Σε εξέλιξη βρίσκεται το τριήμερο εκδηλώσεων του Βαλκανικού ΑντιΝΑΤΟικού Κέντρου στη Θεσσαλονίκη, που πραγματοποιείται με αφορμή τη «μαύρη» επέτειο των δύο χρόνων από την έναρξη της ΝΑΤΟικής επιδρομής σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας. Οι εκδηλώσεις άρχισαν την Παρασκευή και κορυφώνονται αύριο Κυριακή με το μεγάλο αντιΝΑΤΟικό συλλαλητήριο, ενώ οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια έρχονται να υπογραμμίσουν με τραγικό τρόπο τον επίκαιρο χαρακτήρα τους και να αναδείξουν αναγκαία όσο ποτέ τα αιτήματα και τους στόχους πάλης του Κέντρου.

Αλλωστε, και το ίδιο σε ανακοίνωσή του επισημαίνει πως τα όσα διαδραματίζονται στην ΠΓΔΜ «είναι αποτέλεσμα του ΝΑΤΟικού στόχου να αποσταθεροποιηθεί η περιοχή και γι' αυτό ετοιμάζουν το έδαφος να σταλούν περισσότερα στρατεύματα στην ΠΓΔΜ».

Το τριήμερο περιλαμβάνει αντιΝΑΤΟική Βαλκανική συνάντηση κομμάτων και κινημάτων (χτες και σήμερα) και αντιΝΑΤΟικό Βαλκανικό συλλαλητήριο αύριο Κυριακή, στις 12 το μεσημέρι στο Λευκό Πύργο. Να σημειώσουμε πως την έναρξη των εργασιών χτες Παρασκευή χαιρέτισαν οι Αλέκα Παπαρήγα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Τάσος Ιντζές π. βουλευτής και μέλος της ΠΓ του ΔΗΚΚΙ και Μαρία Ζευγώλη μέλος της Γραμματείας της ΠΕ της Κομμουνιστικής Ανανέωσης. Συμμετείχαν δε αντιπροσωπείες από όλες σχεδόν τις βαλκανικές χώρες, αλλά και διακεκριμένοι Ελληνες επιστήμονες, παράγοντες της δημόσιας ζωής, εκπρόσωποι κινημάτων κ.α.

Η κρίσιμη κατάσταση στην περιοχή επέβαλλε να γίνει ιδιαίτερη συζήτηση στα πλαίσια της διημερίδας, κι έτσι σήμερα Σάββατο πραγματοποιείται ειδική σύνοδος με τη συμμετοχή κομμάτων και κινήσεων από την ΠΓΔΜ. Η συζήτηση, που θα γίνει στην αίθουσα τηλεδιάσκεψης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, αρχίζει στις 9 το πρωί και τελειώνει στις 7 το βράδυ.

Να υπενθυμίσουμε ότι στα πλαίσια των εκδηλώσεων και σήμερα Σάββατο στο Λιμάνι (αποθήκη Β' - Α' κτίριο) θα λειτουργεί: Εκθεση αντιπολεμικής ζωγραφικής μαθητών από τη Ρουμανία. Φωτογραφικές εκθέσεις από τους βομβαρδισμούς και τις αντιΝΑΤΟικές κινητοποιήσεις και έκθεση αντιπολεμικής γελοιογραφίας με έργα Γιουγκοσλάβων και Ελλήνων σκιτσογράφων.

Αύριο, Κυριακή, το πρόγραμμα των εκδηλώσεων περιλαμβάνει καλλιτεχνικό πρόγραμμα και το μεγάλο αντιΝΑΤΟικό βαλκανικό συλλαλητήριο με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών και διαδηλωτών βαλκανικών κομμάτων και κινημάτων, ενώ θα ακολουθήσει πορεία.

«Η φλόγα του πολέμου που φουντώνει στα Βαλκάνια, με επίκεντρο την ΠΓΔΜ, δεν αποτελεί, για το ΚΚΕ, κεραυνό εν αιθρία. Δεν είναι ώρα για ιστορική ανάλυση, ωστόσο οι λαοί των Βαλκανίων δεν πρέπει να ξεχάσουν πότε και από ποιους μπήκε το φιτίλι του πολέμου, στις αρχές της 10ετίας του '90. Δεν πρέπει να λησμονηθεί ότι η Γερμανία και όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, εννοείται και η ελληνική κυβέρνηση, αποφάσισαν εν ψυχρώ τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Μια απόφαση που άνοιξε τη γνωστή όρεξη των ΗΠΑ να μπουν και αυτές στα Βαλκάνια, να αποκτήσουν ηγετικό ρόλο στη διανομή της λείας με όλα τα μέσα, με τον πόλεμο και με το ουράνιο, με το ψέμα, με τον εκβιασμό, με τις κυρώσεις, με τα Ειδικά Δικαστήρια.

Δεν πρέπει να ξεχαστεί το ωμό ψέμα και η συκοφαντία, τα προσχήματα, που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις - χωρίς ίχνος ντροπής - χρησιμοποίησαν για να δικαιολογήσουν τον πόλεμο και την επέμβαση, κατηγορώντας τους βαλκανικούς λαούς για εγγενή εθνικισμό, για τάση προς θρησκευτικές διαιρέσεις».

«Ανεξάρτητα», συνέχισε η Αλέκα Παπαρήγα, «από τους συγκεκριμένους σχεδιασμούς που είχε το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, οι ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ για την περιοχή, ανεξάρτητα αν η κάθε πλευρά αισθάνεται δικαιωμένη ως προς τους ιδιαίτερους στόχους της, το σίγουρο είναι ότι όλοι αυτοί πέτυχαν να προωθηθεί ένας μείζων στόχος: Να εγκατασταθούν πολυεθνικές στρατιωτικές δυνάμεις, τάγματα υποδαύλισης του πολέμου, στρατός κατοχής.

Πέρα και πάνω από τη διανομή της λείας, το ενδιαφέρον ήταν να στρατοκρατηθούν, να στρατιωτικοποιηθούν τα Βαλκάνια, με ή χωρίς την αλλαγή συνόρων, ώστε να δοκιμαστεί "το νέο δόγμα" του ΝΑΤΟ σ' αυτήν την περιοχή, να αξιοποιηθεί παραπέρα για την ιμπεριαλιστική πολιτική εναντίον της Ρωσίας και των άλλων κρατών που προήλθαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ.

Τα Βαλκάνια αποδείχτηκαν επίσης χώρος εξαγωγής των αντιθέσεων και ανταγωνισμών που σημαδεύουν τις σχέσεις ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, ανάμεσα στις ηγετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Σήμερα τα πράγματα είναι δύο φορές επικίνδυνα για τους λαούς, κατά την εκτίμησή μας. Λίγο πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου του '99 οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις επιδίωξαν να ενώσουν τις βαλκανικές χώρες κατά της Γιουγκοσλαβίας, ειδικότερα κατά της Σερβίας. Αυτό το πέτυχαν και με τη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης, που εμφανιζόταν πειστική, καπηλευόμενη τις παραδοσιακά καλές της σχέσεις με την ενιαία Γιουγκοσλαβία.

Τώρα τα πράγματα παίρνουν τέτοια εξέλιξη, ώστε καθόλου δεν αποκλείεται ένας βαλκανικός πόλεμος, που θα διεξάγεται ανάμεσα σε βαλκανικές δυνάμεις».

«Αν οι λαοί των Βαλκανίων», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «δεν παρέμβουν σήμερα, με αίτημα να φύγει το ΝΑΤΟ, αν δεν ασκήσουν ασφυκτική πίεση στις κυβερνήσεις τους, τότε θα βρεθούμε πολύ κοντά, όχι μόνο στον τραγικό διαμελισμό της ΠΓΔΜ, αλλά και σε μια διαπάλη με όλα τα μέσα ανάμεσα στις γειτονικές χώρες, με εμπλοκή και της Ελλάδας.

Κανένας εφησυχασμός και εμπιστοσύνη στις υποκριτικές διακηρύξεις των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, που διαβεβαιώνουν ότι δε θέλουν αλλαγή συνόρων και διάλυση της ΠΓΔΜ. Καμία εμπιστοσύνη στη δήθεν φιλική στάση των Ευρωπαίων προς την ΠΓΔΜ. Καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική κυβέρνηση, που δηλώνει κατ' αρχάς ότι δεν επιθυμεί νέα αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων.

Εμείς δεν πρόκειται να πάψουμε να υποστηρίζουμε να μη στείλει στρατιωτικές δυνάμεις η Ελλάδα στην ΠΓΔΜ, ακόμα και αν η ηγεσία της δηλώνει ότι το θεωρεί προστασία. Η χώρα μας ως μέλος του ΝΑΤΟ θα πολιτευτεί για τα συμφέροντα του Οργανισμού αυτού, για τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας, για όλους εκείνους δηλαδή που δε βλέπουν τίποτε άλλο παρά κέρδη επί πτωμάτων.

Μας λένε ότι αν φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια, τότε οι λαοί θα εμπλακούν σε μεταξύ τους, ακόμα πιο σκληρό, πόλεμο. Είναι ψέμα, είναι πρόσχημα. Βεβαίως, και ως διά μαγείας, δε θα κλείσουν πληγές που είναι βαθιά ανοιχτές στην περιοχή, δε θα λυθούν τα ζητήματα από τη μια μέρα στην άλλη. Ομως θα ανοίξει ο δρόμος και σε κάθε περίπτωση οι δυσκολίες θα είναι ηπιότερες από τη συνέχιση της παρουσίας ξένων ιμπεριαλιστικών στρατιωτικών δυνάμεων. Οι πάσης φύσεως εθνικιστικές δυνάμεις, οι πάσης φύσεως φιλοπόλεμοι δε θα έχουν τα μέσα και το θάρρος να προκαλούν, αν δεν έχουν την πολιτική και υλική υποστήριξη των ιμπεριαλιστών. Η θέση μας αυτή, άλλωστε, συνδυάζεται απόλυτα με την ανάγκη του αφοπλισμού του "Ουτσεκά" σε όλες τις μορφές και εκδοχές του.

Τα σύνορα θα φυλάσσονται από τον εθνικό στρατό της κάθε χώρας και ειδικότερα τα σερβικά σύνορα, που περιλαμβάνουν και το Κοσσυφοπέδιο, θα κληθεί να τα φυλάξει ο σερβικός στρατός. Οχι τυπικά και συμβολικά, αλλά ουσιαστικά. Οσο μένει το ΝΑΤΟ στην περιοχή και η KFOR, ο σερβικός στρατός, οι στρατοί των συνόρων, θα έχουν περιθωριακό ρόλο».

«Η απάντηση», τόνισε η ομιλήτρια, «δε βρίσκεται στο τεχνητό δίλημμα "στρατιωτική ανάμειξη του ΝΑΤΟ εντός της ΠΓΔΜ ή διπλωματικές διαπραγματεύσεις". Και στις δύο περιπτώσεις το μαχαίρι και το πεπόνι θα το έχει το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ με τις ηγετικές χώρες της ΕΕ. Η "πολιτική της διπλωματίας", που προς το παρόν φαίνεται να προτιμάται, έχει ένα και μόνο σκοπό:

Να κερδηθεί χρόνος ώστε να προετοιμαστεί στη συνείδηση των λαών ο νέος κύκλος ΝΑΤΟικής επέμβασης ή να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος για συμφωνία, αφού έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα σε βάρος της Σερβίας, της ΠΓΔΜ. Ενα τελικό Ραμπουγέ δηλαδή και ακόμα χειρότερο από τις προηγούμενες διεθνείς συμφωνίες για την περιοχή.

Με την ευκαιρία της σημερινής εξαιρετικά σημαντικής συνάντησης θέλουμε να υποβάλουμε ένα ερώτημα ευρύτερα στον ελληνικό λαό, αλλά και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις που υπερασπίζονται με διάφορα επιχειρήματα την αναγκαιότητα πολυεθνικών στρατιωτικών δυνάμεων στα Βαλκάνια.

Πότε ο ελληνικός λαός ζούσε ήρεμος όσον αφορά τα βόρεια σύνορά του, πριν τις αρχές της 10ετίας του '90 ή σήμερα; Είμαστε βέβαιοι ότι λίγοι θα ισχυριστούν ότι σήμερα είναι καλύτερα από χθες.

Αν μεταπολεμικά δεν είχαμε κοινά σύνορα με τις βαλκανικές σοσιαλιστικές χώρες, οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, γενικότερα οι εσωτερικές εξελίξεις στην Ελλάδα, θα ήταν πολύ χειρότερες. Θα είχαν διαμορφωθεί, πολύ πιθανό, και ορισμένα τετελεσμένα γεγονότα.

Εύχομαι οι εργασίες σας να δώσουν μια νέα ώθηση στην κοινή βαλκανική λαϊκή πάλη, να φωτίσουν πολύπλευρα και πιο συλλογικά τα γεγονότα και τις τάσεις που διαφαίνονται. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις, όσο γίνεται πιο γρήγορα, η ιμπεριαλιστική επέμβαση, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ να σπάσουν τα μούτρα τους στα Βαλκάνια. Αν δεν έγινε ως σήμερα, δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να το πετύχουμε, τώρα, αύριο».