ως εξής:

Λάρισα: Τετάρτη 23 Ιούνη

6.30 μ.μ.: Συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο «Μετροπόλ».

7.30 μ.μ.: Συνάντηση με τη Διοίκηση του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργών, καθώς και με απολυμένους και ανέργους από τον κλάδο.

9 μ.μ.: Κεντρική πολιτική συγκέντρωση στην πλατεία Ταχυδρομείου.

Μαγνησία: Πέμπτη 24 Ιούνη

10.15 π.μ.: Επίσκεψη και ομιλία σε εργαζόμενους της μεταλλοβιομηχανίας ΒΕΜΕΚΕΠ.

12 το μεσημέρι: Επίσκεψη στο ΕΒΟΛ της Ενωσης Συνεταιρισμών Βόλου και ομιλία στους εργαζόμενους.

6.30 μ.μ.: Συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο «ΠΑΡΚ».

9 μ.μ.: Κεντρική πολιτική συγκέντρωση στην παραλία (μπροστά από την Τράπεζα της Ελλάδος).



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ