INTIME NEWS

Η Οδηγία, την οποία ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ ψήφισαν από κοινού με χέρια και με πόδια, προβλέπει την απλούστευση των διαδικασιών και την ελαχιστοποίηση των γραφειοκρατικών κωλυμάτων για τις διασυνοριακές διασπάσεις, συγχωνεύσεις και μετατροπές των κεφαλαιουχικών εταιρειών, κάνοντας ένα ακόμα μεγάλο βήμα στην ανεμπόδιστη κίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού, με τους εργαζόμενους να καλούνται να πληρώσουν ακόμα μεγαλύτερο τίμημα αφού δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την παραμικρή προστασία τους είτε από απολύσεις που προκύπτουν από τέτοιες διαδικασίες είτε από ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων.

Ο υπουργός Ανάπτυξης, Κ. Σκρέκας, είπε ότι «δίνουμε τη δυνατότητα σε εταιρείες να μετασχηματίζονται ελεύθερα και μέσα από αυτό να έχουμε τη μεταφορά κεφαλαίων». Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αυλωνίτης, διευκρίνισε ότι υπερψηφίζουν «για να διευκολύνουμε τις επιχειρήσεις σε μια ορθολογική λειτουργία με ενιαίους κανόνες δικαίου, για την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων στο εσωτερικό της ΕΕ». Πόσο υπέρ της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας είναι και το ΠΑΣΟΚ γι' αυτό και ψηφίζει υπέρ είπε και ο ειδικός αγορητής αυτού του κόμματος, Γ. Νικητιάδης. «Το ζητούμενο είναι να ενισχύονται οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην πατρίδα μας», σημείωσε ο ειδικός αγορητής της Ελληνικής Λύσης, Κ. Χήτας.

Ο Γ. Δημητροκάλλης, από το φασιστικό μόρφωμα «Σπαρτιάτες», ζήτησε «να νομοθετεί η κυβέρνηση με κατεύθυνση τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, όπου φέτος πέσαμε κάτω από τη Ρουμανία και την Τουρκία», και πρόσθεσε: «Είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε και εμείς με τις προτάσεις μας για οτιδήποτε χρειαστείτε».

Ο ειδικός αγορητής της «Νίκης», Ν. Βρεττός, μετέφερε στη Βουλή τα αιτήματα «των βιομηχάνων της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας», που λένε ότι «τους έχετε σακατέψει με το ενεργειακό κόστος».

«Θέλουμε ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και μια υγιή αγορά ανταγωνιστική, γεμάτη ευκαιρίες», είπε η ειδική αγορήτρια της Πλεύσης Ελευθερίας, Γ. Κεφαλά, και ζήτησε οι εργαζόμενοι «να έχουν δικαίωμα και ευκαιρία συμμετοχής», αποθεώνοντας τον «κοινωνικό εταιρισμό».

«Ορκους πίστης δίνουν κυβέρνηση, αξιωματική αντιπολίτευση, ΠΑΣΟΚ, μικρότερα ακροδεξιά - και όχι μόνο - κόμματα για την επιχειρηματικότητα! Ο νέος θεός, η επιχειρηματικότητα!», ανέφερε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος σχολιάζοντας τη στάση όλων των άλλων κομμάτων.

Τόνισε ότι η Οδηγία απορρέει από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1993, που ήρθε μετά τις ανατροπές του σοσιαλισμού και αποτυπώνει «την άγρια ολομέτωπη επίθεση της ΕΕ στα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού» με τις 4 ελευθερίες της «κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργαζομένων», που στόχο έχουν τη φτηνή εργατική δύναμη, «να συμπιέζουν ακόμη περισσότερο τον μέσο μισθό και να καταργούν εργασιακά δικαιώματα». Είναι δηλαδή «η κορωνίδα της ολομέτωπης επίθεσης που δέχονται τις τελευταίες δεκαετίες οι εργαζόμενοι και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα».

Απαντώντας και στα περί συμμετοχής και διαβούλευσης των εργαζομένων που προβλέπει η Οδηγία σημείωσε: «Μα ο εργοδότης θα αποφασίσει. Τι διαβούλευση να κάνει, αφού αυτός έχει το μαχαίρι, αυτός κόβει και το πεπόνι όπως γουστάρει». «Να λοιπόν γιατί λέμε ότι ΕΕ και αστικό κράτος είναι αντίπαλοι των εργαζομένων και των λαών (...) Διαμορφώνεται συνολικά ένα νομοθετικό πλαίσιο ακόμη πιο αντεργατικό, ακόμη πιο αντιλαϊκό».

Αντίστοιχα τον αντεργατικό χαρακτήρα της Οδηγίας ανέδειξε η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Μαρία Κομνηνάκα. Οπως σημείωσε, αυτή «η ελευθερία της κίνησης του κεφαλαίου αποτελεί τα άγια των αγίων της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας των μονοπωλίων» και είναι αυτό που υπερασπίζονται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι λοιποί «υπερθεματίζοντας και ζητώντας μάλιστα από την κυβέρνηση να πάρει ακόμα πιο ευνοϊκά μέτρα για τη δημιουργία φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος». Πρόσθεσε ότι «γι' αυτό το φιλικό περιβάλλον για τους επενδυτές ψηφίστηκε και το αντεργατικό έκτρωμα, με τα 13ωρα και τις συμβάσεις των μηδενικών ωρών».

Τόνισε ακόμα ότι «εκτός από τις διάφορες γραφειοκρατικές διοικητικές διαδικασίες, από τις οποίες προσπαθεί να απαλλαγεί η κίνηση του κεφαλαίου, η ανεμπόδιστη κίνησή του σημαίνει ταυτόχρονα τη χωρίς εμπόδια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Γι' αυτό και επιδιώκουν να απαλλαγούν και από όσες προστατευτικές διατάξεις έχουν απομείνει όρθιες μέσα από τη σκληρή ταξική πάλη, και σε επίπεδο εθνικού δικαίου».

Αυτός είναι και ο λόγος, επισήμανε, που πουθενά στην Οδηγία δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη «για ρητή προστασία των εργαζομένων από απολύσεις που προκύπτουν κάθε φορά από αυτού του είδους τις συγχωνεύσεις και τους μετασχηματισμούς των μονοπωλιακών ομίλων, ούτε βέβαια προβλέπεται η προστασία από κάθε βλαπτική μεταβολή στις εργασιακές τους σχέσεις, όπως είναι γνωστό ότι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις».